ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2023

"What is climate change ?"


 Για μια ενδελεχή έρευνα επί του ζητήματος που οι "ελίτ" μετά την "πλανδημία" ή plandemic φιλοδοξούν να μετατρέψουν στη νέα σαπουνόπερα ("το κλίμα κινδυνεύει και από τις κλανιές των αγελάδων, θάνατος στις αγελάδες"! βλέπε ολλανδική ιλαροτραγωδία ή "Η φύτευση νέων δασών μπορεί να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό" βλέπε βρετανική ανωμαλία!), με απώτερο στόχο και νέο lockdown ίσως;;

Στο παρακάτω video ο παρουσιαστής του Sky News Australia, Alan Jones λέει τα εξής ενδιαφέροντα (άραγε θα τα ακούσουμε ποτέ αυτά στα χρυσοπληρωμένα απ΄ το καθεστώς ΜΜΕ της ελληνικής "mental porn TV" ?): " Το CO2 αποτελεί το 0,04% της ατμόσφαιρας (σ.σ.Το "δαιμονοποιημένο" από τους κάθε είδους κι απόχρωσης παλιάτσους  ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΕΙΝΑΙ πολύτιμο συστατικό για τη συνέχιση της ζωής στον πλανήτη!) και οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για το 3% αυτού του 0,04%. Οπότε είναι σαν να λέμε: "Υπάρχει ένας κόκκος ζάχαρης στη γέφυρα του λιμανιού! Καθαρίστε τη γέφυρα, είναι βρώμικη" "  (!!!)


(για να γελάσουμε και λίγο, καθώς το όλο θέμα δεν προσφέρεται μόνο για μελαγχολία: Η φάρσα της νέας τρομο-αφήγησης "πιάνει ταβάνι"...)

Μην πελαγοδρομείτε στην επιφάνεια της (πειραγμένης) πληροφορίας των κίβδηλων αφηγημάτων από μισάνθρωπους επαγγελματίες του ψεύδους,  παγκοσμιοποιητές! Ερευνήστε όταν ακούτε φληναφήματα όπως περί "σημείου βρασμού" που έχει φτάσει ο "πλανήτης τηγανίτα" και άλλα ανυπόστατα...Για παράδειγμα, όπως όταν μας έλεγαν για ..."ασυμπτωματικούς" για ΟΛΟΥΣ εκείνους που δεν είχαν τίποτε για να τους αρρωστήσει ή για να μεταδώσουν στο υπόλοιπο "κοπάδι" ή "αγέλη" που έπρεπε να αποκτήσει "ανοσία"-πιο σωστά μαζική ΑΝΟΗΣΙΑ....
Διαβάστε και αυτό: 
Οι Πάγοι Της Αρκτικής Στο Υψηλότερο Επίπεδο Της Δεκαετίας: Μπορούν Οι Καταστροφολόγοι (Παπαγάλοι Της Απάτης Της “Κλιματικής Αλλαγής”) Να Δώσουν Εξηγήσεις; - original article: Arctic Ice at Decade-High Level: Can Doomsayers Explain?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου