ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

κι ένα ποίημα για τη νέα χρονιά:




Ο ίσκιος της ψυχής μου

Ο ίσκιος της ψυχής μου
χάνεται μέσα σε ένα σούρουπο από αλφάβητα
ομίχλη από βιβλία
και λόγια
Ο ίσκιος της ψυχής μου!

Ένα νέο, σουρεαλιστικό, "Σχέδιο Ανάν" για την Κύπρο...



μαυροφορεμένες κοπέλες με τις φωτογραφίες αγνοουμένων μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο τον Αύγουστο του 1974

Για το ακανθώδες κυπριακό ζήτημα και τη νέα, τύπου Ανάν, "βελτιωμένη τελική λύση" που προκρίνουν τα διεθνή κέντρα παγκόσμιας γεωπολιτικής επαναχάραξης (εξελίξεις στο κυπριακό που σαφώς και θα επηρεάσουν σημαντικά και τα ελληνικά θέματα), πιστεύουμε ότι τα πιο εύστοχα σχόλια έρχονται από τις απόψεις του Άγγλου ιστορικού Perry Anderson. Όπως αυτές παρατίθενται μέσα στο άρθρο της Άννας Μπαλή ("Κυπριακό μια σύγκρουση μνήμης και λήθης - οι συνομιλίες που αφήνουν το '...Ξεχνώ' χωρίς 'Δεν...' ") στο περιοδικό Ηellenic Nexus τεύχος 114, Ιανουάριος 2017.

Ας δούμε λοιπόν τι "βλέπει" και επισημαίνει ο Βρετανός ιστορικός και δοκιμιογράφος (οι υπογραμμίσεις είναι από εμάς):

 " Στην ουσία το Σχέδιο θα μπορούσε να γραφτεί από τον Ιονέσκο (επισήμανση από εμάς: Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας, από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του "Θεάτρου του παραλόγου" ή σουρεαλισμού). Εάν τελικά γίνει αποδεκτό θα δημιουργήσει μια παράξενη οντότητα, παρόμοια της οποίας δεν υπάρχει (με εξαίρεση ίσως τη Βοσνία και το Ανατολικό Τιμόρ). Το Σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία (σε μια σχετικά μικρή χώρα) πολλαπλών Συνελεύσεων, Βουλών και Γερουσιών, μέσα σε ένα σύστημα ασταμάτητων βέτο, το οποίο θα εξασφαλίζει θέσεις εργασίας για χιλιάδες δικηγόρους, καθώς θα είναι αδύνατο να λειτουργήσει το νέο πολίτευμα.
 Οι αρχιτέκτονες του Σχεδίου δίνουν το υπέρτατο δικαίωμα απόφασης σε ξένους (ή εναλλακτικά συζητούν τώρα σύστημα όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με...λόττο). Η νέα πολιτεία δεν θα διαθέτει δικό της στρατό, αλλά θα έχει κάτι αν διεθνή αστυνομία που θα επιβάλλει την πειθαρχία στους ντόπιους. Αυτό το εγχείρημα αποτελεί κατάφωρη παραβίαση όλων των διατάξεων της Ευρώπης, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, του διεθνούς και συνταγματικού δικαίου. Αυτό το νομικό κτήνος έχει τη δική του λογική, η οποία προσποιούμενη πως θα λύσει μια διένεξη μεταξύ της πλειονότητας και της μειονότητας στην Κύπρο, μετατρέπει μια ανεξάρτητη χώρα σε μεταμοντέρνο προτεκτοράτο ή, εναλλακτικά, σε (τούρκικο) όπλο που θα κρατά όμηρο τις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ, καθώς και την Ελλάδα, επειδή η Τουρκία θα έχει τη δυνατότητα να προκαλεί συνεχείς κρίσεις στην Κύπρο".

 Perry Anderson στο "Defend Democracy"
Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον κείμενό του "The Divisions of Cyprus" ("Oι διαιρέσεις της Κύπρου")

Αχ ρε κυπριακέ λαέ, για άλλη μια φορά σε πουλάνε , τόσο από μέσα όσο κι από έξω,  αφού πρώτα σου βαφτίσουν το ψάρι κρέας. Άλλωστε είναι τεράστια τα συμφέροντα από πίσω και πολλά τα λεφτά που παίζονται:
"... το αποκάλυψε η κα Νούλαντ*, όταν είπε χωρίς περιστροφές: «Έχουν επενδυθεί και μεγάλα ποσά και πολλή φαιά ουσία για το Σχέδιο, για να αφεθεί να καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων»."
από το άρθρο Η Κύπρος στον λάκκο των λεόντων: Είναι η τελευταία τραγική νίκη της παλαιάς-«νέας τάξης» του Σωτήρη Δημόπουλου
 *Βικτόρια Νούλαντ: Υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.

«Μετά από έντονη διαπραγμάτευση, η οποία ξεκίνησε από το 32% που κατέθεσε η τουρκοκυπριακή πλευρά, Αναστασιάδης και Ακιντζί έβαλαν στο τραπέζι το τελευταίο ποσοστό που θα ήταν διατεθειμένοι να αποδεχτούν. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όρισε το 28,2% και ο κ. Ακιντζί το 29,2%. Η απόσταση μιας ποσοστιαίας μονάδας δείχνει ότι η σύγκλιση είναι πολύ κοντά στο ποσοστό που προέβλεπε το σχέδιο Ανάν (28,7%)»
από δημοσίευμα της εφημερίδας "Πολίτης" όπως το είδαμε και στο άρθρο με τίτλο
Κυπριακό: Στο «φως» της δημοσιότητας χάρτης για τις διαπραγματεύσεις
όπου μπορείτε και να διαβάσετε περί των βασικών σημείων της διαπραγμάτευσης.

Αυτός λοιπόν είναι ο χάρτης που καθορίζει το εδαφικό στη διαφαινόμενη συμφωνία:

Διαβάστε και μια διαφωτιστική ανάλυση για το τι ακριβώς ήταν και ποια αποτελέσματα θα είχε το περιβόητο τότε (2004) "Σχέδιο Ανάν", ποιοι ήταν υποστηρικτές του και για κάποια από τα επώνυμα "όχι" σε αυτό. ΕΔΩ.

Μια εορταστική παρέλαση



Άποψη δική μας, σχετικά με το βίντεο που ακολουθεί:
" (Κομαντάντ:) εν δυο! Προχωράμε!
  (Φάλαγγα:) Γιαβόλ μάιν κομαντάντ! (μτφ απ'τα γερμανικά: μάλιστα διοικητά μου)"

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Ο χρόνος είναι άχρονος!

(Αναδημοσίευση μιας παλιότερης ανάρτησης του Ένοικου περί... χρόνου!  Αυτές τις μέρες που όλοι μιλάνε, λιγότερο ή περισσότερο, γι'αυτόν.)

Περί χρόνου και δεσμωτών του


To παρακάτω απόσπασμα είναι από την ταινία του VIM VENDERS "faraway, so close" -"τόσο μακριά, τόσο κοντά"- που αποτελεί τη συνέχεια της ταινίας του "Με τα φτερά του έρωτα". Στο βίντεο έχουμε τον ήρωα της ταινίας, έναν άγγελο που έχει κατέβει στη γη κι "εξανθρωπιστεί", να ακούει πάνω σε μια μοτοσυκλέτα έναν εκπληκτικό λόγο από τον οδηγό, που δεν είναι άλλος από το διάβολο! Το θέμα; Τι είναι ο περίφημος χρόνος! Που μας στοιχειώνει, μας φοβίζει, μας τρελαίνει, μας υποδουλώνει στα δόκανα θρησκευτικών κι άλλων μαντριών με συνταγές δύναμης, απελευθέρωσης και σωτηρίας και, γενικά, μέσα στους ανελέητα οριοθετημένους κόλπους του διαμορφωνόμαστε και προσδιοριζόμαστε. Με φανερούς ή υπόγειους, με (φαινομενικά) τυχαίους ή προκαθορισμένους, με άπειρους τρόπους!



Ας μεταφράσουμε τα παραπάνω λόγια του βίντεο:

"Άσε με να σου εξηγήσω δυο πράγματα.
  Ο χρόνος είναι λιγοστός. Αυτό είναι το πρώτο. Για τον πονηρό ο χρόνος είναι πονηρός. Για τον ήρωα ηρωικός. Για την πόρνη άλλος ένας πελάτης -"άλλο ένα κόλπο" όπως ακούγεται στα αγγλικά. Αν είσαι ευγενικός, ο χρόνος σου είναι ευγενικός. Αν είσαι βιαστικός, ο χρόνος πετάει. Ο χρόνος είναι υπηρέτης αν είσαι ο αφέντης του. Ο χρόνος είναι ο θεός σου αν είσαι το σκυλί του. Είμαστε οι δημιουργοί, τα θύματα και οι δολοφόνοι του χρόνου!
 Ο χρόνος είναι άχρονος. Αυτό είναι το δεύτερο πράγμα. Κι εσύ -κι εννοεί ο καθένας από εμάς- είσαι το ρολόι ".

Γράμμα προς το "νέο χρόνο": στην έχουμε στημένη ρε!



> 2017 έτη πολιτισμένης βαρβαρότητας, σαν σκουριασμένη αλυσίδα ετοιμόρροπων κρίκων που διαφημίζεται ως χρυσή...
> 2017 υπέροχες συνθέσεις, σονάτες, μελωδίες, τραγούδια που δεν τους επιτράπηκε να ακουστούν ποτέ προς τα έξω...
> 2017, κι απείρως περισσότερα, όνειρα σαν γελαστές παιχνιδιάρες ηλιαχτίδες και σαν ολόφρεσκα άνθη, που ξεθώριασαν και μαράθηκαν βίαια, σακατεύτηκαν και θάφτηκαν μέσα σε επίγειες κολάσεις της κακότητας, της καθαρματοσύνης, της αρτηριοσκλήρωσης, της μικροψυχίας, της μιζέριας...
> 2017 και βάλε τραγικοί και προδομένοι ήρωες κι απείρως περισσότεροι ηρωικοί αντιήρωες που ήταν πολύ μόνοι για να λυγίσουν τα θεριά και στοιχειά, αυτά όλα που καταδυναστεύουν τη ζωή του  ανθρώπου...
> 2017, κι απείρως περισσότερες, ιστορίες κι αφηγήσεις πλημμυρισμένες από την ομορφιά της απλότητας, τη σοφία της καρδιάς, το ρίσκο της αναζήτησης, τη μεγαλοσύνη της γενναιοψυχίας, που δεν ειπώθηκαν ποτέ...
> 2017 κι απείρως περισσότεροι εφιάλτες, "σωτήρες" με μελιστάλαχτη λαλιά μα σημαδεμένα χαρτιά κι ακονισμένα νύχια, παλιοί και σύγχρονοι δουλέμποροι και δουλοκτήτες, τύραννοι και τυραννίσκοι γεμάτοι μνησικακία για τις αιώνιες χαρές της ζωής, δεσμοφύλακες και αστυφύλακες, βασανιστές και δήμιοι, κελιά κι ανήλιαγα μπουντρούμια, μαζικά σφαγεία υπέρ διάτρητων ιδανικών και θησαυριζόντων ισχυρων,  πληρωμένοι δολοφόνοι, λοβοτομημένοι τρομο-μπούληδες που κατασκευάστηκαν σε μυστικοπαθή κέντρα εξουσίας Δυτικών μεγαλοφλούληδων, ψυχοπαθείς αγιοποιημένοι καθοδηγητές και ταγοί, παραχαράκτες της α-λήθης ή αλήθειας, συνωμότες σαν αρουραίοι μέσα σε στοές ή πίσω από καλά φρουρούμενες σφραγισμένες πόρτες...Όλοι τους με την έπαρση του "μεσσία" ή του μεγαλοϊδιοκτήτη και την πώρωση του έμπιστου οργάνου.

2017, κι ανυπολόγιστα πολύ μα πολύ περισσότερα, παιδάκια που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν ποτέ ή που ευχήθηκαν να μην είχαν γεννηθεί ποτέ (κι ας μην το είπαν ποτέ στους μεγάλους, γιατί αυτοί μπορεί να μην ήθελαν να ακούσουν, να μην είχαν...χρόνο ή κουράγιο). Γιατί αυτός ο κόσμος, που σε λίγο αλλάζει χρονοσελίδα, ξέρει τόσο απενοχοποιητικά και τρομαχτικά να μεταμορφώνεται στο χειρότερο όλων "λύκο" ο οποίος δεν χορταίνει να κατασπαράζει ψυχές και σάρκες από αθώα κι ανυπεράσπιστα "αρνάκια"...
(ιδού και μια εναλλακτική εξιστόρηση παραμυθιού: Η αφήγηση του παγκοσμιοποιημένου "παραμυθιού" μας πρέπει να λάβει τέλος, έτσι όπως την κατάντησαν!)

Έι! εσύ...2017...ώπα! Για πού το'βαλες λοιπόν φορτσάτο;

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Πανερωτισμός ~ Ο χορός της ζωής ~ Feral Faun

Το χάος είναι ένας χορός, ένας ρευστός χορός της ζωής, κι ο χορός αυτός είναι ερωτικός.
Ο πολιτισμός μισεί το χάος κι επομένως μισεί επίσης τον Έρωτα. Ακόμα και σε καιρούς υποτιθέμενης σεξουαλικής ελευθερίας, ο πολιτισμός καταπιέζει το ερωτικό. Διδάσκει ότι οι οργασμοί είναι γεγονότα που συμβαίνουν σε λίγα μόνο μικρά σημεία των κορμιών μας, και μόνο μέσω του σωστού χειρισμού των σημείων αυτών. Συμπιέζει τον Έρωτα μέσα στην πανοπλία του Άρη, μετατρέποντας το σεξ σε μια ανταγωνιστική δουλειά με επίκεντρο το κατόρθωμα, αντί για ένα χαρούμενο κι αθώο παιχνίδι.

Παρ’ όλα αυτά, ακόμη κι εν μέσω τέτοιας καταπίεσης, ο Έρωτας αρνείται να αποδεχτεί αυτήν τη μούχλα. Η χαρούμενη χορευτική μορφή του, διαπερνά εδώ κι εκεί την πανοπλία του Άρη. Όσο τυφλωμένοι κι αν είμαστε από την πολιτισμένη μας ύπαρξη, ο χορός της ζωής συνεχίζει να στάζει λίγο λίγο μέσα στην αντίληψή μας. Κοιτάζουμε ένα ηλιβασίλεμα, στεκόμαστε στο μέσο του δάσους, σκαρφαλώνουμε σε ένα βουνό, ακούμε το τραγούδι ενός πουλιού, περπατάμε ξυπόλητοι σε μια παραλία, κι αρχίζουμε να νιώθουμε κάποιο ενθουσιασμό, μια αίσθηση δέους και χαράς. Είναι η αρχή ενός οργασμού για ολόκληρο το κορμί, που δεν περιορίζεται στις από τον πολιτισμό αποκαλούμενες ερωτογενείς ζώνες, ο πολιτισμός ποτέ δεν αφήνει το συναίσθημα να ολοκληρωθεί. Αλλιώς, θα είχαμε συνειδητοποιήσει πως κάθε τί που δεν έιναι παράγωγο του πολιτισμού είναι ζωντανό και χαρούμενα ερωτικό.

Όμως, λίγοι από εμάς σιγά σιγά ξυπνάμε από την αναισθησία του πολιτισμού. Κατανοούμε ότι κάθε πέτρα, κάθε δέντρο, κάθε ποτάμι, κάθε ζώο, κάθε πλάσμα στο σύμπαν δεν είναι απλά εξίσου ζωντανό, αλλά προς το παρόν είναι πιο ζωντανό από εμάς τα πολτισμένα όντα. Η γνώση αυτή δεν είναι απλά διανουμενίστικη.

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Ένας επαναστάτης που τον καύλωνε η επανάσταση!


 (το παρακάτω ιδιαιτέρως κατατοπιστικό κείμενο είναι του Βλάση Ρασσιά, ο τίτλος της ανάρτησης και οι επισημάνσεις με χρώμα από εμάς)


 Άμπυ Χόφφμαν (Abbie Hoffman ή Abbott Hoffman, Worcester Μασσαχουσέττης 30 Νοεμβρίου 1936 - New Hope Πενσυλβανίας, 12 Απριλίου 1989) 

Αμερικανοεβραίος συγγραφέας και κοινωνικός και πολιτικός ακτιβιστής, ηγετική φυσιογνωμία της αμερικανικής Αριστεράς κατά την διάρκεια των μεγάλων διαμαρτυριών της δεκαετίας του 1960 και ένας από τους ιδρυτές του «Διεθνούς Κόμματος Νεολαίας», των λεγόμενων «Γίππις» («Youth International Party«, «Yippies»).

Σπούδασε ψυχολογία υπό τον αιρετικό μαρξιστή καθηγητή Μαρκούζε (Herbert Marcuse) στο Πανεπιστήμιο Brandeis, από το οποίο αποφοίτησε το 1959 και στην συνέχεια πήρε μάστερ από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Το 1960 νυμφεύθηκε την Σεϊλά Κάρκλιν (Sheila Karklin) με την οποία απέκτησε μία θυγατέρα, την Άμυ και έναν υιό, τον Άντριου και σε λίγο έφυγε για την Νέα Υόρκη, όπου εντάχθηκε στους πρώϊμους κύκλους των κοινοβιακών Diggers και των Hippies, οι οποίοι όμως στην αρχή τον έκριναν μάλλον αντιπαθή και «ψωνισμένο με την πολιτική»..

Το 1966 πήρε διαζύγιο από την Σεϊλά Κάρκλιν και την επόμενη χρονιά νυμφεύθηκε την Ανίτα Κούσνερ (Anita Kushner), με την οποία αργότερα απέκτησε έναν υιό, τον Αμέρικα. Γύρω στο 1966, ο Άμπυ Χόφφμαν αποτελούσε ήδη μία σημαντική φυσιογνωμία μέσα στην Αντικουλτούρα της Ανατολικής Ακτής. Τον Οκτώβριο του 1967 στην περίφημη «περικύκλωση» του Πενταγώνου από τις χιλιάδες των διαδηλωτών κατά του πολέμου του Βιετνάμ, γνώρισε τους Στιου Άλμπερτ, Έντ Σάντερς, Τζέρρυ Ρούμπιν και αρκετούς ακόμα ριζοσπάστες χίππις, με τους οποίους την πρωτοχρονιά του 1968 ίδρυσε τους «Γίππις», το «Διεθνές Κόμμα Νεολαίας» («Youth International Party») ή YIP («Yippie!»): «Οι χίππις μάς αποκαλούνε πολιτικοποιημένους και οι πολιτικοποιημένοι μας αποκαλούνε χίππις. Μόνο η αντίδραση δεν ξεγελιέται και μας βλέπει όπως είμαστε. Το Yippie! δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία πολύ καλή δικαιολογία για κάποιον να εξεγερθεί..».

Η θεωρία του Χόφφμαν ήταν ότι οι νέοι άνθρωποι μπορούν να προσελκυστούν εύκολα στην επανάσταση μέσα από θεατρικά δρώμενα, μουσικές συναυλίες και τολμηρά «συμβάντα», καθώς επίσης και ότι τα μαζικά μέσα ενημέρωσης και ιδίως τη τηλεόραση, μπορούν «να εκτραπούν εκ των έσω» με την έξυπνη δράση του επαναστάτη όταν η είδηση που ο ίδιος παράγει εμφανιστεί στο χαρτί ή στο γυαλί. Χαρακτηριστικό ήταν το σύνθημα των Γίππις «εάν δεν σου αρέσει το δελτίο ειδήσεων βγες έξω και φτιάξε ένα διαφορετικό δικό σου», αλλά και η αντίδραση του αντιπρόεδρου των Η.Π.Α. Σπύρου Άγκνιου όταν ρωτήθηκε σχετικά με τον Χόφφμαν: «παλαιότερα τέτοιους τύπους τους κυνηγούσανε με τον ζουρλομανδύα και όχι όπως σήμερα με τις κάμερες της ΤV»   

Την άνοιξη του 1968 οι Γίππις χρησιμοποίησαν όλο το δυναμικό των αντεργκράουντ μέσων ενημέρωσης με σκοπό να συγκεντρώσουν «μισό εκατομμύριο freeks» στο Σικάγο τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, αντιπαραθέτοντας ένα «Φεστιβάλ Ζωής με πολιτική, ροκ, ντόπι και σεξ» στο Συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος των Η.Π.Α. και κατεβάζοντας έναν δικό τους υποψήφιο, το γουρούνι «Πήγασο» («Pegasus»). Οι λίγες χιλιάδες όμως χίππις και αντιπολεμικοί διαδηλωτές που πήγαν τελικά στο Σικάγο εκείνον τον Αύγουστο, περίπου 5.000 άτομα, τσακίστηκαν με απερίγραπτη βαναυσότητα από την Εθνοφρουρά και την αστυνομία του Σικάγο σε σκηνές που «έφερναν το Βιετνάμ στο σπίτι των αμερικανών» όπως ο ίδιος ο Χόφφμαν το έχει προαναγγείλει:

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

" Jingle Bells" - the punk way




Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η συντηρητική και πάντα πιστή στις "αξίες" της μοναρχίας βρετανική κοινωνία, σύστηκε κυριολεκτικά από μια παρέα από αυθάδεις "αληταράδες" που με τον άτεχνο αλλά εκρηκτικό μουσικό αναρχισμό τους, γνωστό και ως "punk", εισέβαλαν σαν αφηνιασμένοι ταύροι μέσα στο υαλοπωλείο των μουσικών και κοινωνικών δρώμενων της χώρας! Υψώνοντας αναίσχυντα το μεσαίο δάχτυλο προς την "κοινωνία του θεάματος" : Οι Sex Pistols!   Δυναμίτες όπως το "God save the Queen", ένα γεμάτο ασέβεια μεγαλοπρεπές παραλήρημα, σαν ροχάλα προς τα βρετανικά "όσια και ιερά", σάστισαν ακόμη και τους λεγόμενους προοδευτικούς κύκλους της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας. Το συγκεκριμένο τραγούδι, από τον ένα και μοναδικό ολοκληρωμένο δίσκο τους, φυσικά λογοκρίθηκε από το βρετανικό ραδιόφωνο, κάτι που δεν το εμπόδισε να γνωρίσει τεράστια επιτυχία και να συμπεριληφθεί από κορυφαία μουσικά έντυπα -Rolling Stone και Q magazine - στα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών αλλά και σε αυτά "που άλλαξαν τον κόσμο"!

 Πιστή στην "παράδοση της άρνησης" και με έντονο το στοιχείο της μανιφεστικής κατάθεσης στη μουσική της, ήταν η αναρχοπανκ βρετανική μπάντα των Crass, απ'όπου και η αρχική εικόνα. Αλησμόνητο το εντυπωσιακό πολύπλοκο φεμινιστικό μανιφέστο τους "Ο φθόνος του πέους" -ακούστε εδώ όλο το άλμπουμ- που κυκλοφόρησε στις αρχές των '80ς. H ντράμερ τους Penny Rimbaud -συγγραφέας, ποιήτρια, ζωγράφος και ακτιβίστρια εκτός από μουσικός-  προσδιόρισε και το στίγμα κάθε  επανάστασης που αξίζει το όνομά της, αυτής που από όποιο σημείο αναφοράς και τομέα κοινωνικής ή καλλιτεχνικής δραστηριότητας κι αν παίρνει σάρκα και οστά, διεκδικεί και ζητάει πίσω εκείνο που ξέρει καλά πως είναι δικό της αλλά το καρπώνονται αυθαίρετα άλλοι. Είχε δηλώσει το 1982 τα εξής:

" Όταν ο Johnny Rotten -σημείωση: ο frontman των Sex Pistols - διακήρυξε ότι δεν υπάρχει μέλλον -"Νο Future", εμείς το αντιληφθήκαμε ως ξεκάθαρη πρόκληση στη δημιουργικότητά μας. Γνωρίζαμε καλά πως αληθινά υπάρχει μέλλον, εφόσον είμαστε διατεθιμένοι να παλέψουμε ώστε να το κερδίσουμε. Έχει να κάνει με τον κόσμο μας, αυτός που είναι όλος δικός μας και μας τον έχουνε κλέψει. Βγαίνουμε έξω λοιπόν για να τον ζητήσουμε πίσω. Μόνο που αυτή τη φορά δεν μας είπανε "χίππις", αλλά μας αποκάλεσαν πανκς "

" ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΝΖΑΝΙΑ "





το είδαμε στο Βασιλιά της Μοναξιάς

 Ας δοκιμάσουμε ν' απαντήσουμε εμείς στον παραπάνω φίλο με την εύλογη απορία:
Εδώ my friend είναι η χώρα που η αντιστροφή ή ο ευτελισμός των εννοιών παραδίδει διεθνή σεμινάρια!
 Έτσι:
και
την αλητεία την ονομάζουμε "πολιτική",
τη φτωχοποίηση "ανάπτυξη",
τους νεοαποικιοκράτες "επενδυτές",
τους δεξιούς, κι ενίοτε δεξιότερους των δεξιών, "αριστερούς" ή "σοσιαλιστές",
τους υπηκόους "πολίτες",
την κοινωνική εξαθλίωση προς όφελος κερδοσκόπων, λαμόγιων και εκμεταλλευτών "θυσίες του λαού",
την ασωτία "έξω καρδιά",
την απάτη και την ανεντιμότητα "μαγκιά" ή "εξυπνάδα",
την κουραδομαγκιά "λεβεντιά",
τη σιωπή απέναντι στην αυθαιρεσία και ανομία από τα πάνω (και όχι μόνο) "νομιμότητα",
τη βουβαμάρα και υποταγή "φιλήσυχη συμπεριφορά"...

Έλα να μας επισκεφτείς και να μείνεις λίγο παραπάνω κοντά μας και πολύ σύντομα θα καταλάβεις καλύτερα.

" Santa Claus is coming to town "

Santa Claus is coming to town!

Christians or Muslims,
Buddhists or Atheists

Beware! Beware!

His finger is on the trigger!

NOT ANOTHER YEAR OF FEAR!


(το παραπάνω, κείμενο και εικόνα, μας το'στειλε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού ο φίλος με το nickname "country boy".
  Thanks man! )

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Ζώντας με τους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς

 (όλοι έχουμε ακούσει τη φράση "είμαστε αυτό που τρώμε". Αν δεχτούμε την αλήθεια που εμπεριέχει, τότε ίσως θα'πρεπε να χλωμιάσουμε από τρόμο. Λόγω της διαπίστωσης γι'αυτό που θέλουν να είμαστε πλέον, δηλαδή αυτό το εκφυλισμένο ον, με το παραπαίον ανοσοποιητικό, στο οποίο μεταλασσόμαστε με τα τοξικά κι επικίνδυνα δηλητήρια που μας ταΐζουνε!
Kι όχι μόνο σωματικά...)

Σπόροι του Θανάτου (Seeds of Death) Το ντοκιμαντέρ αυτό που βραβεύθηκε στο Hoboken International Film Festival το 2013, σοκάρει αποκαλύπτοντας τη γυμνή αλήθεια για τους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς (ΓΤΟ). Μια πλειάδα επιστημόνων και πολέμιων του ελέγχου των σπόρων από τις μεγάλες πολυεθνικές των χημικών και των ΓΤΟ, συνενώνουν τις φωνές τους. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι Vandana Shiva, Shiv Chopra και Arpad Pusztai, ενώ παρουσιάζονται λήψεις από τα πειράματα του Gilles-Éric Séralini.
 To έχει ανεβάσει στο διαδίκτυο ο ίδιος ο παραγωγός του Gary Null, αποκαλύπτει την αλήθεια για τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους, για τον τρόπο της εξάπλωσής του μέσα από συστήματα διαπλοκής και διαφθοράς και με επιστημονικά στοιχεία παρουσιάζει τις δυσμενείς επιπτώσεις κυρίως στην υγεία και το περιβάλλον.

 

Συνδέστε άμεσα:
Αφού είμαστε αυτό που τρώμε (ή τελικά μας τρώει!) ας μάθουμε επιτέλους τι έχουν "μαγειρέψει" για εμάς και τα παιδιά μας...

" Μαθηματικά του Χάους "




" Το ντοκιμαντέρ του BBC έτος παραγωγής (2008) εξετάζει κατά πόσο οι εξελίξεις στα μαθηματικά στη διάρκεια του τελευταίου αιώνα έχουν αλλάξει τις αντιλήψεις μας γύρω από τις θεμελιώδεις αρχές του κόσμου στον οποίο ζούμε.
Καθώς είμαστε στα πρόθυρα τόσο οικονομικών όσο και κλιματικών ανατροπών, το ντοκιμαντέρ εξετάζει μέσω της μαθηματικής επιστήμης την απροθυμία μας να αντιμετωπίσουμε τις ανατροπές αυτές μέχρι τώρα και θέτει το ερώτημα εάν ακόμα και τώρα, προτιμούμε να εθελοτυφλούμε παρά να αντιμετωπίσουμε σκληρές αλήθειες "

Διαβάστε και το άρθρο για τον "τελευταίο πανεπιστήμονα", που για εμάς αποτελεί "όλα τα λεφτά" ή έστω ένα τεράστιο κεφάλαιο στην επιστήμη που ανατρέπει όλα τα ως τώρα κατεστημένα μοντέλα ερμηνείας του "κόσμου" κι ανοίγει διάπλατα έναν διαστρικό δρόμο προς νέους συναρπαστικούς ορίζοντες: Βόμβα στα θεμέλια της Νευτώνειας Μηχανικής (Jules Henri Poincaré)

Επίσης: BEAUTY OF MATHEMATICS - H OMOΡΦΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ

Είθε το '17άρι να μας οδηγήσει πιο κοντά στο νόημα, όχι αυτό των "ιερών βιβλίων" ή των οθόνων...

"Να είσαι το αφεντικό της θέλησής σου και ο δούλος της συνείδησής σου".
Marie von Ebner-Eschenbach

Για τις φετινές "εορταστικές ημέρες " τι θα μπορούσαμε να πούμε; Kάτι έχουμε. Αν και:
 Πιστεύω τα'χουμε πει και παλιότερα έτσι όπως τα νιώθαμε, τα εισπράτταμε από το βομβαρδισμό εικόνων, γεγονότων και καταστάσεων και "κλίματος", τις ίδιες με τις σημερινές, όπως και τότε, ημέρες:

  Να γιορτάζει ή να μη γιορτάζει κανείς;
: "Το μεγάλο εορταστικό δέντρο τούς φαινόταν ειρωνικό προς τους διαβάτες, που προχωρούσαν στην πλειοψηφία τους σαν ολότελα χαμένοι σε δίνες από έγνοιες και με σκυμμένα τα κεφάλια. Μπορεί να δέσποζε στο κέντρο της πολυσύχναστης πλατείας, μπορεί να έβριθε από στολίδια και να φωτοβολούσε σαν  πυροτέχνημα μέσα στη νύχτα, αλλά…Κάτι δεν τους πήγαινε καλά.
Ούτε τα λαμπιόνια, ούτε τα στολίδια, ούτε οι κράχτες αγιοβασίληδες μπροστά σε εμπορικά μαγαζιά, ούτε οι αγιοβασίληδες με τα ξωτικά και τα πόνυ που χρέωναν τις φωτογραφίες των πιτσιρικιών μαζί τους σε προσιτές τιμές, ούτε τα ανάλογα εορταστικά τραγουδάκια με τα οποία τα εξωτερικά ηχεία βομβάρδιζαν τους κεντρικούς δρόμους, τίποτε απ’όλο αυτό το «πακέτο» δεν τους έκανε εντύπωση. Ούτε τους γέμιζε με κάτι από αυτό που αποκαλούνταν (έστω και προσωρινή) αγαλλίαση των ημερών. Η οποία αμέσως μετά χανόταν κάπου μεταξύ λογαριασμών που κρέμονταν σα θηλειές σε λαρύγγια και μεταξύ μιας δυσβάσταχτης φοβίας ότι τα χειρότερα έρχονται, σαν τους καλικάντζαρους που θα αποτέλειωναν το ροκάνισμα του δέντρου της ζωής."

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Eπίγεια φυλακή


 "Scream" - "H Κραυγή"

«Περπατούσα σε έναν δρόμο με δύο φίλους, ο ήλιος έδυε, ξαφνικά ο ουρανός πήρε το κόκκινο του αίματος, σταμάτησα, αισθάνθηκα εξαντλημένος και έγειρα στον φράχτη. Υπήρχε αίμα και γλώσσες φωτιάς πάνω από το μπλε-μαύρο φιόρδ και την πόλη. Οι φίλοι μου συνέχισαν και εγώ στάθηκα εκεί, τρέμοντας από αγωνία, κι αισθάνθηκα μια απέραντη κραυγή να διαπερνά ολόκληρη τη Φύση»  Έντβαρντ Μουνκ για τον περίφημο πίνακά του «Κραυγή»

«Η δράση του αόρατου μοιάζει με τη συνηθισμένη όψη του εξωτερικού κόσμου, που δίνει και αφαιρεί, κτίζει και κατεδαφίζει, και που με την ίδια ακλόνητη επιμονή πλάθει τις μορφές και τις επαναλαμβάνει μέχρι αηδίας, με μοναδικό σκοπό να τις παραμορφώσει λίγο αργότερα, να τις διαλύσει, και να τις αλέσει τόσο ψιλά που καταλήγουν να είναι πάλι αγνώριστες, αναμειγμένες με την γκρίζα κι ανώνυμη σκόνη του ακυρωμένου χρόνου»
Χουάν Χοσέ Σαέρ, «Τόπος».

Η γερμανική κυβέρνηση παρενέβη ώστε να… εξωραΐσει έρευνα για τη φτώχεια

(Διαβάστε επίσης: " Γερμανία, μια χώρα υπό Αμερικανική κατοχή ": απίστευτα στοιχεία για τον "μπαμπούλα" της Ευρώπης με τους υψηλούς ιδιοκτήτες! ενώ έχει τη σημασία του και αυτό:  Πολύ ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις για την "εντιμότητα" και τη "νοικοκυροσύνη" του γερμανικού μοντέλου...



Στη Γερμανία συμβαίνει ότι και οπουδήποτε αλλού. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και φτωχοί γίνονται φτωχότεροι ή περισσότεροι. Αυτό δείχνει η νέα μεγάλη έκθεση για τη φτώχεια στη χώρα που διενεργήθηκε για το υπ. Εργασίας. Τα αποτελέσματα της, όμως δεν άρεσαν στη γερμανική κυβέρνηση που, σύμφωνα με την Süddeutsche Zeitung, έσπευσε να παρέμβει για να… εξωραΐσει την έρευνα!

Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, για πρώτη φορά στο πλαίσιο της έκθεσης για τη φτώχεια κατόπιν αιτήματος της Γερμανίδας υπουργού Εργασίας Αντρέα Νάλες, διερευνήθηκε το εύρος της επιρροής που έχουν εύποροι πολίτες στις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, αλλά και η αντίστοιχη επιρροή εισοδηματικά ασθενέστερων συμπολιτών τους.

Και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εύποροι έχουν σαφώς μεγαλύτερη επιρροή στην πολιτική συγκριτικά με τους φτωχότερους. Η γερμανική κυβέρνηση έσπευσε να αφαιρέσει τα επίμαχα συμπεράσματα, ώστε η έρευνα όταν φτάσει στο ευρύ κοινό να είναι κάπως πιο… εύπεπτη.

Μαθήματα δημοκρατίας εις τας πολιτισμένας Ευρώπας!


Ξεκάθαρα μαθήματα ευρωπαϊκής διαφάνειας και... "υπόγειας δημοκρατίας".




Από παλιότερες συνεντεύξεις του μεσιέ Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής:

" Αποφασίζουμε κάτι, μετά το αφήνουμε να διαρρεύσει και περιμένουμε ένα διάστημα αν θα γίνει κάτι. Αν δεν υπάρξει κατακραυγή και κινητοποιήσεις, γιατί οι περισσότεροι ούτε που καταλαβαίνουν τι αποφασίστηκε, εμείς συνεχίζουμε βήμα βήμα. Μέχρι που δεν υπάρχει πια επιστροφή " (!!)
συνέντευξη στο Spiegel

"Tίποτε δεν πρέπει να γίνεται δημόσια. Στο Eurogroup πρέπει η συζήτηση να γίνεται εν κρυπτώ. Αν τα πράγματα σοβαρέψουν πρέπει να πούμε ψέματα" (!!!)
συνέντευξη στο περιοδικό Focus

Kι εμείς που είχαμε θελήσει να προσεγγίσουμε το θέμα με ελαφρώς σατυρική διάθεση:  Μια "καρδιά" από γυαλί....γελαστήκαμε! Μόνο για γέλια δεν είναι όλα αυτά!


Εάν ο κόσμος τους...


...είναι ένα μουντό, ζοφερό, αφιλόξενο, εχθρικό, άγριο και γεμάτο ύπουλα αρπαχτικά και απειλητικές σκιές δάσος...


   ....τότε επιλέγουμε να είμαστε σαν το χαμένο, μελετηρό, "αιώνιο παιδί" του παραπάνω σκίτσου ("Lost in the woods" - αλιεύτηκε από το υπέροχο Inidental Comics )

Στήνοντας τον δικό μας ζεστό, ζωηρόχρωμο, στοχαστικό και συνάμα εξερευνητικό και προπαντός άφοβο κόσμο μέσα στον παγωμένο τους αντί-κοσμο...

Εφόσον επιθυμούμε να διατηρήσουμε την ατομικότητα, την ακεραιότητα και τη φαντασία μας και να υπερασπίσουμε, και κυρίως να εξελίξουμε, την πραγματική ανθρώπινη φύση μας...

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος... τουλάχιστον για εμάς.




ΣΥΡΙΑ: το μεγάλο ξεβράκωμα!!!

"Υπάρχει άραγε κάποια σκοπιμότητα στο να υιοθετούν τμήματα της ελληνικής Αριστεράς το αμερικανοΝΑΤΟϊκό αφήγημα για τον πόλεμο στη Συρία; "
(απάντηση από εμάς: Όχι φυσικά! Τυχαίο είναι! Δεν γνωρίζανε τίποτα απολύτως τα παιδιά! Αρκεί που γνώριζαν οι "κηδεμόνες"...Τα παιδιά οφείλουν να τους ακούνε άλλωστε, σωστά;)


Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ συνεδριάζει κεκλεισμένων των θυρών μετά τη σύλληψη αξιωματικών του ΝΑΤΟ στο Χαλέπι... Τώρα κατάλαβες γιατί οι δημοσιογραφικές πόρνες κι η δύση ανησυχούσε για "ανθρωπιστικούς" λόγους, για το Χαλέπι;


  1. Δίκτυο Βολταίρος — Το Συμβούλιο Ασφαλείας συνεδριάζει κεκλεισμένων των θυρών, σήμερα Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016 στη 17ώρα UTC, ενώ συνελήφθησαν αξιωματικοί του ΝΑΤΟ σήμερα το πρωί από τις συριακές ειδικές δυνάμεις σε ένα καταφύγιο στο ανατολικό Χαλέπι.
  2. Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

- Τους ΝΑΤΟϊκούς αξιωματικούς που συνέλαβαν στο έδαφος της Συρίας, να βοηθούν τους τρομοκράτες, τι θα πρέπει να τους κάνουν; Μήπως μπορούν να απαντήσουν οι "φιλάνθρωποι" αριστεροδεξιοί υπάλληλοι του Σόρος; NATO Terrorists captured Syria...
Οι επαγγελματίες "αντιρατσιστές" της ιμπεριαλιστικής "αριστεράς"... βλέπουν, ακούνε, διαβάζουν; Για μια ακόμη φορά η ΛΑ.Ε. (Λαφαζανικοί) επιβεβαιώνουν πως ερωτεύτηκαν τον Σόρος!

"Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του..."!
Αυτό ταιριάζει απόλυτα με τους διοργανωτές, τους "εγκεφάλους" της ΛΑ.Ε. που μας πληροφορούν ότι "Ενόψει της παγκόσμιας μέρας του μετανάστη (18 Δεκέμβρη) η Επιτροπή Δικαιωμάτων της Λαϊκής Ενότητας οργανώνει ημερίδα το Σάββατο 17 Δεκέμβρη στη Νομική Σχολή της Αθήνας
Επιτροπή δικαιωμάτων της Λαϊκής Ενότητας, καλεί στην ημερίδα που διοργανώνει στις 17 Δεκέμβρη στην Αθήνα...".
Αντί να χαιρετίσουν τη νίκη στο Χαλέπι, να πάρουν θέση απέναντι στη δημοσιογραφική πορνεία... ανησυχούν για τους "Σύρους πρόσφυγες"... και για τους ιμπεριαλιστές Ρώσους, Ιρανούς, Κουβανούς που βοηθούν τη Συρία;
Μεταξύ αυτών των "προσφύγων" η τεράστια πλειοψηφία τους είναι οι ποινικοί εγκληματίες που ελευθερώθηκαν σε κάθε πόλη από τους τρομοκράτες, οι νεαροί λιποτάκτες, αυτοί που πρόσφεραν υπηρεσίες αποκεφαλισμών τόσα χρόνια και με μισθό 3.000 δολάρια το μήνα, η σάρα και μάρα του υπόκοσμου!
Καλά... δεν βλέπουν, δεν ακούν, αλλά και δεν βρίσκεται ένας που να διαβάζει; - Το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας ΄χαστουκίζει΄ την ιμπεριαλιστική "αριστερά" και τη δημοσιογραφική αλητεία!
Αλήθεια, αυτοί οι επαγγελματίες "αντιρατσιστές" κι "αλληλέγγυοι", δεν έχουν να πουν κάτι για το δολοφονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας;
Αλήθεια, αυτοί οι επαγγελματίες "αντιρατσιστές" κι "αλληλέγγυοι", οργανώνουν αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τα παιδιά της Συρίας;
Αλήθεια, αυτοί οι επαγγελματίες "αντιρατσιστές" κι "αλληλέγγυοι", λένε κάτι για τους περισσότερους από 250.000 μάρτυρες της Συρίας, κάνουν κάτι για τα ορφανά των μαρτύρων;
Οι συμμετέχοντες ομιλητές, εκτός από τους ήδη γνωστούς και κραγμένουν υπαλλήλους του Σόρος, δεν βλέπουν που πάει το "πράγμα", ή αναζητούν λίγο μικρόφωνο και προβολή; - Θέλουν οι πουτάνες (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ και σια) να κρυφτούν κι η χαρά δεν τις αφήνει! Τώρα κατάλαβες;
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!

 Οι τέσσερις σημαίες της Συρίας όταν ήταν υπό γαλλική κατοχή τα λένε όλα όσα συμβαίνουν σήμερα!

 Τα τρία κόκκινα αστέρια προστέθηκαν στη σημαία για να υποδείξουν τα τρία ανεξάρτητα κράτη που η Γαλλία ήθελε να κατασκευάσει κατατεμαχίζοντας τη Συρία (Σουνίτες, Αλαουίτες, Δρούζoι)…
Μας λένε κάτι το ενδιαφέρον οι δηλώσεις για την «κατάσταση» στη Συρία και την επιβολή «δημοκρατίας» από τον σοσιαΛΗΣΤΗ Ολάντ και την Μέρκελ;
Εντελώς συμπτωματικά οι «επαναστάτες» μισθοφόροι του ΝΑΤΟ επέλεξαν αυτή την...σημαία για την "επανάστασή" τους ώστε να εξάγουν δημοκρατία…

Υπάρχει αριστερά που δεν έχει ενσωματωθεί στην ιμπεριαλιστική πολιτική και μπορεί να ακούει, να βλέπει, να έχει φωνή και να μην θυσιάζει τα πάντα για την κυβερνητική εξουσία;
Πραγματικά μια πολύ καλή επιλογή η σημαία των "επαναστατών"!
Μόνο που λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο λαό της Συρίας!
Η Συρία θα γίνει ο τάφος των ιμπεριαλιστών!

Τα παραπάνω αλιεύτηκαν από εδώ1 και 2 (τη "σίβυλλα")
 Θυμηθείτε κάτι για τους "επαναστάτες", τους "αγωνιστές" (viva la revolution! ε κουφάλες;) της Συρίας: 
Yes, the Syrian rebels DO have access to chemical weapons
("Ναι, οι Σύριοι επαναστάτες ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΧΗΜΙΚΑ ΟΠΛΑ!")
 Στη Συρία δεν θα γίνει πόλεμος αλλά... παιδικό πάρτι, σωστά;
" Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν ότι δεν έχουν στόχο να ανατρέψουν τον Άσαντ, αλλά απλώς θέλουν να τον τιμωρήσουν επειδή χρησιμοποίησε χημικά σκοτώνοντας ανυπεράσπιστα παιδιά. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με αυτό;
Πώς έχουν τη βεβαιότητα οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί ότι τα χημικά έπεσαν από τον Άσαντ;"

Φωτογραφίες που βρήκαμε επίσης στο δίκτυο και πιστεύουμε ότι έχουν τη σημασία τους σε όλο αυτό το μεγάλο γεωστρατηγικό και πολιτικό "παιχνίδι" εντυπώσεων από τη μια και φρικαλεοτήτων από την άλλη σε βάρος των ανθρώπινων πληθυσμών:
 (στο ρεπορτάζ της κρατικής TV η σημαία των τζιχαντιστικών "παλικαριών" του ISIS είχε βαφτιστεί ως σημαία της Συρίας. Δεν ξέρουμε αν αυτό ήταν τυχαίο ή αν ο πάπας την ευλόγησε κιόλας...)

(Κι άλλος ένας "Ελληνοσύριος επαναστάτης" -φορώντας τα "εθνικά χρώματα" μαζί με τη τζιχαντιστική εκδοχή εμβλήματος της Συρίας- ασχέτως αν ενστερνίζεται και την ιδεολογία της δεξιάς...)

Και συνδέστε όλα αυτά με κάποια πράγματα που είχαμε γράψει εμείς παλιότερα:  Το αληθινό κτηνώδες πρόσωπο των αντικαθεστωτικών "ανταρτών" που θα "απελευθέρωναν" το συριακό λαό!

Για το τέλος κρατήσαμε αυτό το εξαιρετικό κείμενο: 


Γιατί τόσος «θρήνος» για το Χαλέπι από τα δυτικά ΜΜ«Ε»;;; 

Του Βασίλη Μακρίδη 

Αφορμή για το παρακάτω σημείωμα αποτέλεσαν οι διαρκώς εντεινόμενες από τα δυτικά Μέσα Μαζικής «Ενημέρωσης» και από διάφορες, ελεγχόμενες από τη Δύση «ανθρωπιστικές» οργανώσεις, μεταδόσεις περί δήθεν «βιαιοτήτων» και «μαζικών εκτελέσεων» του άμαχου πληθυσμού της πόλης του Χαλεπίου από την πλευρά του κυβερνητικού στρατού της Συρίας και των συνεργαζόμενων με αυτόν πρώην «αντάρτικων» στρατιωτικών ομάδων.

Υπενθυμίζουμε ότι, χάρη σε μια συντονισμένη στρατιωτική επιχείρηση από τις δυνάμεις του κυβερνητικού συριακού στρατού, μονάδων της ρωσικής αεροπορίας που έχουν κληθεί επίσημα από το συριακό κράτος να συνδράμουν στην καταπολέμηση των τζιχαντιστών του ISIS και του Μετώπου Τζεμπάτ-Αλ-Νούσρα και αρκετών πρώην «αντάρτικων» στρατιωτικών ομάδων που, πλέον, συνεργάζονται με το επίσημο συριακό κράτος, ανακαταλήφθηκε εξολοκλήρου η πόλη του Χαλεπίου, η οποία θεωρείται πλέον απελευθερωμένη από τους τζιχαντιστές όλων των «αποχρώσεων»…

Είναι πασιφανής η «φρίκη» που έχουν πάθει τα δυτικά ΜΜ«Ε», λόγω της συντριπτικής στρατιωτικής επικράτησης των δυνάμεων του «κακού» Άσαντ και των «κακών» Ρώσων απέναντι σε αυτές τις δυνάμεις που τα ίδια αυτά ΜΜ«Ε» έχουν επί πολύ καιρό «χαϊδέψει», αποκαλώντας τες «συριακή μετριοπαθή αντιπολίτευση», ενώ οι πολιτικοί τους πάτρωνες, δηλαδή τα ίδια τα δυτικά κράτη, με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ και τις μεγάλες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, έχουν –φανερά ή κρυφά– βοηθήσει με χρήματα, εξοπλισμό και τεχνογνωσία.

Ας δούμε όμως, περιληπτικά, τι μεταδίδουν τις τελευταίες μέρες αυτά τα Μέσα, ώστε να καταλάβουμε το μέγεθος της διαστρέβλωσης που επιχειρούν:

Αναφέρεται ότι οι δυνάμεις του Άσαντ και η ρωσική αεροπορία έχουν ισοπεδώσει την πόλη του Χαλεπίου και πως δεν υπάρχει πλέον πόλη, αλλά μόνο τα ερείπιά της

Το ότι η πόλη είναι ισοπεδωμένη στο μεγαλύτερο μέρος της είναι, όντως, γεγονόςΜόνο που η πόλη ήταν εδώ και μήνες ισοπεδωμένη από τις δυνάμεις του ISIS και δεν περίμενε τον στρατό του Άσαντ και τους Ρώσους για να το κάνουν…

Μιλούν επίσης για μαζικές σφαγές αμάχων από την πλευρά των κυβερνητικών δυνάμεων στις περιοχές που μέχρι πρότινος κατείχαν οι δυνάμεις του ISIS και της Τζεμπάτ-Αλ-Νούσρα, του συριακού παρακλαδιού της Αλ-Κάιντα.

Μόνο που είναι εξαιρετικά βολικό να κατηγορούνται οι δυνάμεις του Άσαντ για σφαγές αμάχων, όταν τα φιλαράκια του δυτικού ιμπεριαλισμού, το ISIS, χρησιμοποιούσαν εδώ και μήνες τους αμάχους του ανατολικού Χαλεπιού ως «ζωντανή ανθρώπινη ασπίδα», ώστε να μην μπορούν να τους χτυπήσουν ούτε οι δυνάμεις του Άσαντ επί του εδάφους, ούτε τα τμήματα της ρωσικής αεροπορίας από αέρος…

Ερώτηση κρίσεως: βγαίνει κάποιο νόημα από το να θέλουν οι δυνάμεις του κυβερνητικού συριακού στρατού να σκοτώσουν τον άμαχο πληθυσμό που επί μήνες επεδίωκαν να απελευθερώσουν από τους τζιχαντιστές;;;

Και οι «παραστρατιωτικές» ομάδες στις οποίες αναφέρονται οι «ανθρωπιστικές οργανώσεις» (άλλη «πληγή» κι αυτές, ολόκληρο ξεχωριστό κεφάλαιο τίνος τα συμφέροντα εκπροσωπούν και από πού τα παίρνουν), από ποιους αποτελούνται;;; Για τις παραστρατιωτικές ομάδες που συνεργάζονται μέχρι σήμερα με το ISIS και την Τζεμπάτ-Αλ-Νούσρα και ευθύνονται αποδεδειγμένα για σφαγές, βιασμούς και μαζική εξόντωση των ντόπιων πληθυσμών, ούτε κουβέντα;;;

Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε μια σημαντική λεπτομέρεια: τα τελευταία χρόνια, όπου οι μάχες στη Συρία διεξάγονται με μεγάλη ένταση και πολλά θύματα, η μόνη τηλεόραση που έχει στείλει δικούς της πολεμικούς ανταποκριτές και δείχνει εκτεταμένα πλάνα από τις εμπόλεμες περιοχές, είναι η ρωσική... Τα δυτικά ΜΜΕ διεξάγουν «ρεπορτάζ γραφείου», βασιζόμενα κυρίως σε αραβικές πηγές από αυτές που τα ίδια ελέγχουν... Για το τι έχουν πραγματοποιήσει όλα αυτά τα χρόνια στη Συρία οι δυνάμεις του ISIS, της Αλ-Νούσρα και της αποκαλούμενης από τους Δυτικούς «μετριοπαθούς συριακής αντιπολίτευσης», υπάρχουν βεβαίως και άλλες πηγές, πλην των Ρώσων, για να μάθει κανείς, εάν θεωρεί – και καλά – τους Ρώσους «προκατειλημμένους»... Ας ρωτηθούν, πχ, οι –και σύμμαχοι των Αμερικανών, εσχάτως– Κούρδοι της περιοχής...

Παρακάτω: όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, τα δυτικά ΜΜ«Ε» είχαν επικεντρώσει την προσοχή τους στο ανατολικό Χαλέπι (που καταλαμβάνει περίπου το 20% του εμβαδού της πόλης), που επί μήνες κρατούσαν στα χέρια τους οι δυνάμεις του ISIS και της Τζεμπάτ-Αλ-Νούσρα, όπου ζούσαν περίπου 100 χιλιάδες άνθρωποι, στερημένοι από τα βασικότερα αγαθά για την επιβίωση του ανθρώπου, όπως φαγητό και νερό, αφού οι τζιχαντιστές τους έπαιρναν τα πάντα (ακόμη και την ανθρωπιστική βοήθεια που κατά καιρούς λάμβαναν από αέρος, κυρίως από τη ρωσική αεροπορία!!!) και τους άφηναν μόνο τα αποφάγια τους...

Άκουσε κανείς στη Δύση τίποτε για τους υπόλοιπους τομείς του Χαλεπίου (κυρίως δυτικό, βόρειο και κεντρικό), όπου ζουν μέχρι σήμερα πάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι (ήταν, στα καλά της πόλης, περίπου 1,6 εκατομμύρια) και όπου η ζωή συνεχιζόταν και συνεχίζεται σχεδόν κανονικά, παρά την εμπόλεμη κατάσταση;;; Και που ο άμαχος πληθυσμός τους έπεσε ουκ ολίγες φορές θύμα πληγμάτων από πυραύλους και όλμους του ISIS και της Αλ-Νούσρα;;;

Για τα σχολεία που χτυπήθηκαν σε αυτούς τους τομείς από τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους και σκότωσαν μερικές δεκάδες παιδάκια τη φορά άκουσε κανείς τίποτε;;; Για το στρατιωτικό νοσοκομείο που έστησαν οι ρωσικές δυνάμεις και είχε τη δυνατότητα να εξυπηρετεί έως και 500 ανθρώπους την ημέρα (μιλάμε για τον ντόπιο πληθυσμό) και χτυπήθηκε από όλμους της Αλ-Νούσρα λίγες ώρες μετά την έναρξη λειτουργίας του, σκοτώνοντας και δύο Ρωσίδες, μία γιατρό και μία νοσοκόμα, έκλαψε κανένα από τα δυτικά ΜΜ«Ε»;;; Δε νομίζω...

Κάτι ακόμη: τόσο οι δυνάμεις της ρωσικής αεροπορίας, όσο και ο στρατός του Άσαντ καθυστέρησαν σημαντικά να απελευθερώσουν το κατειλημμένο από τους τζιχαντιστές τμήμα του Χαλεπίου, ακριβώς επειδή δεν ήθελαν να βομβαρδίσουν ένα τμήμα της πόλης, όπου ζούσε σημαντικό κομμάτι άμαχου πληθυσμού, το οποίο χρησιμοποιούσαν, όπως ήδη επισήμανε ο γράφων, οι τζιχαντιστές ως ανθρώπινη ασπίδα... Η δυνατότητα στρατιωτικής επέμβασης στο ανατολικό Χαλέπι δόθηκε μόνο τότε, όταν διοργανώθηκαν σε πρώτη φάση τουλάχιστον τρεις επιχειρήσεις διαφυγής του ντόπιου άμαχου πληθυσμού προς τις περιοχές του Χαλεπίου που ελέγχονταν ήδη από τις δυνάμεις του Άσαντ.

Άλλη μία σημαντική λεπτομέρεια: κάθε φορά που οι δυνάμεις του Άσαντ και οι Ρώσοι ζητούσαν τη δημιουργία «ανθρωπιστικών διαδρόμων» για τη διαφυγή του άμαχου πληθυσμού, οι τζιχαντιστές απαντούσαν με μαζικό εκφοβισμό του τοπικού πληθυσμού και με απειλές ότι όποιος αποτολμούσε να διαφύγει από τον ανατολικό τομέα της πόλης θα σκοτωνόταν επιτόπου. Κάτι που έκαναν πράξη σε δεκάδες (ή, μάλλον, εκατοντάδες) περιπτώσεων…

Ως κατακλείδα: είναι, κατά κάποιον τρόπο, «φυσιολογικό» να βλέπει κανείς τα δυτικά ΜΜ«Ε» να κλαίνε και να οδύρονται πάνω από τα ερείπια του Χαλεπίου που, ουσιαστικά, δημιούργησαν οι ίδιοι οι «πάτρωνές» τους, είτε ως φυσικοί, είτε ως ηθικοί αυτουργοί

Αυτό που δεν γίνεται κατανοητό από την πλευρά του γράφοντος, είναι γιατί αυτούς τους κλαυθμούς και τους οδυρμούς τους θεωρούν απολύτως «φυσιολογικούς» και «ειλικρινείς» ακόμη και τμήματα της ελληνικής Αριστεράς

Υπάρχει άραγε κάποια σκοπιμότητα στο να υιοθετούν τμήματα της ελληνικής Αριστεράς το αμερικανοΝΑΤΟϊκό αφήγημα για τον πόλεμο στη Συρία;;; Ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, η τήρηση «ίσων αποστάσεων» ανάμεσα στους θύτες και τα θύματα αυτού του πολέμου;;;

Ο γράφων θεωρεί, ότι σε κάθε παρόμοια διένεξη πρέπει κανείς να επιλέγει συνειδητά πλευρά... Όχι απαραιτήτως επειδή συμφωνεί στα πάντα (ούτε καν στα περισσότερα, μερικές φορές) με την πλευρά που επιλέγει, αλλά επειδή η απέναντι πλευρά αντιπροσωπεύει κάτι πολύ χειρότερο και σε καμία περίπτωση «διαχειρίσιμο» με πολιτικά μέσα από τη δική μας πλευρά...Ό,τι ισχύει απέναντι στους φασίστες, ισχύει και απέναντι στους ισλαμοφασίστες... Οι «ίσες αποστάσεις» σε αυτές τις περιπτώσεις ευνοούν τους χειρότερους... Και οι χειρότεροι είναι πάντα οι φασίστες, ισλαμιστές ή μη...

Πάρθηκε από τη Σφήκα
(άραγε πόσο μπορεί να έχουν σχέση τα παραπάνω και με αυτό από εμάς: Μήπως ο αντιφασισμός στην πιο φανατισμένη και στρατευμένη μορφή του κατρακυλάει σ'ένα μερικές φορές λανθάνον είδος φασισμού;
Aλλά και με αυτό:  Μια φωτογραφία με συνοδεία κάποιων σκέψεων)

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Ο τοίχος είχε τη δική του ιστορία...



ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΩ ΟΥΤΕ ΘΑ ΠΡΟΒΑΛΛΩ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΡΧΗ .
ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΩ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ,

"Άκου μαρξιστή..."


Το κείμενο που ακολουθεί μας το'στειλε αναγνώστρια, με αφορμή όπως επισήμανε την ανάρτηση του Ένοικου  Τι είναι τελικά η ταξική συνείδηση;
Πρόκειται για εκείνο το είδος "προβοκατόρικων" κειμένων που τόσο μας αρέσουν. Εκείνων των στοχασμών που πάλλονται από την επιθυμία της κατάκτησης της εσωτερικής ελευθερίας. Και διαχέονται σαν απελευθερωτικός ιός προς τα έξω, για να πλήξουν και να αποδομήσουν το "ρομπότ" που κρύβεται μέσα στον άνθρωπο και τον κατευθύνει διά βίου. Τον άνθρωπο της συνήθειας, της υποταγής, της ενσωμάτωσης, του συμβιβασμού, των "μισών σκοπών", της στράτευσης, της αγελαίας συνείδησης που περιχαρακώνεται μέσα σε κοινωνικοπολιτικά μαντριά, του "ρεαλισμού" και καταλαγιασμού σε βάρος της διαρκούς κίνησης και επίτευξης της πολυπόθητης χειραφέτησης και αυτονομίας... 


Εργάτης, Το Ρομπότ με Ταξική Συνείδηση – Murray Bookchin

 «…Ο εργατης γινεται επαναστατης οχι οταν γινεται περισσοτερο εργατης, αλλα οταν καταστρεφει την ‘‘εργατοσυνη’’ του… Το ιδιο ισχυει και για το γεωργο, το φοιτητη, τον υπαλληλο, το στρατιωτη, το γραφειοκρατη, τον επαγγελματια― και το μαρξιστη. Ο εργατης δεν ειναι λιγοτερο ‘‘αστος’’ απο το γεωργο, το φοιτητη, τον υπαλληλο, το στρατιωτη, το γραφειοκρατη, τον επαγγελματια― και το μαρξιστη.
Η ‘‘εργατοσυνη’’ του ειναι η αρρωστια απο την οποια υποφερει, η κοινωνικη επιδημια σμικρυμενη σε ατομικες διαστασεις. (Ο Λενιν το αντιληφθηκε αυτο στο ‘‘Τι να Κανουμε’’, αλλα περασε λαθραια την παλια ιεραρχια κατω απο μια κοκκινη σημαια και αρκετη φλυαρια περι επαναστασης.) 

 Ο εργατης αρχιζει να γινεται επαναστατης… [ή μαλλον: το ρομποτ εξανθρωπιζεται] οταν φτανει στο σημειο να απεχθανεται την ταξικη του θεση εδω και τωρα, οταν αρχιζει να ξεφορτωνεται εκεινα ακριβως τα χαρακτηριστικα για τα οποια οι μαρξιστες τον εξυμνουν περισσοτερο:  την ηθικη της δουλειας, τη δομη του χαρακτηρα που προερχεται απο τη  βιομηχανικη πειθαρχια, το σεβασμο για την ιεραρχια, την υπακοη σε αρχηγους, τον καταναλωτισμο, [τη δολαριοφροσυνη, την οικονομιστικη νοοτροπια, την δουλοφροσυνη, την ιδεολογια της ‘‘σοβαροτητας’’,] τα στοιχεια πουριτανισμου.

Με αυτη την εννοια, ο εργατης γινεται επαναστατης στο βαθμο που αρνειται την ταξικη του θεση και πετυχαινει μια αταξικη συνειδηση… Αυτο που αρνειται ειναι ακριβως εκεινες οι ταξικες δεσμευσεις που τον δενουν σε ολα τα συστηματα κυριαρχιας…
Η πιο ενθαρρυντικη εξελιξη στα εργοστασια… ειναι η εμφανιση νεων εργατων που καπνιζουν μαριχουανα, χαβαλεδιαζουν… αλλαζουν συχνα δουλειες… απαιτουν περισσοτερο ελευθερο χρονο αντι μεγαλυτερο μισθο,  κλεβουν, παρενοχλουν ολες τις μορφες εξουσιας, απεργουν χωρις την εγκριση του σωματειου και βοηθουν τη συνειδητοποιηση των συναδελφων τους.(…)

Ο εργατης, με αυτη την εννοια, αρχιζει να προσεγγιζει τους κοινωνικα μεταβατικους ανθρωπινους τυπους που εχουν προμηθευσει στην ιστορια τα πιο επαναστατικα της στοιχεια. Γενικα, το ‘‘προλεταριατο’’ ηταν κατεξοχην επαναστατικο σε μεταβατικες περιοδους, οταν ηταν λιγοτερο ‘‘προλεταριοποιημενο’’ [ρομποτοποιημενο] ψυχικα απο το βιομηχανικο συστημα.

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Ποιος και πώς;

" Είναι πολύ καλό που ο λαός δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργεί το τραπεζικό και το νομισματικό μας σύστημα, γιατί αν το καταλάβαινε, θα γινόταν επανάσταση αύριο το πρωί "
 Χένρυ Φορντ 1863-1947, Αμερικανός βιομήχανος, ιδρυτής της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας κι ένας από τους αρκετούς Αμερικανούς υποστηρικτές και χρηματοδότες των ναζί, ακόμα και κατά τη διάρκεια του καταστροφικού παγκόσμιου πολέμου.


Δεν πληρώνω πια τόκους, εκτός εάν μου αποδείξουν πως μου έχουν δανείσει νόμιμα, πραγματικά χρήματα και όχι αέρα – ενώ, όπως γνωρίζω, οι τράπεζες δεν έχουν κόστος αναχρηματοδότησης των δανείων, οπότε δεν δικαιούνται τόκους

Για πρώτη φορά ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, η Τράπεζα της Αγγλίας, αποδέχεται δημόσια τη δημιουργία του χρήματος από το πουθενά "

από το άρθρο του Βασίλη Βιλιάρδου "Η αποκάλυψη της τραπεζικής απάτης"- ολόκληρο το άρθρο βρίσκεται εδώ

Το χρηματοπιστωτικό σύστημα και η εξωπραγματική τοκοφλυφία του αποτελούν ίσως τη νούμερο 1 απειλή για την ίδια τη ζωή πάνω στον πλανήτη και ταφόπλακα για τις όποιες προοπτικές ευημερίας των κατοίκων του.
Kαι αν το διαπλανητικό, παγκόσμιο χρέος, όπου όλοι χρωστάνε σε όλους, έχει αγγίξει τα 300 τρισ. δολάρια, το εύλογο ερώτημα είναι: ποιος και πώς εισπράττει;

Ο Ένοικος...



Η διαπλανητική ανωμαλία του παγκόσμιου οικονομικού μοντέλου! 

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Ασύλληπτα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας



"Μόνο τα μικρά μυστικά χρειάζονται προστασία. Τα μεγάλα μυστικά προστατεύονται από τη δημόσια δυσπιστία "

{ To βίντεο που κλείνει αυτή την ανάρτηση μας το'στειλε αναγνώστης του μπλογκ "ως μικρή συνδρομή" σε όσα έχουμε αναρτήσει περί αεροψεκασμών (ή chemtrails) και όχι μόνο...(Εμβόλια “Ωφελέειν ή μη βλάπτειν” και ειδικά:"Αεροψεκασμοί και εμβόλια"- Θέλουν το... καλό μας; )
 Πρόκειται για μια αποκαλυπτική συνέντευξη του διεθνώς αναγνωρισμένου Αμερικανού νευροχειρουργού, λέκτορα και συγγραφέα dr.Russell Blaylock στην εκπομπή του Curt Linderman
Συνδέστε άμεσα όσα στη συνέχεια θα αναφερθούν με αυτό: Χημικά ίχνη στους ουρανούς ("Είναι ο αεροψεκασμός ηλίθιε!") αλλά και με αυτά:
Chemtrails, διατροφικές Χιροσίμες, βομβαρδισμός ψεμάτων και δημόσιος στρουθοκαμηλισμός...
Στον πλανήτη των θαυμάτων: "Εμπορικό απόρρητο; Ελα μου; "}


Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Δεν ζήτησαν την άδεια κανενός γι'αυτό το σχέδιο "γεωμηχανικής", δήθεν αποτροπής της πλανητικής υπερθέρμανσης, αν και όπως φαίνεται μάλλον προκαλούν με αυτό το "huge project" την υπερθέρμανση! Δεν το έθεσαν, ως γνήσιοι συνωμότες, ποτέ σε δημόσιο διάλογο. Και το εφάρμοσαν μυστικά σε παγκόσμια κλίμακα, από τα τέλη της δεκαετίας του'90 σε όλη την "πολιτισμένη" Δύση και ειδικά στις Η.Ε.Α. (Ηνωμένες Εταιρείες Αμερικής). Μυστικά αλλά τελικά οφθαλμοφανέστατα, αν ο σκυφτός από το άγχος της φονικής καθημερινότητας μέσος πολίτης-υπήκοος σταματούσε να σέρνεται σκυφτός, ύψωνε τα ζαλισμένα του μάτια στους ουρανούς και πίστευε σε αυτό που βλέπει να συμβαίνει φόρα παρτίδα πάνω απ'την κεφαλή του.
Βάσει του ολοφάνερου και της ολοένα αυξανόμενης ροής καταιγιστικών πια στοιχείων από πολλές πλευρές, τα επιχειρήματα των λεγόμενων σκεπτικιστών (αφού βεβαίως πεισθούν πρώτα ν'ανοίξουν ώτα και οφθαλμούς, ενάντια στις εμφυτευμένες πεποιθήσεις και "βεβαιότητές τους") φανερώνουν ή νοσηρή παθητικότητα και ηλιθιότητα ή συνενοχή, για να μην πούμε έως δολιότητα...
 Η ατμόσφαιρα ψεκάζεται από δίχως διακριτικά, "ανύπαρκτα" αεροσκάφη σε μεγάλα ύψη και χωρίς κατατιθέμενο σχέδιο πτήσης πουθενά και σε κανέναν. Ξεφορτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες τόνους σωματιδίων βαρέων μετάλλων, όπως το βάριο και κυρίως των τοξικότατων νανοσωματιδίων αλουμινίου!!!Ο συνδυασμός δυο επικίνδυνων παθογόνων αποδεικνύεται διπλά καταστροφικός! Για όλους και όλα και θα εξηγήσουμε αμέσως.
 Όλες οι έντιμες και ανεξάρτητες επιστημονικές έρευνες ενοχοποιούν το ιδιαίτερα τοξικό αλουμίνιο για την ραγδαία αύξηση της νόσου του Αλτσχάιμερ, για την αυξητική τάση σε νευρολογικές βλάβες, άσθμα και πνευμονικά νοσήματα.
 Να σημειώσουμε εδώ ότι φαίνεται να σχετίζεται και με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, που πλήττει τον σύγχρονο αυτοματοποιημένο "πολίτη".

 Το δηλητηριώδες αυτό κοκτέηλ το εισπνέουμε καθημερινά και επικάθεται σωρευτικά στον ανθρώπινο εγκέφαλο, αλλά και "τιμάει" όλα σχεδόν τα μέρη του σώματος μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Τα νανοσωματίδια αλουμινίου περνάνε με μεγάλη ευκολία τα φίλτρα των κλιματιστικών και έτσι εισπνέουμε το επικίνδυνο καρκινογόνο χημικό ακόμα και μέσα στις οικίες μας. Το οποίο παρατηρείται πλέον απίστευτα αυξημένο, όπως είναι επόμενο, και στο έδαφος, στα ύδατα (άραγε πόσο τυχαίοι είναι οι μαζικοί θάνατοι ψαριών και πτηνών παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια;) και στην βλάστηση κι απ'όπου δεν δύναται να αφαιρεθεί! Με ό,τι συνεπάγεται μια τέτοια τοξική πραγματικότητα για τη δημόσια υγεία, την ψυχοσωματική κατάρρευση των πληθυσμών, την ραγδαία "ανεξήγητη" αύξηση νοσημάτων ευρέως φάσματος και της θνησιμότητας και βέβαια για τα υπερκέρδη του εγκληματικού ιατροφαρμακευτικού καρτέλ - ΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ -Ένα πολυπλόκαμο λόμπι ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ και ΘΑΝΑΤΟΥ που αγκαλιάζει ασφυχτικά την ανθρωπότητα
 Τα δείγματα που παίρνουν οι βιολόγοι ανά τον κόσμο, από λίμνες, ποτάμια, φυλλώματα δέντρων, οδηγούν σε ευρήματα που αποκαλύπτουν δυστυχώς αστρονομική αύξηση του αλουμινίου!

 Κι όσο για τα κενά που παρατηρούνται κάποιες φορές στα παχιά χημικά ίχνη χιλιομέτρων στον ουρανό, αυτό φωνάζει ότι αν γενικώς και βολικώς πρόκειται για "εξατμίσεις" αεροπλάνων, όπως λένε οι συνήθεις γνωστοί και ηλίθιοι (ή οι γνωστοί ηλίθιοι), τότε σημαίνει ότι οι πιλότοι έχουν σαλτάρει! Καθώς σβήνουν τις μηχανές και μετά τις...ανάβουν και πάλι!

Ιδού κι άλλο ένα δείγμα "κανονικότητας":


  Καλαμάτα, άνοιξη του 2014 (μια από τις πάρα πολλές χαρακτηριστικές φωτογραφίες από Ελλάδα και όχι μόνο) Εύλογο ερώτημα: αυτοί οι διαγραφόμενοι κύκλοι στον ουρανό (που άφησαν και τα γνωστά και μη εξαιρετέα ίχνη) έγιναν από πιλότους που αν και μετέφεραν κόσμο σε "κανονικά και συνηθισμένα δρομολόγια" εντούτοις τα είχαν τσούξει πριν ή κατά τη διάρκεια των εναέριων δρομολογίων; Εκτός αν τα συμβατικά επιβατικά αεροπλάνα αρέσκονται πού και πού σε τέτοιου είδους κυκλικές πορείες για να διασκεδάζουν ας πούμε τους επιβάτες και να σπάνε τη ρουτίνα της πτήσης και να αφήνουν τις "καλλιτεχνικές τους πινελιές" ως κάτι σαν ουράνια γκράφιτι...

Χημικοί αεροψεκασμοί = τεράστιες νεφώσεις-χνάρια που παραμένουν στην ατμόσφαιρα για πολλή ώρα μετά την εμφάνιση του "αεροψεκαστήρα". Κοιτάξτε επιτέλους προς τους ουρανούς, δεν το'χετε παρατηρήσει ποτέ; Κι όταν το βλέπετε, συχνά το βλέπετε ξανά και ξανά, δεν έχετε ποτέ αναρωτηθεί; Ή οι "επίσημες εξηγήσεις", πιο σωστά η επίσημη ασυναρτησία και βουβαμάρα ή γαργάρα, σας αρκούν και σας πείθουν;

Κι ας μην ανοίξουμε και πάλι αυτό το κολοσσιαίας σημασίας κεφάλαιο: Η παγκόσμια διατροφική Χιροσίμα είναι ήδη εδώ!
Που σχετίζεται άμεσα με τα παραπάνω, ως μια άλλη πτυχή του "project" (αέρας που αναπνέουμε και είδος τροφών που καταναλώνουμε, εμείς τα...δίποδα πουλερικά μέσα στον παγκόσμιο ορνιθώνα).

Και η παράνοια δεν έχει τέλος. Και αιδώ!
Γιατί το αλουμίνιο υπάρχει ως "πρόσθετο" και στα παιδικά εμβόλια. Αυτά που υποτίθεται ότι "ενισχύουν" το ανοσοποιητικό των παιδιών ενάντια σε διάφορες νόσους. Τα εμβόλια! Που αποτελούν τελικά ένα από τα πιο "σοφιστικέ μέσα" παγκόσμιου ελέγχου του πληθυσμού.
 Μια παρανοϊκή πολιτική εμβολιασμών που σ'ένα παρθένο κι αναπτυσσόμενο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως αυτό των πρώτων ετών της ανθρώπινης ηλικίας, εισαγάγει κατά κόρον παθογόνους παράγοντες και τοξικά δηλητήρια. Τα οποία προκαλούν ανησυχητικότατες επιπλοκές και μεγάλα προβλήματα στην υγεία και φυσιολογική διανοητική ανάπτυξη των παιδιών.
Αλήθεια..σκεφτήκατε ποτέ αν οι ανεξέλεγκτοι εμβολιασμοί συνδέονται και μετη ραγδαία αύξηση του αυτισμού;

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Εντουάρντο Γκαλεάνο: Φόρος τιμής στον Φιντέλ


  13 Φεβρουαρίου 1961: Ο Φιντέλ Κάστρο κόβει ζαχαροκάλαμα σε άγνωστη τοποθεσία της Κούβας | Cuban Government via AP

Οι εχθροί του λένε ότι ήταν ένας μη εστεμμένος βασιλιάς που μπέρδευε την ενότητα με την ομοφωνία. Και σ' αυτό οι εχθροί του έχουν δίκιο.

Οι εχθροί του λένε πως εάν ο Ναπολέων είχε μια εφημερίδα όπως η Granma, κανένας Γάλλος δεν θα είχε μάθει την καταστροφή στο Βατερλό. Και σ' αυτό οι εχθροί του έχουν δίκιο.

Οι εχθροί του λένε ότι άσκησε την εξουσία μιλώντας πολύ και ακούγοντας λίγο, γιατί είχε μάθε να ακούει περισσότερο ήχους παρά φωνές. Και σ' αυτό οι εχθροί του έχουν δίκιο.

Αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν τα λένε οι εχθροί του:
ότι δεν έβαλε ποτέ στα βιβλία της ιστορίας το γεγονός ότι πρόταξε στο στήθος του στις σφαίρες των εισβολέων,
ότι αντιμετώπισε τυφώνες ως ίσος προς ίσο, τυφώνας προς τυφώνα,
ότι επέζησε από 637 απόπειρες κατά της ζωής του,
ότι η μεταδοτική ενέργειά του ήταν καθοριστική στο να βγει η χώρα του από το καθεστώς της αποικίας,

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

To νηπιαγωγείο στην άκρη του γαλαξία (ή το είδος των αιώνιων εφήβων)






Ο Μπέρναρντ Σω είχε τονίσει στη θεατρική του παραβολή "Επιστροφή στο Μαθουσάλα"(1922) ότι αν και οι άνθρωποι ωριμάζουν σεξουαλικώς από την εφηβεία, εντούτοις παραμένουν ανώριμοι συναισθηματικά σε όλο το υπόλοιπο διάστημα της ζωής τους. Σαν να κολλάνε στο στάδιο της εφηβείας και παραμένουν εκεί ως το θάνατο! Λες και, για να φτάσουν σε μια πλήρη συναισθηματική ωριμότητα και σε μια ανάλογη διανοητική ολοκλήρωση, θα τους ήταν απαραίτητη μια παρατεινόμενη, μια πολύ πιο μεγάλη διάρκεια ζωής. Και ο Ιρλανδός δραματουργός κατέληγε στο να προτείνει ως κατάλληλη ηλικία αυτή των...τριακοσίων ετών!

Χμ!
Ζούμε μέσα σε ένα "πλανητικό νηπιαγωγείο"  (να το πούμε κι έτσι), το οποίο βρίθει από ρομποτικούς αυτοματισμούς που κατευθύνουν αδιάκοπα την επίγεια πορεία των δίποδων νηπίων, υπερκαλύπτοντας τις ελάχιστες και παροδικές εκείνες αναλαμπές επαφής με έναν ανώτερο εαυτό ή με αυτό που θα μπορούσε και να προσδιοριστεί ως...υπερσυνείδηση! Ζούμε μέσα σε μια πλανητική γωνιά του γαλαξία που ξεχειλίζει από των ανήλικων κατοίκων της τις αγκυλώσεις, τις ιδεοληπτικές τους εμμονές, το δογματισμό και τη μυωπική τους αντίληψη, από τα παιχνίδια διαστροφών και ολέθρου, από τις αυτοκαταστροφικές τους τάσεις, από τον παθολογικό φόβο και τη φονική εχθρικότητα των "νηπίων" προς ό,τι κι όποιον δεν καταλαβαίνουν. Κι άραγε αρκούν ακόμα και τρεις αιώνες για να βγει ένα είδος από την υπερπαρατεταμένη "καυλωμένη εφηβεία" του; Αυτό το στάδιο που έχει καταντήσει αβάσταχτο βάρος στις πλάτες των αιώνων του γήινου χρόνου (διότι ο χρόνος στο διάστημα ή το σύμπαν απέχει παρασάγγας, ως έννοια και ως πραγματικότητα, από αυτό που συμφώνησαν μεταξύ τους οι περισσότεροι γήινοι ότι ισχύει) και να απαλλαγεί από τη νηπιακή του μωρία; Ωστε στο τέλος να φτάσει σε αυτή την ρημάδα την "ενηλικίωσή του", ως είδος! Και, ως κάτι σαν happy end στο story της Εξέλιξης, να καταφέρει  να οικοδομήσει μια ολοκληρωμένη και συμπαγή συλλογική προσωπικότητα.


Και πάλι χμ!

Μήπως τελικά πριν φτάσουμε στο "ευτυχές τέλος" προλάβει και...πορδίσει κάνας ήλιος και το ωστικό κύμα στείλει τους "αιώνιους εφήβους" στον απόπατο του γαλαξία;

Και μετά;

Μετά ο Γιαχβέ παρέα με τον Αλλάχ, αδελφωμένοι και ξαπλωμένοι κατάχαμα στον αιθερικό τους τεκέ, θα τραβάνε τζούρες από τον κοινό τους ναργιλέ, γεμάτο από υπολείμματα και αναθυμιάσεις αστρικών εκρήξεων, μήπως και κατεβάσουν καμία θεία έμπνευση. Και σκαρώσουν μια νέα γενιά κατ'εικόνα και καθ'ομοίωσιν "τέκνων", ώστε να αναπληρωθεί το κενό.
 Ενώ ο Βράχμα στη δική του ουράνια κλίνη, φορώντας κόκκινες πιτζάμες και με τα τέσσερα κεφάλια του να ροχαλίζουν μακάρια, θα ονειρεύεται κάτι αλλοπρόσαλλα ανήλικα, μονίμως κακομαθημένα, κακότροπα και μίζερα κι ενίοτε μανιοκαταθλιπτικά έως και ψυχοπαθητικά πλάσματα. Που έπαιρναν τον εαυτό τους πάρα πολύ στα σοβαρά, ενώ (να θυμηθούμε εδώ και τον "τριπαρισμένο" Τομ Ρόμπινς) δεν αποτελούσαν παρά "μπιμπίκια στα οπίσθια της δημιουργίας".