ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Η επίθεση των Τούρκων στο αγκάθι που λέγεται Αφρίν


Oμολογώ ότι μου έκανε μεγάλη εντύπωση το άρθρο για την αυτοοργανωμένη όαση της Ροζάβα.

Πρόκειται για μια περιοχή στην πολύπαθη Συρία, στο Βορρά, εκεί που συνυπάρχουν υποδειγματικά και αμεσοδημοκρατικά, μέσα σε κοινοτικό πνεύμα και με στοχευμένες κοινωνικές προτεραιότητες, εθνότητες και θρησκείες. Υπό την αιγίδα των Κούρδων πολεμιστών και πολεμιστριών του YPG, ανθρώπων που έδωσαν πολύ σκληρή μάχη για να διώξουν τους δολοφόνους σκοταδιστές του ισλαμικού κράτους.
 Άρθρο από τα πιο σημαντικά που έχω διαβάσει εδώ και καιρό, για γεγονότα που όντως κάνουν τη διαφορά στον άρρωστο κόσμο της παγκοσμιοποίησης υπέρ των ισχυρών συμφερόντων. Κι επειδή αυτό που συνέβη εκεί έχει μεγάλη επαναστατική και κοινωνική σημασία για κάθε ανεξάρτητα σκεπτόμενο άνθρωπο, είναι και ο λόγος που τρελαίνει τους ισχυρούς του πλανήτη. Ακόμη κι αν ανήκουν σε αντίπαλα στρατόπεδα στο μοίρασμα της πίτας της εξουσίας και του ελέγχου. Αυτούς που θέλουν τους ανθρώπους να βολοδέρνουν σαν ναυαγοί μέσα στους ωκεανούς του infojunk (σκουπιδοπληροφορίες), να αποπροσανατολίζονται από την ελεγχόμενη ροή της πληροφόρησης και να μπουκώνονται από την ασύδοτη υπερπληροφόρηση.
Οι Κούρδοι είχανε καταγγείλει στο παρελθόν τη συνέργεια τουρκίας και ISIS, με την ενίσχυση του δεύτερου από τους πρώτους σε προμήθειες και πολεμικό υλικό, και την περίθαλψη των τραυματιών μουσουλμάνων εξτρεμιστών σε τουρκικά νοσοκομεία έξω από τα σύνορα της Βόρειας Συρίας.
Και τώρα ο στρατός του σουλτάνου Ερντογάν επιτίθεται με σφοδρότητα κατά των Κούρδων στην Αφρίν. Που είναι ένα από τα καντόνια της αυτόνομης δημοκρατικής ομοσπονδίας της Ροζάβα.
Με τη σιωπηρή ανοχή των Αμερικανών, αλλά και την έγκριση των Ρώσων, δυο πλευρών με αντικρουόμενα συμφέροντα και βλέψεις στη Συρία και ευρύτερη Μέση Ανατολή. Αλλά εδώ τα βρήκαν μια χαρά!
Και μετά οι δε Ρώσοι κάνουν και τέτοιες δηλώσεις, αφού πρώτα έπαιξαν σκληρό παιχνίδι για το δικό τους στρατηγικό συμφέρον με τις ζωές των αμάχων που ζούσαν στο καταφύγιο της ελπίδας της Αφρίν: Δηλώσεις βόμβα Ρώσων αφού έμπλεξαν την Τουρκία στην Αφρίν: «Ασυγχώρητο πολιτικό λάθος του Ερντογάν – Θα υποστεί μεγάλη γεωπολιτική καταστροφή»
 Όμως για να σκεφτούμε λιγάκι πιο απλά και λιγότερο πονηρά από τους χειριστές των σκυλιών του πολέμου και τους εγκέφαλους των χρηματοπιστωτικών συμμοριών. Τι διακυβεύεται εάν αφεθεί στην ησυχία του κι ευδοκιμήσει το πείραμα της Ροζάβα; Να η απάντηση: ΚΑΝ'ΤΟ ΟΠΩΣ ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ; Το ιστορικά πρωτοποριακό κοινωνικό πείραμα αυτο-οργάνωσης, αυτο-διαχείρισης και φεμινιστικής επανάστασης της ΡΟΖΑΒΑ!

Όποια επιχειρήματα κι αν προβάλλει η Τουρκιά, ό,τι κι αν συμβεί τελικά κι αν φάνε τα μούτρα τους οι επιτιθέμενοι, νομίζω ότι το ντου σε αυτή την περιοχή κρύβει πολλά και βολικά και για αρκετούς από πίσω. Και ο Ερντογάν Χαν, μαζί με το συνονθύλευμα των κατσαπλιάδων του "ελεύθερου συριακού οχετού" ( να και άλλη μια ανάρτηση εδώ που βάζει τα πράγματα στη θέση τους:Το αληθινό κτηνώδες πρόσωπο των αντικαθεστωτικών "ανταρτών" που θα "απελευθέρωναν" το συριακό λαό!) ανέλαβε τη βρώμικη δουλειά και για λογαριασμό τους, πέρα από τις δικές του βλέψεις.

Δεν θα πω κάτι άλλο εγώ. Όμως θα κλείσω με κάποιες κουβέντες από την εισαγωγή του ανιχνευτή στο άρθρο:
Θα φροντίσουν να το διαβρώσουν, να το σαμποτάρουν με κάθε τρόπο, να το τσακίσουν όλες οι μεγάλες "ενδιαφερόμενες πλευρές", τα πολυεθνικά υπερ-συμφέροντα και τα μισθοφορικά τσιράκια τους, της Νέας Τάξης Πραγμάτων, γιατί "χαλάει την (παγκοσμιοποιημένη) πιάτσα" με τον χειρότερο τρόπο; Ο καιρός θα δείξει. Όμως, αλήθεια, ... τι εμπνευσμένο και γενναίο ταξίδι μέχρι τώρα!......


Rohalas


(μας το'στειλε οφίλος μας "rohalas")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου