ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2021

"Γνωριζεις ή νομιζεις οτι οι Πολιτικοι σου κανουν το εμβολιο για τον Covid-19 ;;"

 

 

  Ως σχόλιο, σε αυτό το επίσης πολύ καλό βίντεο του Stranger, παραθέτω κάποιες πολύ χρήσιμες πληροφορίες που άντλησα, ως απόσπασμα από κείμενο του Τάσου Σαμπάνη

" Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε ότι για την ασφαλή χρήση ενός εμβολίου, ο μέσος όρος είναι πάνω από 10 χρόνια ενώ μερικά χρειάστηκαν 30+ χρόνια όπως της ανεμοβλογιάς (34 έτη).

Της Φυματίωσης το εμβόλιο βγήκε το 1921 και έκαναν πειράματα από το 1885! (σημείωση ακόμα πεθαίνουν σχεδόν 2εκ κόσμος κάθε χρόνο από φυματίωση). Για Έμπολα, 30 χρόνια πήρε για να εγκριθεί το 1ο εμβόλιο, και μόνο 2 από τα 9 είναι πλέον σε χρήση.

Ελονοσία : 100.000 χρόνια είναι ο ιός μαζί μας, ένα πειραματικό εμβόλιο υπάρχει το οποίο έχει πολύ χαμηλή αποτελεσματικότητα και δεν υπάρχει άλλο στα σκαριά.

Πρόληψη με hydroxychloroquine είναι η καλύτερη λύση από την δεκαετία του 1960. Εξ ού και γελάνε στην Αφρική με την αντίδραση της “Δύσης” για τον SARS2 που έχουμε καταστρέψει τα πάντα.

Της ευλογιάς το χρησιμοποιούσαμε 200 ΧΡΟΝΙΑ (1ο εμβόλιο που έφτιαξε η ανθρωπότητα) για να εξαφανίσουμε μία αρρώστια που μόνο το πρώτο μισό του 20ου αιώνα σκότωσε 300 εκατομμύρια!!!!!

Της ‘’Αγίας Phizer ” μόνο σε 8 μήνες για ένα τόσο ”φονικό’ ‘ιό και μάλιστα ON CONDITION APPROVAL !!!!! Θαύμα, Θαύμα.!!!!!!

Για την υδροξυχλωροκίνη τα νεώτερα:

 Μια ακόμη σύμπτωση καθώς αρχίζει ο μαζικός εμβολιασμός στην Ευρώπη ισχυρή έκρηξη σημειώθηκε στο β΄ μεγαλύτερο παγκοσμίως εργοστάσιο παραγωγής Υδροξυχλωροκίνης που τη χρησιμοποιεί στη μέθοδο θεραπείας κατά covid19 ο Καθηγητής Didier Raoult.

Για την "Άγια Pfizer" : 

Πρόστιμο 2,3 δισ. δολαρίων στην αμερικανική Pfizer για διάθεση επικίνδυνου φαρμάκου. Πρόκειται για το υψηλότερο πρόστιμο που επιβλήθηκε ποτέ από την αμερικανική Δικαιοσύνη στον τομέα της υγείας
" ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Centers for Disease Control and Prevention: 3.150 που εμβολιάστηκαν κατά covid19 παρουσιάζουν: αδυναμία επιτέλεσης καθημερινών τους δραστηριοτήτων, ανικανότητα για εργασία, χρήζουν ιατρικής φροντίδας!!!!"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου