ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2018

σ'ένα τρένο που κινείται με μεγάλη ταχύτητα


Φαντάσου, υπήκοε, ότι βρίσκεσαι μέσα σ'ένα τρένο που κινείται με μεγάλη ταχύτητα σε μια ατέρμονη πορεία με προορισμό το πουθενά. Στα πίσω βαγόνια συνωστίζονται τα πλήθη των εξαθλιωμένων χαμάληδων για όλες τις δουλειές, η "πλέμπα", γενιές και γενιές που έρχονται για να στριμώχνονται ο ένας απάνω στον άλλο, να βαριανασαίνουν και να σπαταρούν, χωρίς να αγωνιούν οι περισσότεροι για το τι τους έχει συμβεί, για το ποιοι οδηγούν αυτό το τρένο, για το ποιοι τους σιτίζουν σαν οικόσιτα ζωντανά με μια αμφίβολης ποιότητας άγευστη τροφή-βλέπε μεταλλαγμένα και επεξεργασμένα δηλητήρια προς μαζική κατανάλωση. Μα ανάμεσά τους υπάρχουν κάποιοι μπροστάρηδες που θέλουν να τραβήξουν την κουρτίνα, να προχωρήσουν μπροστά, να κατανοήσουν τις σχέσεις και λογικές που καθορίζουν την αναξιοπρεπή στατικότητα και δουλική καθήλωση της κατάστασής τους, να φτάσουν στα μπροστινά βαγόνια, να παραμερίσουν τους επιστάτες και τοποτηρητές της εξουσίας του τρένου, να αναλάβουν δυναμικά τη διαχείρισή του και να επανακαθορίσουν τις τύχες και τη θέση τους μέσα σε αυτό. Κατά καιρούς ξεσπάνε κάποιες επαναστάσεις που το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να προχωρούνε οι επαναστατημένοι  λίγα βαγόνια μπροστά, αλλά οι φύλακες του αόρατου αφεντικού-χειριστή του τρένου καταφέρνουν πάντα να τους καταστείλουν βίαια  και να πισωγυρίσουν τους εξεγερμένους στην ίδια ή και χειρότερη κατάσταση.
Στο μεταξύ, στα μπροστινά βαγόνια η εικόνα είναι εκ διαμέτρου διαφορετική:

Κλείνω τα μάτια...ανοίγω τα μάτια.





Κλείνω τα μάτια μου και όλος ο κόσμος αλλάζει.
Κλείνω τα μάτια και είμαι σε μία σκοτεινή στάση.
Ένα λεωφορείο σταματά για να πετάξει έξω κάποιον αλήτη!
Τρομάζω κι ανοίγω τα μάτια...
Κλείνω πάλι τα μάτια κι ένα καλειδοσκόπιο αφουγκράζεται τη ψυχή μου.
Κλείνω τα μάτια και φωτάκια/ πεταλούδες αγκαλιάζουν με θέρμη το πνεύμα μου.
Κλείνω τα μάτια και η αγάπη φωλιάζει στις μασχάλες μου.
Βασιλικά πουλιά ξεφαντώνουν στο μακρινό παρόν.
Κλείνω τα μάτια και βρίσκομαι μια σπιθαμή απ το γκρεμό και πέφτω, αλλά δεν σκοτώνομαι...

Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018

Χωρίς τίτλο...

απορώντας



Aν και ουσιαστικά μην αντιδρώντας, τουλάχιστον απορώντας:
α) Αφού δουλεύεις για να ζήσεις,
    τότε γιατί σκοτώνεσαι στη δουλειά;
β) Αφού σου λένε ότι απολαμβάνεις τη δημοκρατία τους και το σεβασμό τους,
    τότε γιατί σου φέρονται σαν να'σαι δούλος; Κι επιπλέον ηλίθιος;



Προσοχή:
 η εκ βαθέων και ειλικρινής στην αυτοκριτική της προσέγγιση τέτοιων αποριών, απόλυτα εναρμονισμένων σε αυτό που λέγεται κοινή λογική, οδηγεί (κανονικά) σε άγρια σύγκρουση. Και γιατί όχι; σε οριστική ίσως ρήξη με απρόβλεπτα αποτελέσματα και ίσως, ίσως, πολύ ενδιαφέρουσες συνέπειες. Σύγκρουση και ρήξη πρώτα-πρώτα με τον ίδιο τον εαυτό.


Rohalas


(μας το'στειλε ο φίλος μας "rohalas")

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018

Αφιερωμένο στα "κακά παιδιά" (που δεν λένε "να βάλουν μυαλό"...)

(Αναδημοσίευση παλιότερης ανάρτησής μου, ελαφρώς εμπλουτισμένη και με νέο μουσικό αφιέρωμα)

" Να φοβάσαι όσους θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους ήσυχα και ειρηνικά. Είναι αδίστακτοι." 
Κλάες Άντερσεν

Πες μου. Πώς να μη θυμώνεις; Πώς; Πώς;

Ειδικά όταν φλέγεσαι από τις δονήσεις των νιάτων (ακόμα κι αν δεν βρίσκεσαι πια στην πρώτη σου νεότητα), όταν κοχλάζουν μέσα σου όλα εκείνα τα στοιχεία που σε κάνουν να νιώθεις τη διαφορά ζωντανού και πτώματος (ή ζωντανού πτώματος)...
Όταν θες να ερωτευτείς και να σε ερωτευτούν μέσα στα βάρβαρα τείχη μιας χυδαίας, μικρόψυχης και υποκριτικής και, κυρίως, αντιερωτικής σκηνής που αποκαλείται "κοινωνία" με "κανόνες" έως "διεθνής κοινότητα"
 Όταν  από μικρό σε προετοιμάζουν οικογένειες κι εκπαίδευση για την ανταγωνιστική και ισοπεδωτικά παράλογη αρένα της "αγοράς εργασίας", όπου η δουλεία βρίσκει ξανά τον πιο ξετσίπωτο τρόπο να βλαστήσει και να πετάξει τα άνθη του κακού και του διεστραμμένου...Όταν "λογική" είναι η κυρίαρχη συνθήκη μιας αγελαίας συλλογικής παράκρουσης...
Όταν η κυρίαρχη διανόηση ενδιαφέρεται πιο πολύ για το βάθος της τσέπης της και την ακαδημαϊκή της θεσούλα παρά για το βάθος και την οξύτητα των στοχασμών της.
Όταν η τιποτολογία καπελώνει και εξοβελίζει το...λόγο και. η βλακεία και ο (πάμ)φθηνος εντυπωσιασμός προωθούνται ως κυρίαρχες μορφές διανόησης και αισθητικής, επικαλύπτοντας εντελώς τη συναινετική πραγματικότητα.
Όταν σπόνσορας της "δημοκρατίας" είναι το κέρδος με κάθε μέσο και καύσιμό της η εξαπάτηση και η χυδαιότητα της καθηλωτικής υποτέλειας των "ζαλισμένων κοπαδιών" και της νομιμοποίησης (βοθάνε πολύ και οι λεγόμενες "εκλογές") των κυρίαρχων τομέων και των "ποιμένων" που γνωρίζουν καλύτερα τις ανάγκες της αγέλης από τα ίδια τα μέλη της....
Όταν η τεχνολογία χρησιμοποιείται ως εργαλείο αυτοματοποίησης, μαζικού ελέγχου και υποταγής και απομύζησης της προσωπικότητας και της ίδιας της ψυχής του ανθρώπου...


Και σου'ρχεται μια άσχημη αναγούλα, όταν βλέπεις κι ακούς ανθρώπους, πόσο περισσότερο τους δικούς σου, να υπερασπίζονται με σθένος τη νοσηρή παθητικότητα και την παραίτησή τους, τις πένθιμες δικαιολογίες να απειλούν να πνίξουν τα πάντα σαν υπερχειλισμένος ποταμός γεμάτος σκουπίδια και μπάζα, τους τραπεζικούς ψυχοπαθείς και το πλαστικό χρήμα να μετατρέπουν τις κοινωνίες σε λογιστικά δεσμευμένα δεδομένα μέσα σε οθόνες, τις ιδεολογικές αγκυλώσεις (που δε διαφέρουν και πολύ απ'το γηπεδικό οπαδιλίκι) ν' αντικαθιστούν την ένωση των ανθρώπων με κίνητρο τους πιο ευγενείς, απερίφραχτους και γενναίους στόχους και τη ρομποτοποίηση να επαινείται ως φυσιολογικότητα...

Γι'αυτό λοιπόν μάγκες μου...

Code Name ASTRA





" A friend said, he would never forget the sight of the alien looking TR-3B based at Papoose. The pitch black, triangular shaped TR-3B was rarely mentioned--and then, only in hushed whispers--at the Groom Lake facility where he worked. The craft had flown over the Groom Lake runway in complete silence and magically stopped above Area S-4. It hovered silently in the same position, for some 10 minutes, before gently settling vertically to the tarmac. At times a corona of silver blue light glowed around the circumference of the massive TR-3B. The operational model is 600 feet across. "
From YouTube video description 

Also:

" The TR3B is Code Named Astra. The tactical reconnaissance TR-3B first operational flight was in the early 90s. The triangular shaped nuclear powered aerospace platform was developed under the TopSecret, Aurora Program with SDI and blackbudget monies. At least 3 of the billion dollar plus TR-3Bs were flying by 1994. The Aurora was the most classified aerospace development program in existence. The TR-3B is the most exotic vehicle created by the Aurora Program. It is funded and operationally tasked by the National Reconnaissance Office, the NSA, and the CIA. The TR-3B flying triangle is not fiction and was built with technology available in the mid 80s. Not every UFO spotted is one of theirs. The TR-3B vehicles outer coating is reactive to electrical Radar stimulation and can change reflectiveness, radar absorptiveness, and color. This polymer skin, when used in conjunction with the TR-3Bs Electronic Counter Measures and, ECCM, can make the vehicle look like a small aircraft, or a flying cylinder–or even trick radar receivers into falsely detecting a variety of aircraft, no aircraft, or several aircraft at various locations. A circular, plasma filled accelerator ring called the Magnetic Field Disrupter, surrounds the rotatable crew compartment and is far ahead of any imaginable technology. They have been spotted all over the USA as the military is not hiding them anymore. This craft wast most likely responsibe for the infamous PhoenixLights in March 1997. "

text above from 4biddenknowledge (where you can watch a related video)

Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018

Η Δημιουργικότητα του Χάους


" Τα χαοτικά συστήματα ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη προσπάθεια για πρόβλεψη, έλεγχο και χειρισμό τους. Αντί να προσπαθεί ο άνθρωπος να κυριαρχήσει σε αυτές και να αντιστέκεται, θα έπρεπε να τις αγκαλιάσει και να τις αποδεχτεί … και εδώ μπαίνουμε στο πεδίο της δημιουργικότητας. "


Πώς κατάφεραν οι άνθρωποι να φτιάξουν το πρώτο βέλος, τον τροχό, τις πρώτες ζωγραφιές των σπηλαίων; Πως μπόρεσε ο Νιλς Μπορ να ανακαλύψει τις θεωρίες του, ο Τέσλα, ο Μπρούνο, ο Πυθαγόρης; Πως μπόρεσε ο Μότσαρτ, ο Βάγκνερ, ο Μπετόβεν να γράψουν τα κοντσέρτα τους; Τι γίνεται όταν έχουμε μια πρωτότυπη σκέψη; Ποιά είναι η φύση της δημιουργικότητας. Υπάρχει κάτι ή υπάρχει τίποτα;

Το Χάος μας λέει πως αυτό που δημιουργεί είναι το ίδιο το Χάος. Ο κατεργάρης.
Αυτός που αγνοώντας την λογική, τους κανόνες, πηγαίνοντας κόντρα στις δομές δημιουργεί.
Δημιουργεί τις δημιουργίες. Ο κατεργάρης είναι ο Δημιουργός.

Ο κατεργάρης εν δράσει είναι αυτό που αποκαλείς θεό.

Όλως παραδόξως (!) οι απόψεις των νεοσύστατων επιστημών της Κβαντικής και του Χάους, αντανακλούν τις πνευματικές αρχές, των αρχαιότερων πολιτισμών του γνωστού κόσμου. Πνευματικών μυθικών κόσμων, χρυσών αιώνων γνώσης και σοφίας ανώτερων πνευματικών όντων και πολιτισμών. Αυτό δεν σημαίνει πως ξαφνικά οι επιστήμονες ανακάλυψαν κάτι νέο ή διαφορετικό από αυτό που όλοι οι μεγάλοι φιλόσοφοι όλων των πολιτισμών είπαν μη εξαιρουμένου του «σωματιδιου του θεού» (!!!)

Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

Οι καθηγητές του Berkeley που τα έβαλαν με τη Novartis

 

Σαν σχόλιο: Πολυεθνικές, στην ουσία ολοκληρωτικοί θεσμοί με ανάλογες δομές και λογικές, που χειραγωγούν κυβερνήσεις-μαριονέτες. Και τα συμφέροντά τους προωθούνται από κυβερνητικές πολιτικές,  ακαδημαϊκά κι "επιστημονικά" ιερατεία ("αυθεντίες" στον επιστημονισμό που επιστρατεύονται για να χλευάσουν και να σπιλώσουν ακέραιους ηθικά συναδέλφους τους και σοβαρούς ερευνητές), διεθνείς οργανισμούς, αλλά και μυστικές υπηρεσίες, σε βάρος των συμφερόντων των λαών. Και σε αγαστή συνεργασία, όποτε οι "συνθήκες" το απαιτήσουν, με το οργανωμένο έγκλημα... = Η ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΜΑΦΙΑ ΠΟΥ ΛΥΜΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ! Τόσο απλό και τόσο εξοργιστικό...

Συνδέστε:


Οι καθηγητές του Berkeley που τα έβαλαν με τη Novartis
 
του Βαγγέλη Γεωργίου 

Οι πανεπιστημιακοί της μαύρης λίστας - Το επιχειρηματικό-πανεπιστημιακό σύμπλεγμα


«Έχεις μπλέξει για τα καλά αυτή τη φορά, αλλά δεν θα μας σταματήσεις, κανείς δεν θα μας σταματήσει» είπε εξαγριωμένος. Ήταν η απειλητική προειδοποίηση του Δρα Fernando Ortiz Monasterio, διευθυντή της επιτροπής βιοασφάλειας του Μεξικού (CIBIOGEM), προς τον αναπληρωτή καθηγητή μικροβιολογίας του διάσημου Πανεπιστημίου Berkeley της Καλιφόρνιας Ignacio Chapela. Η μαφιόζικη σκηνή διαδραματίστηκε σε ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο στο Μεξικό το 2000, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Πράγματι, ο μικροβιολόγος Ignacio Chapela το είχε «παρατραβήξει» με αυτά που ανακάλυψε στο εργαστήριό του. Ο Chapela, στο πλαίσιο των ευρύτερων ερευνών του στην περιφέρεια Oaxaca του Μεξικό, μόλις είχε ολοκληρώσει μια σημαντική μελέτη σε συνεργασία με τον φοιτητή του David Quist. Η έρευνα δημοσιεύτηκε, μετά από αξιολόγηση από ομότιμους, στο διεθνούς κύρους επιστημονικό περιοδικό Nature.

Με λίγα λόγια συμπέραναν ότι το μεξικάνικο καλαμπόκι είχε μολυνθεί από γενετικώς τροποποιημένες ποικιλίες, γεγονός που δεν θα έπρεπε να συμβαίνει, αφού η καλλιέργεια για εμπορικούς λόγους γενετικώς τροποποιημένου καλαμποκιού ήταν παράνομη στο Μεξικό. H μόλυνση του εγχώριου καλαμποκιού με γενετικά τροποποιημένα προϊόντα θα αφάνιζε την βιοποικιλότητα της παραδοσιακής μεξικανικής καλλιέργειας, δεδομένου ότι το καλαμπόκι είναι βασικότατη τροφή παγκοσμίως.

Οι περαιτέρω δοκιμές έδειξαν μια αντιστοιχία με συνθετικά δημιουργημένα κατασκευάσματα DNA που δημιουργήθηκαν από διάφορες εταιρείες, όπως η Monsanto και η Novartis. Σε μια αγορά εκατομμυρίων καταναλωτών που τρώνε τορτίγιας τρεις φορές την ημέρα, μια τέτοια είδηση έβαζε «βόμβα» στα ταμεία της Novartis. Οι απειλές του διευθυντή της κρατικής CIBIOGEM μαρτυρούσαν ότι η συγκεκριμένη υπηρεσία ελεγχόταν πλήρως από τον φαρμακευτικό κολοσσό.

Για αρχή η Novartis προσπάθησε να δυσφημίσει την δημοσίευση. 

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

"Ο Παν Μέσα μας"

(Μια παλιότερη ανάρτηση του Ένοικου στο no Gravity Zone. Συνδέστε το και με αυτό: Πανερωτισμός ~ Ο χορός της ζωής ~ Feral Faun )




Ένα πανέμορφο τραγούδι της σπουδαίας ιρλανδικής μπάντας των Waterboys, που το βρήκαμε με τους στίχους μεταφρασμένους στα ελληνικά. Κάτι που βοηθάει ακόμα περισσότερο στο να έρθεις σε επαφή με τις αρχέγονες δυνάμεις οι οποίες διαχέονται παντού προς τα έξω, με όχημα τη δημιουργία των καλλιτεχνών-μουσικών και κάνουν το μυαλό να πάλλεται σε μεθυστικές πανάρχαιες δονήσεις. Αυτές που η ίδια η, απομαγευμένη στο σύγχρονο τεχνολογικό μεσαίωνα, Φύση και η οργιαστική της πλευρά προσφέρει απλόχερα, ως δώρο υπέρβασης μέσω της εκστατικής εμπειρίας, στα ανθρώπινα όντα.

(Η πλήρης ανάρτηση ΕΔΩ )

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018

Slavery in the USA - "Δουλεία στις ΗΠΑ"

Γεγονός: από τη δεκαετία του'80 ο αριθμός των φυλακισμένων στις ΗΠΑ έχει σημειώσει δραματική αύξηση, κατά 800%!! Και περίπου 2,8 εκατομμύρια παιδιά έχουν έναν γονιό behind bars!



" Did you know that the cup that holds your Starbucks latte or the meat patty in your Big Mac was probably produced by a prisoner? Yep many corporations take advantage of the legal slave labor pool in the USA, with prison slave being paid pennies an hour to make everything from furniture to missile parts. "  -  Γνωρίζετε ότι η κούπα του καφέ με τον "latte" από τα Starbucks ή το μπιφτέκι στα "Big Mac" έχει πιθανότατα παραχθεί από έναν φυλακισμένο; Πολλές εταιρείες εκμεταλλεύονται τη νόμιμη δεξαμενή "δουλεμπορικής εργασίας" στις ΗΠΑ, με τους φυλακισμένους σκλάβους να πληρώνονται ψίχουλα για κάθε ώρα που φτιάχνουν τα πάντα: από έπιπλα έως τμήματα πυραύλων.

Συνδέστε το και με αυτές τις πτυχές του "αμερικανικού ονείρου":
 

Φόβος...φόβος...φόβος...


Φόβος για τον θάνατο, ενώ το να ζεις έχει γενεί το πιο σπάνιο πράγμα στη γη.
Φόβος να υψωθείς στα πιο μεθυστικά ύψη, αφήνοντας πίσω την οικειότητα του σουρσίματος στο χώμα.
Φόβος να μιλήσεις. Φόβος μήπως ακούνε και τη σκέψη σου. Φόβος να θυμηθείς. Φόβος να κοιμηθείς γιατί οι σκέψεις σε πολιορκούνε σαν αγγελιοφόροι δυσοίωνων εκτιμήσεων και μονίμως κακών μαντάτων. Φόβος να ξυπνήσεις γιατί θα πρέπει να επιπλεύσεις στα άγρια νερά της πραγματικότητας.
Φόβος μην πάρεις χαμηλό βαθμό στο σχολείο, μην αξιολογηθείς αρνητικά στην εταιρεία, μη και δεν γεμίσεις το μάτι του αφεντικού ή μπεις στο μάτι του ρουφιάνου. Φόβος μην απωλέσεις τη θέση εργασίας σου. Φόβος μην και δεν βρεις εργασία, κι ας είναι να σε πληρώνουν για να πεινάς.
 Φόβος να εξηγήσεις στα παιδιά σου τα ανεξήγητα, να πείσεις τον εαυτό σου ότι μόνο έτσι έχει η ζωή. Φόβος για τον υπαρκτό κι ανύπαρκτο εχθρό που διαρκώς σε απειλεί. Φόβος για τον Άλλον, για τον ξένο, φόβος για τον εαυτό που καταντάει ξένος προς οικείους και μη.
 Φόβος μην και παρεκλίνεις απ'την κεντρική κατευθυντήρια γραμμή, μην αποπεμφθείς απ'την οικεία αγέλη σου.
 Φόβος να υπερασπιστείς το δίκαιο, μην και αυτό ανήκει στη σφαίρα των μύθων για παρηγοριά σε  ασθενείς. Φόβος να φωνάξεις γιατί δεν πιστεύεις πως σε ακούει κανείς.
 Φόβος ν'αγαπήσεις και ν'αγαπηθείς.
 Φόβος μήπως κι εκτεθεί προς τα έξω ο φόβος σου.

 Και, προπαντός, ΦΟΒΟΣ, ΤΡΟΜΟΣ για 'κείνο το θρασίμι που δεν σηκώνει απ'τη φύση του προστάτες και φτύνει γελώντας πάνω σε εγχειρίδια οδηγιών ζωής, καλωδιωμένα κελιά κι εκτελεστικά αποσπάσματα. Που το λένε ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

 Φόβος να γυρίσεις την πλάτη στο ρεύμα ενός ανάποδου στη ροή ποταμού. Που τον λένε κόσμο και κυβερνάται απ' το Φόβο...

ανιχνευτής


Όταν μιλάς για ελευθερία...ΘΥΜΗΣΟΥ!

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018

Οφειλέτες


Σχόλιο από εμάς: " Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος ". Ακόμη κι αν πρόκειται για λεγόμενα "μικροποσά", όπως 500, 700 έως και 2.000 ευρώ. Διότι, όπως έλεγε κάποτε, όχι πριν πολλά χρόνια, ο ανεκδιήγητος ΓΑΠ, "θα φροντίσουμε (αυτός δηλαδή και οι άλλοι ανεκδιήγητοι"κυβερνώντες") σε κάθε οικογένεια να υπάρχει ένας εργαζόμενος", αλλά ο εργαζόμενος κατάντησε ημιαπασχολούμενος σε ευέλικτο εργασιακό εμπαιγμό και όλο και πιο πολλές οικογένειες δεν διαθέτουν την πολυτέλεια εργαζόμενου μέλους στην αγορά εξαθλιωμένης εργασίας. Και ούτε καν η έξοδος από το μνημόνιο, δεν θα επιφέρει την παραμικρή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και συνθηκών, όποτε κι αν συμβεί, με "φιλικά χτυπήματα στην πλάτη" από τα γεράκια και τους γραφειοκράτες της δουλεμπορικής γερμανοκίνητης ΕΕ, των κάθε λογής funds, των κερδοσκόπων "επενδυτών" και των ισχυρών του Βορρά. Οι μισθοί πείνας και η εργασιακή εκμετάλλευση ήρθαν για να μείνουν, αρχικά σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο.  Οπότε πώς τιμωρείς τον ανήμπορο οφειλέτη του δημοσίου; Του κατασχέτεις τα όποια περιουσιακά στοιχεία, τον αφήνεις άστεγο; Στοχεύεις πλέον στην αρπαγή των κατοικιών μετά την αρπαγή των αποταμιεύσεων στο μέγα και ατιμώρητο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου; Και η περίφημη κοινωνική συνοχή; Ποιος νοιάζεται...


Το προφίλ του Έλληνα οφειλέτη


Μισό εκατομμύριο οφειλέτες έχουν χρέη από 1 έως 10 ευρώ στην εφορία

Δύσκολη είναι η κατάσταση για χιλιάδες οφειλέτες του δημοσίου που έχουν χρέη στην εφορία. Ένας στους δύο χρωστούν στο δημόσιο έως και 500 ευρώ τα οποία ούτε μπορούν να πληρώσουν αλλά ούτε και να ρυθμίσουν.

Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι οκτώ στους δέκα χρωστούν μέχρι 2.000 ευρώ ο καθένας τα οποία αδυνατεί να εξοφλήσει ή ακόμα και να ρυθμίσει.

Την ίδια ώρα εμφανίζονται 73 φορολογούμενοι με χρέη άνω των 100 εκατ. ευρώ ο καθένας οι οποίοι συνολικά χρωστούν 32 δισ. ευρώ ή το 1/3 των συνολικών ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο.

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Η επίθεση των Τούρκων στο αγκάθι που λέγεται Αφρίν


Oμολογώ ότι μου έκανε μεγάλη εντύπωση το άρθρο για την αυτοοργανωμένη όαση της Ροζάβα.

Πρόκειται για μια περιοχή στην πολύπαθη Συρία, στο Βορρά, εκεί που συνυπάρχουν υποδειγματικά και αμεσοδημοκρατικά, μέσα σε κοινοτικό πνεύμα και με στοχευμένες κοινωνικές προτεραιότητες, εθνότητες και θρησκείες. Υπό την αιγίδα των Κούρδων πολεμιστών και πολεμιστριών του YPG, ανθρώπων που έδωσαν πολύ σκληρή μάχη για να διώξουν τους δολοφόνους σκοταδιστές του ισλαμικού κράτους.
 Άρθρο από τα πιο σημαντικά που έχω διαβάσει εδώ και καιρό, για γεγονότα που όντως κάνουν τη διαφορά στον άρρωστο κόσμο της παγκοσμιοποίησης υπέρ των ισχυρών συμφερόντων. Κι επειδή αυτό που συνέβη εκεί έχει μεγάλη επαναστατική και κοινωνική σημασία για κάθε ανεξάρτητα σκεπτόμενο άνθρωπο, είναι και ο λόγος που τρελαίνει τους ισχυρούς του πλανήτη. Ακόμη κι αν ανήκουν σε αντίπαλα στρατόπεδα στο μοίρασμα της πίτας της εξουσίας και του ελέγχου. Αυτούς που θέλουν τους ανθρώπους να βολοδέρνουν σαν ναυαγοί μέσα στους ωκεανούς του infojunk (σκουπιδοπληροφορίες), να αποπροσανατολίζονται από την ελεγχόμενη ροή της πληροφόρησης και να μπουκώνονται από την ασύδοτη υπερπληροφόρηση.
Οι Κούρδοι είχανε καταγγείλει στο παρελθόν τη συνέργεια τουρκίας και ISIS, με την ενίσχυση του δεύτερου από τους πρώτους σε προμήθειες και πολεμικό υλικό, και την περίθαλψη των τραυματιών μουσουλμάνων εξτρεμιστών σε τουρκικά νοσοκομεία έξω από τα σύνορα της Βόρειας Συρίας.
Και τώρα ο στρατός του σουλτάνου Ερντογάν επιτίθεται με σφοδρότητα κατά των Κούρδων στην Αφρίν. Που είναι ένα από τα καντόνια της αυτόνομης δημοκρατικής ομοσπονδίας της Ροζάβα.

" Μηδενικό "



  " Ο άνθρωπος δεν είναι καθορισμένος, ξεκάθαρα προσδιορισμένος μια για πάντα. Είναι κάτι εν εξελίξει. Ένα πείραμα, ένας υπαινιγμός του μέλλοντος, η αναζήτηση και η νοσταλγία της Φύσης για νέες μορφές βούλησης και δυνατότητες πραγμάτωσης. "
ΧΕΡΜΑΝ ΕΣΣΕ

Ναι, υπάρχει κάτι ωραίο εκεί έξω! Όσο κι αν πασχίζουν να μολύνουν την ψυχή σου με τα ξόρκια της ασχήμιας, της αισθητικής ευτέλειας που σαρώνει κάθε πτυχή της κοινωνικής και πνευματικής ζωής. Όσο κι αν στήνουν ολόκληρες σχολές, θεωρίες και δόγματα για να δηλητηριάζουν το μυαλό σου με στρατευμένα καθήκοντα και ηθικές υποχρεώσεις απέναντι σ'αυτά.

ΜΙΑ "ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ" ΠΟΥ ΚΙΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο «μεσσίας» Σαμπατάι Σεβί και οι Τουρκοεβραίοι (ντονμέδες) της Θεσσαλονίκης

Γιάκομπ Φρανκ: ο διάδοχος του "μεσσία"

Μια ιστορική αφήγηση -το ένημερωτικό άρθρο που θα ακολουθήσει- που δεν τελειώνει με το θάνατο του πρωταγωνιστή της και της οποίας οι ιστορικές προεκτάσεις είναι πολυεπίπεδες, υπόγειες αλλά κάθε άλλο παρά περιορισμένης σημασίας. Και ίσως να επανέλθουμε στο θέμα των "Μυστικών Εταιρειών" και του "σαμπαταϊσμού". Μιας στην ουσία αυτόνομης θρησκείας που προέκυψε από τον δήθεν -για τα μάτια του Οθωμανού σουλτάνου και της αποφυγής της οργής του- εξισλαμισμό των Εβραίων ή "ντονμέδων" , οπαδών του αυτόκλητου μεσσία Σαμπατάι Ζεβί. Με πολύ σημαντική για αυτούς την πόλη της Θεσσαλονίκης.
 Η αίρεση αυτή επέζησε και μεταλλάχτηκε μέσα στους αιώνες σε μια πολύ ισχυρή σέχτα, η οποία ενσωμάτωνε σεξουαλικά όργια και τελετουργική μαγεία -π.χ. όποιος έχει δει την τελευταία τολμηρά αποκαλυπτική ταινία του Κιούμπρικ "μάτια ερμητικά κλειστά" ίσως ψυλλιαστεί για τι "κόλπα" μιλάμε. Με σκοπό την απόκτηση ισχύος και άσκησης υπόγειας εξουσίας στις κοινωνίες μέσα στις οποίες δραστηριοποιούνταν. Και όχι μόνο με τοπικές βλέψεις δύναμης και ελέγχου!

σκηνή από την ταινία "eyes wide shut"
Συνεχιστής της διδασκαλίας του "μεσσία" και διάδοχός του υπήρξε ο Jakub Frank, απ'όπου προέκυψε και ο όρος "φρανκισμός", ο ανηψιός του οποίου Moses Dobruska ή Junius Frey συνεργάστηκε με τους Ιακωβίνους και τη λέσχη τους στην προετοιμασία της "Γαλλικής Επανάστασης" και τοποθετήθηκε από αυτούς πρόεδρος της Επιτροπής Αποχριστιανισμού του Παρισιού. Mάλιστα το 1979, ο Πρόεδρος της Ισραηλινής Ακαδημίας Gershom Scholem, είχε δώσει μια αποκαλυπτική διάλεξη στο Παρίσι η οποία δυο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε και σε βιβλίο. Ο τίτλος της διάλεξης του αυτής όπως και του βιβλίου ήταν: "Από τον Φρανκισμό στον Ιακωβινισμό. Ή ζωή του Moses Dobruska, άλλως Franz Thomas von Schonfeld, άλλως JuniusFrey".


 απεικόνιση ιακωβίνικης "εορταστικής εκδήλωσης" με έντονες τις αποκρυφιστικές καταβολές, υπέρ του.."Υπέρτατου Όντος". Η γυναίκα στη βοϊδάμαξα συμβόλιζε την..Ελευθερία! Στην οποία η γαλλική "επανάσταση" επιτέθηκε με απίστευτη βιαιότητα, παρά τις εύηχες διακηρύξεις της!

Οι Ιακωβίνοι λάτρευαν το "Υπέρτατο Ον" που τους καθοδηγούσε και πραγματοποιούσαν ολόκληρες τελετές δημόσιες υπέρ αυτού, ώστε να "εμπεδωθεί" και από το λαό παρά την "ανεξιθρησκεία" που φαινομενικά προωθούσαν και με εμφανή τα στοιχεία του αποκρυφισμού και όχι απλά αθώου φυσιολατρικού παγανισμού. Επίσης είχαν στήσει στην πλατεία της Βαστίλης το άγαλμα της αιγυπτιακής θεάς Ίσιδος, γνωστού για την σημασία του σε μυστικές πρακτικές τελετουργικής μαγείας πολλών μυστικοπαθών σεχτών και αποκρυφιστικών ταγμάτων.
Για μια μικρή γεύση του τι συνέβη κατά τη διάρκεια της "περιόδου της τρομοκρατίας" για την "εδραίωση της επανάστασης" διαβάστε κι εδώ: Οι στρατευμένοι και οι εξεγερμένοι.. Στην ουσία ήταν μια πρωτοφανής κτηνωδία, με δημιουργία βυρσοδεψείων ανθρώπινου δέρματος στο Κλισόν για να προμηθεύσει ανθεκτικά ενδύματα στους πρωτομάστορες της "δημοκρατίας",  όπως τα παντελόνια από ανθρώπινο δέρμα που φορούσε ο Σαιν Ζυστ, με μαζικούς πνιγμούς στο Σηκουάνα όπου μια "αξιοσημείωτη επίδοση" ήταν.. 600 παιδιά σε μια ημέρα, με το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης ανθρώπων στην Ιστορία στο Νουαρμουτιέ και άλλα πολλά και χειρότερα. Και με απώτερο στόχο τον αποπληθυσμό ολόκληρων περιοχών της γαλλικής επικράτειας, όπως συνέβη με τη γενοκτονία της επαρχίας της Βανδέας και τα αποκαλούμενα "ψωμιά της δημοκρατίας" -γυναίκες και παιδιά των Βανδεανών- που πετάγονταν ζωντανά μέσα σε φούρνους!

Από τα πάνω έως τα κάτω, όλοι κοιτάνε το συμφέρον τους σε τέτοιους καιρούς .


Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις είναι κράτη που δεν γνωρίζουν σύνορα και "εθνικούς καημούς". Είναι, για την ακρίβεια, μετακινούμενα εταιρικά κράτη, με νοοτροπία και δομές ολοκληρωτισμού, που μετακινούνται σε όλο τον πλανήτη. Χρησιμοποιώντας τις τοπικές νομοθεσίες -ή διαφθείροντας και αλώνοντάς τες- για ίδιον όφελος. Τα περί εθνικών συμφερόντων ακούγονται στα αυτιά των μετόχων και των διοικητικών συμβουλίων τους σαν παιδικές τσιρίδες στην αυλή νηπιαγωγείων, όπου τα πιτσιρικάκια ζούνε στον κόσμο τους και στις φαντασιώσεις του.

Ένα παράδειγμα αρκεί. Όταν τα καράβια με τα προϊόντα που διακινεί η κινεζική Cosco φτάνουν στον ελεγχόμενο πλέον από αυτή λιμάνι του Πειραιά, αμέσως μεταφέρονται στα Central Logistics της εταιρείας στη.. Ρουμανία! Όπου ο προηγούμενος όρος θα μπορούσε να μεταφραστεί ως "Διαχείριση Κεντρικής Αποθήκης", κάτι που δεν έχει βεβαίως να κάνει μόνο με αυτή τη μεγάλη πολυεθνική εταιρεία. Και γιατί πάνε στη Ρουμανία; Διότι εκεί η φορολογία είναι γύρω στο 7 με 10% επί των επιχειρηματικών κερδών αντί του 35-37% που, αν δεν κάνω λάθος, ισχύει στην Ελλάδα. Και αφού στη Ρουμανία φορολογηθούνε, στη συνέχεια επιστρέφουν -εκτός των άλλων προορισμών- στην Ελλάδα, για να διοχετευθούν στην αγορά.
 Τόσο απλό και γόνιμο είναι το κόλπο για τις εταιρείες. Αλλά θα μπορούσαν να ισχύουν αυτά εάν λειτουργούσε καθεστώς δασμών;

Και, γενικότερα, αν δεν είχε αρθεί ο έλεγχος στην εισροή και εκροή του χρήματος στις χώρες, θα υπήρχαν τα φαινόμενα κερδοσκοπίας στα εμπορεύματα και στις αξίες μετοχών αλλά και στα νομίσματα; Κάποτε κυκλοφορία του χρήματος σήμαινε πληρωμή των εισαγωγών κι εξαγωγών των διαφόρων αγαθών, υπηρετώντας αυτό που προσδιοριζόταν ως πραγματική οικονομία εμπορίου και παραγωγής. Αλλά, πλέον, η άρση των "δυσκολιών" στις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές, από τις υπάκουες στις επιθυμίες του πολυεθνικού κεφαλαίου κυβερνήσεις, άνοιξε το δρόμο στην επέλαση των κερδοσκόπων, που εκμεταλλεύονται τις διακυμάνσεις των τιμών και θησαυρίζουν σε βάρος των ανθρώπων της πραγματικής και υπο-αμοιβόμενης εργασίας.

Και για να επιστρέψουμε στις εταιρείες και στις συμφέρουσες βόλτες τους ανά τον κόσμο.
Το καλύτερο κόλπο το επινόησε η Amazon. Λέει ότι τα προϊόντα της θα προσγειώνονται κατευθείαν στα μπαλκόνια των πελατών της

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

"Αντεθνικά αφηγήματα";


 α) Καταρχήν, μια πρώτη γνωριμία με εθνικά-πνευματικά ήθη και έθιμα και αφηγήσεις: η επίσημη Εκκλησία μας αρκείται, κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας, να αφιερώνει (ή σταμάτησε πια να τηρεί αυτή την "παράδοση";) δεκάδες αναθεματισμούς. Αφιερωμένους στην αρχαιοελληνική φιλοσοφική σκέψη και τέχνη κι επιστήμη, που υποτίθεται ότι πρέπει να μαστε περήφανοι γι'αυτές μιας κι εμείς σήμερα είμαστε ηχηρά απόντες στην πρωτογενή παραγωγή πολιτισμού: "Τοις λέγουσιν οτι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, ανάθεμα τρις" ή "Τοις ευσεβείν μεν επαγγελομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα, ανάθεμα τρις" ή "Τοις την μωράν των έξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, ανάθεμα τρις" ή "Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων και τας πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις, ανάθεμα τρις"... κι άλλα πολλά τέτοια δείγματα "ελληνο-χριστιανικού πολιτισμού"...Και μην ξεχνάμε: ΣΚΥΘΟΠΟΛΗ - ΝΑ ΠΩΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ( «Εἰς τὴν Σκυθόπολιν ὅπου εἶχε στηθὴ τὸ χριστιανικὸ κρεουργίον….Ἐκεῖ συνεδρίαζαν εὐσεβεῖς δικασταὶ (χριστιανοὶ εὐσεβεῖς) ἀμιλλώμενοι τὶς πλοίονας εἰδωλολάτρας (Ἕλληνες Ἐθνικοὺς) νὰ ὀπτήση ἐπὶ σχάρας , νὰ βράση ἐντὸς ζέοντος ἐλαίου , ἢ νὰ κατακόψη μεληδόν».)
β) " «.. Ότε δε ακολούθως το Μακεδονικόν χρυσίον του Φιλίππου εισέδυσεν εις τας Αθήνας, ο δε Δημάδης και λοιποί όμοιοί του, φορούντες το πορφύρας και λαμπρά ενδύματα, αλειμμένοι δε με πολύτιμα μύρα, ανήγειραν εντός των Αθηνών οικίας ιδιωτικάς πολυτελεστέρας των δημοσίων οικοδομών, τας δε γυναίκας των κατεστόλιζον, και εκ της Σικελίας επροσκάλουν μαγείρους, τότε η αυτονομία της Ελλάδος ετάφη ζώσα εις την μάχην της Χαιρώνειας! (…) Τοιουτοτρόπως ο εμφύλιος αυτός και πεισματώδης πόλεμος [ο Πελοποννησιακός], προξενήσας την παρακμήν της ελευθέρας Ελλάδος, προητοίμασε την την υποταγήν αυτής υπό το σκήπτρον του Μακεδόνος Φιλίππου, επομένως δε την υποδούλωσιν υπό τον ζυγόν της Ρώμης, και επί τέλους την δέσμευσίν της δια των σκληρών αλύσεων του Μωάμεθ»" από το παιδικό βιβλίο "Γεροστάθης", έργο του Λέοντος Μελά (1812 – 1879), σημαντικού Έλληνα Διαφωτιστή, το οποίο στις ημέρες μας θα δαιμονοποιούνταν από τους "εθνοπατέρες", όπως ας πούμε το σημαντικό και αφορισμένο έργο του Θωμά Μάρα "Οι Αντιφάσεις της Καινής Διαθήκης"στη δεκαετία του 1980, από τους αντιπροσώπους του ιδεολογικού βδελύγματος περί "ελληνοχριστιανικού πολιτισμού" (για το κατασκεύασμα αυτό έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές)
 γ) "Ντυμένος πλέον τη μηδική στολή, ακόμη και το διάδημα του Μεγάλου Βασιλέως (που οι Ελληνομακεδόνες νίκησαν – και που περιφρονούσαν έως και μισούσαν), έφθασε ως τα βάθη της Ασίας για να «εξελληνίσει» δήθεν τους «βαρβάρους» (τους πολύ παλαιούς και μεγάλους πολιτισμούς της Αιγύπτου, της Μεσοποταμίας, του Ιράν και της Ινδίας – την Κίνα δεν την πρόλαβε), σφραγίζοντας όμως τα έγγραφα με τη σφραγίδα του Δαρείου πλέον – ω ζηλευτή Ανατολή!
Περιτριγυρισμένος πια από Πέρσες σατράπες (δεν άλλαξε και τίποτα στις παλαιές δομές – όπως ούτε καν οι Ρωμαίοι πολύ αργότερα, πλην ίσως το ιδιωτικό Δίκαιο για ορισμένους), ακόμα και στρατηγούς, δεν λέμε καν για τις περσίδες συζύγους, τις 365 παλλακίδες και τον όμορφο Βαγώα – η κραιπάλη ούτε τότε είχε μέτρο, φύλο ή φυλή. Άλλαξε ακόμα κι ανακτορική φρουρά, κι έφτιαξε σώμα ενόπλων επιγόνων από 30.000 Πέρσες εφήβους. Κι έκανε πια παρέα μόνο με Ασιάτες μεγιστάνες – και την ανάλογη ζωή. («Αποστάς των πατρώων, προσκυνείσθαι ηξίου και ες δίαιταν την Μηδικήν μετεδιήτισεν εαυτόν…».) Παρήγγειλε δε στις ελληνικές πόλεις ότι έπρεπε αποδώ κι εμπρός να τον προσκυνούν – για τους Ασιάτες ήταν αυτονόητο (είτε γονυπετείς είτε φιλώντας του τα υποδήματα είτε πρηνηδόν). Προσβολή μεγάλη και ανήκουστη για Έλληνα εκείνων των καιρών. Και εν συνεχεία να τον λατρεύουν πλέον ως Θεό (τον «τρισκαιδέκατο» – ως υιό του Αιγυπτίου Άμμωνα Διός). Και επιπλέον, να επαναπατρίσουν υποχρεωτικώς όλους τους (συνήθως δίκαια) εξοστρακισμένους – ολιγαρχικούς και βάλε… Ποιος να τον σταματήσει; Καημένε Καλλισθένη. 
[...]όλα τα σύγχρονα έθνη-κράτη πάνω σε έναν και πολλούς επιπλέον μύθους χτίστηκαν. Και ειδικά οι Γάλλοι και οι Γερμανοί… Στον αιώνα ας πούμε του Παπαρρηγόπουλου, οι Πρώσοι στρατηγοί κι οι Γερμανοί γραφιάδες, και Χριστιανοί και μιλιταριστές -πράγμα που ανέκαθεν συνηθιζόταν-, στήριξαν τον παγγερμανισμό τους στον Νεοκλασσικισμό και τον Αλέξανδρο – μη φθάσουμε στον Winckelmann. Οι νεοΈλληνες θα ‘μεναν πίσω; Που ήξεραν άλλωστε, από πρώτο χέρι, πως και το δικό «τους» νεοσύστατο κράτος, στις πεσμένες κολόνες στηρίχτηκεαπόσπασμα από το άρθρο που αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια για το "ηρωικό πρότυπο" του γεμάτου ήθους και εμπνεόμενου από τις θεμελιώδεις αρχαιοελληνικές αξίες "μήλου της Έριδας" ανάμεσα σε δύο εθνο-ψυχασθενείς πλευρές.


Εισαγωγή από εμάς στο άρθρο που στη συνέχεια αναδημοσιεύουμε:

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

Bullying: Δυνατή εικόνα για πληθώρα ερεθισμάτων




Μία συγκλονιστική ταινία από τη Δανία (έτος παραγωγής 2010), με αγγλικούς υπότιτλους. Μία γροθιά στα ευαίσθητα κι ανασφαλή αστικά στομάχια των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Ειδικά αυτών που φημίζονται για το πολιτισμικό τους επίπεδο. Με βελούδινο, και μάλλον σαθρό στα δομικά υλικά του περιτύλιγμα. Όπως το σκανδιναβικό, που προβάλλεται συχνά κι ως πρότυπο ζωής προς τον "υποανάπτυκτο νότο".
Διότι ο εχθρός, απρόβλεπτος, ανελέητος, μοχθηρός και οργανωμένος σε στρατιωτικού σχεδόν τύπου κλίκες, είναι εντός των πυλών. Μέσα στις γειτονιές και τα σχολεία.
 Εδράζεται στις αποστεωμένες παιδικές ψυχές και φιλοδοξεί να αφαιρέσει, σαν μολυσματικό αυτοάνοσο νόσημα, κάθε ίχνος ενσυναίσθησης (το να μπαίνεις στη θέση του άλλου και να βιώνεις τα ερεθίσματα "μέσα από αυτόν") και συναισθήματος.

Πίσω από τη φαινομενική ησυχία μιας σχολικής τάξης 13-14χρονων παιδιών, πίσω από το "γυαλιστερό φαίνεσθαι" (πχ της καλής μαθησιακής επίδοσης), πίσω από τις διαδικασίες μάθησης, χάσκει σαν τη σκοτεινή άβυσσο μια κρυφή πραγματικότητα, αν και με διάχυτα τα σημάδια και τις ατάκες της για τα μισοκοιμισμένα μάτια και τα βαριεστησμένα αυτιά των εκπαιδευτικών αλλά και των κηδεμόνων των ίδιων. Που οι όποιες ή υποτιθέμενες καλές προθέσεις τους μοιάζουν με χονδροκομμένο αστείο μπροστά στην εμφυλιοπολεμική αιματηρή κατάσταση που διαδραματίζεται με αδιάλειπτη και κλιμακούμενη οξύτητα κάτω από τις μύτες καθηγητάδων και απασχολημένων πολύ γονέων για να αναγνώσουν το δράμα που βιώνουν ή προκαλούν τα βλαστάρια τους.

Ένας πόλεμος με ανελέητους αρχηγούς, που επιδεικνύουν ένα ατσάλινης σκληρότητας και τρομαχτικής ψυχρότητας προσωπείο, για να κρατούν άβουλους, υπάκουους και πειθήνιους τους αγελαίους στρατιώτες τους. Ένα διαρκές πεδίο σύγκρουσης με στρατούς, λυκοφιλίες και συμμαχίες, τιμωρούς, στρατηγικές μάχης, καλομελετημένες μηχανορραφίες, και καλοσχεδιασμένα αιφνιδιαστικά χτυπήματα στον ανήμπορο να αντιδράσει εχθρό. Και το πιο τρομαχτικό;

Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2018

Κάτι σπινθηροβόλες ματιές..!



Η μεγαλύτερη χαρά και συνάμα το, διόλου σπάνια, πιο γλυκόπικρο βάσανο:

Τα πιο γοητευτικά και σπινθηροβόλα μάτια είναι αυτά που όταν βυθίζεσαι μέσα τους γαληνεύεις και μερικές φορές νιώθεις να απαλύνεται και να σκορπάει σα σκόνη σε αλητοανεμοστρόβιλους ο πόνος που πιθανώς κουβαλάς σαν μυστικό προσωπικό φορτίο...
Και συνάμα σε κρατούν σε εγρήγορση, έτσι ώστε να τα τροφοδοτείς με ζωηρόχρωμες εικόνες, ακόμα και μέσα σε φόντο μονοχρωμίας, ακαλαισθησίας και με περιρρέουσα ατμόσφαιρα μιζέριας και κακοριζικιάς.

Έτσι ώστε να μετατρέπονται σε δυο πύρινες ριπές που βάζουν φωτιά στις αισθήσεις.
Και περιφρονούν, περιπαίζουν, τρομάζουν, απειλούν με ξεσκέπασμα όλα τα θεάρεστα ή "πρέποντα" πρωτόκολλα συμπεριφοράς, όλα τα θεατρινίστικα πιθηκίσματα, όλη την επιθυμητή και επιβραβευμένη μετριοκρατία, όλες τις καλές προθέσεις που ξεβράζουν σε φρενοκομεία "φυσιολογικότητας" και κρανίου τόπους, όλες τις νοσηρές παρανοήσεις και φοβίες και τραύματα και τη βαθιά διαταραχή μιας "πειραγμένης κανονικότητας"...
Σε έναν ολάκερο θίασο "πάνω και κάτω χεριών"(σ'ένα αποκαρδιωτικά τεράστιο δείγμα των ανθρώπινων σχέσεων), υπαλλήλων και εργοδοτών, σωτήρων και ναυαγών, επώνυμων και ανώνυμων, επιτυχημένων και αποτυχημένων, αφεντάδων και υπηρετών...

Μην φοβάστε μάτια μου!
Αγαπήστε τη λάμψη της φύσης σας. Αγαπήστε τη λάμψη των ματιών που αντανακλάνε τη λάμψη σας.
Και διαπεράστε, με θράσος και διαύγεια συνάμα, όλα τα στεγανά, τα πρωτόκολλα και τα φράγματα επί της ορμής της ζωής. Και λαμπυρίστε μέχρι το μεδούλι αυτού του "αντιερωτικά απελευθερωμένου", του με ένα απλανές ή μόνιμα χαμηλωμένο βλέμμα καρφωμένο στο προσωπείο του, βαριά μυωπικού ή εθελοτυφλούντα κόσμου.

ανιχνευτής


"Πραγματικότητα"



Η πραγματικότητα είναι αυτή που επιλέγεις εσύ να είναι.
Ποια πραγματικότητα είναι η πιο πραγματική; 
Μα αυτή που κεντρίζει την καρδιά σου, προκαλεί το μυαλό σου, δοκιμάζει τις αντοχές σου, σε ξεβολεύει από την ραστώνη της ακινησίας, σε σπρώχνει να επινοήσεις και να χαράξεις δρόμους και μονοπάτια, απαιτεί ν'αναλάβεις ευθύνες, σε real time απέναντι σε real persons, και διαμορφώνεται από τις επιλογές και τις κινήσεις σου μέσα σε real space και σε χρόνο που χτυπάει στους δείκτες του δικού σου ρολογιού ύπαρξης... 

Κι αν νιώθεις στριμωγμένος/η μέσα στις σκοτεινές αβύσσους και πλάνες στρώσεις της, τότε... 
" Σπάσε την πραγματικότητα!"


Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

"H ντροπή της Ευρώπης" και τα παραδείγματα Ισλανδίας και Ιρλανδίας

 " Οι κοιμισμένοι είναι εργάτες και συνεργοί σε αυτά που γίνονται στον κόσμο " ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ

 

 -Εκτός αν ο "οργανισμός" των ανθρώπων έχει εκφυλιστεί τόσο που συνηθίζουν τη συνθήκη και την αναξιοπρέπεια της δουλείας, χωρίς να προβάλλουν ούτε στοιχειώδεις αντιστάσεις. Αλλά τα παιδιά που φέρνουν στον κόσμο, να ζήσουνε κι αυτά σαν τους ίδιους και τρισχειρότερα, πόσο άδικο θα έχουν αν καταριούνται και να τρισαναθεματίζουν τη γενιά των γονέων για την κατάντια που τους κληρονόμησαν; -

 

Αναδημοσιεύω άρθρο που γράφτηκε πριν δυο χρόνια και εξακολουθεί, όπως είναι φυσικό, να παραμένει επίκαιρο και καυτό. Ίσως περισσότερο σήμερα σε σχέση με την κατάσταση τότε, λίγο πριν έλθει στα πράγματα η "αριστερά της ελπίδας" - θυμίζω την άποψή μου από τότε, από τα πρώτα δείγματα γραφής των ελπιδοκάπηλων: Η "αριστερά" ήρθε- η ελπίδα έφυγε;

 

 Αποσπάσματα από την τέχουσα ανάρτηση: {η συμβουλή του προέδρου της Ισλανδίας, όταν ερωτάται τι πρέπει να κάνουν οι υπερχρεωμένες χώρες του ευρωπαϊκού νότου – σύμφωνα με την οποία «Οι κυβερνήσεις δεν πρέπει να ακούν τις αγορές, αλλά να αφουγκράζονται τους Πολίτες τους«.

Την ίδια στιγμή το ευρώ, στο οποίο είναι κυριολεκτικά εγκλωβισμένες όλες σχεδόν οι χώρες, χρησιμοποιείται για την επιβολή της δικτατορίας των τραπεζών, παράλληλα με την κατάργηση της Δημοκρατίας – ενώ δρομολογείται η δημιουργία του οικονομικού ΝΑΤΟ, μέσω του οποίου τα κράτη της Ευρωζώνης θα γίνουν έρμαιο τόσο των αγορών, όσο και των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων.

Στα πλαίσια αυτά, εύλογα κράτη όπως η Ισλανδία αρνούνται να συμμετέχουν στην ΕΕ, πολύ περισσότερο στην Ευρωζώνη – γνωρίζοντας πλέον πως θα επρόκειτο για την εκούσια καταδίκη των Πολιτών τους σε μία φυλακή, από την οποία θα ήταν αδύνατον ποτέ να αποδράσουν.

Ολοκληρώνοντας η Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει τη σπίθα, η οποία θα έβαζε φωτιά στο απολυταρχικό ευρωπαϊκό οικοδόμημα της παγκόσμιας ελίτ – εάν φυσικά διέθετε έναν αποφασισμένο, ώριμο λαό.

Πολίτες που δεν θα είχαν την ψευδαίσθηση πως είναι δυνατόν να κερδίσουν τον πόλεμο από τον καναπέ τους, χωρίς να δώσουν καμία μάχη και χωρίς να αντιδράσουν στη συνεχή ληστεία τους – μέσω των υπερβολικών φόρων, των μειώσεων των μισθών και συντάξεων, της πτώσης των τιμών των περιουσιακών τους στοιχείων, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας κοκ.}

κάνε το απρόβλεπτο


"Παραδέξου το. Δεν είσαι σαν και αυτούς ούτε στο ελάχιστο. Μπορεί περιστασιακά να ντύνεσαι σαν ένας από αυτούς, να παρακολουθείς τα κενά προγράμματα της τηλεόρασης όπως αυτοί, ίσως ακόμα και να τρως στο ίδιο φαστ φουντ. Όμως φαίνεται ότι όσο πιο πολύ προσπαθείς να ταιριάξεις, τόσο περισσότερο νιώθεις ξένος, παρατηρώντας τους "φυσιολογικούς ανθρώπους" καθώς ζουν μέσα στην αυτοματοποιημένη τους ύπαρξη. Κάθε φορά που χρησιμοποιείς φράσεις-κλειδιά όπως "καλημέρα" και "ο καιρός σήμερα είναι χάλια ε;", από μέσα σου λαχταράς να πεις απαγορευμένες φράσεις όπως "πες μου κάτι που σε κάνει να κλαις" ή "τι πιστεύεις ότι είναι για εμάς το deja vu"; Παραδέξου το, θέλεις ακόμα και να μιλήσεις στο κορίτσι στο ασανσέρ, αλλά τι γίνεται αν το κορίτσι στο ασανσέρ -και ο φαλακρός άνδρας που προσπερνά το μικρό σου γραφείο κάθε μέρα- σκέφτονται το ίδιο πράγμα; Ποιος ξέρει τι θα μάθαινες, αν θα δοκίμαζες να μιλήσεις σε ένα ξένο; Ο καθένας κουβαλάει ένα κομμάτι του παζλ. Κανείς στη ζωή σου δεν έρχεται κατά τύχη. Εμπιστεύσου το ένστικτό σου. Κάνε το απρόβλεπτο. Βρες τους άλλους. " Timothy Leary
  O ίδιος μας συμβουλεύει: " Ο άνθρωπος πρέπει να εμπιστεύεται τη φύση και η ανθρώπινη φύση είναι ο εκστατικός θαυμασμός, η εκστατική διαίσθηση, η εκστατική ακριβής κίνηση. Μη συμβιβάζεστε με τίποτε το λιγότερο" ΤΙΜΟΘΥ ΛΗΡΥ (1920-1996)

we proudly present: Dr. Timothy Leary

Σαν σχόλια στα παραπάνω από εμένα: