ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2024

Δηλαδή...αυτά που τώρα παραδέχεται ο πρώην αρχηγός του FBI επιβεβαιώνουν αυτούς που αρέσκονταν στη "συνωμοσιολογία" ή έλεγαν "ακραία πράγματα" ???

 


Και γιατί άραγε ο X chief του FBI, Ted L. Gunderson, βγαίνει τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και κάνει τέτοιες "εξωφρενικές" αποκαλύψεις, που αποτελούν βόμβες μεγατόνων για την "φύση" της πραγματικότητας που ζούμε...Χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει η συντριπτική πλειοψηφία των ανυποψίαστων πολιτών (πιο σωστά υπηκόων) τελικά σε τι Κόλαση ζούμε??? 

Ώρα λοιπόν για συνωμοσιολογία: Μήπως το timing έχει σχέση και με την εκλογή του Trump και με όσα ίσως σχεδιάζει να δρομολογήσει?  Αυτού του ξεδιάντροπου ειρηνόφιλου ("ειρήνη"= η απαγορευμένη λέξη στα...Λαγούμια της Κομισιόν στις Βρυξέλες και στους διαδρόμους του ΝATO), αυτού του πολυλογά που φιλοδοξεί να τερματίσει τον τόσο επιθυμητό για τη "συλλογική Δύση" πόλεμο της Ουκρανίας ? Η "δημοκρατική" Δύση (Biden και χειριστές του στα τελειώματα, Μακρόν, U.K., Κομισιόν, Black Rock και λοιποί) που με πράξεις και δηλώσεις κάνει φανερό πως δεν έχει ενδοιασμό "να σπρώξει", μέχρι την ορκωμοσία του Trump στις 20/1/25, ακόμη και πυρηνικά όπλα στον "μερακλή"  και ηθοποιάρα Ζελένσκι και το απίστευτα διεφθαρμένο καθεστώς του Κιέβου?  Be cool! Απλά φαίνεται ότι ξεπέφτουμε σε..."συνωμοσιολογικούς" στοχασμούς μέσα σε αυτή τη virtual ψευδαίσθηση που σπαρταράμε όλοι μας...

Πάντως κάποιες " αθώες νύξεις" είχαν γίνει ήδη εδώ:

Αυτά δεν είναι απλές αποκαλύψεις, είναι ο χειρότερος βόθρος και συγχρόνως ο κόλαφος της ανθρώπινης ύπαρξης...(και η υπόθεση Επστάιν)

Καμάρωσε παγκοσμιοποιημένε υπήκοε τις κεφαλές της "κοινωνίας"..!

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΣΕ ΑΚΡΙΒΟΘΩΡΗΤΕΣ ΜΑΖΩΞΕΙΣ ("OSCAR"): " ευχαριστήστε το θεό και τον ατζέντη σας και άντε γαμ...τε!"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου