ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 3 Ιουνίου 2018

Oι κτηνώδεις δολοφόνοι που παριστάνουν και τους διασώστες με σανίδες σωτηρίας τις "μεταρρυθμίσεις" της απόλυτης συμφοράς

Oι κτηνώδεις δολοφόνοι που παριστάνουν και τους διασώστες, με σανίδες σωτηρίας τις "μεταρρυθμίσεις" της απόλυτης συμφοράς 

Oι λαοί οφείλουν να ξέρουν -οι κυβερνήσεις τους το γνώριζαν, αν κάποτε δεν το υποψιάζονταν έστω, και το γνωρίζουν πολύ καλά- το φριχτό ποιόν των οργανισμών και των στελεχών τους που αναλαμβάνουν να τους "σώσουν" από δύσκολες οικονομικές καταστάσεις και "κρίσεις". Ακόμη κι αν αυτές είναι τεχνηέντως κατασκευασμένες με διογκωμένα ή πλήρως χαλκευμένα στοιχεία. Ώστε να κερδίσουν τα αδίστακτα αρπαχτικά -σε βαθμό πολύ επικίνδυνης διαταραχής-  που καλούνται επενδυτές, εκποιώντας τον πλούτο των κρατών και οδηγώντας τους πληθυσμούς τους σε λιμοκτονία ή και γενοκτονία ακόμη*. Οι παρακάτω διατυπώσεις και ομολογίες από μέσα, ειδικά αυτή της επιστολής παραίτησης του αξιωματούχου του, ελεγχόμενου σε μεγάλο βαθμό από τις USA ή UCA, ΔΝΤ Nτέιβισον Μπαντού -όπου C στο UCA= Corporations- , είναι αποκαλυπτικές και μάλλον ελάχιστα προβεβλημένες μέχρι και αποσιωποιημένες από τα ΜΜΕ. 
 Εκτός κι αν το αίμα στις φλέβες κυλάει ψυχρό ή η παθητική αποδοχή των νοσηρών καταστάσεων έχει γίνει η φύση του, ένας υγιής άνθρωπος δεν είναι δυνατό να μην ανατριχιάσει νιώθοντας ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα κινδυνεύει από την απειλή, ασφυχτική σαν την αγκαλιά ενός βόα, ατόμων που η χυδαιότητα της μηχανορραφίας και η κακουργία των εγκλημάτων κατά του ανθρώπινου είδους ρέει στο δικό τους αρρωστημένο αίμα. Εννοώ κάθε λέξη ή όρο στους επιεικείς χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιώ ..
(Το δε "ξαναχτίσιμο χωρών από τα ερείπια" σημαίνει, στη γλώσσα των κατεδαφιστών, την πλήρη εργασιακή εξαθλίωση, ολική αρπαγή και εκμετάλλευση από "επενδυτές" των πόρων και των περιουσιακών στοιχείων της και κατάργηση κάθε προστατευτικής ρύθμισης και κοινωνικής παροχής υπέρ των κατοίκων της. Τόσο απλό και ωμό, σαν την "ανάπτυξη", που έχει αρχίσει και στοιχειώνει για τα καλά την Ελλάδα των τελευταίων ετών.)

* Για παράδειγμα, την εποχή των καπιταλιστικών "μεταρρυθμίσεων" επί του αρχιπαλιάτσου Γέλτσιν, στη δεκαετία του 1990 και μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία απώλεσε τουλάχιστον το 10% του πληθυσμού της λόγων των φοβερών και φονικών συνεπειών τους και πάνω από 3 εκατομμύρια παιδιά κατά τους υπολογισμούς της UNICEF είχαν μείνει άστεγα. 

Ο Ένοικος... 


Στέλεχος ΔΝΤ: Εφορμούσα σαν γεράκι στους λαούς! 

 Η κυνική  δήλωση  του  επικεφαλής οικονομολόγου της Παγκόσμιας Τράπεζας Μάϊκλ Μπρούνο  και η  σοκαριστική ομολογία του παραιτηθέντος  απο το ΔΝΤ  Ντέϊβ Μπαντού.

 Μάικλ Μπρούνο 

Ο ισραηλινός οικονομολόγος Peter Michael Bruno (Εβραϊκά: מיכאל ברונו)γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου  του 1932 και  πέθανε τα  χριστούγεννα (25η Δεκεμβρίου) του 1996. Ήταν διοικητής της κεντρικής τράπεζας του Ισραήλ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγοςτης Παγκόσμιας Τράπεζας.
Το "έργο" του  ήταν τόσο ...σημαντικό, που  το πασίγνωστο για τις  παρακρατικές και  παραοικονομικές  δραστηριότητές του "Ίδρυμα Rothchild" καθιέρωσε το  ειδικό βραβείο  "Michael Bruno" το οποίο  απονέμεται φυσικά  στους "ικανότερους" και "ευφυέστερους"  οικονομικούς δολοφόνους της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας.

Σε μια διάλεξή του  στο συνέδριο της Διεθνούς Οικονομική Ένωσης που έγινε στην Τύνιδα το 1995 , ο Μπρούνο πληροφόρησε  τους  500 συγκεντρωμένους  οικονομολόγους απο  68 χώρες, ότι αποκτούσε ολοένα  και μεγαλύτερη αποδοχή  "η ιδέα  πως μια  αρκετά  μεγάλη κρίση μπορεί να συγκλονίσει  απρόθυμους  διαμορφωτές της πολιτικής, έτσι ώστε  να θεσμοθετήσουν  μεταρρυθμίσεις  που θα αυξάνουν την παραγωγικότητα".
Ο Μπρούνο  ανέφερε  τη Λατινική Αμερική  ως το "κατ΄εξοχήν παράδειγμα των...  ευεργετικών βαθιών κρίσεων", κάνοντας ιδιαίτερη μνεία  στην Αργεντινή , όπου  ο πρόεδρος Μένεμ και ο υπουργός οικονομικών  Καβάγιο προωθούσαν  τις ιδιωτικοποιήσεις "επωφελούμενοι  απο την περιρρέουσα  ατμόσφαιρα της κατάστασης  έκτακτης ανάγκης"... Υπο αυτό το πρίσμα   οι διεθνείς παράγοντες  έπρεπε να κάνουν  ακόμα περισσότερα  για να επωφεληθούν  απο τις  υπάρχουσες οικονομικές κρίσεις...Να κόψουν προληπτικά  την  πρόσβαση  στην οικονομική βοήθεια, ώστε οι κρίσεις να επιδεινωθούν...Παρότρυνε το ακροατήριο  να αντιμετωπίσει μια τέτοια καταστροφή  ως το πρώτο στάδιο της δημιουργίας...ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΟΥΝ  χάριν των ευκαιριών που δημιουργούνταν όταν θα ξαναχτίζονταν απο τα ερείπια...

Η  φρικιαστική ομολογία του Ν.  Μπαντού ( ήταν κατι σαν τον σημερινό  Τόμσεν)

"Σήμερα παραιτούμαι  απο το προσωπικό  του ΔΝΤ, ύστερα απο 12 χρόνια  και έπειτα απο 1000 ημέρες εργασίας  στο εξωτερικό  ως αξιωματούχος του  ταμείου,  κατά τη διάρκεια των οποίων, με όπλα  τα φάρμακά σας και τα κόλπα σας, εφορμούσα σαν γεράκι  εναντίον των κυβερνήσεων  και των λαών  της Λατινικής  Αμερικής, της Καραϊβικής και της Αφρικής. Για μένα  η παραίτησή  μου είναι μια ανεκτίμητη  απελευθέρωση, επειδή  μα αυτόν τον  τρόπο κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα που θα μου επιτρέψει να ελπίζω  ότι  θα μπορέσω να ξεπλύνω τα χέρια μου  από αυτό που στα μάτια μου είναι το  αίμα   εκατομυρίων  φτωχών και  πεινασμένων  ανθρώπων (...) Ξέρετε, το αίμα  είναι τόσο πολύ, που κυλάει σε ποτάμι. Κι όταν στεγνώνει, σχηματίζει  πάνω μου  κρούστα. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει αρκετό  σαπούνι σε ολόκληρο τον κόσμο για να καθαριστώ από όλα όσα έκανα εν ονόματί σας"

Ο Μπαντού  συνέχιζε τεκμηριώνοντας τις καταγγελίες του εναντίον του ΔΝΤ ότι χρησιμοποίησε  τις στατιστικές ως "φονικά" όπλα. Παρέθετε λεπτομερή  στοιχεία  για το πώς, ως  υπάλληλος του ΔΝΤ , είχε αναμιχθεί  σε εσκεμμένα  "στατιστικά σφάλματα" προκειμένου  να διογκωθούν  τα αριθμητικά στοιχεία  στις εκθέσεις  του Ταμείου  ώστε η χώρα να δείχνει πολύ λιγότερο σταθερή  απ΄ότι ήταν  στην πραγματικότητα...Το ΔΝΤ  είχε διογκώσει  τα στατιστικά στοιχεία για το εργατικό  κόστος, με συνέπεια η παραγωγικότητα της χώρας να φαίνεται πολύ χαμηλή , παρ΄όλο που το ΔΝΤ  γνωριζε τα πραγματικά δεδομένα. Σε μία άλλη περίπτωση  , το ΔΝΤ  "επινόησε κυριολεκτικά απο το πουθενά, ένα  τεράστιο  απλήρωτο  κρατικό χρέος"(στην λέξη "χώρα" μπορείτε να βάλετε εκτός απο την Ελλάδα και όποια άλλη  θέλετε  αρκεί να έχει περάσει απο εκεί το ΔΝΤ)...
Στην επιστολή του ο Μπαντού, που πέθανε το 2001, καθιστούσε σαφές ότι οι αντιρρήσεις του δεν αφορούσαν μόνο τον τρόπο αντιμετώπισης μιας χώρας απο μια χούφτα αξιωματούχων. Αντιμετώπιζε ολόκληρο το  πρόγραμμα  των διαρθρωτικών  προσαρμογών του ΔΝΤ ως μία μορφή  μαζικών βασανιστηρίων καθώς "κυβερνήσεις και λαοί που ουρλιάζουν απο τον πόνο υποχρεώνονται να γονατίζουν μπροστά μας τσακισμένοι, τρομοκρατημένοι και κομματιασμένοι, ικετεύοντας για ένα ίχνος  λογικής και αξιοπρέπειας εκ μέρους μας*. Όμως  εμείς  γελάμε  απάνθρωπα στα μούτρα τους και τα βασανιστήρια συνεχίζονται αμείωτα. "
Μετά τη δημοσίευση  της επιστολής η κυβέρνηση του  Τρινιντάτ και Τομπάγκο, ανέθεσε σε δύο ανεξάρτητες επιτροπές να διερευνήσουν τις κατηγορίες  και διαπιστώθηκε  ότι ήταν σωστές. Το ΔΝΤ  είχε διογκώσει  και χαλκεύσει  στατιστικά στοιχεία, με ολέθριες επιπτώσεις για τη χώρα...

 (Απο το βιβλίο  της Ν.Klein  "Το δόγμα του Σοκ" εκδ. Λιβάνη)

 Πάρθηκε από το  thestival. Στο must read βιβλίο της Ναόμι Κλάιν έχω αναφερθεί ξανά μέσω αυτής της ανάρτησης: "Το Δόγμα του Σοκ" Ναόμι Κλάιν, ή η επέλαση του "Καπιταλισμού της Καταστροφής"
* Σύμφωνα και με τη σειρά των γεγονότων που συνέβησαν, τους πρώτους μήνες του 2009 στην Ελλάδα, η συνένοχη κυβέρνηση -του προεκλογικού συνθήματος "λεφτά υπάρχουν" αλλά μετά από προσχεδιασμένες κινήσεις αμέλειας ή βραδύτητας, "καλωσήλθες μηχανισμέ στήριξης"- μόνο γονατιστή εκτιμώ ότι δεν παρουσιάστηκε στα πόδια του ΔΝΤ. Που την περίμενε σε συμφωνημένο ραντεβού, όπως άλλωστε και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα..
Παραθέτω κι αυτό, από παλιότερη-Ναι, mr Τουσκ, στη συγκεκριμένη περίπτωση τεράστιας απάτης και δολοφονικής κοινωνικά "μπίζνας", οι πιστωτές είναι και κακοί και ανήθικοι! Όπως όλοι οι "νονοί" και τα όργανα της μαφίας!- του ανιχνευτή:  Μετά, λοιπόν, το PSI του 2012 το χρέος της Ελλάδας πέρασε, ή το πέρασαν πιο σωστά οι πανούργοι και παντελώς ανήθικοι σιωνιστές τοκογλύφοι, από τους ιδιωτικούς τομείς της Ευρώπης, όπως τα funds, τα ασφαλιστικά ταμεία και φυσικά οι παρασιτικές τους τράπεζες, στο δημόσιο τομέα. Αυτό σημαίνει ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος του τεχνητά διογκωμένου ελληνικού χρέους (Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ"​ και Το "Colpo Grosso" του ελληνικού χρέους, με στοιχεία αποκαλυπτικά για τον ρόλο των "πατριωτών" πρωθυπουργών και των Γερμανών αετονύχηδων) ανήκει πια σε ευρωπαϊκά κράτη!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου