Ίσως η πιο σημαντική γιορτή για τον άνθρωπο, η σημαντικότερη όλων, είναι αυτή που θα'πρεπε να τιμάται κάθε ξεχωριστή, κάθε μοναδική, κάθε φωτενή ή σκοτεινή ημέρα. Και ο λόγος; ότι άλλη μια μέρα ξημέρωσε και τον βρήκε ζωντανό! Σ'έναν κόσμο αφιλόξενο, όπου ο άνθρωπος έρχεται εύθραυστος, απροστάτευτος από τις εξωτερικές συνθήκες μέσα στην πλήρη γύμνια του, δημιουργώντας νησίδες ασφαλείας που αποκαλεί πολιτισμό μέσα σε μια αφιλόξενη κοσμική άβυσσο. Στροβιλιζόμενος και παρασυρόμενος από δίνες καταστάσεων και πιθανοτήτων που είναι όλες πιθανές να πραγματωθούν (ακόμα και οι πιο "απίθανες"), ρέοντας σε μια χαώδη σειρά γεγονότων, συγκυριών και συνθηκών, που λίγες φορές μπορεί να ελέγξει ή έστω να κοντρολάρει, κι αυτό μόνο προσωρινά. Επομένως το "άλλη μια μέρα ζωντανός" αποκτά ιδιαίτερη σημασία και αξίζει να τιμάται ανάλογα. Πώς;
Με το να αποφεύγει, το πολύπλοκο έμβιο σύστημα που ονομάζεται ανθρώπινο ον, να επαναπαύεται και να τελματώνει στις όψιμες κατακτήσεις, παγιώσεις, "βεβαιότητες", ερμηνείες, μονολιθικές αποδοχές και μονοδρομήσεις πορείας. Και να γυρεύει διαρκώς εκείνες τις αναζητήσεις και ανακαλύψεις που κάνουν τη ζωή σε αυτόν τον παράξενο κόσμο πιο υποφερτή και στα καλύτερά τους έως και πιο μαγική και θαυμαστή. Ακόμα κι εκεί όπου φαίνεται ότι το στατικό, το γκρίζο, το παγωμένο, το ζοφερό, κυριαρχεί επί της κίνησης κι ευκινησίας, της ροής, της πλημμυρίδας χρωμάτων, της σπίθας που ανάβει τη φωτιά αυτή που η λάμψη της ίσως να γίνεται αντιληπτή μέχρι και στα πιο σκοτεινά πέρατα του κόσμου. Περιορίζοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τον παράγοντα "τυχαιότητα" και γινόμενος όχι το ευπρόβλεπτο και κατευθυνόμενο αποτέλεσμα, αλλά η αιτία που παράγει αποτελέσματα σε όσα αφορούν τη ζωή του και περνούν από το χέρι του (δεν είναι και λίγα αυτά!). Με οδηγό την επινοητικότητα, τη δημιουργική πνοή και τη μεταμορφωτική φαντασία του που δίνει σάρκα και οστά στο άυλο και το "εξωπραγματικό", στις ιδέες και τα οράματα.Αλλά, επιπλέον, ο άνθρωπος καλό είναι να είναι ευγνώμων. Και να μην περιμένει να πληγεί από εκείνα τα δεινά (πόσο μάλλον αν αυτό συμβεί και φαίνεται να τον καθηλώνει στα πιο τρυφερά του χρόνια, ακόμα και με τον ερχομό του στην ύπαρξη), που σύμφωνα με την "κοινή λογική" τον αδρανοποιούν πλήρως. Ή αποτελούν, στις λίγες και οπωσδήποτε άξιες θαυμασμού περιπτώσεις, την αιτία να κατανοήσει τι σημαίνει ψυχική δύναμη, προσαρμοστικότητα χέρι χέρι με σθένος και αποθέματα κουράγιου για να μάθει να ατενίζει τον κόσμο με φωτεινή και συνάμα μαχητική ματιά. Κι άρα να εξακολουθήσει να προχωρά, να κινείται, να μη σταματά να βρίσκεται on the road. Ό,τι ουσιαστικό και σημαίνον συνεπάγεται αυτό...
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου