ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018

Οφειλέτες


Σχόλιο από εμάς: " Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος ". Ακόμη κι αν πρόκειται για λεγόμενα "μικροποσά", όπως 500, 700 έως και 2.000 ευρώ. Διότι, όπως έλεγε κάποτε, όχι πριν πολλά χρόνια, ο ανεκδιήγητος ΓΑΠ, "θα φροντίσουμε (αυτός δηλαδή και οι άλλοι ανεκδιήγητοι"κυβερνώντες") σε κάθε οικογένεια να υπάρχει ένας εργαζόμενος", αλλά ο εργαζόμενος κατάντησε ημιαπασχολούμενος σε ευέλικτο εργασιακό εμπαιγμό και όλο και πιο πολλές οικογένειες δεν διαθέτουν την πολυτέλεια εργαζόμενου μέλους στην αγορά εξαθλιωμένης εργασίας. Και ούτε καν η έξοδος από το μνημόνιο, δεν θα επιφέρει την παραμικρή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και συνθηκών, όποτε κι αν συμβεί, με "φιλικά χτυπήματα στην πλάτη" από τα γεράκια και τους γραφειοκράτες της δουλεμπορικής γερμανοκίνητης ΕΕ, των κάθε λογής funds, των κερδοσκόπων "επενδυτών" και των ισχυρών του Βορρά. Οι μισθοί πείνας και η εργασιακή εκμετάλλευση ήρθαν για να μείνουν, αρχικά σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο.  Οπότε πώς τιμωρείς τον ανήμπορο οφειλέτη του δημοσίου; Του κατασχέτεις τα όποια περιουσιακά στοιχεία, τον αφήνεις άστεγο; Στοχεύεις πλέον στην αρπαγή των κατοικιών μετά την αρπαγή των αποταμιεύσεων στο μέγα και ατιμώρητο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου; Και η περίφημη κοινωνική συνοχή; Ποιος νοιάζεται...


Το προφίλ του Έλληνα οφειλέτη


Μισό εκατομμύριο οφειλέτες έχουν χρέη από 1 έως 10 ευρώ στην εφορία

Δύσκολη είναι η κατάσταση για χιλιάδες οφειλέτες του δημοσίου που έχουν χρέη στην εφορία. Ένας στους δύο χρωστούν στο δημόσιο έως και 500 ευρώ τα οποία ούτε μπορούν να πληρώσουν αλλά ούτε και να ρυθμίσουν.

Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι οκτώ στους δέκα χρωστούν μέχρι 2.000 ευρώ ο καθένας τα οποία αδυνατεί να εξοφλήσει ή ακόμα και να ρυθμίσει.

Την ίδια ώρα εμφανίζονται 73 φορολογούμενοι με χρέη άνω των 100 εκατ. ευρώ ο καθένας οι οποίοι συνολικά χρωστούν 32 δισ. ευρώ ή το 1/3 των συνολικών ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο.


Όσον αφορά στους απλήρωτους φόρους, αυτοί έχουν εκτιναχθεί στα 100 δις. ευρώ την στιγμή που η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων προχωράς σε καθημερινές κατασχέσεις. Οι κατασχέσεις στα χέρια τρίτων έφθασαν πέρυσι, 1.721.911 καταγράφοντας αύξηση 12,3% σε σχέση με το 2016.

Τα στοιχεία αυτά, που αποκαλύπτουν την οικονομική αδυναμία των πολιτών να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις περιλαμβάνονται στην παρουσίαση που έκανε ο Διοικητής της ΑΑΔΕ, Γιώργος Πιτσιλής, σε εκδήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για δημοσιογράφους μέσων ενημέρωσης από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Πιτσιλής:

-Το 54,1% των οφειλετών της φορολογικής διοίκησης χρωστά ποσά έως 500 ευρώ. Πρόκειται για περίπου 2,2 εκατ. φορολογούμενους ενώ το σύνολο των φορολογούμενων (φυσικών και νομικών προσώπων) που έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη φορολογική διοίκηση ανέρχεται σε 4,06 εκατ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι για οφειλές έως 500 ευρώ η φορολογική διοίκηση δεν έχει το δικαίωμα τα λάβει μέτρα αναγκαστικής είσπραξης στα χέρια του οφειλέτη.
-Το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τη φορολογική διοίκηση ήταν την Πρωτοχρονιά 99,7 δισ. ευρώ. Από αυτά τα περίπου 32 δις ευρώ ήταν οφειλή μόλις 73 φορολογούμενων. Και μόνο αυτό το στοιχείο δείχνει ότι ένα μικρό μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών μπορεί τελικά να εισπραχθεί από το δημόσιο.
-Ο αριθμός των φορολογούμενων, φυσικών και νομικών προσώπων, που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη φορολογική διοίκηση παρουσίασε πολύ μεγάλη αύξηση από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά. Ενώ το 2009 οι φορολογούμενοι με οφειλές προς εφορίες και τελωνεία ήταν 1.089.791 και χρωστούσαν συνολικά περίπου 32 δις ευρώ, την φετινή Πρωτοχρονιά ο αριθμός αυτός είχε εκτοξευτεί στους 4.068.857 με συνολικές οφειλές, όπως αναφέρθηκε 99,7 δις ευρώ.
-Το μεγαλύτερο μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών είναι φορολογικά πρόστιμα (32%) και ακολουθεί ο ΦΠΑ με 21%.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, το 54,1% των οφειλετών έχει οφειλή κάτω των 500 ευρώ ενώ 525.758 οφειλέτες χρωστούν στην εφορία από 1 έως 10 ευρώ.

το παραπάνω άρθρο διαβάσαμε στο dealnews

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου