ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Ένας άνθρωπος αξίζει περισσότερο από τον χρυσό φοράει. Έτσι, και μια χώρα.

...όποιος πιστεύει ακόμα ότι το κέρδος είναι κινητήρια δύναμη πολιτισμού, δεν έχει παρά να ανοίξει τα μάτια του...
...φτώχεια, πόλεμοι, οικολογική καταστροφή...
μ ι α σ υ γ κ λ ο ν ι σ τ ι κ ή ε κ σ τ ρ α τ ε ί α!


Σώστε τη Rosia Montana! - Αυτή είναι η ισχυρή έκκληση για την ευαισθητοποίηση του κοινού στην καμπάνια που ξεκίνησε με το βίντεο που παρουσιάζεται η διάσημη Ρουμάνα ηθοποιός Maia Morgenstern  την Παρασκευή - 15 Ιουνίου.
Το βίντεο σποτ είναι το πρώτο μιας νέας σειράς  ευαισθητοποίησης και δράσεων κινητοποίησης ενάντια στην επιφανειακή εκμετάλλευση χρυσού στη Rosia Montana, που προτείνεται από την Rosia Montana Gold Corporation, που θα παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα,  ιδιοκτησίες, το υγιές περιβάλλον, καθώς και θα καταστρέψουν 4 βουνά και την κοινότητα Rosia Montana  - ένα από τα ιστορικά μνημεία της Ρουμανίας. 
Το μήνυμα του βίντεο έχει φτάσει σε πρωτοφανή δημοτικότητα στο εσωτερικό της κοινωνικής εκστρατείες, την εγγραφή 320 000 προβολές στο YouTube και χιλιάδες εξώφυλλα και σχόλια στα μέσα ενημέρωσης σε απευθείας σύνδεση και για τα κοινωνικά δίκτυα.
Η νέα καμπάνια ευαισθητοποίησης έχει ως στόχο να σπάσει το εμπάργκο των μέσων ενημέρωσης που επιβάλλεται από τη Rosia Montana Gold Corporation και, επίσης, να απαντήσει στην ανάγκη για ενημέρωση του κοινού όσον αφορά τους κινδύνους και την ματαιότητα του χρυσού στην εκμετάλλευση Rosia Montana.
Σχεδόν 6 χρόνια προσπάθεια έχει γίνει για να υποστηρίξουν αυτή την εκστρατεία. Περισσότερα: http://rosiamontana.org/en/

Πηγή: Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Τουριστικοί Φαινότυποι


Μιας και φέτος κυνηγάμε τους τουρίστες με το κυάλι, και μιας και σάς το έχω υποσχεθεί εδώ και καιρό, με αυτήν εδώ την ανάρτηση τελειώνω το αφιέρωμα στους Τουριστικούς Φαινότυπους.

Τώρα θα μού πείτε - και ίσως με το δίκιο σας, εδώ που φτάσαμε- "Τι μάς νοιάζουν μωρέ οι Φαινότυποι; Ας έρθουν επιτέλους οι τουρίστες φέτος, κι ας μην ξέρουμε γρι για τους φαινότυπούς τους". Ομολογώ πως δεν μπορώ να αντιτάξω τίποτα σ'αυτό. Επειδή όμως μού φαίνεται πως φέτος ..μόνοι μας θα το περάσουμε αυτό το ρημάδι το καλοκαίρι, καλό είναι να ξέρουμε πέντε πράγματα εκ των προτέρων για τους τουρίστες που ΘΑ μας έρθουν ..έστω του χρόνου. 

Σας φύλαξα για το τέλος έναν φαινότυπο που έχει παντελώς εξαφανισθεί από την τουριστική Ρόδο. Έτσι, για να μαθαίνουν οι νέοι, αλλά κυρίως για να αναπολούν οι παλιοί τι τουριστικές αγορές και πόσες τουριστικές ευκαιρίες χάθηκαν άνευ σπουδαίου λόγου και στην κυριολεξία μέσ'απ'τα χέρια μας.. 
Λοιπόν, Κυρίες και Κύριοι..
Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν..

ΦΩΤΟ απο την συναντηση Κωλομπαροζο με το γιουσουφακι του


Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Η φάρμα των ζώων

Ομοιότητες που θα βρείτε με τους σημερινούς σοσια-ληστές και ψευτο-αριστερούς, δεν ειναι καθόλου τυχαία..

Η Φάρμα των Ζώων είναι το προτελευταίο μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ (προηγείται 4 χρόνια του 1984 και κυκλοφόρησε το 1945). Αναφέρεται σε μία δυστοπική ιστορία κατά την οποία τα ζώα μιας φάρμας μη ανεχόμενα την σκληρή αντιμετώπιση του ανθρώπου-αφέντη επαναστατούν. Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρεται στα τεκταινόμενα μετά την Επανάσταση και τη διαμόρφωση της κοινωνίας των ζώων της φάρμας κατά την ανεξαρτησία τους από τους ανθρώπους.
πατηστε cc για υποτιτλους

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Εντυπωσιακά στοιχεία για την κατανομή του παγκόσμιου πλούτου



Παρόλο που η παγκόσμια οικονομία κλυδωνίζεται από την κρίση, ο παγκόσμιος πλούτος συνεχίζει να αυξάνεται. Δυστυχώς όμως αυτή η αύξηση δεν αφορά όλους, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού.
Σύμφωνα με μια νέα έκθεση της Credit Suisse, ο παγκόσμιος πλούτος έφτασε πέρυσι σε επίπεδα ρεκόρ, αγγίζοντας τα 231 τρισεκατομμύρια δολάρια. Το 2010 ήταν 195 τρισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή παρουσίασε αύξηση σχεδόν 20%. Η πρόβλεψη είναι ότι θα αυξηθεί κατά 50% (θα φτάσει τα 345 τρισεκατομμύρια δολάρια) μέχρι το τέλος του 2016 !
Το εντυπωσιακό γεγονός είναι ότι το 0,5% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 38,5% του συνολικού πλούτου ! Ενώ παράλληλα οι εκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι αυξάνονται διαρκώς, τόσο σε αριθμό όσο και σε μέγεθος περιουσίας.
Παρακάτω παρουσιάζουμε πιο αναλυτικά τα στοιχεία της έκθεσης.
___

To 0,5% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 38,5% του συνολικού πλούτου ! Το 8.2% κατέχει επιπλέον 43.6% του πλούτου. Δηλαδή, περίπου το 9% κατέχει το 82% του πλούτου !


___

Τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού αντιπροσωπεύει μόλις το 3,3% του πλούτου.


___

Παρόλο που η Κίνα, η Ινδία, η Λατινική Αμερική και η Αφρική αντιπροσωπεύουν το 56% του παγκόσμιου πληθυσμού, εντούτοις κατέχουν μόλις το 16% του πλούτου. Η Ευρώπη κατέχει περίπου το 1/3.

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Ελεύθερη Ενέργεια Για Όλους O Νέος «Απαγορευμένος Καρπός»


*Πηγή: Το βιβλίο του Γιώργου Στάμκου «Ελεύθερη Ενέργεια: Η Επόμενη Πλανητική Επανάσταση»,πρώτη έκδοση 2001.

«Ο μόνος λόγος που δεν έχουμε ακόμη αυτοκίνητα, που κινούνται με εναλλακτικό τρόπο,
είναι πολιτικός, δεν είναι επιστημονικός».

John O’ Malley Bockris, φυσικός

Φανταστείτε μια συσκευή μικρού μεγέθους που θα παράγει όλη την ποσότητα του ηλεκτρισμού που χρειάζεται το σπίτι σας, χωρίς καλώδια, λογαριασμούς και μόλυνση… Φανταστείτε την πόλη σας χωρίς καυσαέρια, γιατί τα αυτοκίνητα θα καίνε υδρογόνο και θα αφήνουν ως κατάλοιπο σταγονίδια νερού, που θα νοτίζουν ελαφρώς τους δρόμους… Φανταστείτε τρένα, αεροπλάνα και πλοία να κινούνται με απίστευτες ταχύτητες χωρίς να καταναλώνουν ορυκτά καύσιμα… Φανταστείτε μικρούς σταθμούς Ψυχρής Σύντηξης να προμηθεύουν την ενέργεια που χρειάζεται η βιομηχανία χωρίς τον κίνδυνο πυρηνικού ατυχήματος… Φανταστείτε έναν κόσμο με μηδέν μόλυνση του περιβάλλοντος, όπου ο καθένας θα μπορεί να αντλεί ελεύθερα την ενέργεια που χρειάζεται με ελάχιστο κόστος…

Επιστημονική φαντασία; Όχι, πρόκειται για τον κόσμο της Ελεύθερης Ενέργειας,

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Το τέρας μέσα μας: Το πείραμα του Μίλγκραμ

Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.


Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία. Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων. Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών. Όμως ο Μίλγκραμ ήταν κοινωνικός ψυχολόγος και πίστευε ότι αυτού του είδους η υπακοή –που οδηγεί στο έγκλημα- δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο της προσωπικότητας, αλλά περισσότερο των πιεστικών συνθηκών. Και το απέδειξε κάνοντας τη «φάρσα» του.
Τα υποκείμενα του πειράματος ήταν εθελοντές, κυρίως φοιτητές, οι οποίοι καλούνταν έναντι αμοιβής να συμμετέχουν σε ένα ψυχολογικό πείραμα σχετικό με τη μνήμη.

Τα "διαμάντια" του Τομ Ρόμπινς

Οι λέξεις μπορούν να ερεθίσουν τα δαιμόνια ή ν'αφυπνίσουν τον Ανώτερο Εαυτό και μια "τριπαρισμένη" διάνοια σαν αυτή του Αμερικανού συγγραφέα Τομ Ρόμπινς ("Τρυποκάρυδος", "Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από τροπικά κλίματα", "Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν", "Αμάντα το κορίτσι της γης", "Το Άρωμα του Ονείρου" κ.ά.) μπορεί να πει πολλά και σημαντικά και σοφά και πρωτότυπα και "παλαβά" και λογικά και υπερβατικά, με ένα δικό του ιδιαίτερο τρόπο...




"Υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία αξίζει κανείς να ζει, λίγα για τα οποία αξίζει να πεθάνει, και τίποτα για τα οποίο να αξίζει να σκοτώσει. "


 "Η ανθρωπότητα έχει προοδεύσει, όταν προόδευσε, όχι γιατί υπήρξε νηφάλια, υπεύθυνη και επιφυλακτική, αλλά επειδή υπήρξε παιχνιδιάρικη, επαναστατική και ανώριμη. "


«Η ζωή δεν είναι σταθερή. Η σταθερότητα είναι αφύσικο πράγμα. Η μόνη κοινωνία σταθερότητας είναι το αστυνομικό κράτος. Μπορείς να έχεις είτε μια ελεύθερη κοινωνία είτε μια σταθερή κοινωνία. Δεν μπορείς να έχεις και τα δύο. Οσο για μένα, θα επέλεγα μια ελεύθερη οργανική κοινωνία έναντι μιας άκαμπτης, υποκριτικής κοινωνίας κάθε φορά».


"Ο Παρωπιδισμός είναι μια ασθένεια όπου η αντίληψη περιορίζεται από την άγνοια, διαστρεβλώνεται από τα συμφέροντα και πολλαπλασιάζεται όταν ο εγκέφαλος είναι λιγότερο δραστήριος απ' τον εγωισμό."


"Αμνησία είναι να μην ξέρεις ποιος είσαι και να θέλεις απελπισμένα να το ανακαλύψεις. Ευφορία είναι να μην ξέρεις ποιος είσαι και να μη σε νοιάζει. Έκσταση είναι να ξέρεις πολύ καλά ποιος είσαι, αλλά και πάλι να μη σε νοιάζει."



" Όταν το σύμπαν υπόκειται σε νόμους, η εξέλιξη είναι στατική. Όταν όμως τα πράγματα αλλάζουν και η Φύση ξαναπαίρνει το πιάνο στα χέρια της, τότε οι νόμοι παραχωρούν τη θέση τους στην επιλογή."

Γράμμα προς τους πρυτάνεις των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων

Αντονέν Αρτώ* (1896 - 1948) :


Κύριε Πρύτανη

 Μες στη στενή στέρνα που αποκαλείτε “Σκέψη”, οι πραγματικές ακτίνες σαπίζουν όπως τ' άχυρο.

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Iμπεριαλισμός, τραπεζίτες, πόλεμοι ναρκωτικών και γενοκτονία

(συνδέστε αυτό το άρθρο, με τα σοκαριστικά στοιχεία που παραθέτει, με την αμέσως προηγούμενη ανάρτηση "Η εξέγερση της Οαχάκα")


<><><></>

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Tον Mάϊο, Mεξικανοί ανακριτές ανακάλυψαν άλλον έναν μυστικό ομαδικό τάφο με δεκάδες ακρωτηριασμένα πτώματα. Mαζί μ' αυτόν, ο συνολικός αριθμός των θυμάτων στη χώρα, όταν το καθεστώς Kαλντερόν ξεκίνησε τον «πόλεμο κατά των εμπόρων ναρκωτικών» (2006), φθάνει τους 40.000.
Mε συμβούλους, πράκτορες και όπλα, ο Λευκός Oίκος είναι ο βασικός υποστηρικτής του πολέμου αυτού, που έχει κυριολεκτικά αποδεκατίσει την κοινωνία και την οικονομία του Mεξικού.

H «κάθοδος του Mεξικού στην κόλαση» έχει μηχανευτεί από τους μεγάλους οικονομικούς και πολιτικούς οργανισμούς των HΠA, καθένας εκ των οποίων υποστηρίζει την μία ή την άλλη πλευρά του αιματηρού ολοκληρωτικού πολέμου, ο οποίος δεν εξαιρεί κανέναν.

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Η Εξέγερση της Οαχάκα



Ένα δίωρο χρονικό της εξέγερσης στην Οαχάκα, στο οποίο καταγράφονται οι διαφορετικές στιγμές του αγώνα των εξεγερμένων, από το Μάιο του 2006 έως το Γενάρη του 2007: - Η απεργία των εκπαιδευτικών και η βίαιη εκδίωξή τους από την κεντρική πλατεία της Οαχάκα, όπου είχαν κατασκηνώσει.
- Η δημιουργία της Λαϊκής Συνέλευσης των Λαών της Οαχάκα (APPO) από 365 πολιτικές, κοινωνικές και ιθαγενικές οργανώσεις, εργατικά συνδικάτα, αγροτικές ενώσεις, λαϊκά δημοτικά συμβούλια και άτομα από ολόκληρη την πολιτεία.
- Οι μεγαπορείες, οι καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, οι αποκλεισμοί δρόμων και τα οδοφράγματα-ασπίδα στις επιθέσεις των παρακρατικών και της τοπικής αστυνομίας.
- Η αποφασιστική συμμετοχή των γυναικών στην εξέγερση, η «Πορεία με τις κατσαρόλες».
- Οι καταλήψεις κρατικών και ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης και η σημασία της αντιπληροφόρησης, οι «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» της τοπικής κυβέρνησης και τα «κομβόι του θανάτου».- Τα συνθήματα, τα γκράφιτι και τα πανό στην εξεγερμένη πόλη της Οαχάκα.- Η πεντακοσίων χιλιομέτρων «Πεζοπορία για την Αξιοπρέπεια των Λαών της Οαχάκα» και η απεργία πείνας των εκπαιδευτικών έξω από την έδρα της Γερουσίας, στην Πόλη του Μεξικού.- Η συντονισμένη επίθεση αστυνομικών και παρακρατικών για τη διάλυση των οδοφραγμάτων και η δολοφονία του Brad Will, μέλους του Indymedia Νέας Υόρκης, βιντεοσκοπημένη από τον ίδιο.- Η νίκη την «Ημέρα των νεκρών», έπειτα από πoλύωρη μάχη γύρω από το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Οαχάκα, όπου βρίσκεται το Ράδιο Ουνιβερσιδάδ, η φωνή της αντίστασης.-Οι λαϊκές συνελεύσεις, η αυτοοργάνωση, η άμεση δημοκρατία.- Οι σκληρές συγκρούσεις με την αστυνομία, οι δολοφονίες, οι συλλήψεις, η κατάσταση πολιορκίας και η κρατική τρομοκρατία.- Το στρατηγικό οδόφραγμα «Σίνκο Σενιόρες», οι πολιτικές απόψεις των αναρχικών, των πανκς και των ελευθεριακών που το υπερασπίζονται.- Η «Διαπολιτισμική Κατάληψη Αντίστασης» από άτομα του αναρχικού-ελευθεριακού χώρου, η συνομιλία με έναν από τους καταληψίες για την ιστορία της αντίστασης στην Οαχάκα.- Ο απολογισμός, οι αντιφάσεις και οι προοπτικές μιας πολύμηνης λαϊκής εξέγερσης. Η βιντεοταινία έχει διαμορφωθεί με βάση τα ολιγόλεπτα βίντεο (του ενός, δύο ή πέντε λεπτών) και τις φωτογραφίες που δημοσιεύονται στο Indymedia από την αρχή της εξέγερσης έως σήμερα, τα οποία έχουν εμπλουτιστεί με επεξηγηματικά κείμενα και τραγούδια της αντίστασης.

Οπτικό υλικό: Brad Will, Mal de Ojo TV, Indymedia Oaxaca, Aliveinmexico.org, Krastune, Granito de Arena

Ακουστικό υλικό: Μουσική της αντίστασης στην Οαχάκα

Επιμέλεια Βίντεο, Μοντάζ, Κείμενα, Υποτιτλισμός: athens.indymedia.org

Επιμένουμε στο θέμα αυτό:

...άλλα δυο πολύ χαρακτηριστικά βίντεο, από τις μεγάλες κινητοποιήσεις των προηγούμενων ημερών στη Μαδρίτη (εν μέσω καλοκαιριού και διακοπών που ξεκινούν) και της φριχτής αστυνομικής βίας.
Γιατί άραγε τα εγχώρια ΜΜΧ (μέσα μαζικής χειραγώγησης του κοπαδιού) τα περνούν όλα αυτά στα πολύ ψιλά γράμματα ή, κυρίως, δεν λένε κουβέντα; Μήπως γιατί δεν αφορούν καθόλου τους Έλληνες τηλεθεατές, σ'αντίθεση με τις καλοκαιρινές επισκέψεις των σταρ του Χόλυγουντ στα ειδυλλιακά ελληνικά θέρετρα; Μήπως προστατεύουν το μνημονιόπληκτο κοινό, ώστε να μη σοκαριστεί από την αγριότητα των εικόνων; Μήπως τέτοιου είδους παραδείγματα που έχουν δυναμική ντόμινο παραείναι επικίνδυνα για να κοινοποιηθούν και να αναλυθούν κατάλληλα;
Μήπως αυτός ο κόσμος καταντάει ολοένα και πιο ακατάλληλος και επικίνδυνος για τους ανθρώπους;
 
Και για πόσο ακόμα οι περισσότεροι άνθρωποι θα εθελοτυφλούν και θα βαφτίζουν την παράνοια, τη βαρβαρότητα και την εξαπάτηση ως κανονικότητα; ή απλώς θα ανέχονται τα προηγούμενα, με μια εκτονωτική δόση σάτιρας (βλέπε τα "τηλεοπτικά τσαντίρια") και ακίνδυνης, για τους τσελιγκάδες, κριτικής; Τουλάχιστον οι αμνοί δεν ξέρουν, δεν έχουν καταλάβει ότι προορίζονται για σφαγή στο τέλος...

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Ο ζητιάνος και ο γιάπης

μια μικρή ιστορία από τον ανιχνευτή

" Αν θέλουμε να γίνουμε πραγματικά πλούσιοι, δεν πρέπει να κάνουμε την περιουσία μας μεγαλύτερη αλλά την πλεονεξία μας μικρότερη"  ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ


- Ποιος είσαι; ρώτησε ο ζητιάνος τον τύπο με το ακριβό κοστούμι και το δερμάτινο χαρτοφύλακα στο χέρι, που του έδωσε, κλείνοντάς του με νόημα το μάτι, ένα ολόκληρο δεκάευρο.

- Κάποιος που θέλει να σε βοηθήσει! Γιατί όμως ρωτάς;


 Ο ζητιάνος με το μισοσκισμένο μακρύ παλτό, αν και έκανε πολλή ζέστη, προχώρησε σε μια κίνηση που άφησε εμβρόντητο τον άλλο: του έχωσε το δεκάευρο στην τσέπη του ιταλικού σικάτου σακακιού, ενώ με το άλλο χέρι έτριβε τη μακριά του γενειάδα αφήνοντας ένα μακρόσυρτο αναστεναγμό και κοιτώντας τον ελεήμονα διαβάτη με αληθινή συμπάθεια, αποκρίθηκε:

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Μεγάλη διαδήλωση την Κυριακή 15/7 στην Μαδρίτη (καθώς η Αθήνα πάει όπου την παίρνει για διακοπές και απλώς περιμένει, στωικά ακόμη, τα χειρότερα...Eκτός κι αν στα ξαφνικά η καταιγίδα έρθει σαρωτική...)

Η διαδήλωση έγινε ενάντια στα νέα μέτρα και στις περικοπές που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Η διαδήλωση οργανώθηκε μέσα από σελίδες κοινωνικής δικτύωσης

και ένα χαρακτηριστικό βίντεο:

http://www.dailymotion.com/video/xs6th7_sleeping-rough-in-spains-streets-in-protest-at-cuts_news#from=embediframe

 (επίσης στο παρακάτω βίντεο θα δούμε διαδηλώτρια στην μεγάλη διαδήλωση της προηγούμενης Τετάρτης στη Μαδρίτη (11/7) όπου και τραυματίζεται απο πλαστική σφαίρα, καθώς η ισπανική αστυνομία (θα τα βλέπει η ελληνική και θα ζηλεύει) και σε εκείνη την διαδήλωση έκανε εκτεταμένη χρήση πλαστικών σφαιρών! Η τραυματισμένη η διαδηλώτρια μέχρι και σήμερα 17/7 είναι σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική):



Φωτογραφίες από τη διαδήλωση χιλιάδων ανθρώπων στη Μαδρίτη , Κυριακή 15/7 (ενώ συνεχίζεται και ο μεγαλειώδης αγώνας των Ισπανών ανθρακωρύχων):






Πηγή: Indymedia Athens

Χούντα (ένα μείγμα εταιρικού φασισμού και απίστευτης αστυνομοκρατίας) στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου

" Δρακόντεια τα μέτρα ασφαλείας στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου. Φυσιολογικό θα'λεγε κανείς, μόνο που για πρώτη φορά, τα ασυνήθιστα σκληρά μέτρα δεν έχουν στόχο να προστατεύσουν τους αθλητές ή τους θεατές (τι υψηλά ολυμπιακά ιδεώδη είν'αυτά, όπου έχουν ανάγκη προστασίας αθλητές και θεατές!), αλλά τους σπόνσορες!

Πολιτικές αναπαραστάσεις...


Αποκωδικοποίηση συμβόλων:

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

ΤΙ ΑΛΛΟ ΦΟΒΑΣΑΙ;

Θα γίνω χρήστης που παλεύει για τη σωτηρία,
διψασμένος πρόσφυγας από τη Νιγηρία,
σαρίκι τυλιγμένο σε περήφανο κεφάλι
και μασάτι από αφρικάνικο ατσάλι.
Σφαγμένο θηλυκό απ’ τους γονείς του στην Κίνα
κι ορφανό σε φαβέλα που πεθαίνει απ’ την πείνα.
ΤΙ ΑΛΛΟ ΦΟΒΑΣΑΙ;! ΠΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΩ!
Αλγερινός που ξημερώνεται σε γαλλικά λιμάνια
και μάτια που κοιτούν από πασαμοντάνια
τούρκος αναλφάβητος που ζει στο Γκάζι
και μορφωμένος Αλβανός που σε τρομάζει
ΤΙ ΑΛΛΟ ΦΟΒΑΣΑΙ;!
                                                     ΠΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΩ!

Σε είδα.. να τρέμεις απ´ το φόβο σου

της Λένας Διβάνη

Σε είδα να τρέμεις απ´ το φόβο σου. Καθόσουν απέναντί μου στο μετρό σ´ αναμμένα κάρβουνα. Τα μάτια σου έψαχναν το παιδί με τα μαύρα και το σουγιά κάθε που άνοιγε η πόρτα κι έμπαινε κόσμος. Τα χέρια σου σε θέση άμυνας. Είστε καλά; Σε ρώτησα. Βλακεία μου. Μη φοβάσαι, έπρεπε να σου πω. Είμαστε κι εμείς εδω. Αλλά σιγά μην είμαστε...

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Η Ισπανία φλέγεται από παλμό και αγωνιστική διάθεση ενάντια στους γύπες της Νέας Παγκόσμιας Τάξης! (Η Ελλάδα;)

  •  ΤΡΙΤΗ 10/7/2012:
Έφθασαν οι πρώτοι ανθρακωρύχοι στη Μαδρίτη έπειτα από 3 εβδομάδες πεζοπορίας - πορεία δεκάδων χιλιάδων στο κέντρο της πόλης


Καθώς τα οδοφράγματα στις περιοχές εξόρυξης άνθρακα στο βορά της Ισπανίας συνεχίζουν να φλέγονται έπειτα από 43 μέρες απεργίας, και μετά τις πρώτες σφοδρές συγκρούσεις με την αστυνομία με πέτρες και αυτοσχέδιες ρουκέτες ακόμη και μέσα στις αυλές των σπιτιών, οι ανθρακωρύχοι αποφάσισαν να ανοίξουν κοινωνικά τον αγώνα τους και να συνδεθούν με εργαζομένους και ανέργους σε έναν κοινό αγώνα ενάντια στα νέα μέτρα που επέβαλε η ισπανική κυβέρνηση με αφορμή την καπιταλιστική οικονομική κρίση.

Ξεφεύγοντας απ΄ τα στενά χωροταξικά όρια όπου η αστυνομία επεδίωξε να περιορίσει τις συγκρούσεις και τον αγώνα των εργαζομένων, εδώ και περίπου 3 εβδομάδες ομάδες ανθρακωρύχων από διαφορετικές περιοχές της Ισπανίας (Asturias, León, Aragón και Puertollano) περνώντας μέσα από πόλεις και χωριά, όπου δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι έβγαιναν στους δρόμους για να τους υποδεχτούν, διέσχισαν με τα πόδια 400 με 500 χιλιόμετρα με τελικό προορισμό τη Μαδρίτη με σκοπό να διαδηλώσουν κατά των νέων μέτρων, (αύξηση της φορολογίας, μέτρα που διευκολύνουν τις απολύσεις, περικοπή των δαπανών για την παιδεία και την υγεία, κ.α.), που περιλαμβάνουν περικοπές στις επιδοτήσεις των εταιριών εξόρυξης άνθρακα κατά τουλάχιστον 64%. Οι περικοπές αναμένεται να «αφανίσουν» το μέλλον 8.000 με 9.000 ανθρακωρύχων (με μέσο μισθό 1.200 ευρώ το μήνα) και να επηρεάσουν σημαντικά επιπλέον 20 με 30.000 εργαζομένους που σχετίζονται με την εξόρυξη άνθρακα.

Μήνυμα ισπανού ανθρακωρύχου από τα φλεγόμενα οδοφράγματα της Pola de Lena (πατήστε CC για υπότιτλους)

Έπειτα από ένα μακρύ ταξίδι, αργά χθες το βράδυ, δυο διαφορετικές πορείες ανθρακωρύχων (μία των 160 ατόμων και μία των 40) με διαφορετικό σημείο εκκίνησης πριν 3 εβδομάδες, έφτασαν στη Μαδρίτη όπου δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι βγήκαν στους δρόμους για να τους υποδεχτούν, συγκέντρωση που εξελίχθηκε σε πορεία που πλημύρισε το κέντρο της πόλης.

Την Τετάρτη 11/7 αναμένονταν να καταφθάσουν στη Μαδρίτη δεκάδες πούλμαν με ανθρακωρύχους από όλη την ισπανία με στόχο την κορύφωση των διαδηλώσεων μαζί με τους κατοίκους της πρωτεύουσας.
....όπως κι έγινε:

  • ΤΕΤΑΡΤΗ 11/7/2012:

                                                                  Βίντεο:
 Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012
 
  •  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13/7/2012:
Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις στην Μαδρίτη ενάντια στα νέα μέτρα παράλογης λιτότητας και κοινωνικής εξόντωσης... Οι δημόσιοι υπάλληλοι έκαναν κινητοποίηση. Η ισπανική αστυνομία για μία ακόμα φορά κατέστειλε την διαμαρτυρία. Υπήρξαν τραυματίες. Μάλιστα,προχώρησαν και στην σύλληψη μιας 58χρονης(!)



Λαοί όλου του κόσμου, δεν υπάρχει άλλη προοπτική:

ή αυτοί (το πλέον απάνθρωπο, βαμπιρικό Σύστημα Εξουσίας) ή ΕΜΕΙΣ!!!

Η "μυστική" Γερμανία του Σόιμπλε...

Το παρακάτω άρθρο μου'το στειλε με μέηλ ένας φίλος. Να τονίσω ότι έχω  τις αμφιβολίες μου σε κάποια "κομβικά" σημεία του: π.χ. όταν μιλάει για ένα ιδιόρρυθμο είδος εξάρτησης και διαπλοκής της μεταναζιστικής-που σύμφωνα με τον αρθογράφο, και ίσως όχι και τόσο άδικα, ποτέ δεν αποκόπηκε από το ναζιστικό καρκίνωμα και τις πρακτικές του- Γερμανίας με τους Εβραίους! Βέβαια, πιστεύω πως είναι εννοούμενο, ότι δεν αναφέρεται στο βασανισμένο εβραϊκό λαό (που είχε στην ουσία "δοθεί" αβοήθητος στα χέρια των Ναζί, από τους ίδιους τους πλούσιους & ισχυρούς συμπατριώτες του, με ανταλλάγματα που περιελάμβαναν και τη συνδρομή της ναζιστικής Γερμανίας στη δημιουργία του Ισραηλινού κράτους στη γη των Παλαιστινίων), αλλά για το εβραϊκό κεφάλαιο, που δεν έχει κανένα πρόβλημα αν βλάπτονται τα συμφέροντα του ίδιου του εβραϊκού λαού (ο οποίος, σε σημαντικό μέρος του, διαφωνεί και διαδηλώνει ενάντια στις δολοφονικές πρακτικές του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων!). Και να τονίσω, επίσης, ότι ο όρος "σιωνισμός" δεν αφορά ΜΟΝΟ το εβραϊκό κεφάλαιο και λόμπυ. Έχει να κάνει με τις μεθόδους, τα σχέδια και τις συγκεκριμένες νοοτροπίες μιας ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ, που τα μέλη της (τραπεζίτες, μεγιστάνες, αφεντικά πολυεθνικών, πολιτικοί & στρατιωτικοί, μεγαλοκαναλάρχες) ΔΕΝ δεσμεύονται από περιορισμούς τύπου πατρίδας-θρησκείας-οικογένειας-ιδεολογίας, αλλά λειτουργούν και πράττουν με τους δικούς τους "κώδικες" και λογικές...Στοχεύοντας στην υπερσυσσώρευση του πλούτου, στην ΑΠΟΛΥΤΗ άσκηση εξουσίας και την αντιμετώπιση των λαών ως "πραγμάτων"("Res", όπως ονόμαζε το λαό και η ρωμαϊκή ελίτ) και ευκόλως χειραγωγήσιμων "ζαλισμένων κοπαδιών"...

 Το παρακάτω άρθρο λοιπόν, παρά τις ενστάσεις που μπορεί να υπάρχουν, παραθέτει πάρα πολλά σημαντικά στοιχεία και επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει τα σκοτεινά στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα (και  τροφοδοτούν, άρα, ανάλογες πολιτικές και λογικές) της ισχυρής (πόσο αλήθεια;) οικονομικά σύγχρονης Γερμανίας και τις προσπάθειες άλωσης, μέσω του οικονομικού δούρειου ίππου, της Ευρώπης...

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
...Ο ναζιστικός "υπόκοσμος" της Ευρώπης.
...Η "αρρώστια" της Γερμανίας απειλεί με "μόλυνση" ολόκληρη την Ευρώπη.
"Εσείς από ποιους κρύβεστε;"... Αυτή η μικρή φράση, θα μπορούσε να είναι τίτλος τηλεπαιχνιδιού, φτιαγμένου ειδικά, για να παιχτεί στη Γερμανία. Ποιο θα μπορούσε να είναι το "κόνσεπτ―σενάριο" ενός τέτοιου παιχνιδιού; Να πηγαίνουν οι παίκτες σε τυχαία σπίτια των προαστίων του Βερολίνου, του Μονάχου και της Φρανκφούρτης και αφού χτυπήσουν το κουδούνι, να κάνουν στους ενοίκους την παραπάνω ερώτηση... "Εσείς από ποιους κρύβεστε"; Είστε καταδικασμένοι εγκληματίες ―αλλά ζείτε ελεύθεροι, έστω και κρυπτόμενοι― εξαιτίας της Siemens, της Bayer, των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, της γερμανικής ενοποίησης, του ντόπινγκ, της Στάζι κλπ.; Για τι ακριβώς κρύβεστε; Γιατί ακριβώς δεν θέλετε να μάθει ο κόσμος πού ζείτε; Για τι ακριβώς αποφεύγετε κάθε δημόσια εμφάνιση;

ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ

Μια περιπλάνηση στο ημίφως του αστεακού τοπίου
(Μια παλαιότερη δημοσίευση σε ένα άρθρο αφιέρωμα για μια εναλλακτική ματιά στον χάρτη της πόλης...)!          
«Nullus locus sine genio est.» (Κάθε τόπος έχει το δαιμόνιο του).
Σέρβιος
«Είναι πόλεις! Είναι ένας λαός για τον οποίο υψώθηκαν αυτά τα Αππαλάχεια όρη και αυτοί οι Λίβανοι του ονείρου! Ορεινά σπιτάκια από κρύσταλλο και ξύλο που κινούνται πάνω σε ράγες και σε αόρατα καρούλια. Οι παλιοί κρατήρες ζωσμένοι με κολοσσούς και με χάλκινες χουρμαδιές ουρλιάζουν μελωδικά μέσα στη φωτιά…»
Αρθούρος Ρεμπώ, Εκλάμψεις.

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Μια εικόνα = 1000 λέξεις!

Μπροστά στις παρακάτω εικόνες, μεστές νοήματος, που, μέσα από την ανελέητη σάτιρά τους, "σκανάρουν" την εγχώρια και διεθνή πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, κάθε άλλο σχόλιο από εμένα είναι περιττό!


Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Φώτης Ραπακούσης


Πρόλογος Συλλέκτη

 Η μακραίωνη ιστορία της Ηπείρου γράφτηκε και με τα όπλα. Στην αρχαιότητα, όταν χρησιμοποιήθηκαν για τον επεκτατισμό και την επιβολή, φέρανε τελικά τη συμφορά' ολόκληροι αιώνες σκοτεινοί με απερίγραπτο ηθικό, πολιτιστικό και σε ανθρώπινες ζωές κόστος.
Στο Μεσαίωνα, χρησιμοποιήθηκαν για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων εγχώριων επίδοξων αυθεντών και της ακολουθίας τους. Ωστόσο, ακόμα και υπό το κάλυμμα αυτονομιστικών πειραμάτων, φέρανε πάλι την καταστροφή, εδραιώνοντας την ξενική και τελικά την οθωμανική κατάκτηση. Προσωπικά, ως συλλέκτη και δημιουργό της συλλογής με συγκίνησε μια άλλη πλευρά της χρήσης των όπλων η χρήση τους ενάντια σε κάθε είδους δεσμά. Σκοπός μου είναι η προβολή αγωνιστικού μηνύματος για την ελευθερία, την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Στα προεπαναστατικά κινήματα, στα κλέφτικα σώματα, στους αγώνες του Σουλίου, στις Ηπειρωτικές εξεγέρσεις του 19ου αιώνα, στον απελευθερωτικό αγώνα του 1912 - 13, στο "ΟΧΙ" του Ελληνικού λαού το 1940 - 41 ενάντια στο φασισμό, το ναζισμό και την εθνική αντίσταση, η χρήση των όπλων φαντάζει αποδεκτή έχοντας συμβάλει στις πιο δικαιωμένες στιγμές του λαού μας. Διαφορετικά, για μένα, τα παλαιά όπλα είναι θλιβερά, τα σύγχρονα αποτρόπαια και μισητά. Με αυτή τη θεώρηση αναπόφευκτα στη συλλογή αποκτούν θέση και τα εργάτης ειρήνης.
Ιδιαίτερα, η Ηπειρωτική ασημουργία, που πέρα από τη γενικότερη σημασία της για την περιοχή, με τη χρήση της στα όπλα, καλύπτοντας τις επιφάνειες τους, αποκαλύπτει ρόλους και τα μεταλλάσσει σε κοσμήματα, χωρίς να αναιρεί την χρηστική τους αξία.
Το κτίριο που στεγάζεται η συλλογή είναι το παλαιό Ιεροδιδασκαλείο (μεντρεσές) των Οθωμανών.
Χτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα αι και αποτελείται από τη βασική αίθουσα διδασκαλίας και βιβλιοθήκης - η μόνη που αξιοποιείται σήμερα για την έκθεση, δώδεκα κελιά για τη διαμονή των μαθητών και βοηθητικούς χώρους.
Εντάσσεται στο σύμπλεγμα οθωμανικών κτισμάτων στη δυτική ακρόπολη του Κάστρου των Ιωαννίνων.
Η συλλογή μου αποτελείται από 5.000 αντικείμενα έκτων οποίων τα 800 αναφέρονται στην πολεμική τέχνη και τα υπόλοιπα είναι λαογραφικό υλικό, κοσμήματα αργυροχοΐας και είδη αγγειοπλαστικής.
Είναι το αποτέλεσμα 30χρονης συλλεκτικής προσπάθειας. Προοδευτικά θα εκτεθεί και η υπόλοιπη συλλογή στα κελιά του Ιεροδιδασκαλείου.


Αριστουργήματα της ηπειρωτικής αργυροχρυσοχόΐας. Οι Ηπειρώτες τεχνίτες, εκτός από τα έργα της ειρήνης (κοσμήματα, πόρπες, σταυροί, φυλαχτά, κιουστέκια κ.λπ.) διακοσμούσαν και τα όπλα με αχάτες ημιπολύτιμους λίθους και κοράλια. Φιλοτεχνούσαν σ' αυτά εικόνες από το φυτικό κόσμο και το ζωικό βασίλειο δημιουργώντας συχνά αριστουργήματα, που πολλές φορές το όπλο γινόταν κόσμημα, χωρίς ν' αναιρείται η χρηστική του αξία.




  Ηπειρώτικα ασημένια κοσμήματα. (Κιουστέκια, πόρπες, τεπελίκια, βραχιόλια, χαϊμαλιά - φυλαχτά).

 ευχαριστουμε αυτον τον ανθρωπο που αγωνιστηκε μαζι μας
 http://www.museumrapakousis.gr/index.php?name=Visitor

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Ινδιάνικη σοφία σ'ένα ψυχολογικά κατακερματισμένο κόσμο...


" Οι ινδιάνοι και όχι μόνο της Αμερικής, είχαν πολύ έξυπνους τρόπους να χειρίζονται καθημερινά ζητήματα. Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά αφού ήταν άνθρωποι που είχαν πολύ καλή επαφή με τον φυσικό κόσμο, όντας κυνηγοί και πολεμιστές. Είχαν το πολύτιμο στοιχείο της παρατηρητικότητας.

Πως θα μπορούσαν διαφορετικά να ανταπεξέλθουν στις σκληρές συνθήκες διαβίωσης. Είδαν λοιπόν πως όταν οι τραυματισμένοι κυνηγοί επικοινωνούσαν, για τα τραύματα τους, δηλ. γκρίνιαζαν συνεχώς, τα τραύματα τους αργούσαν να γιατρευτούν. Όχι μόνο αυτό, αλλά αυτή η συνεχής γκρίνια, επεκτεινόταν και στην υπόλοιποι ομάδα με αποτέλεσμα η φυλή να έχει πολλούς αγιάτρευτους κυνηγούς, και λίγους ικανούς. Με όλα τα άσχημα συνεπακόλουθα. Με έναν πολύ απλό τρόπο έλυσαν το πρόβλημα.

Όποιος ήθελε να επικοινωνήσει για τα τραύματα του, σωματικά ή ψυχικά, γινόταν ΜΟΝΟ ΔΗΜΟΣΙΑ. Η φυλή μαζευόταν και τον άκουγε με προσοχή και κατανόηση, τον συμβούλευαν τι να κάνει ή τι να μην κάνει, για να περάσει ο πόνος και να γιατρευτούν τα τραύματα. Αυτό μπορούσε να το κάνει κάποιος ΜΟΝΟ τρείς φορές. Αν επέμενε να συνεχίζει πέρα από τις τρείς επιτρεπόμενες φορές, η φυλή του γύριζε την πλάτη και δεν επιτρεπόταν σε κανέναν να τον ακούει.

Το πολύ απλό σαν σκέψη, αλλά και δύσκολο σαν εφαρμογή, σχέδιο τους ήταν να μπει ο τραυματίας σε κατάσταση ίασης εδώ και τώρα, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του. Κατάφεραν επίσης να ξεχωρίσουν την αναγκαία ανθρώπινη επικοινωνία, από την δόλια δράση της γκρίνιας. "

Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού"

Ασφαλώς, διαβάζοντας το παραπάνω απόσπασμα, μπορεί να κάνει εύκολα κάποιος τους συνειρμούς και να μεταφέρει την "ινδιάνικη γκρίνια" (με τον παραπάνω εκπληκτικό τρόπο αντιμετώπισης) στην εποχή μας. Την εποχή των ταχύτατα εξελισσόμενων τεχνολογικών επιτευγμάτων, από τη μια, και των οικονομικών κρίσεων, από την άλλη, με τις οδυνηρές επιπτώσεις σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής των Δυτικοαναθρεμμένων κοινωνιών. Κρίσεις που πρωτίστως είναι πολιτιστικές και πνευματικές-διανοητικές. Και φέρνουν πολύ γκρίνια στον άνθρωπο που πλήττεται άμεσα απ'αυτές,

"Συναντώντας αξιοσημείωτους ανθρώπους"

Μια ξεχωριστή ταινία (του σκηνοθέτη και σπουδαίου θεατράνθρωπου Πήτερ Μπρουκ) στηριγμένη στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο του (ελληνικής καταγωγής) μεγάλου πνευματικού δασκάλου και μύστη Γ.Ι. Γκουρτζίεφ, που επηρέασε όσο λίγοι τη διανόηση του 20ου αιώνα (1866- 1969) και με ελάχιστα λόγια γύρω απ'αυτόν-μια πρώτη γνωριμία:
 Η βασική του θέση και διδασκαλία είναι ότι ο άνθρωπος, κατά τη διάρκεια του βίου του, ζει σχεδόν καθ' ολοκληρία μηχανικά, χωρίς να έχει πραγματική γνώση ούτε της εξωτερικής, αλλά κυρίως της εσωτερικής του πραγματικότητας. Από αυτή την κατάσταση, που του αφαιρεί το δικαίωμα να εξυψωθεί σε ανώτερη πνευματική κατάσταση, ο άνθρωπος μπορεί να δραπετεύσει μέσω της συνειδητής προσπάθειας.
 Το σύστημά του το ονόμασε «Τέταρτο Δρόμο», σε αντιδιαστολή με τους τρεις ήδη υπάρχοντες γνωστούς παραδοσιακούς δρόμους προς την πνευματική ολοκλήρωση, του φακίρη, του μοναχού και του γιόγκι. Ο δρόμος αυτός προς την αυτογνωσία δεν απαιτεί να αποσυρθεί ο άνθρωπος από τη συνηθισμένη του ζωή. Δεν έχει καθορισμένη μορφή και πρώτα απ' όλα θα πρέπει να τον ανακαλύψει κανείς. Συνδυάζει την εργασία ταυτόχρονα και στο σώμα και στο συναίσθημα και στο νου. Η μέθοδός του, η "Εργασία στον εαυτό", στηρίζεται στη μουσική, τους "ιερούς χορούς", τις διαλέξεις και την ομαδική δουλειά.

Ενημερωθείτε περισσότερο για τον "αξιοσημείωτο" εκείνο άνθρωπο: http://www.gurdjieff.org.uk/gs8grk.htm

Για να βγουν οι ελληνικοί υπότιτλοι στην ταινία κλικάρετε, δεξιά στη μπάρα του βίντεο, το πλήκτρο cc κι επιλέξτε "ελληνικά"




Διευκρινιστικά σχόλια του χρήστη που μεταφόρτωσε το βίντεο στο youtube:

 Η ταινία που γυρίστηκε με βάση το βιβλίο, από τον γνωστό σκηνοθέτη Πήτερ Μπρουκ, το 1979, ακολουθεί τον Γκουρτζίεφ στα ταξίδια του στην Κεντρική Ασία και ξετυλίγει όλη τη διαδρομή του για την απόκτηση της πραγματικής γνώσης..

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

ΔΕΛΤΑ - ΟΙ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ



Original Airdate: Νύχτες Πρεμιέρας, 12ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, 2006
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 64 min.
Ένα από τα πλέον πολυβραβευμένα ντοκιμαντέρ του Εξάντα στο εξωτερικό, το «Δέλτα, Οι Βρώμικες δουλειές του Πετρελαίου», καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο οι πολυεθνικές εταιρείες πετρελαίου, εννοούν την «ανάπτυξη».
Το Δέλτα του ποταμού Νίγηρα, όπου παράγονται τεράστιες ποσότητες πετρελαίου που τροφοδοτούν την παγκόσμια αγορά, είναι μία από τις πιο ταραγμένες περιοχές του πλανήτη. Ένας χαμένος παράδεισος όπου οι πετρελαιοκηλίδες έχουν καταστρέψει έναν από τους μεγαλύτερους υδροβιοτόπους του κόσμου, καταδικάζοντας 27.000.000 ιθαγενείς στην εξαθλίωση και την λιμοκτονία.
Οι διαρροές πετρελαίου στον ποταμό Νίγηρα καταστρέφουν την χλωρίδα και την πανίδα, δηλητηριάζουν την τροφική αλυσίδα, με αποτέλεσμα να εξωθούν σε μετανάστευση τους 27 εκατομμύρια αυτόχθονες της περιοχής, από τις φυλές Ijaw, Ogoni και Itsekiri. Οι κάτοικοι ζητάνε την απόδοση των ευθυνών και απαιτούν τον τερματισμό αυτής της κατάστασης. Ως απάντηση οι ειδικές δυνάμεις, ο στρατός και η αστυνομία της Νιγηρίας οπλίζονται από τις πετρελαϊκές εταιρίες και τους επιτίθενται μαζικά με τη χρήση ωμής βίας. Στον ποταμό η κάμερα συναντάει τους μαχητές του Κινήματος για την Απελευθέρωση του Δέλτα του Νίγηρα (MEND) και για πρώτη φορά παγκοσμίως, παρουσιάζει συγκλονιστικές εικόνες με τους μαχητές να κρατούν στα χέρια τους το βαρύ οπλισμό που διαθέτουν, πάνω στα ταχύπλοα τους.
Το Δέλτα του Νίγηρα είναι ένας χαμένος παράδεισος. Όπως αποδεικνύει το ντοκιμαντέρ, είναι ένα μέρος όπου παρ' όλη τη φυσική του ομορφιά, υπερισχύει η "παγκοσμιοποιημένη" κόλαση.




Ο Εξάντας ταξιδεύει στο άγνωστο, «νέο μέτωπο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας», στο Δέλτα του ποταμού Νίγηρα της Νιγηρίας, εκεί από όπου εξορύσσεται ένα μεγάλο μέρος του πετρελαίου που κινεί τον πλανήτη, εκεί όπου οι βομβιστικές επιθέσεις, οι απαγωγές και οι δολοφονίες είναι καθημερινότητα και συλλαμβάνει στον φακό της κάμεράς του την εικόνα της «ανάπτυξης» όπως την εννοούν οι πολυεθνικοί πετρελαϊκοί κολοσσοί.
Σε ένα από τα λίγα μέρη του πλανήτη που, λόγω της φυσικής τους ομορφιάς, θα μπορούσαν να μας μεταφέρουν μια εικόνα του παράδεισου, το ντοκιμαντέρ καταγράφει εικόνες της σύγχρονης "παγκοσμιοποιημένης" κόλασης:

Σ.Π.Φ. Τέλος της απομόνωσης της Όλγας Οικονομίδου

  «Ο χρόνος γίνεται «αιώνιος», είναι σαν να είσαι παγωμένος
    καθώς σκέφτεσαι – βλέπεις – νιώθεις αλλά δεν
    μπορείς να αγγίξεις – να το αισθανθείς όλο
    Ανάμνηση… ανάμνηση, αυτό ναι!
   κάθε λεπτό, κάθε φιλί, κάθε όνομα, κάθε πόλη
   όπου υπήρξα ελεύθερος όπως ένα
   πουλί γεμάτος ενέργεια και όνειρα, δημιουργικός
   και δραστήριος, στρατευμένος της ελευθερίας,
   παρακινητής της δράσης και προπαγανδιστής
   τα θυμάμαι όλα και αυτό κανένας και
   τίποτα δεν μπορεί να μου τα κλέψει…»
                   Gabriel Pombo Da Silva «Το ημερολόγιο ενός εγκληματία»
                                     Εκδ. Μαύρη Διεθνής (Υπό έκδοση)

Ύστερα από 53 μέρες στην απομόνωση και την εκδικητική στάση, όσον αφορά την εκτέλεση της πειθαρχικής μου μεταγωγής από τις φυλακές της Θήβας στα Διαβατά, στις 26 Ιουνίου μετέβηκα στις φυλακές Κορυδαλλού εν όψει του δικαστηρίου της δίωξης του κειμένου αλληλεγγύης της Συνωμοσίας για το αναρχικό στέκι Ναδίρ .
Το καθεστώς της απομόνωσης, έσπασε όχι γιατί πάρθηκαν αποφάσεις, αλλά λόγω συγκυρίας. Άλλωστε κάθε κρατούμενη –ος είναι ένας αριθμός, κάθε αριθμός ένα ακόμα χαρτί στις άχρηστες στοίβες πάνω στα γραφεία των γραφειοκρατών που εύκολα χάνεται ή επιμελώς θάβεται.
Δύο μέρες μετά μου ανακοινώνεται πως πρέπει να μεταβώ ξανά στις φυλακές Διαβατών. Γεγονός που σήμαινε επιστροφή στην απομόνωση.
Έτσι το πρωί της Παρασκευής 29 Ιουνίου κι ενώ η «συνοδεία» μου (ΕΚΑΜ, μπάτσοι, ειδικό σώμα μεταγωγών), περίμενε, δήλωσα κατηγορηματικά πως αρνούμαι να ακολουθήσω, αρνούμαι να ξαναγυρίσω, αρνούμαι λάβω μέρος στο παιχνίδι τους. Σε τέτοιες ή ανάλογες περιπτώσεις η τακτική που ακολουθεί ο κρατικός μηχανισμός είναι δεδομένη. Ξεκινάει με προσπάθεια πτόησης του ηθικού σου, αναδεικνύοντας το αδιέξοδο της κατάστασης και τη ματαιότητα της επιλογής σου, πως δηλαδή «δεν γίνεται αλλιώς» και καταλήγει στις γνωστές απειλές περί βίαιης μεταγωγής.
Οι μέθοδοί τους φυσικά δεν υπερίσχυσαν, ούτε καν δημιούργησαν χιλιοστό αμφιβολίας στην άρνησή μου και καμία διάθεση συνδιαλλαγής. Άλλωστε η απόφαση που πηγάζει από την ψυχή και τις ξεκάθαρες επιλογές είναι αυτή της μη παραίτησης, της συνέχισης της ρήξης με το σωφρονιστικό σύστημα.
Ύστερα από πολύωρη καθυστέρηση, ως δια μαγείας, εμφανίστηκε από το υπουργείο το χαρτί για την μεταγωγή μου στη φυλακή του Ελαιώνα της Θήβας γεγονός που σήμαινε ακύρωση της μεταφοράς μου στα Διαβατά και της συνέχισης της παραμονής μου στον Κορυδαλλό έως ότου μεταβώ στη Θήβα.
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι πίσω στη φυλακή απ’ όπου ξεκίνησα αυτό το «ταξίδι».
53 μέρες απομόνωσης ακούγονται πολλές. Όταν βιώνονται είναι ακόμα πιο βαριές, πιο μονότονες, πιο δύσκολες. Μα η ιστορία των φυλακών κρύβει μέσα της απομονώσεις, κακομεταχειρίσεις και βασανισμούς αναρχικών επαναστατών και γενικότερα ανυπότακτων ανθρώπων που δεν μετράνε μέρες, αλλά χρόνια.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη εκτός των τειχών σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αυτή που καταργεί νοητικά κάθε απομόνωση, κάθε βασανιστήριο και τροφοδοτεί τη συνέχεια του αγώνα.
Όλες αυτές οι χειρονομίες αλληλεγγύης, οι συγκεντρώσεις , τα γράμματα, οι εμπρησμοί παραβιάζουν σαν αμετανόητοι διαρρήκτες το πλέγμα της σιωπής και πυρπολούν το εσωτερικό της. Από τους πυροβολισμούς της FAI στη Γένοβα , μέχρι την πυρπόληση της Microsoft από τις Αποκλίνουσες Συμπεριφορές – Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο στο Μαρούσι, το τσεκούρι του αναρχικού πολέμου δεν θάφτηκε ποτέ…

                                        Πάντα στη μάχη…

                         Όλγα Οικονομίδου μέλος της Σ.Π.Φ. –FAI – IRF
            φυλακές Θήβας

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Τα "όσα παίρνει και φέρνει ο άνεμος μες στο μαντρί" και το κάλεμα των άγριων ανέμων...

από τον ανιχνευτή


Οι αγκυλώσεις υπεισέρχονται στη ζωή μας από "κερκόπορτες" (που, πάρα πολλές φορές, άθελά μας ξεχνάμε ανοιχτές), "πόρτες" ή "χαραμάδες" που διογκώνονται και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες μετατρέπονται σε "χάσματα" που καταπίνουν την υπόστασή μας και μας ξερνούν σαν απωθητικής υφής κιμά...
 Πόρτες με προβλέψιμες πολιτικές, ελεγχόμενες πνευματικές, mainstream πολιτιστικές και κατηγοριοποιημένες κοινωνικές ετικέττες. Και κατακλύζουν τη σκέψη μας, αυτοαναπαράγονται σαν μολυσματικοί ιοί, μεταλάσσονται, τις πιο πολλές φορές, διαβρώνοντάς μας (εν τη απουσία της κριτικής παρέμβασής μας και του συνειδητού άγρυπνου ελέγχου μας), μετατρέποντάς μας σε κάτι διαφορετικό απ'αυτό που είμαστε, από τις αρχικές μας προθέσεις, απ'αυτό που θα μπορούσαμε να εξελιχθούμε μέσα από διάφορους δρόμους που τραβάμε στη ζωή, μέχρι ν'ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε πραγματικά σε σχέση με τον εαυτό μας και τον κόσμο που μας περιβάλλει.
 Και, ίσως, από "περήφανοι λύκοι που θα μπορούσαν να ουρλιάζουν με αρχέγονη χαρά στα ελεύθερα πεδία", ξεπέφτουμε (κάτι που δυστυχώς αποτελεί τον κανόνα) σε πρόβατα διάφορων αποχρώσεων που επιτηρούν το ένα το άλλο, μέσα στο παγκοσμιοποιημένο μαντρί, ή και σε πιστά τσοπανόσκυλα των επιτήδειων τσελιγκάδων, που "δείχνουν τα δόντια τους" στα "ζαλισμένα κοπάδια"...

 Θυμάμαι ένα περιστατικό από την εφηβεία μου:
Όταν ήμουν 14 ετών, στο γυμνάσιο (δεκαετία του'80), συνήθιζα να φοράω συχνά μια κονκάρδα με τη ροκ μπάντα που μου άρεσε.

Απάντηση δασκάλας σε Σχολική Σύμβουλο ...

... με αφορμή το αίτημα που τέθηκε σε εκπαιδευτικούς για την καταγραφή επιμορφωτικών αναγκών...
  (τη σχολική χρονιά που πέρασε, 2011-12)
   
{ Συνδέστε το παρόν άρθρο και με το λίγο παλιότερο, δικό μου, "Περί Παιδείας" -κάνε κλικ στο σύνδεσμο }

Αξιότιμη κυρία ****** (Σχολική Σύμβουλος),

ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ: Ο ΦΟΒΟΣ!

          
                                               (Η πανούκλα και ο γιατρός)

Ήταν κάποτε ένας γιατρός. Μια μέρα φεύγοντας από την πόλη που έμενε για να πάει σε μια άλλη γειτονική όπου είχε δουλειά, συνάντησε την πανούκλα που έμπαινε. Σταμάτησε και την ρώτησε: «Πάλι εδώ; Τι ήρθες να κάνεις;» Και η πανούκλα απάντησε: «Είναι η σειρά μου».
«Πόσους θα πάρεις αυτή τη φορά;» ρώτησε ο γιατρός.
«Λίγους, γύρω στους χίλιους», απάντησε η πανούκλα.
Μετά από μια εβδομάδα ο γιατρός (έχοντας ενημερωθεί εντωμεταξύ για την κατάσταση στην πόλη του) επέστρεψε, και στην είσοδο της πόλης αντάμωσε την πανούκλα που έφευγε.
«Μου είπες ψέματα», της είπε. «Είχες πει ότι θα πάρεις κάπου χίλιους και τελικά πέθαναν πέντε χιλιάδες».
Κι εκείνη απάντησε: «Δεν είπα ψέματα. Εγώ πήρα χίλιους. Τους υπόλοιπους τους σκότωσε το άγχος και ο φόβος.»
Το άγχος και ο φόβος είναι περισσότερο θανατηφόρα από την πανούκλα που βιώνουμε.

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

O Νίτσε και η ευτυχία

Ο Νίτσε, στο έργο του Η Χαρούμενη Γνώση (1886) εκτός από τις αναλύσεις του για τη γνώση, την τέχνη, την ηθική και την αλήθεια, αναφέρεται, επίσης, στην έννοια της ευτυχίας ακολουθώντας τη Στωική παράδοση, που θέλει την ευχαρίστηση και την απαρέσκεια άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους με έναν τρόπο που για να γευτεί κανείς την ευχαρίστηση θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να υπομείνει αντίστοιχες ποσότητες δυσαρέσκειας. Πιστεύει ο Νίτσε ότι η ευτυχία είναι εν πολλοίς μια ανθρώπινη κατασκευή, καθώς εξαρτάται από την κρίση των ανθρώπων για τα κίνητρα των πράξεων και των σκέψεων, κρίση που πολύ απέχει από τα πραγματικά κίνητρα.

[Aφιέρωμα Αντιρατσιστικό] Μάρθα Φριντζήλα: Αρνούμαι να συνηθίσω το φόβο

 Σάββατο 7 Ιουλίου η Μάρθα Φριντζήλα τραγουδάει στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, στο Πάρκο Γουδή. Μια μέρα πριν την τριήμερη γιορτή κατά του φόβου μας εξηγεί γιατί συμμετέχει φέτος και μας μιλά για το ρατσισμό.


1.Γιατί συμμετέχετε στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ;
Στο Αντιρατσιστικό φεστιβάλ συμμετέχω φέτος για τρίτη φορά γιατί θέλω να είμαι μέρος σ' αυτήν την γιορτή που πολεμά τον φόβο και αρνείται να συνηθίσει στον φόβο.

 
2.Μια εικόνα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη λέξη ρατσισμός;
Στο μυαλό μου έρχεται μια φωτογραφία της Diane Arbus με τίτλο  «Patriotic Young man with a Flag». 
Το βλέμμα του νέου άνδρα και η κονκάρδα στο στήθος του με τρομάζουν. Δεν θα ήθελα ποτέ να γίνω έτσι 











3.Βλέπουμε μια στροφή του θεάτρου και της μουσικής, και εν γένει της τέχνης, προς περισσότερο πολιτικοποιημένα θέματα τα τελευταία δύο χρόνια.
Εσείς από που αντλείτε καλλιτεχνικά ερεθίσματα; Πώς σας επηρεάζει η καθημερινότητα;
Η σοβαρή ενασχόληση με το θέατρο και τη μουσική στους καιρούς που ζούμε αποτελεί πολιτική πράξη από μόνη της. Όσοι νιώθουν την ανάγκη να πολιτικοποιούν την τέχνη τους σίγουρα έχουν κάποιο λόγο. Για μένα δεν ισχύει. Πιστεύω πως ανεβάζοντας τις Βάκχες του Ευριπίδη κάνω μια σαφέστατη πολιτική δήλωση, δεν νιώθω την ανάγκη να γράψω ένα έργο που να μιλά για την πολιτική κατάσταση σήμερα. Το έκανε πολύ καλύτερα από μένα ο Ευριπίδης το 407 πΧ.

 4.Μοιράζετε το χρόνο σας μεταξύ θεάτρου και μουσικής. Πώς πιστεύετε ότι επιδρά αυτό στη δουλειά σας;
Η δουλειά μου είναι το θέατρο και η μουσική και το ένα επηρεάζει το άλλο.
 
 Συγγραφέας: left.gr
Πηγή: www.rednotebook.gr