...που μας τις παρέδωσε προσωπικά, ερχόμενος εδώ με την αυτοσχέδια χρονομηχανή του, ο συνμαλάκας χρονοταξιδιώτης με την κωδική ονομασία Mr Valtosa...
"Εργαζόμενοι" σε μία από τις πολλές κι αναβαθμισμένου τύπου Ε.Ο.Ζ. που δραστηριοποιούνται στο Ελλαδιστάν, ως κράτος εν κράτει η καθεμία χωριστά και ως ιδιοκτήτες μεγάλου μέρους της γης και του εργατικού δυναμικού όλες μαζί, υποδέχονται με τον πρέποντα τρόπο το μεγάλο αφεντικό ή μεγαλοεπενδυτή, που ήρθε από τας πολιτισμένας Ευρώπας για να ελέγξει την πορεία των εργασιών και την προθυμία των εργαζομένων. Οι οποίοι, παρά τις πολλές και σκληρές ώρες "εργασίας" αποδεικνύουν την ευγνωμοσύνη τους για το ένα κομμάτι ψωμί, έστω, που εξασφάλισαν στους χαλεπούς καιρούς...
Η κεντρική είσοδος μιας από αυτές τις ΕΟΖ, κάπου στην εξαγορασμένη από ξένα funds επαρχία. Μετάφραση του εμψυχωτικού συνθήματος από τα γερμανικά: "Η εργασία απελευθερώνει"! Οι ομοιότητες με το περιβόητο ναζιστικό στρατόπεδο Νταχάου μόνο συμπτωματικές είναι...
Μία από τις πλέον συνηθισμένες εικόνες (και γι'αυτό αδιάφορης στους περαστικούς διαβάτες) σε κάποιον υποβαθμισμένο εμπορικό δρόμο της πρωτεύουσας, διότι εκεί ακόμα μπορούν να την πέφτουν οι στρατιές των αστέγων, ώστε να'ναι όλοι μαζί για λόγους στοιχειώδους ασφάλειας, καθώς οι φήμες οργιάζουν για εξαφανίσεις πολλών από αυτούς και ειδικά μικρών παιδιών που τα όργανά τους δεν έχουν ακόμη αρχίσει να καταστρέφονται από τις κακουχίες και τις πολλές αντίξοες συνθήκες. Και που αποτελούνε συνάμα και ιδανικές ευκαιρίες για τους πανταχού παρόντες παιδόφιλους, ειδικά των πιο υψηλά ιστάμενων και υπεράνω υποψίας, που ωστόσο έχουν τη στήριξη των σύγχρονων επιστημονικών (και ιδιόκτητών τους) αντιλήψεων ότι η παιδοφιλία είναι άλλη μια ασθένεια και δεν συνιστά εγκληματική συμπεριφορά. (Η αρχή έγινε στη δική μας εποχή με δημοσίευμα των New York Times με σκοπό τη δημιουργία κατάλληλου "κλίματος". Στην Αμερική με τις απίστευτα πολλές χιλιάδες εξαφανίσεις παιδιών, κάθε χρόνο από την εποχή μας και τα οποία δεν ξαναβρίσκονταν ποτέ!)
Σε πολλά από τα ακριβοθώρητα προάστια της πρωτεύουσας της χώρας σε αυτή τη μελλοντική εποχή, όπου ζούνε οι πιο ευκατάστατοι και ευυπόληπτοι πολίτες και επιχειρηματίες, η πρόσβαση απαγορεύεται αυστηρά και ολόκληρες συνοικίες είναι ιδιωτικές και προστατεύονται από τείχη, ηλεκτροφόρα σύρματα, κάμερες παντού και ένοπλους φρουρούς...
Κανένας δεν εξαιρείται από τον νόμο! Όργανο της τάξης κόβει πρόστιμο σε ανήλικο παραβάτη, διότι δεν διέθετε άδεια και κυρίως πληρωμένα τέλη κυκλοφορίας για να βγάλει το όχημά του στο δρόμο της φτωχογειτονιάς του. "Όχι παίζουμε!", μικρέ τζαμπατζή, κι ας νόμιζες εσύ το αντίθετο! Άλλωστε, γονείς και παιδιά της κατώτερης λαϊκής τάξης οφείλουν να εμπεδώσουν ότι στο θαυμαστό νέο κόσμο η ανεμελιά της παιδικής ηλικίας είναι ασύμφορη πλέον με όρους οικονομίας και κατακριτέα για τους νέους κώδικες ηθικής, που αφορούν την ωρίμανση και αρμονική ενσωμάτωση μικρών και μεγάλων στους ρυθμούς και τις απαιτήσεις των εποχών αυτών...
(Και μην ξεχνάμε ότι το κράτος έχει ανάγκη εσόδων για να αποπληρώνει παλαιότερα και νεότερα δάνεια από τις αξιότιμες τράπεζες που εξασφαλίζουν τη φυσιολογική ροή των πραγμάτων)
Καθώς όλες σχεδόν οι παραλίες και ειδικά τα λεγόμενα φιλέτα, έχουν ιδιωτικοποιηθεί και το εισιτήριο εισόδου ή είναι πολύ τσουχτερό ή απλώς δεν επιτρέπεται καθόλου η είσοδος στην πλέμπα, ο λαός βρίσκει ευφάνταστους τρόπους για να εξασφαλίσει λίγη δροσιά και να κάνει μία βουτιά (ας μην είναι και τα πιο καθαρά νερά) τις ζεστές καλοκαιρινές ημέρες...
Σύλληψη ταραχοποιού που πιθανώς τόλμησε να διαμαρτυρηθεί με άκρως ηχηρό και αυθάδη τρόπο για τις συνθήκες επιβίωσης ή σε ό,τι άλλο απαγορευμένο μπορεί να υπέπεσε, και σαφώς επικίνδυνο για την τάξη και ασφάλεια του συνόλου. Και αν και πολύ σκληρή, ωστόσο παραδειγματική τιμωρία του από το ειδικό σώμα "ευρωαστρατού" που σταθμεύει μόνιμα στη χώρα για παν ενδεχόμενο...
Μία σχεδόν καθημερινή άποψη του ουρανού πάνω από ζώνες όπου ζουν και εργάζονται ή απλώς φυτοζωούν στρατιές ανέργων, όλοι ανήκοντες εις τα "αναγκαία κακά" της πλέμπας. Καλώς ή κακώς, όπως όλα έδειχναν από την δική μας εποχή ότι θα συμβεί, ένα μεγάλο μέρος της εργασίας έχει αυτοματοποιηθεί και ρομποτοποιηθεί, με συνδρομή και της θαυμαστής τεχνητής νοημοσύνης που αναβάθμισε εντυπωσιακά τους μηχανισμούς ελέγχου και ασφάλειας των μαζών.
Πλέον η μουσειακής αξίας ατάκα "θα πιστέψω ότι μας ψεκάζουν" έχει αντικατασταθεί από το "δεν νιώθω καλά, δεν μας ψεκάσαν σήμερα;" Όπως γίνεται κατανοητό το ανοσοποιητικό σύστημα των περισσότερων οδεύει προς την κατάρρευση, αν δεν έχει ήδη καταρρεύσει και ένα πολύ μεγάλο μέρος από το πενιχρό εισόδημα των τυχερών που βρίσκουν δουλειά διοχετεύεται προς το ολοκληρωτικά ιδιωτικό σύστημα Υγείας, ακόμη κι αν χρειαστεί να γίνει δραστική περικοπή στα ημερήσια γεύματα...
(Ο υποτιμητικός όρος "μεταλλαγμένοι βρωμύλοι" ειναι δημοφιλής ανάμεσα στα μέλη της ανώτερης κάστας, που χάρη στην αποκλειστική τους πρόσβαση στην υπερσύγχρονη ιατρική έχουν εξασφαλισμένα αντίδοτα στο βάριο, το στρόντιο, τα τοξικά νανοσωματίδια αλουμινίου και στα πολυμερή των αεροψεκασμών)
Και δύο παλιότερες χρονικά, σε σχέση με τις προηγούμενες, φωτο:
Δύο πολιτικοί που βγήκανε ταυτόχρονα σχεδόν στη σύνταξη και τους ένωσε η φιλία και φυσικά η πολύτιμη συνεισφορά όσον αφορά το χτίσιμο τούβλο-τούβλο του θαυμαστού νέου κόσμου, ο καθένας από το δικό του πόστο, βρίσκονται στα εγκαίνια μιας σημαντικής έκθεσης έργων μοντέρνας τέχνης που φιλοξενήθηκε με ευγενή χορηγία της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και επιφανών μελών της ελληνικής κοινωνίας. Ποζάρουν γεμάτοι χαρά που είχαν την ευκαιρία να ξαναβρεθούν και να χαριτολογήσουν, θυμούμενοι παλιά αθώα αστειάκια περί ενδυματολογικού κώδικα και χοντρές πλάκες περί "δημοκρατικών διεκδικήσεων" μέσα στους κόλπους της Ενωμένης Ευρώπης. Που πλέον μετονομάστηκε επίσημα σε "Ενωμένες Εταιρείες Ευρώπης", ακολουθώντας το λαμπρό παράδειγμα των "Ηνωμένων Εταιρειών Αμερικής", με την κεντρική συντονιστική διοίκηση να εδράζεται στις Βρυξέλλες και τα κράτη να έχουν έναν ακραιφνώς τυπικό χαρακτήρα, με αποκλειστικά φοροεισπραχτικό (εξαιρούνται οι μεγάλες εταιρείες) και κατασταλτικό ρόλο...
Ένα χαρακτηριστικό έργο τέχνης από τη συγκεκριμένη έκθεση όπου παραβρέθηκε η αφρόκρεμα της κοινωνίας. Αν και κάποιοι κακοήθεις, και άσχετοι με τα προχωρημένα νοήματα της σύγχρονης τέχνης δημοσιογράφοι ανέφεραν κάτι περί ύποπτου συμβολισμού από τους μεγιστάνες της χρηματοπιστωτικής ελίτ, ειρωνικού ως προς την κυρίαρχη κανιβαλιστική κοινωνική κατάσταση, αλλά σύντομα εισέπραξαν την απόλυσή τους μέσω mail...
Πριν αναχωρήσει από τον "ακόμη ειδυλλιακό σε σχέση με αυτά που έρχονται" κόσμο μας, ο mr Valtosa μας άφησε να μελετήσουμε και τους τόμους ενός συγγραφικού άθλου, που αποτελεί best seller στην εποχή του, ιδιαίτερα αγαπητού στο δυστυχώς καθόλου ευρύ αναγνωστικό κοινό. Που ακόμη βρίσκει τη διάθεση και το χρόνο για διάβασμα βιβλίων, μέσα σε μια πλημμυρίδα μικρών και μεγάλων οθόνων και γκατζετοειδών προεκτάσεων των χεριών. Αυτό που μας προβλημάτισε είναι που μας είπε ότι ο άγνωστος συγγραφέας άντλησε την έμπνευσή του αρχικά από το κυρίαρχο πνεύμα της δικής μας εποχής και στη συνέχεια το προσάρμοσε στο ακόμα πιο κυρίαρχο της δικής του:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου