ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Ο φασισμός επελαύνει και τον ξεπλένουμε με τα «κλούβια αυγά»…

Ένα άρθρο που είχε γραφτεί περίπου μια εβδομάδα πριν, όταν μέλη της Χ.Α. επιτέθηκαν στο Πέραμα σε αφισοκολλητές μέλη του ΚΚΕ. Ένα άρθρο που αποπειράται να "αναγνώσει" μεθοδεύσεις που διαμορφώνουν συγκεκριμένες καταστάσεις, που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα και θέτει καυτούς προβληματισμούς...

Ο φασισμός επελαύνει και τον ξεπλένουμε με τα «κλούβια αυγά»…


Η στρατηγική του σύγχρονου φασισμού που ζούμε, αυτού του 4ου Ράιχ, λειτουργεί αποτελεσματικότατα, με πρωταγωνιστές τα δεκανίκια του: Την κατοχική «αριστερά» σε όλες τις εκδοχές της (και τις «αριστερίστικες»).

Η Χρυσή Αυγή ανυψώνεται, για άλλη μια φορά, σε ύψιστη και δαιμονοποιημένη φασιστική απειλή!!!

Το επεισόδιο στο Πέραμα έδωσε το νέο έναυσμα για νέα κατακλυσμιαία παραληρήματα εναντίον της ναζιστικής απειλής.

Ένα «κλούβιο αυγό» επικαλύπτει, εξαφανίζει και υποκαθιστά το σύγχρονο, γιγάντιο αυγό του φιδιού που ζούμε: Το ΦΑΣΙΣΜΟ της Νέας Τάξης, καθώς και τους ιδεολογικούς, πνευματικούς και πολιτικούς του μηχανισμούς και «μπράβους» (Κράτος, κοινοβούλιο, κυβερνητικό οικοδόμημα, κόμματα, ΜΜΕ και τα ποικίλα ιερατεία…).

Μια συμμορία του σύγχρονου φασισμού, ένα παρακρατικό γρανάζι του, ανυψώνεται σε φασιστική απειλεί, ξεπλένοντας έτσι το πλανητικό σύστημα του φασισμού που κυριαρχεί, τα εγχώρια ανδρείκελά του, καθώς και τα άλλα ΚΕΝΤΡΙΚΑ και κινητήρια γρανάζια του και «δημοκρατικά» ή «αριστερά» του άλλοθί: Κράτος, Βουλή, κυβέρνηση, κόμματα, ΜΜΕ, «αριστερά» κ.λπ…

Αυτός ο θόρυβος και τα παραληρήματα για την επίθεση των χρυσαυγιτών σε στελέχη και μέλη του ΚΚΕ είναι ύποπτος και υποκριτικός, κυρίως, όμως είναι παραπλανητικός: Μοιάζει σαν μια στημένη θεατρική παράσταση με χορηγούς και σκηνοθέτες τα μεγάλα αφεντικά του κατοχικού καθεστώτος και ηθοποιούς και κομπάρσους τα όργανά τους…

Βολεύει μια χαρά το καθεστώς και το νεοταξικό φασισμό να μετατοπίζονται τα ουσιώδη πολιτικά ζητήματα στους σκυλογαυγάδες ανάμεσα στους «μπαμπούλες» που έχει κατασκευάσει και στα κομματικά, «αριστερά» του γρανάζια.

Βολεύει το σύστημα να δίνει τροφή στους «αριστερούς» ιπποκόμους του να χαλάνε τον κόσμο για την «φασιστική απειλή» των συμμοριών του…

Βολεύει το κατοχικό καθεστώς να ασχολούμαστε υστερικά με τη Χρυσή Αυγή και να τη δαιμονοποιούμε, αλλά και να δίνει τερέν στην «αριστερά» να παίζει με το «φασιστικό κίνδυνο» της Χρυσής Αυγής: Έτσι τη διατηρεί (την «αριστερά»), σαν «αντιφασιστική» δύναμη κρούσης, την ξεπλένει την ίδια και την αξιοποιεί σαν τον άλλο πόλο των «άκρων»…

Αυτή είναι η «ευφυής συνταγή» του νέου φασισμού που ζούμε: Να συγκρούονται τα δεκανίκια του μεταξύ τους, να δίνουν άλλοθι το ένα στο άλλο, να αναγάγει το ένα σε «σκιάχτρο» το άλλο, να συντηρούνται και να ξεπλένουν τον ΥΠΑΡΚΤΟ φασισμό των αφεντικών τους και του καθεστώτος.

Το ΚΚΕ, νεκρό πλέον στη συνείδηση του λαού, θέλουν να το διατηρήσουν στη ζωή σαν τον «κομμουνιστικό μπαμπούλα», διότι αποτελεί τον εγγυητή της νεοταξικής και κατοχικής «νομιμότητας» με αντικαπιταλιστική και «κομμουνιστική» ρητορεία.

Είναι αφελείς όσοι πιστεύουν ότι θέλουν να εξαφανίσουν από τον πολιτικό χάρτη το ΚΚΕ.

Το αντίθετο: Επειδή το ίδιο πεθαίνει και εξαφανίζεται, το καθεστώς επιδιώκει τη διάσωσή του, σαν το «άλλοθί» του και «σκιάχτρο»…

Αν, συνεπώς, υπήρξε πραγματική επίθεση της Χρυσής Αυγής εναντίον στελεχών και μελών του ΚΚΕ αυτή ήταν διατεταγμένη για τη …σωτηρία του ΚΚΕ και για να παιχτεί το θορυβώδες σήριαλ που βλέπουμε και που τους βολεύει ΟΛΟΥΣ.

Η Χρυσή Αυγή, σαν παρακρατική συμμορία ενεργεί, κατά κανόνα, κατόπιν εντολών από τα αφεντικά της…

Το πιθανότερο, λοιπόν, είναι το κτύπημα να ήταν σκηνοθετημένο για όλους τους παραπάνω λόγους που περιγράψαμε…

Εμείς φυσικά είμαστε και πολύ επιφυλακτικοί για το ίδιο το γεγονός όπως το εμφάνισε το ΚΚΕ και αναπαράχθηκε από τα «παπαγαλάκια» του καθεστώτος.

Η ηγεσία και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία του ΚΚΕ είναι μανούλες στις προβοκάτσιες: Ο σταλινισμός έχει αναγάγει την προβοκάτσια σε επιστήμη.

Όποιος γνωρίζει, έστω και ελάχιστα, την ιστορία και τις πρακτικές του ΚΚΕ είναι σε θέση να αντιληφτεί, ότι οι γραφειοκράτες του ΚΚΕ είναι αδίσταχτοι σε προβοκατόρικα παιχνίδια: Συχνά λειτουργούν σαν «μαφία».

Στο Πέραμα και στη ζώνη της ναυπηγοεπισκευαστικής το ΚΚΕ είναι κράτος εν κράτει και η συνδικαλιστική του γραφειοκρατία λειτουργεί σαν «μαφία», στενά συνδεδεμένη με την εργοδοσία, πουλώντας νταβατζηλίκι …

Εκεί μια μεγάλη μάζα εργατών έχει προπηλακιστεί, για χάρη των αλλοδαπών δούλων, από τους εργατοπατέρες του ΚΚΕ. Το μίσος αυτών των εργατών είναι μεγάλο…

Το τι έγινε ακριβώς δεν μπορεί να γνωρίζουμε. Εξάλλου και οι εκδοχές που δίνονται από τους ίδιος τους κουκουέδες είναι αντιφατικές και αλληλο- αναιρούμενες…

Όπως και ν’ έχει αυτός ο θόρυβος είναι θεατρινίστικος με στόχο την παραπλάνηση και το ξέπλυμα: Του πραγματικού φασισμού που ζούμε, αλλά και του καθεστωτικού ρόλου του ΚΚΕ.

Η ηγεσία του ΚΚΕ βρήκε (της δόθηκε σαν δώρο) ή κατασκεύασε μια «αφορμή» για «αντιφασιστική» κατανάλωση και για την εκλογική της επιβίωση…

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλες «προοδευτικές» και «αριστερές» δυνάμεις, βρήκαν και αυτές την ευκαιρία να επιστρατευθούν ενάντια στη «φασιστική απειλή», καλύπτοντας έτσι τις δικές τους ακαθαρσίες: Ότι αποτελούν τα προνομιούχα και λειτουργικά γρανάζια του νεοταξικού φασισμού και της κατοχικής «νομιμότητας»…

Η Χρυσή Αυγή τούς είναι απαραίτητη (γι αυτό την κατασκεύασαν τα μεγάλα αφεντικά και την πριμοδότησαν και πριμοδοτούν πολιτικά τα «αριστερά» δεκανίκια), διότι παρέχει το άλλοθι σ’ αυτήν την «αριστερά»: Είναι ο «χρυσός» προβοκάτορας του καθεστώτος συνολικά, αλλά και της «αριστεράς» ειδικά…

Θα συνεχίσουμε και με άλλους τέτοιους χρήσιμους προβοκάτορες του νεοταξικού φασισμού (τύπου Ρεπούση και CIA) οι οποίοι παρέχουν το άλλοθι στη νεοταξική «αριστερά» και τους «αρθρογράφους» της (όπως ο Νίκος Μπογιόπουλος) να μεταθέσουν το σύγχρονο σκοταδισμό της Νέας Τάξης στα «κλούβια αυγά» του «εθνικισμού» και του «σκοταδισμού» της Εκκλησίας: Σε γραφικότητες της ακροδεξιάς και της Εκκλησίας (τύπου Άνθιμου).




Το διαβάσαμε στο ΡΕΣΑΛΤΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου