ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2021

«Στην Αυστραλία πεθαίνουν περισσότεροι από τα εμβόλια παρά από τον κορωνοϊό - Κάτι σκοτεινό συμβαίνει»

ΣΥΝΔΕΣΗ, με δοσμένα στοιχεία και όχι εικασίες: 


Ρ.McCullough: «Στην Αυστραλία πεθαίνουν περισσότεροι από τα εμβόλια παρά από τον κορωνοϊό - Κάτι σκοτεινό συμβαίνει»

Tweet : 18 months ago, would you have believed this would said about Australia: We are headed towards being Australia Dr. Peter Mccullough "Something Very Dark Is Going On." )

Ο Dr. Peter A McCullough σύμβουλος Καρδιολόγος και Προϊστάμενος του Τμήματος Διατροφής και Προληπτικής Ιατρικής στο Νοσοκομείο William Beaumont στο Royal Oak, του Μίσιγκαν στις ΗΠΑ προχώρησε σε σοβαρές καταγγελίες για την κατάσταση την οποία βιώνουμε παγκοσμίως λόγω του Covid-19, καθώς ισχυρίστηκε ότι στην Αυστραλία πεθαίνουν πλέον περισσότεροι από τα εμβόλια παρά από τον κορωνοϊό.
Και μάλιστα συνέχισε τονίζοντας ότι θα ακολουθήσει η Νότια Αφρική και η Ευρώπη. Να σημειώσουμε ότι ο Αμερικανός καρδιολόγος έχει εκφράσει πολλές φορές την αντίθεση του στον μαζικό εμβολιασμό.
Όσα είπε:
«Εάν δεν ενεργήσουμε τώρα θα γίνουμε σαν την Αυστραλία.
Η Αυστραλία έχει πολύ λίγο Covid. Τις περισσότερες ημέρες έχουν περισσότερους θανάτους μετά από εμβόλια, παρά θανάτους από Covid. Κάτι δεν πάει καλά στην Αυστραλία!
Η Νότια Αφρική είναι η επόμενη στην σειρά. Η Ευρώπη είναι η επόμενη στη σειρά.
Έχουν απαγορεύσει τις ελευθερίες τους. Δεν μπορεί να πρόκειται για Covid σε αυτό το στάδιο. Αυτό που συμβαίνει στην Αυστραλία, δεν είναι θέμα Covid.
Είναι ένα είδος ψύχωσης, κάποιο είδος νεύρωσης, κάποιο είδος ολοκληρωτικής κατάληψης.
Κάτι πολύ σκοτεινό συμβαίνει».  



2 σχόλια:

  1. ΠΡΟΣ "ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ" ΚΑΙ ΦΙΛΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ

    Μπορεί κάποιος από εσάς να μας εξηγήσει το παράδοξο να κινδυνεύει κάποιος "προστατευμένος" (εμβολιασμένος δηλαδή) από κάποιον που είναι "απροστάτευτος" ανεμβολίαστος δηλαδή);

    Σε ποια άλλη περίπτωση εμβολίου ισχύει κάτι τέτοιο να μάθουμε και μεις;

    Ή μήπως τα σκευάσματα αυτά δεν είναι ακριβώς εμβόλια, αλλά κάτι "σαν" εμβόλια;

    Τι ρωτάω εγώ τώρα ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. H άκρα του τάφου σιωπή προς απάντησή σου! Η περίφημη "ορθή λογική" (όχι κτήμα μόνο της επιστήμης αλλά κάθε σώφρονος ατόμου) δεν έχει θέση στον "θαυμαστό Νέο Κόσμο"...

      Διαγραφή