ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2020

" Η μετανάστευση, η εγκατάλειψη της γης σου, είναι το πρώτο εμπόδιο στην Επανάσταση, αλλά και ο τελευταίος δρόμος του ιμπεριαλισμού " - Έτσι, για να τελειώνουμε με το παραμύθιασμα των κυρίαρχων, αριστερόστροφων σε αξιοσημείωτο βαθμό, αφηγήσεων...


 Πρέπει ν' αντιμετωπιστεί αυτό το απρόσμενο σόου: το "στριπτίζ" του ανθρωπισμού μας.
Ιδού, εδώ είναι γυμνός κι όχι όμορφος: ο ανθρωπισμός μας δεν ήταν παρά μια ψευδής ιδεολογία, η εξαίρετη αιτιολόγηση της λεηλασίας. Η τρυφερότητες του και η λεπτολογία του εγγυώνται τις επιθέσεις μας. Όμορφη η φιγούρα του ειρηνόφιλου: ούτε θύματα ούτε δράστες!

Jean-Paul Sartre , πρόλογος στο βιβλίο του Frantz Fanon  "I dannati della Terra" ("Της γης οι κολασμένοι")

Και πάμε τώρα σε πρόσφατες δηλώσεις των γραφικών αντιφασιστοειδών (δεν είναι φυσικά τα μόνα!) της νεοφιλελεύθερης "αριστεράς" του ΣΥΡΙΖΑ: " Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ: Με τους μετανάστες θα ζήσουμε μαζί – Όσοι τους εμποδίζουν είναι φασίστες " Γρήγορα έναν ψυχίατρο για κομματική ψυχανάλυση! Την ίδια ώρα ο ηγέτης τους Alexis Τσίπρας δήλωνε: "Σωστά έκλεισε η κυβέρνηση τα σύνορα" ...Για να επιστρέψουμε στην σε σύγχυση νεολαία του αριστερού (sic) "κώματος", που πρώτα θα ήταν χρήσιμο και πρακτικό το να αναρωτηθεί: Θέλουν πραγματικά οι μετανάστες να ζήσουν με την παρέα μας; και κάτω από ποιες συνθήκες και αλληλεπιδράσεις φαντάζονται τη ζωή μαζί μας; Κι αν όντως η συριζαίικη νεολαία διέθετε διεθνιστική αντίληψη θα όφειλε πρώτα να τονίσει (και να βρει τρόπους να αγωνιστεί εναντίον αυτών των γεγονότων, να διαδηλώσει έξω από πρεσβείες δυναμικά και να συγκρουστεί αν χρειαστεί στους δρόμους και όχι μόνο στης Ελλάδας τα εδάφη -Τιμή στην Anna Cambell !!!- με στρατούς τυραννίσκων ή δυνάμεις καταστολής των υπερεθνικών συμφερόντων...) ότι φασίστες είναι όσοι πρωτίστως και κυρίως εμποδίζουν με διάφορους στρατιωτικούς, οικονομικούς και διαλυτικά κοινωνικούς τρόπους τους μετανάστες να παραμείνουν στη γη τους και να ευημερήσουν εκεί! Οι ίδιοι παράγοντες με τα ίδια κέντρα εξουσίας και αόρατα διευθυντήρια από πίσω, που σήμερα τους καλωσορίζουν εις τας "πολιτισμένας Ευρώπας". Και στη συνέχεια υποπρολεταριοποιούν τόσο τους ίδιους όσο και τους γηγενείς, με οικονομικίστικη και διανοουμενίστικη στο περιτύλιγμα αλλά σαν σκουληκιασμένο φρούτο στην ουσία ή πυρήνα της ρητορεία και με άφθονα "μη κερδοσκοπικά" εργαλεία και χρήσιμους ιδεολόγους ηλίθιους στη δούλεψή τους (χωρίς καν οι τελευταίοι να το αντιλαμβάνονται συχνά αυτό..!)

 Άλλωστε και ο "μέντορας" της "αριστεράς" Μαρξ είχε επισημάνει τα εξής για το μείζον από παλαιά αυτό ζήτημα:

" Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας. Ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά αναγάγει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου. Η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Έτσι αναστέλλεται η εργατική επανάσταση και διαιωνίζεται η καπιταλιστική κυριαρχία. Η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται αφ’ ενός ως απεργοσπαστικός μηχανισμός αφ’ ετέρου με τον εργατικό υπερπληθυσμό – πλεόνασμα που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου. Οι μεταναστευτικοί νόμοι είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών."
Και αυτές είναι οι απόψεις του Καρλ Μαρξ κι όχι του Mad Ma(r)x, κυρίες και κύριοι "αντιφασίστες" μίας δίγλωσσης και εθελοτυφλούσας, συστημικής "αριστεράς"...
(Αυτή η σεχταριστική, κωμικοτραγική, γραφική αριστερά που φρόντισε να δώσει κι εδώ τα διαπιστευτήριά της: ΣΥΡΙΑ: το μεγάλο ξεβράκωμα! volume 2)

Ο δε Pier Paolo Pasolini, ο σπουδαίος Ιταλός ηθοποιός, ποιητής, συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. δηλωμένος μαρξιστής (κάτι που ήταν πασιφανές σε όλες σχεδόν τις ταινίες του), δήλωνε στο Συνέδριο Ριζοσπαστών, τον Νοέμβρη παρακαλώ του 1975:

"  Ένας νέος φασισμός δημιουργείται στη θέση του παλαιού κληρικο-φασισμού, ένας τεχνητός φασισμός ο οποίος θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνον υπό τον όρο να ονομάζεται αντιφασισμός...Σας παρουσιάζω τον χειρότερο κίνδυνο... ένα νέο καθεστώς... Αυτή η εξουσία ετοιμάζεται εκ των πραγμάτων να προσλάβει τους προοδευτικούς διανοούμενους ως τους δικούς της κληρικούς. Κι αυτοί έχουν ήδη δώσει μια αόρατη συγκατάθεση σε τέτοια αόρατη εξουσία εισπράττοντας μία αόρατη ταυτότητα μέλους..."

  Και επί τούτου κάποιοι στοχασμοί από τον δικό μας, τον Ένοικο: Μήπως ο αντιφασισμός στην πιο φανατισμένη και στρατευμένη μορφή του κατρακυλάει σ'ένα μερικές φορές λανθάνον είδος φασισμού;  σε συνδυασμό με αυτά:  "...όλα μπορούν να λεχθούν", γιατί τίποτα δεν είναι ιερό και η ελευθερία είναι ασύμβατη με τη λογοκρισία και την "προστασία ιδεών"!  +  Οι στρατευμένοι και οι εξεγερμένοι.. (" H στράτευση, καθόλου σπάνια, επιθυμεί να καναλιζάρει την εξέγερση, να ευνουχίσει την ορμή της, να τη χειραγωγήσει και χρησιμοποιήσει για ίδιον συμφέρον.")

Πάμε όμως παρακάτω.
Στις δηλώσεις ενός ατόμου που κανείς δεν μπορεί να μην του αναγνωρίσει τον ακτιβισμό χρόνων, τον ψυχωμένο αγώνα κατά της σύγχρονης αποικιοκρατίας και λεηλάτησης των πλουτοπαραγωγικών πόρων των λαών της Αφρικής, ο Αφρικανός Malcοlm X για πολλούς, ένα σύμβολο για τους συμπατριώτες του και ο "ακατανόμαστος" όσον αφορά τους ιμπεριαλιστές άρπαγες της "δημοκρατικής Δύσης" και για το δεκανίκι της: την ξεπουλημένη στο κεφάλαιο "αριστερά" με τις "πολυπολιτισμικές" και "απελευθερωτικές" παλινωδίες (Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και η "φάμπρικα" που στήθηκε γύρω από αυτά και τα "δικαιώματά") και εξεζητημένες, κρυφομιλιταριστικού υπόβαθρου-βλέπε "παρελάσεις", χυδαιότητες (Gay ναι! Αλλά με ποιο τρόπο "proud"?). Αναφερόμαστε λοιπόν στον Kemi Seba, γεννημένο στη Γαλλία {αυτή δηλαδή τη χώρα: Vive La France : 14 Αφρικανικές χώρες υποχρεώνονται από τη "δημοκρατική" Γαλλία να καταβάλουν Φόρο Αποικίας...(και μάλιστα πολύ τσουχτερό!) }και κάτοικο Σενεγάλης. Υπέρμαχο του "Παναφρικανισμού", δηλαδή της δυνατότητας αυτοδιάθεσης και του δικαιώματος της προόδου, στον δικό τους τόπο, των λαών της πάμπλουτης σε πόρους ηπείρου και πάμφτωχης ως προς το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της.
Δεν είναι καθόλου τυχαίες αυτές του οι δηλώσεις:
"Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΗΤΤΑ:  Η Αφρικανική μετανάστευση στην Ευρώπη συμβολίζει την ήττα του λαού μας στους πολέμους της Ανεξαρτησίας. Είναι δύσκολο όταν το ανακαλύψεις, αλλά έχει νόημα. Οι πρεσβύτεροι μας αγωνίστηκαν για να σπάσουν την εξάρτηση από τη Γαλλία και τη δυτική χυδαιότητα. Είναι λοιπόν λυπηρό να βλέπουμε τους εαυτούς μας να πηγαίνουν στις χώρες που κάποτε πολέμησαν οι πατέρες μας. Ας κάνουμε έτσι ώστε οι περισσότερο ερωτευμένοι με την πατρίδα μας να επιστρέψουν, για να δούμε πώς θα είναι χρήσιμοι στη γη των προγόνων μας και ότι όλοι συμβάλλουν στην ανύψωση του λαού μας.
Η ολιγαρχία έχει κάνει τα πάντα για να μας καταστρέψει, με πονηρό τρόπο μετά τους πολέμους της ανεξαρτησίας. Το γνωρίζουμε πολύ καλά, αλλά δεν μπορούμε πλέον να κρυβόμαστε για να αρνηθούμε να επιστρέψουμε για να βοηθήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους μας.
Τίποτα δεν θα είναι εύκολο, αλλά όπως λέει και η παροιμία… δεν είναι το μονοπάτι δύσκολο, αλλά το δύσκολο μονοπάτι είναι το σωστό μονοπάτι. Εμείς συνεχίζουμε το έργο των παππούδων και πατεράδων μας, επιστρέφουμε στο σπίτι για να τελειώσουμε αυτό που έχουν ξεκινήσει οι πρόγονοί μας και να πάρουμε στα χέρια μας το πεπρωμένο μας."

Ας παραμείνουμε στην Αφρική και τις μορφές-σύμβολα του αγώνα της για ανεξαρτησία και για την ανάγκη να μπει ένα τέλος στην απρόσκοπτη συνέχιση της μετανάστευσης και για την επιστροφή όλων στους τόπους τους.  Ώστε να αφυπνιστούν, να αποκτήσουν κοινωνική και πολιτική συνειδητότητα και να δοθεί ο αγώνας ενάντια σε εγχώριους και ξένους εκμεταλλευτές! Και όχι να στοιχειώνονται και να υποφέρουν και σε μακρινούς τόπους, ως εμπορεύσιμα προϊόντα, από την οικονομική και κοινωνική καταπίεση αλλά και τον σκοταδισμό, με επιπλέον τη δυσνόητη εκεί έως κι ακατανόητη γι' αυτούς κουλτούρα και νοοτροπία. Στις οποίες τους είναι πολύ δύσκολο ή και αδύνατο να ενσωματωθούν, ενώ, σε ουκ ολίγες περιπτώσεις ανά τις Ευρώπας, οι πολυπληθείς πλέον κοινότητες του θεοκρατικού κι άκαμπτου Ισλάμ απαιτούν από τους γηγενείς να προσαρμόσουν τη ζωή τους και τους ίδιους τους νόμους τους στη φιλοσοφία της "σαρίας"...

 Ο Σαμόρα Ματσέλ, λοιπόν, ήταν ένας από τους ηγέτες της επανάστασης της χώρας του εναντίον των αποικιοκρατών Πορτογάλων. Υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος της Μοζαμβίκης όταν το 1975 απέκτησε την ανεξαρτησία της. Στρατιωτικός, και Μαρξιστής που σκοτώθηκε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες , όταν το 1986 το προεδρικό αεροπλάνο συνετρίβη στο έδαφος της χώρας του. Στο απόσπασμα της ομιλίας του αναφέρεται στο ζήτημα της μετανάστευσης.....
 «Το φαινόμενο της μετανάστευσης, στη διάρκεια των αιώνων, πάντα χρησίμευσε στους ισχυρούς για να αποδυναμώσουν τους καταπιεσμένους, με ενθάρρυνση της μετανάστευσης, ή ακόμα και με πράξεις βίας.
Δεν είναι Διεθνιστική Αλληλεγγύη η φυγή των λαών μας σε άλλες χώρες, αλλά η δημιουργία συνθηκών πάλης για να καταστεί αυτή η γη που ζούμε βιώσιμη, αυτόνομη, εθνικά κυρίαρχη.
Οι δυτικοί μας λένε: “Η γη σας είναι αφανισμένη, φτωχή, φύγετε!” την ίδια στιγμή αυτοί, λεηλατούν τους πόρους μας, την αξιοπρέπειά μας, και χρησιμοποιούν τους αλλοδαπούς σαν σκλάβους στις χώρες τους. Η μετανάστευση ήταν πρώτα ένα όπλο των αποικιοκρατών. Σήμερα είναι όπλο του καπιταλισμού.  Με τον μύθο της μετανάστευσης στο κεφάλι μας, ο αγώνας μας δεν θα είχε ποτέ γεννηθεί, δεν θα κερδίζαμε την εθνική μας κυριαρχία. Η μετανάστευση, η εγκατάλειψη της γης σου, είναι το πρώτο εμπόδιο στην Επανάσταση, αλλά και ο τελευταίος δρόμος του ιμπεριαλισμού.»

Και στον (προς το παρόν) επίλογο, παραθέτουμε τα λόγια του Thomas Isidore Noël Sankara, του μαρξιστή επαναστάτη και θεωρητικού του παναφρικανισμού, δολοφονηθέντα προέδρου της Μπουρκίνα-Φάσο (που ως σήμερα πληρώνει φόρο αποικίας στην Γαλλία, ως μία από τς 14 αφρικανικές χώρες που εξακολουθούν να απομυζούνται από το γαλλικό αποικιοκρατικό κράτος!!!):

"Για τον ιμπεριαλισμό είναι περισσότερο σημαντική η πολιτιστική κατοχή των χωρών, από την στρατιωτική. Η πολιτιστική κατοχή διαθέτει μεγαλύτερη ελαστικότητα, είναι πιο αποτελεσματική και στοιχίζει λιγότερο. Το δικό μας καθήκον είναι να απομακρύνουμε τη νοοτροπία της δουλικότητας από το μυαλό μας *"

* Σύνδεση της τελευταίας παραπάνω πρότασης και με αυτά τα δυο βίντεο, σχετικά με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στον Έβρο και το γεωπολιτικό γλέντι του σουλτανόπληκτου Ερντογάν, τόσο με την Ελλάδα όσο και με την Ε.Ε., με εργαλεία, ή σωστότερα αναλώσιμα αντικείμενα (ωμής εξαπάτησης και χρήσης στιμμένης λεμονόκουπας), τα πλήθη από μετανάστες και (λίγους συγκριτικά) Σύρους πρόσφυγες:

ΥΓ: Αποσπάσματα με τα λόγια των προσωπικοτήτων που αναφέρθηκαν για τις ανάγκες αυτής της  ανάρτησης αντλήθηκαν από αυτά τα άρθρα:
Μαρξ και μεταναστευση

2 σχόλια:

  1. Αγαπητοί...
    Αν προσθέτατε και το σύνολο των άρθρων απ' όπου τα αποσπάσματά σας... θα βοηθούσε στην κατανόηση ορισμένων σκοτεινών πλευρών της όλης σημερινής κατάστασης...
    Ιδού ορισμένα εκ των οποίων κάνετε χρήση αποσπασμάτων:
    - Νέος φασισμός... μόνον υπό τον όρο να ονομάζεται αντιφασισμός! http://www.press-gr.com/2018/07/blog-post_5035.html
    - Το "στριπτίζ" του ανθρωπισμού μας! http://www.press-gr.com/2019/07/blog-post_384.html
    - Γιατί δεν γνωρίζουμε τον Kemi Seba; http://www.press-gr.com/2018/07/kemi-seba.html
    - 14 Αφρικανικές χώρες υποχρεώνονται από τη "δημοκρατική" Γαλλία να καταβάλουν Φόρο Αποικίας http://www.press-gr.com/2018/07/14.html
    - Samora Machel... η μετανάστευση είναι το πρώτο εμπόδιο στην Επανάσταση http://www.press-gr.com/2018/06/samora-machel.html
    και άλλα πολλά... (http://www.press-gr.com/search/label/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CF%82)
    Φιλικά...
    Υ.Γ. Η παράθεση των πηγών δεν είναι για πρωτεία, αλλά στην ιστοριογραφία υποδεικνύει μελέτη, κόπο, κι ανάδειξη των ικανοτήτων κάποιου να ανατρέχει σε πηγές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή