ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 5 Μαΐου 2021

" Εστίαση ώρα μηδέν!" - Το τοπίο της καταστροφής στο πρώτο φως της ημέρας...

 

Η επίπλαστη ευφορία των χυδαίων ΜΜΕ, σχετικά με το "άνοιγμα" της εστίασης μετά από 6 καταστροφικούς μήνες απραξίας και "καταστολής",  καταρρέει σαν τραπουλόχαρτα. 

Λουκέτα που ήδη μπήκαν και λουκέτα που θα μπούνε - Μείωση θέσεων εργασίας- Εργαζόμενοι στον Καιάδα...(που τους ψήνουν κι αυτοί που τους κατέστρεψαν να εμβολιαστούν,   για "να πάρουν τη ζωή τους πίσω", τι ιστορικά απύθμενο θράσος!!!)- Οικονομία αποτεφρωμένη κι επερχόμενη Μεγάλη Πείνα που θα κάνει τους "νεκρούς και διασωληνωμένους" από..."COVID" και τα γρήγορα και μη "διαγνωστικά τεστ" να φαντάζουν προσβλητική ειρωνεία σε βάρος της ξετιναγμένης κοινωνίας... Όλο και πιο πολύ υποσιτιζόμενης, πάσχουσας από κατάθλιψη μεγάλων και μικρών σε ανησυχητικά ποσοστά και με τις σύριγγες να κραδαίνονται απειλητικά σε 24ωρη βάση πλύσης εγκεφάλων... Σε ένα από τα 5 πιο σκληρά και σε μέτρα και σε χρονική διάρκεια lockdowns παγκοσμίως και με την "κρουσματολογία" ως άλλοθι και κατά κοινή παραδοχή "ειδικών" και κυβερνώντων αποτυχημένο! Και όμως συνεχίζεται ακόμα, με SMS και απαγόρευση κυκλοφορίας (άρα και μειωμένο ωράριο και λιγότερες θέσεις εργασίας στην παραπαίουσα εστίαση), γιατί μετά τις 11:00 μ.μ. ο "αόρατος εχθρός" θεριεύει επικίνδυνα...

Σε μια "πανδημία των pcr test" (όπως την έχουν αποκαλέσει Γερμανοί επιστήμονες), με ποσοστό επιβίωσης πάνω από 99% και ποσοστό θνητότητας από Covid-19 για άτομα κάτω των 70 στο 0,03% περίπου! Η κοινωνικοπολιτική ατζέντα της "Μεγάλης Επανεκκίνησης" ( Ονειρεύονται «Παγκόσμια ηγεσία» και Great Reset Σχέδιο για lockdown μέχρι να εμβολιαστούν όλοι) δεν λογαριάζει απώλειες σε κορμιά και ψυχές, το όραμα (για όσους υπηκόους τελικά επιβιώσουν) είναι υπερφιλόδοξο...

Kαμάρωσε το πλαίσιο που διαμορφώνεται στη δουλεμπορική "αγορά εργασίας" και νιώσε πόσο εύκολα και εν μία νυκτί καταλύθηκαν τα κεκτημένα χρόνων και μετά από σκληρούς αγώνες: Ετοιμαστείτε να γίνετε Τιραμόλες ! Και μην ξεχάσεις το "ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΓΙΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ", αν δεν έκανες ήδη το καθήκον σου απέναντι στο "κοινό καλό" σύμφωνα πάντα με την...κοινή εκδοχή...


Posted by
Labels: ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)