Αφιερωμένο στους διάφορους γραφικούς και "από κούνια" μαρξιστές που μοιάζουν να έχουν επιλεκτική μνήμη όσον αφορά τους στοχασμούς και τα συμπεράσματα του μέντορά τους (κλίκαρε στο σύνδεσμο του τέλους αυτής της εισαγωγής, πριν από το κείμενο που θα ακολουθήσει). Στους "διεθνιστές" και "αριστερούς" - υπαλλήλους των καπιταληστρικών ιδρυμάτων και think tanks και των αδρά χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ τους, πράκτορες (ας δεχτούμε ότι έστω και άθελά τους) των κυρίαρχων αφηγημάτων που εξαθλιώνουν και καταληστεύουν τον κόσμο της εργασίας, αυτόχθονα και εισαγόμενο. Kαι υπέρμαχoι των "ανοικτών συνόρων" (θυμήσου άποψη: Τα ξερά τα δίπολα), ως εύηχο σύνθημα αλλά χωρίς προσεχτικό στοχασμό πάνω στην παρασκηνιακή από τα πάνω προώθησή του (γεγονός αινιγματικό από μόνο του). Με ολοφάνερο πλέον σκοπό όχι την κατάργηση των προκαταλήψεων ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ, και την πραγματική κοινωνική πολιτική των ίσων ευκαιριών και αξιοπρεπούς διαβίωσης, αλλά την εξαχρείωση των αμοιβών (μισθών) και των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων. Προς όφελος των πολυεθνικά ισχυρών, του κορπορατικού κράτους και των κερδοσκοπικών γερακιών...
Κι επειδή έννοιες, όπως "αντι-ρατσισμός", "αντι-φασισμός", "προοδευτισμός" και "ομοφοβία", έχουν μετατραπεί ύπουλα σε εννοιολογικά ομιχλώδεις όρους * (συνδέστε και με το Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και η "φάμπρικα" που στήθηκε γύρω από αυτά και τα "δικαιώματά" τους από τον Ένοικο, όπου έννοιες όπως πατέρας και μητέρα αντικαθίστανται από ξεράσματα όπως "γονέας 1" και "γονέας 2"), απαιτείται πλέον ένας εννοιολογικός επανακαθορισμός. Aπέναντι σε κάθε ασάφεια, "δημιουργική" και μη. Κι ένας καθολικός επαναπροσδιορισμός, αξιών και αναγκών, έχοντας αξιολογήσει σοβαρά όλα τα νεοταξικά projects και τις αλλόκοτες φαινομενικά μα απόλυτα στοχευμένες μεθοδεύσεις, που οδηγούνε ολοταχώς στο νέο ύπουλο και απεχθή κοινωνικό ολοκληρωτισμό. Διαφορετικά, τα πάντα θα καταντήσουν "μεζεδάκια" μέσα στη σούπα της παγκοσμιοποίησης. Και το ερώτημα, φυσικά, είναι ποιοι μαγειρεύουν και απολαμβάνουν αυτή τη συνταγή... "Cui bono?" - Ποιος ωφελείται;
από εμάς (εισαγωγή στο κείμενο Εννοιολογικός επανακαθορισμός...), ως εισαγωγή (εκ νέου) στο κείμενο που ακολουθεί.
ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΗΣ "ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΕΣ"....
Εδώ και μερικές εβδομάδες, λόγω των εκλογών που πλησιάζουν, (θα δούμε αν συμπεριλαμβάνονται και οι Εθνικές) βρίσκονται για άλλη μία φορά σε έξαρση τα διάφορα "αντιρατσιστικά" ιδεολογήματα. Φυσικά εκ μέρους των κάθε μάρκας δήθεν "αριστερών" οι οποίοι στην πραγματικότητα (συνειδητά ή ασυνείδητα) υπηρετούν τον μεγάλο "ανθρωπιστή" Σόρος. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, σκεφτήκαμε να τους αφιερώσουμε ένα απόσπασμα από παλιά ομιλία του Σαμόρα Ματσέλ, που απευθυνόταν στους ομοεθνείς του, όταν ήταν Πρόεδρος της Μοζαμβίκης.
Ο Σαμόρα Ματσέλ, ήταν ένας από τους ηγέτες της επανάστασης της χώρας του εναντίον των αποικιοκρατών Πορτογάλων. Υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος της Μοζαμβίκης όταν το 1975 απέκτησε την ανεξαρτησία της. Στρατιωτικός, και Μαρξιστής. Σκοτώθηκε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες το 1986 όταν το προεδρικό αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε,..... συνετρίβη στο έδαφος της Μοζαμβίκης. Στο απόσπασμα της ομιλίας που παραθέτουμε, ο Ματσέλ αναφέρεται στο φαινόμενο της μετανάστευσης.....
«Το φαινόμενο της μετανάστευσης, στη διάρκεια των αιώνων, πάντα χρησίμευσε στους ισχυρούς για να αποδυναμώσουν τους καταπιεσμένους, με ενθάρρυνση της μετανάστευσης, ή ακόμα και με πράξεις βίας.
Δεν είναι Διεθνιστική Αλληλεγγύη η φυγή των λαών μας σε άλλες χώρες, αλλά η δημιουργία συνθηκών πάλης για να καταστεί αυτή η γη που ζούμε βιώσιμη, αυτόνομη, εθνικά κυρίαρχη.
Οι δυτικοί μας λένε: “Η γη σας είναι αφανισμένη, φτωχή, φύγετε!” την ίδια στιγμή αυτοί, λεηλατούν τους πόρους μας, την αξιοπρέπειά μας, και χρησιμοποιούν τους αλλοδαπούς σαν σκλάβους στις χώρες τους.
Η μετανάστευση ήταν πρώτα ένα όπλο των αποικιοκρατών. Σήμερα είναι όπλο του καπιταλισμού.
Με τον μύθο της μετανάστευσης στο κεφάλι μας, ο αγώνας μας δεν θα είχε ποτέ γεννηθεί, δεν θα κερδίζαμε την εθνική μας κυριαρχία.
Η μετανάστευση, η εγκατάλειψη της γης σου, είναι το πρώτο εμπόδιο στην Επανάσταση, αλλά και ο τελευταίος δρόμος του ιμπεριαλισμού.»
Τς Τς Τς. Μεγάλο ρατσιστόμουτρο ο μαύρος ηγέτης ρε παιδί μου......
TAΡΙΦΟΔΙΑΙΤΟΣ
Πηγή: πατάρι
* "Αν ένα παιδί μεγαλώνει σ'ένα περιβάλλον, όπου οι περισσότερες λέξεις είναι ασαφείς, θα αναπτύξει έναν χαώδη τρόπο σκέψης και μια ψυχολογία που εύκολα θα άγεται και θα φέρεται από τον κάθε λαοπλάνο πολιτικάντη ή διαφημιστή, ή προπαγανδιστή κτλ. Αντιθέτως αν μεγαλώσει σ'ένα περιβάλλον που οι περισσότερες λέξεις είναι σαφείς -και όπου ακόμη και η αναπόφευκτη ασάφεια γίνεται αποδεκτή και αναγνωρίσιμη, αλλά με σαφείς πάλι όρους- τότε το παιδί αυτό θα διαθέτει μια γερή βασική άμυνα σε οποιαδήποτε προσπάθεια ξένης παρέμβασης στην εσωτερική του υπόσταση".
(Γιώργος Μπαλάνος, στο περιοδικό "Ανεξήγητο" καλοκαίρι του 2003)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου