ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020

" Πτωχευτικός Κώδικας... Πλήρης παράδοση των πάντων στις τράπεζες! " (Και μια ολόκληρη ακολουθία συσχετίσεων...)


ΠΑΡΑΘΈΤΟΥΜΕ ΠΡΏΤΑ μια, πιστεύουμε, χρήσιμη σειρά συνδέσμων, ως σημεία αναφοράς και στοιχεία στήριξης και εμπλουτισμού σε όσα αναφέρονται στο άρθρο που επιλέξαμε να αναδημοσιεύσουμε. Γεγονότα και μεθοδεύσεις και καταστροφικές συνθήκες τόσο πριν όσο και μετά  "COVID-19",  με την ακόμα μεγαλύτερη  εξαθλίωση και πρόσθετο εργασιακό εξανδραποδισμό που διέσπειραν σαν πανίσχυρο ιό ΤΑ lockdowns (τοπικά και καθολικά) και τα "αναγκαία  πακέτα μέτρων" {Σωστά;"Απόρρητη έκθεση Γερμανών επιστημόνων γκρεμίζει τα μέτρα: Ήταν αχρείαστα…"  Όπου η έκθεση που συντάχθηκε από διάφορα γερμανικά πανεπιστήμια μιλάει για FALSE ALARM, ή "λάθος συναγερμό", για την "επικινδυνότητα" που υπερεκτιμήθηκε και σε κανένα χρονικό σημείο ο "κίνδυνος" του COVID-19 δεν ξεπέρασε το normal επίπεδο της εποχικής γρίπης, η οποία στη μεγάλη έξαρση του 2017-18 σκότωσε γύρω στο...1,5 εκατομμύριο ανθρώπους αλλά ΔΕΝ κηρύχθηκε "πανδημία"!} . Αλλά κατά τ' άλλα θα "μένουμε ασφαλείς" !Ιδού τι λένε και τα επίσημα χείλη για το άμεσο μέλλον που γίνεται όλο περισσότερο παρόν- ΟΗΕ: έρχεται πείνα βιβλικών διαστάσεων λόγω COVID-19  και ΕΚΤΑΚΤΟ : Έσκασε η φούσκα του Παγκοσμίου Χρέους; (Ο Covid-19 τρυπησε το μπαλονι των 253 τρις) ΚΑΙ Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ: Έτσι θα οδηγηθούμε σωστά στη..."Μεγάλη Επανεκκίνηση" (ωχ...ωχ..!) - Όμως οι τράπεζες θα προλάβουν να αποτεφρώσουν όσους μπορούν περισσότερους; ...

Πριν όμως έρθει η αποκαλούμενη πανδημία, που συχνά-πυκνά, ακόμα και στα χαμερπώς προπαγανδιστικά ΜΜΕ, αποκαλούν επιδημία: 

Οφειλέτες  και  Σπίτι μου σπιτάκι τους  

Αλλά και για ιστορικούς λόγους που αφορούν όλο τον πλανήτη:  Η μεγάλη "ομοσπονδιακή απάτη" εναντίον της ίδιας της ζωής - Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του : Mayer Amschel Rothschild  ΚΑΙ  ΧΡΗΜΑ = ΧΡΕΟΣ  ΚΑΙ  Η Ακανόνιστη Νέα Κανονικότητα

Πτωχευτικός Κώδικας... Πλήρης παράδοση των πάντων στις τράπεζες!

{ "Αν δεν λειτουργήσουμε ηρωικά στην συγκυρία αυτή θα μας καταπιούν και θα μας φέρουν στην εποχή της Ρώμης και ο Σπάρτακος - δούλος, ηττήθηκε. " - Ωχ! Τι μας θυμίζει αυτό: Αφιερωμένο. Στη λευτεριά! }


του Δημήτρη Καραμήτσα

Πτωχευτικός Κώδικας. Τα νομικά ζητήματα που τον καθιστούν έντονα αντισυνταγματικό θα τεθούν δικαστικά με την 1η ευκαιρία και θα σας τα αναλύσω.
Προς τον χυδαίο συρφετό που θα τον κάνει νόμο του κράτους ισχυριζόμενος δεύτερες ευκαιρίες κλπ. έχω να απευθύνω την εξής πρακτική ερώτηση:
Να μου υποδείξουν, από τους χιλιάδες μέχρι σήμερα πτωχεύσαντες, πόσοι και ποιοι "ανένηψαν" και είναι ενεργοί οικονομικά. Πτώχευση = Τάφος. Ούτε πρακτικά, ούτε τυπικά δεν υπάρχει 2η ευκαιρία και τώρα θέτουν σε αυτό το έγκλημα όλη την κοινωνία. Αν κάποιος επιτήδειος στο παρελθόν πτώχευσε και φροντίσει με μη εμφανή (όχι στο όνομά του) και παράνομο τρόπο να προετοιμάσει την διάδοχη κατάσταση, ο ιδιώτης πτωχός πως θα το πράξει;

Πλήρης παράδοση των πάντων στις τράπεζες, που πολλαπλασιάζουν ανενόχλητες τις...οφειλές κάθε μέρα.
Το σύνθημα λοιπόν πρέπει να είναι: Κλείστε τις τράπεζες, καταργήστε τις. Αξίζουμε μια ανθρώπινη κοινωνία.


Όταν ένα σύστημα (οποιοδήποτε) ενεργεί ώστε με ληστρικό τρόπο να καταστρέψει τον τόπο σου, την κοινωνία σου, τους φίλους σου, την οικογένειά σου, την ζωή σου, σου αφήνει μόνο μία επιλογή: ή αντιστέκεσαι ενεργά για να το καταστρέψεις εσύ ή υποκύπτεις και σε τελειώνει αυτό.

Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχουν συνθήκες μετριασμού, συζήτησης, συμβιβασμού, αλλά μόνο ευθείας και άγριας σύγκρουσης. Είναι ο φυσικός συμπαντικός κανόνας της σύγκρουσης. Αποφάσισαν να έλθουν καταπάνω μας. Θεωρούν τις συνθήκες ώριμες για να μας νικήσουν ολοκληρωτικά, ως προς κάθε μας ανθρώπινο δικαίωμα. Αυτοί επέλεξαν το δίλημμα, αυτοί επιτίθενται.

Αν δεν λειτουργήσουμε ηρωικά στην συγκυρία αυτή θα μας καταπιούν και θα μας φέρουν στην εποχή της Ρώμης και ο Σπάρτακος - δούλος, ηττήθηκε.
Περί του πρακτέου, ο νοών νοείτω.

Απλά μην φοβηθείτε, όλους αυτούς τους κιότηδες.
Τους έχετε δει, πως συστέλλονται στην οποιαδήποτε πίεση. Είναι ανίκανοι σε "πραγματικό πόλεμο" και αυτός τους αξίζει.

Νικήστε την κοινωνική πανούκλα. Εξαφανίστε την!!!



Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου