" Είναι πολύ καλό που ο λαός δεν καταλαβαίνει
πώς λειτουργεί το τραπεζικό και το νομισματικό μας σύστημα, γιατί αν το
καταλάβαινε, θα γινόταν επανάσταση αύριο το πρωί " Χένρυ Φορντ
1863-1947, Αμερικανός βιομήχανος, ιδρυτής της ομώνυμης
αυτοκινητοβιομηχανίας κι ένας από τους αρκετούς Αμερικανούς υποστηρικτές και χρηματοδότες των ναζί, ακόμα και κατά τη διάρκεια του καταστροφικού παγκόσμιου πολέμου.
( Αλλά όπως λέει κι ο Ένοικος: Όμως, δημοκρατία έχουμε, οπότε σκασμός!)
" Μ' αρέσουνε οι άνθρωποι που στο γκρεμό σαν φτάξουν, δεν λένε πως θα πέσουνε αλλά πως θα πετάξουν! " μαντινάδα από την Κρήτη
Τελευταία μας έχει πιάσει μια...πώς να το πώ; κάτι σαν ρέκλα, σαν μια έντονη ανάγκη αποχής από διατυπώσεις, αναλύσεις, επισημάνσεις, συγγραφικές ανησυχίες. Όχι γιατί θεωρούμε πως έχουμε πει όλα όσα θα θέλαμε να πούμε, άλλωστε τα ερεθίσματα της "περιρρέουσας κοινωνικοπολιτικής ατμόσφαιρας" είναι, εξακολουθούν να είναι, καταιγιστικά και οι αφορμές για σχολιασμό και σκέψεις πολλές. Αλλά... νά! Νιώθουμε συχνά την ανάγκη να σωπάσουμε λιγάκι, να αφουγκραστούμε ίσως και τις εσωτερικές μας αναταράξεις, να αναλογιστούμε το κατά πόσο μπορούμε να διατηρήσουμε τα λογικά μας, την ευθυκρισία μας και την ψυχραιμία μας, να περιφρουρήσουμε την εσωτερική ηρεμία μας, ώστε να μην παρασυρθούμε σε πολλά λόγια που αντιγράφουν την επιδημική φτώχεια των καιρών ή χαϊδολογούν τους αμετανόητα μονόφθαλμους. Όσο περί μαζικής τυφλότητας...
( Αλήθεια, βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο; Οι συντάξεις μέχρι τις εκλογές δεν θα πειραχτούν;
Σύμφωνα με τις "έντιμες" προεκλογικές του αποκαλύψεις, ο "θα ιδιωτικοποιήσω ό,τι έχει απομείνει στο Ελλαδιστάν" δεξιός πολιτικός αρχηγός θα αναμετρηθεί με το "γελαστό παιδί" του "αριστερού" Κόφτη και των "καθαρών εξόδων" από μνημονικά τερατουργήματα; Και από τη στιγμή που μια "πολυεθνική οικογένεια", για παράδειγμα όπως οι Ρότσιλντ, ελέγχει κοντά το 90% του παγκόσμιου χρήματος και το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει σε ύψη διαπλανητικής ψυχολογικής διαταραχής... Και οι μυστικές υπηρεσίες να εκπαιδεύουν ή να κατασκευάζουν τρομοκράτες και να έχουν πολύ ύποπτο ρόλο σε "τυφλά χτυπήματα" με εκατόμβες θυμάτων, ώστε να επιβληθεί ακόμη πιο πολλή "ασφάλεια" στην ήδη αστυνομοκρατούμενη κοινωνία του Homo Consumens... Και τα "μπουμπούκια" της υπερελίτ και οι χαρτογιακάδες, γραφειοκράτες υπαλληλίσκοι και πολιτικατζήδες γραφικοί γλείφτες τους να αποδεικνύονται ότι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει ενσυναίσθηση και συμπόνια... Και με το δίκαιο του ισχυροτέρου μέσα στη ζούγκλα του αυτοκαταστροφικού μας κόσμου, οι πολυεθνικές εταιρείες τους και τα ΔΝΤ τους και οι κεντρικές τράπεζές τους να επελαύνουν σαν φασιστικές λεγεώνες σε ακήρυχτο προς όλους πόλεμο και να ισοπεδώνουν τις έννοιες, τις ιδεολογίες, τους νομοθέτες, τους πολίτες, τα εργασιακά δικαιώματα, τα "κεκτημένα" και τις "ελευθερίες", τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους, αλλά τις αυταπάτες όχι ακόμα;...
Κι ακόμα μιλάμε για "δημοκρατικές εκλογές" και πολιτικούς σωτήρες; Γόνους "τζακιών" και πολιτικών οικογενειών "με παρελθόν" ή υπαλλήλους "δυναστειών"-βλέπε πχ Μακρόν, άρα μακριά από κάθε έννοια κατανόησης των πραγματικών αναγκών και προβλημάτων του "λαουτζίκου", από τα γεννοφάσκια τους προορισμένους να αναλάβουν πόστα με σημαίες ιδεολογήματα-άδεια κελύφη...; Που με τον ένα ή άλλο τρόπο δεν είναι αχυράνθρωποι αλλά ασκούν ανεξάρτητη πολιτική;
Πόσο περισσότερο ηλίθιος μπορεί να αισθανθεί κάποιος ότι τον θέλουν κάποιοι; αν μπορεί...)
Ακόμη κι έτσι, έχουμε κάτι ακόμη να πούμε.
Γι' αυτό που μας εμπνέει και μας συνεπαίρνει και μας κάνει να μη σταματάμε να νιώθουμε ακμαίοι και ζωντανοί και μας παρηγορεί όταν όλα μοιάζουν δίχως νόημα και ουσία και μας οπλίζει με δύναμη ακόμη κι όταν μοιάζουν όλα γύρω μας χαμένα και παραδομένα στην προβλεψιμότητα και τον αντι-ερωτισμό της ρομποτοποίησης και στην ομοφωνία της κοπαδοποίησης.
Γι'αυτό που μας κρατάει στο "παιχνίδι", όσο γίνεται με τους δικούς μας όρους ή έστω με τη δική μας "ουτοπική εμμονή". Μέσω ενός βίντεο με τη μουσική που μας αρέσει, έτσι για να μη γινόμαστε και βαρετοί, γιατί νιώθουμε ότι ίσως, μερικές φορές, αρχίζουμε να πλατιάζουμε ..:
( Αλλά όπως λέει κι ο Ένοικος: Όμως, δημοκρατία έχουμε, οπότε σκασμός!)
" Μ' αρέσουνε οι άνθρωποι που στο γκρεμό σαν φτάξουν, δεν λένε πως θα πέσουνε αλλά πως θα πετάξουν! " μαντινάδα από την Κρήτη
Τελευταία μας έχει πιάσει μια...πώς να το πώ; κάτι σαν ρέκλα, σαν μια έντονη ανάγκη αποχής από διατυπώσεις, αναλύσεις, επισημάνσεις, συγγραφικές ανησυχίες. Όχι γιατί θεωρούμε πως έχουμε πει όλα όσα θα θέλαμε να πούμε, άλλωστε τα ερεθίσματα της "περιρρέουσας κοινωνικοπολιτικής ατμόσφαιρας" είναι, εξακολουθούν να είναι, καταιγιστικά και οι αφορμές για σχολιασμό και σκέψεις πολλές. Αλλά... νά! Νιώθουμε συχνά την ανάγκη να σωπάσουμε λιγάκι, να αφουγκραστούμε ίσως και τις εσωτερικές μας αναταράξεις, να αναλογιστούμε το κατά πόσο μπορούμε να διατηρήσουμε τα λογικά μας, την ευθυκρισία μας και την ψυχραιμία μας, να περιφρουρήσουμε την εσωτερική ηρεμία μας, ώστε να μην παρασυρθούμε σε πολλά λόγια που αντιγράφουν την επιδημική φτώχεια των καιρών ή χαϊδολογούν τους αμετανόητα μονόφθαλμους. Όσο περί μαζικής τυφλότητας...
( Αλήθεια, βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο; Οι συντάξεις μέχρι τις εκλογές δεν θα πειραχτούν;
Σύμφωνα με τις "έντιμες" προεκλογικές του αποκαλύψεις, ο "θα ιδιωτικοποιήσω ό,τι έχει απομείνει στο Ελλαδιστάν" δεξιός πολιτικός αρχηγός θα αναμετρηθεί με το "γελαστό παιδί" του "αριστερού" Κόφτη και των "καθαρών εξόδων" από μνημονικά τερατουργήματα; Και από τη στιγμή που μια "πολυεθνική οικογένεια", για παράδειγμα όπως οι Ρότσιλντ, ελέγχει κοντά το 90% του παγκόσμιου χρήματος και το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει σε ύψη διαπλανητικής ψυχολογικής διαταραχής... Και οι μυστικές υπηρεσίες να εκπαιδεύουν ή να κατασκευάζουν τρομοκράτες και να έχουν πολύ ύποπτο ρόλο σε "τυφλά χτυπήματα" με εκατόμβες θυμάτων, ώστε να επιβληθεί ακόμη πιο πολλή "ασφάλεια" στην ήδη αστυνομοκρατούμενη κοινωνία του Homo Consumens... Και τα "μπουμπούκια" της υπερελίτ και οι χαρτογιακάδες, γραφειοκράτες υπαλληλίσκοι και πολιτικατζήδες γραφικοί γλείφτες τους να αποδεικνύονται ότι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει ενσυναίσθηση και συμπόνια... Και με το δίκαιο του ισχυροτέρου μέσα στη ζούγκλα του αυτοκαταστροφικού μας κόσμου, οι πολυεθνικές εταιρείες τους και τα ΔΝΤ τους και οι κεντρικές τράπεζές τους να επελαύνουν σαν φασιστικές λεγεώνες σε ακήρυχτο προς όλους πόλεμο και να ισοπεδώνουν τις έννοιες, τις ιδεολογίες, τους νομοθέτες, τους πολίτες, τα εργασιακά δικαιώματα, τα "κεκτημένα" και τις "ελευθερίες", τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους, αλλά τις αυταπάτες όχι ακόμα;...
Κι ακόμα μιλάμε για "δημοκρατικές εκλογές" και πολιτικούς σωτήρες; Γόνους "τζακιών" και πολιτικών οικογενειών "με παρελθόν" ή υπαλλήλους "δυναστειών"-βλέπε πχ Μακρόν, άρα μακριά από κάθε έννοια κατανόησης των πραγματικών αναγκών και προβλημάτων του "λαουτζίκου", από τα γεννοφάσκια τους προορισμένους να αναλάβουν πόστα με σημαίες ιδεολογήματα-άδεια κελύφη...; Που με τον ένα ή άλλο τρόπο δεν είναι αχυράνθρωποι αλλά ασκούν ανεξάρτητη πολιτική;
Πόσο περισσότερο ηλίθιος μπορεί να αισθανθεί κάποιος ότι τον θέλουν κάποιοι; αν μπορεί...)
Ακόμη κι έτσι, έχουμε κάτι ακόμη να πούμε.
Γι' αυτό που μας εμπνέει και μας συνεπαίρνει και μας κάνει να μη σταματάμε να νιώθουμε ακμαίοι και ζωντανοί και μας παρηγορεί όταν όλα μοιάζουν δίχως νόημα και ουσία και μας οπλίζει με δύναμη ακόμη κι όταν μοιάζουν όλα γύρω μας χαμένα και παραδομένα στην προβλεψιμότητα και τον αντι-ερωτισμό της ρομποτοποίησης και στην ομοφωνία της κοπαδοποίησης.
Γι'αυτό που μας κρατάει στο "παιχνίδι", όσο γίνεται με τους δικούς μας όρους ή έστω με τη δική μας "ουτοπική εμμονή". Μέσω ενός βίντεο με τη μουσική που μας αρέσει, έτσι για να μη γινόμαστε και βαρετοί, γιατί νιώθουμε ότι ίσως, μερικές φορές, αρχίζουμε να πλατιάζουμε ..:
" Είμαστε οι απολωλότες μιας μακρινής εποχής, από μία χώρα που προϋπήρξε
όλων των χωρών. Επιζήσαμε άλλοι σε ψηλές βουνοπλαγιές και άλλοι χωμένοι
στους πρόποδες, κοντά στις πεδιάδες. Παλιά χορεύαμε μαζί με τους
Γαλαξίες. Τώρα, κάτω από αυτόν τον εξαθλιωμένο κόσμο, κείται στην
αγκαλιά του Μορφέα ο μεγάλος θυμός, ναρκωμένος αλλά πλημμυρισμένος από
όνειρα. Η μεγάλη θλίψη, ναρκωμένη αλλά θρηνούσα. Η αρχαία ηδονή ήμερη,
αλλά καταιγιστική και θυελλώδης.
[...] Είσαστε όλοι "ένα αίμα" με τους Άγριους προγόνους σας, μολυνθήκατε όμως από την αηδιαστική πανούκλα του πολιτισμού των εξουσιανθρώπων. Το κορμί σας όμως πάντα ανυπομονεί ν'ακολουθήσει τις μέλλουσες αγέλες των Άγριων που θα κατακλύσουν τον πλανήτη, αν και το υποταγμένο μυαλό σας παραμένει ακίνητο, δαμασμένο, ευνουχισμένο και εκπολιτισμένο και εκεί είναι που θα δοθεί η μεγάλη και τελική μάχη του πολέμου που μένει να σημάνει το τέλος της αλλότριας Ιστορίας. Γιατί ο πολιτισμός των εξουσιανθρώπων είναι ενάντιος στην Φύση. Όταν
λοιπόν οι Άγριοι εξεγερθούν και χαιρετίσουν ξανά τα άστρα, ο Μέγας
Πόλεμος θα κηρυχθεί αστραπιαία και στην στιγμή θα τελειώσει,
συνενώνοντας τον κόσμο ολόκληρο παντοτινά. " FERAL FAUN
"Οργή για μία κοινωνία που έμαθε να ανέχεται τα πάντα!
Που διαστρεβλώνει την αλήθεια και την βλέπει μόνο από την πλευρά που τη συμφέρει κάθε φορά.
Μέχρι μία άλλη κοινωνική ομάδα να γίνει στόχος και οι υπόλοιποι να τη λοιδορούν ...
Μέχρι να έρθει η δική τους σειρά...
Σε μία κοινωνία αναλγησίας , οι άνθρωποι παύουν να είναι άνθρωποι και
γίνονται θηρία που κατασπαράσσουν ο ένας τον άλλο, δίνοντας άλλοθι στο
λιοντάρι να κυβερνά μέσα στη ζούγκλα του." --> νάμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου