* ελαφρώς παραλλαγμένη φράση από γνωστό παιδικό παιχνίδι, για τα κάποτε χαρούμενα, δίχως σωρεία ψυχολογικών προβλημάτων και "πανδημικές" φοβίες και απειλητικές σύριγγες να κραδαίνονται από ψυχοπαθείς πάνω από τα κεφαλάκια τους, φυσιολογικά παιδιά...
« στην καρδιά σου βάλαν φρένα, το μυαλό σου παίρνει βύσμα, για χιλιάδες σαν εσένα θα αρκέσει μία πρίζα» ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ
"Στρατιωτάκια" (ή, πιο σωστά, ρομποτοειδή ζόμπι): Φορέστε όλα το φίμωτρο-σύμβολο της καθολικής υποταγής σας! Και είστε "ελεύθερα" να ... κινηθείτε και να λικνισθείτε... Αλλά αμίλητα, ανέκφραστα, αγέλαστα!Κι όταν αποχωρήσετε από το πείραμα, επαναλάβετε όλα μαζί ρυθμικά, σαν πρόβατα στη στάνη που βελάζουν ομόηχα: "Περάσαμε καλά! Διασκεδάσαμε! Παίρνουμε τη ζωή μας πίσω!" Αυτή τη ζωή που έχει σχέση με ανθρώπινα όντα;...
Kαι θυμήσου, μόλις σταματήσεις να γελάς ή να κουνάς το κεφάλι με νόημα κι αποτυπωμένη ανάλογη έκφραση στο αμασκοφόρετο ανθρώπινο πρόσωπό σου:
Aν όλο και περισσότερες τέτοιες σκηνές από το new abnormal επιβληθούν ως "normal", τότε είναι χρέος απέναντι στον εαυτό μας και στις επερχόμενες γενιές να είμαστε ως το κόκαλο ΑΡΝΗΤΕΣ (και περήφανοι γι' αυτό)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου