ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 8 Μαΐου 2020

Στιγμιότυπα από το θρίλερ του κοντινού μέλλοντος...


 Η πανδημία COVID-19 του Κορονοϊού: "Ο πραγματικός κίνδυνος είναι η Ατζέντα ID2020"

Ένας "ανεμβολίαστος κι ατσιπάριστος" καταδιωκόμενος από τις επιθετικές κοινωνικές ορδές των "υγιών" υπηκόων...
Ας μπούνε επιτέλους τα πράγματα στη θέση που τους αρμόζει και που διασώζει την παραπαίουσα αξιοπρέπεια και γενναιοψυχία του ανθρώπινου είδους! Ας χωριστεί η ανθρωπότητα σε δυο κατηγορίες: τους "εμβολιασμένους" και "ανεμβολίαστους" - "ταραχοποιούς" - αντιρρησίες ψυχοσωματικής εξόντωσης. Και ας συγκροτήσουν όλοι οι δεύτεροι τις δικές τους μη συμμορφωμένες κι "απόβλητες κοινότητες" μέσα στη νέα "κανονικότητα", με τους δικούς τους συγχρωτισμούς και κώδικες ζωής, συνεργασίας και αλληλοβοήθειας, δίνοντας στον όρο "αντίσταση" ένα ουσιαστικό, επιτέλους, νόημα. Φράζοντας τον δρόμο στην επέλαση της ΑΠΑΤΗΣ, του ΦΟΒΟΥ, της μεταμοντέρνας ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ.
Απόσπασμα από την ανάρτησή μας  ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: "Mε ανθρωπιστικό πρόσχημα θα επιβάλουν παγκοσμίως βιομετρικό σύστημα ID και υποχρεωτικό εμβολιασμό. Όποιος αρνηθεί μπαίνει στην απομόνωση ως εγκληματίας δημόσιας υγείας. Το ID2020 είναι ένα project που άρχισε από Ίδρυμα Rockefeller, Bill Gates και Microsoft."

 "  Σε μια εποχή όπου ο Υπεράνθρωπος επανέρχεται ως μετάνθρωπος υπερβιονικός και η ανωτερότητα της ράτσας επιστρέφει ως ανωτερότητα της υγείας, oι Κολάσεις θα είναι γεμάτες από υγιείς………. Ανάλγητους υγιείς, υπερόπτες υγιείς, αλαζόνες υγιείς, απάνθρωπους υγιείς , ψυχάκηδες της υγείας, υγιεινόφιλους ατομιστές φιλοτομαριστές παρτάκιδες πωρωμένους του bien etre …
 Tο απυρόβλητο στο lockdown, η κοινωνική αποστασιοποίηση, το υπερπροστατευτικό παλάτι της εξ αποστάσεως ζωής όπου ψηφιακοί Βούδες μακριά από τις αλήθειες του πόνου, του θανάτου, της πείνας, της αρρώστιας, θα επαναπαύονται στην ατομική
νιρβάνα σωτηρίας…..Ο κρατικός πατερναλισμός δημιουργεί πολίτες υπερευαίσθητους, φοβικούς και στη συνέχεια επιθετικούς αφού η απομόνωση, η κλεισούρα, ο καταναγκασμός, η στέρηση της ελευθερίας, πάντα προκαλεί αύξηση της ανθρώπινης επιθετικότητας και αντίδραση….τα πειράματα σ΄ανθρώπους κοστίζουν…"
Απόσπασμα από το άρθρο "Οι κολάσεις θα είναι γεμάτες από υγιείς"


 Περιθωριοποίηση, δαιμονοποίηση, ίσως και ποινικοποίηση του αγγίγματος, της ανθρώπινης επαφής, του συναισθηματικού κόσμου και των πιο ζεστών εκδηλώσεών του. Για ποιο λόγο; Για να μην τρυπώσει κάπου εκεί ανάμεσα η πανταχού παρούσα ανάσα της "πανδημίας" και ασθενήσουν οι φερόμενοι ως ανθρώπινα όντα; Διάβολε με κορώνα στο κεφάλι σου, ας αρρωστήσουν! Αν προορίζεται η ζωή να κλειστεί μέσα σε μια "ουδέν μονιμότερον του προσωρινού" γυάλα. Αν είναι και νέοι, αν έχουν ένα καλό ανοσοποιητικό και προσέχουν και τον τρόπο ζωής και διατροφής τους, κι αν έχουν μια φωτεινή αντί για σκοτεινή από φόβο και μιζέρια καρδιά, θα επανακάμψουν γρήγορα από όποια ίωση ή γρίπη! Για να αγκαλιάσουν ευθύς και πάλι τη ζωή και τις χαρές της, για να αποκλείσουν από αυτήν τα κελεύσματα της αντιεπιβιωτικής προπαγάνδας και της επέλασης του κοινωνικού ολοκληρωτισμού.
  Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να αποδεχθούν την κύλιση μέσα σε μια τέτοια άβυσσο, γιατί πολύ απλά δεν θα νιώθουμε πια ζωντανοί. Κι ας τρώμε, ας αφοδεύουμε, ας συνουσιαζόμαστε με το φόβο της επιστροφής αόρατων ιών και ορατών σε κάθε πτυχή της ζωής lockdown, ας δουλεύουμε σαν δούλοι αν έχουμε δουλειά και περιμένουμε και τα εμβόλια που θα μας κρατήσουν υγιείς. Αλλά νεκρούς μέσα μας. Το χειρότερο θα είναι να μην το ξέρουν οι περισσότεροι ότι μετατράπηκαν σε κινούμενα πτώματα κι εμείς να προσπαθούμε να υπάρξουμε ανάμεσά τους.
Αποσπάσματα  από την ανάρτησή μας  "Δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται από τον εαυτό μας να μας συμβεί αυτό, αλλά ήδη συμβαίνει"

Προσοχή, προσοχή! Εντοπίστηκαν δυο ύποπτα άτομα νεαρής ηλικίας να κυκλοφορούν με προκλητική ξεγνοιασιά στο δρόμο!
Αγόρι και κορίτσι, πιασμένοι χέρι χέρι, χωρίς γάντια και προστατευτικές μάσκες στα πρόσωπα.
Προχωρούν με καθαρό βλέμμα, αστειευόμενοι και χαμογελαστοί.
Μεγάλη πιθανότητα μη εγκεκριμμένης εξόδου.
Να επιληφθούν άμεσα της κατάστασης οι  αρμόδιες Αρχές πριν μολύνουν και άλλους!
 Aνάρτηση του rohala

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου