ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 17 Ιουλίου 2022

Really ?

Η φωτογραφία δεξιά είναι από τον εορτασμό της ημέρας της Βαστίλλης στην οικία του πρέσβη της Γαλλίας στις ΗΠΑ. Ο...η...ναύαρχος των ΗΠΑ Ρέιτσελ Λεβίν, διορισμένος υφυπουργός Υγείας και ο...η αναπληρωτής Βοηθός Γραμματέας Πυρηνικής Ενέργειας Σαμ Μπρίντον, ως επίσημοι εκπρόσωποι των ΗΠΑ. 

Με όλο τον σεβασμό στους...στις...κυρίους...κυρίες ή όπως επιθυμούν να αποκαλούνται, ουδόλως μας απασχολεί, άλλωστε δικαίωμά τους δεν είναι οι προσωπικές τους επιλογές? Μάθαμε και ότι δήλωσαν πανέτοιμοι να υπερασπιστούν τη σημαία και την πατρίδα τους. Agreed! Δύο απορίες και ένας προβληματισμός, λοιπόν:

a) Εννοούν ότι θα την υπερασπιστούν μόνο από εξωτερικούς ή και από εσωτερικούς εχθρούς? Ακολουθεί και ένα video για την κατάσταση σε USA... b) Eιλικρινά τώρα, πιστεύουν ότι θα θορυβηθούν βλέποντας και ακούγοντάς τους αυτοί οι σκληροτράχηλοι και μπουνταλάδες, μπαρουτοκαπνισμένοι σε σκληρές live συνθήκες πολέμου Ρώσοι και οι "άξεστοι" βουνίσιοι Τστσένοι?  Ή μήπως, έτσι όπως αυτοί οι "πρωτόγονοι" δεν συγκινούνται από πρωτοποριακή αισθητική, θα αντιδράσουν με "ελαφριά διάθεση" όπως πιθανώς έκαναν όταν είδαν ένα video του προέδρου Ζελένσκυ από τις "καλλιτεχνικές του ημέρες"(πριν τον χρίσει "πρόεδρο" η Δύση), το οποίο πιθανώς και να άρεσε στους δύο φωτογραφιζόμενους?

Προβληματισμός. Οι επιχειρούμενες μεθοδεύσεις που αναφέρονται σε αυτή την ανάρτηση: http://antidras.blogspot.com/2015/01/1-2.html  ... και αυτά που δηλώνονται με ένα τραγουδιστό αλλά αντιπαθητικό κατά την άποψή μας, τρόπο εδώ: https://antidras.blogspot.com/2021/07/message-from-gay-community.html#more ... εκφράζουν πραγματικά σύσσωμη την gay κοινότητα? Που βεβαίως και δεν στερείται αξιόλογους, σκεπτόμενους, σοβαρούς ανθρώπους...

(παραπομπή κι εδώ: Gay ναι! Αλλά με ποιο τρόπο "proud"? -- Λέγοντάς τα με φίλους )

ΕΠΙΛΟΓΟΣ. Κι ένα video για το δράμα που παίζεται στις ΗΠΑ:

ΗΠΑ | Καταρρέει... - (14.7.2022)[Eng subs] - The US is collapsing

 

" The announcement of inflation of June caused a shock in the American and International markets, something that US citizens already knew, as they experience every day all this bad economic situation, which has been taking place in the US lately and which has brought them to great despair, since there are not a few who are now facing a serious issue of survival, not even being able to purchase the daily basic products they need. 
 So, as reported by Greek media, inflation in the US, in June, fluctuated at 9.1%, from 8.6% in May, and is a 41-year high. That is, something like this had happened since 1981, since we, the 50-year-olds, were children, and Pasok party was coming to power for the first time. Unbelievable and yet true or rather tragic, since as reported in the next few days and by the end of July, the FED will probably raise interest rates again, and perhaps by 0.75 units, i.e. from the 1.5% that is now, at 2.25%, in an attempt to tame inflation, but it will be the destruction of growth, since huge sums will accumulate in the banks and will not go to investments. 
Source: protothema.gr, efsyn.gr" kathimerini.gr, skai.gr "
(κι ενώ όλα στην Ελλάδα "δουλεύουν ρολόι"...)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου