(Σημείωση: Το καλοκαίρι είχα βρεθεί για λίγο σ'ένα χωριό και πιάνοντας την κουβέντα με κάτι ντόπιους, που όπως μου είπαν ψήφιζαν ανελλιπώς ως τότε Δεξιά, τους άκουσα να δηλώνουν με βεβαιότητα ότι η Χ.Α.: αποτελεί πια, μέσα στο συνάφι των δημόσιων κλεφτών, "τη μόνη ελπίδα για να σωθεί η χώρα και να δει άσπρη μέρα!". Κι όταν τους μίλησα για τις ναζιστικές καταβολές της "εθνικής σωτηρίας"-τοχωριό είχε περάσει ουκ ολίγα στην Κατοχή- με κοίταζαν με ανοιχτό το στόμα, γιατί απλά...δεν το ήξεραν! Κι αν δεν υπάρχει η άνετη πρόσβαση στην εναλλακτική πληροφόρηση κι αντιπληροφόρηση που προσφέρει -τουλάχιστον ακόμα- το διαδίκτυο, τότε η μόνη ουσιαστική πηγή "ενημέρωσης" για πολλούς είναι ο "τηλεμύλος που όλα τα αλέθει")
Τώρα πια, όποιος δηλώνει (ή πως επιθυμεί να γίνει) ψηφοφόρος της Χ.Α., θα εισπράττει και με τηλεοπτική βούλα την κοινωνική κατακραυγή μια κι "έπεσαν οι μάσκες του εγκληματικού τέρατος!" Που δεν είναι καθόλου άσχημα να την εισπράττει, αλλά κάτω από τι είδους διεργασίες που προωθούνται από όλες τις "δημοκρατικές" πλευρές; Αλλά γιατί δεν είχε γίνει το ίδιο και νωρίτερα από τα "γεμάτα κοινωνικές ευαισθησίες" κανάλια; Ευκαιρίες; Πολλές! Π.χ., γιατί δεν ξεσηκώθηκαν και δεν κατήγγειλαν με ανάλογους (όπως τώρα) χαρακτηρισμούς τη Χ.Α. όταν μέλη της σκότωναν άνανδρα τον μετανάστη στα Πετράλωνα, αν θυμάμαι καλά το μέρος, που πήγαινε με το ποδήλατο για δουλειά; Αυτό το περιστατικό, άραγε, δεν είχε την ίδια βαρύτητα με τη δολοφονία του παλικαριού στο Κερατσίνι; Ή μήπως ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΧΡΟΝΟΣ τότε για να καταγγελθεί δημόσια από το δημοσιοκαφρικό ιερατείο το εγκληματικό πρόσωπο της Χ.Α. με τον ίδιο ζήλο;
Ενώ τώρα, που τα εκλογικά ποσοστά της Χ.Α. φαίνονταν να ανεβαίνουν σταθερά, ποιον βολεύει άραγε, περισσότερο απ'όλους, η κοινωνική της αποπομπή και πιθανή πολιτική της καταβαράθρωση; Μήπως, τελικά, το ρημαγμένο εγχώριο τοπίο "μυρίζει" εκλογούλες, οπότε ποιος θα ωφεληθεί από τη διοχέτευση προς το μέρος του των "συνειδητοποιημένων πατριωτικών" ψήφων που θα έπαιρνε η Χ.Α.; Μήπως αυτοί οι ίδιοι που την εξέθρεψαν με τη λαοκτόνο πολιτική τους και της πρόσφεραν τα "πατήματα", τα ερείσματα, το χώρο και την άνεση κινήσεων; Δημιουργώντας και την χρήσιμη για τους ίδιους πόλωση στην κοινωνία.
Και σηματοδοτώντας τo ξέσπασμα ενός ακήρυχτου εμφύλιου πολέμου στους δρόμους, ανάμεσα στους κεφαλοκυνηγούς της Χ.Α. και το αντίπαλο δέος της αριστεράς και, κυρίως, του διόλου ευκαταφρόνητου αντιεξουσιαστικού χώρου.
Αποσπώντας, έτσι, την προσοχή του κόσμου και ειδικά όλων εκείνων που επιθυμούν και φλέγονται να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της διεστραμμένης και απροκάλυπτης κοινωνικής γενοκτονίας, από τις προωθούμενες μεθοδεύσεις και συνέπειές τους και όλες τις παράλογες κι αφύσικες διεργασίες "ανάπτυξης" ενός τόπου...χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι κάτοικοί του. Κι έτσι να διοχετεύεται ένα τεράστιο ποσοστό πολύτιμης (σε ψυχοσωματικό πεδίο) ενέργειας σ'ένα λυσσαλέο και βολικό-για τους ύπουλους υποκινητές του-είδος αντιπαραθέσων και πολεμικών σχεδόν συγκρούσεων στους δρόμους. Ενέργεια που ενωμένη σε ένα κοινό και σφριγηλό αντιμνημονιακό μέτωπο, θα μπορούσε να στριμώξει άγρια τους "ξεπωλητές" ιθύνοντες νόες (από τις κρίσιμες μέρες της θεμελίωσης αυτής της ιδιότυπης νέας Κατοχής του τόπου, όπως αυτό φάνηκε οριστικά κι από το φθινόπωρο του 2012)... Που πλέον ξεπουλούν, ως μονόδρομο, εργαζόμενους και ζωτικές υποδομές και πλουτοπαραγωγικούς πόρους. Και, πιθανώς, εισέρχονται σε μία νέα φάση των σχεδίων τους, στην οποία δεν χρειάζεται άλλο "η χείρα βοηθείας" της Χ.Α.
Και επειδή ο διάβολος αρέσκεται συχνά να σπάει το ποδάρι του, μια Χ.Α. που με την ανεγκεφαλιά και τεράστια αλαζονία της θα παρέκλινε, έστω και λιγάκι, από το συστημικό έλεγχο, τίθεται αυτόματα αχρείαστη.
Και ήρθε η ώρα της αποκαθήλωσής της από τη "συντεταγμένη Πολιτεία που δεν ανέχεται ακραία φαινόμενα", οπότε οι φιλήσυχοι "πολίτες"(=οι ευμετάβλητοι, χειραγωγήσιμοι υπήκοοι-σκλάβοι) μπορούν να αισθάνονται πια ασφαλείς! Τώρα που η "έννομη τάξη" θα κάνει ότι μπορεί για να κλειστεί πίσω στο κλουβί ο δαίμονας. Για την εμφάνιση του οποίου ο ηθικός (αλλά και φυσικός, από διάφορες απόψεις) αυτουργός, είναι το μεγαλύτερο όλων ακραίο φαινόμενο:
η πρωτοφανής, όσον αφορά τους δείκτες θράσους, υποκρισία του δωσιλογισμού που διαχειρίζεται τις τύχες αυτού του τόπου και των επόμενων γενεών του. Μακελεύοντας ανελέητα και απ'την άλλη χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα, χωρίς ίχνος δημοκρατικού ενδοιασμού..
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου