Η μεγαλύτερη χαρά και συνάμα το, διόλου σπάνια, πιο γλυκόπικρο βάσανο:
Τα πιο γοητευτικά και σπινθηροβόλα μάτια είναι αυτά που όταν βυθίζεσαι μέσα τους γαληνεύεις και μερικές φορές νιώθεις να απαλύνεται και να σκορπάει σα σκόνη σε αλητοανεμοστρόβιλους ο πόνος που πιθανώς κουβαλάς σαν μυστικό προσωπικό φορτίο...
Και συνάμα σε κρατούν σε εγρήγορση, έτσι ώστε να τα τροφοδοτείς με ζωηρόχρωμες εικόνες, ακόμα και μέσα σε φόντο μονοχρωμίας, ακαλαισθησίας και με περιρρέουσα ατμόσφαιρα μιζέριας και κακοριζικιάς.
Έτσι ώστε να μετατρέπονται σε δυο πύρινες ριπές που βάζουν φωτιά στις αισθήσεις.
Και περιφρονούν, περιπαίζουν, τρομάζουν, απειλούν με ξεσκέπασμα όλα τα θεάρεστα ή "πρέποντα" πρωτόκολλα συμπεριφοράς, όλα τα θεατρινίστικα πιθηκίσματα, όλη την επιθυμητή και επιβραβευμένη μετριοκρατία, όλες τις καλές προθέσεις που ξεβράζουν σε φρενοκομεία "φυσιολογικότητας" και κρανίου τόπους, όλες τις νοσηρές παρανοήσεις και φοβίες και τραύματα και τη βαθιά διαταραχή μιας "πειραγμένης κανονικότητας"...
Σε έναν ολάκερο θίασο "πάνω και κάτω χεριών"(σ'ένα αποκαρδιωτικά τεράστιο δείγμα των ανθρώπινων σχέσεων), υπαλλήλων και εργοδοτών, σωτήρων και ναυαγών, επώνυμων και ανώνυμων, επιτυχημένων και αποτυχημένων, αφεντάδων και υπηρετών...
Μην φοβάστε μάτια μου!
Αγαπήστε τη λάμψη της φύσης σας. Αγαπήστε τη λάμψη των ματιών που αντανακλάνε τη λάμψη σας.
Και διαπεράστε, με θράσος και διαύγεια συνάμα, όλα τα στεγανά, τα πρωτόκολλα και τα φράγματα επί της ορμής της ζωής. Και λαμπυρίστε μέχρι το μεδούλι αυτού του "αντιερωτικά απελευθερωμένου", του με ένα απλανές ή μόνιμα χαμηλωμένο βλέμμα καρφωμένο στο προσωπείο του, βαριά μυωπικού ή εθελοτυφλούντα κόσμου.
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου