ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

ΠΟΙΟΙ "ΚΑΝΟΝΕΣ" ΠΟΙΑΣ Ε.Ε. ΒΡΕ ΛΑΜΟΓΙΑ; " Άκυρα τα δάνεια αν παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα "

Άκυρα τα δάνεια αν παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα 


Με μια παρατήρηση την οποία ξεχνούν οι δανειστές και αποσιωπούν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης επανέρχεται η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους στο δεύτερο μίνι ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει.
Δυο κορυφαίοι επιστήμονες σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Σεφάς Λουμίνα, ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για το εξωτερικό δημόσιο χρέος και ο Ολιβιέ ντε Σούτερ, πρώην ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην τροφή υποστηρίζουν ότι βάσει του διεθνούς δικαίου μια δανειακή σύμβαση μπορεί να θεωρηθεί άκυρη σε τουλάχιστον δυο περιπτώσεις: Όταν η συμφωνία υπογράφηκε σε καθεστώς εξαναγκασμού και όταν η αποπληρωμή των δανείων υπονομεύει την ικανότητα του κράτους να εκπληρώνει τις πρωταρχικές του υποχρεώσεις απέναντι στον πληθυσμό.


To δανειστήκαμε από το ΔΉΘΕΝ
Θυμηθείτε κι ετούτα από άλλες παλιότερες αναρτήσεις μας:

> Reuters: Η Μεγάλη Απάτη Με Το Ελληνικό Χρέος – Έδωσαν Δάνεια Για Να Εισπράττουν Τόκους! - ας το ξαναπούμε: οι δανειστές χρηματοδοτούν επί της ουσίας τους εαυτούς τους! Και όχι την (αγ)Ελλάδα!
>  "Αργεντινός Οικονομολόγος Καθηγητής Πανεπιστημίου: Απαλλαγείτε από τους τοκογλύφους!"
Ο Κατς ήρθε στην Αθήνα της μιζέριας, της οικονομικής ασφυξίας και της ..αυτομαστίγωσης για να μας θυμίσει ότι όσα ζούμε, τα έζησαν κι άλλοι. Και επιβίωσαν.
Ότι μπορούμε να βγούμε από το τέλμα πιο γρήγορα από όσο νομίζουμε. Οτι η οικονομία της Αργεντινής είδε άσπρη μέρα μόνον όταν σταμάτησε να κάνει ό,τι της ζητούσαν οι πιστωτές
> Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ"​ Το έλλειμμα του 2009, το οποίο οδήγησε τη χώρα στο μνημόνιο και τα δίχτυα της τρόικας, ήταν αποτέλεσμα μεθοδευμένης διόγκωσης των στοιχείων, που είχαν ως συνέπεια την επιβάρυνση του Προϋπολογισμού κατά περίπου 14,7 δισεκατομμύρια ευρώ." Και το μόνο που καταφέρνει αποδεδειγμένα ένα "πρόγραμμα διάσωσης"-γέννημα αντικοινωνικών νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων και με μετρήσιμα στοιχεία είναι η κοινωνική εξαθλίωση στα όρια της γενοκτονίας ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Υγειονομική καταστροφική βόμβα, λουκέτο στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τρομαχτική αύξηση της ανεργίας, μαζική μετανάστευση πτυχιούχων κι όχι μόνο, δουλεμπορικές συνθήκες "εργασίας"...
>"... περίπτωση απαίτησης λογιστικού ελέγχου του χρέους (Θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ λογιστικό έλεγχο του χρέους; σύμφωνα και με το άρθρο 7 κανονισμού που υιοθετήθηκε το Μάη του 2013 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορά τις χώρες που υποβάλλονται σε ένα σχέδιο διαρθρωτικής προσαρμογής)και της συσσώρευσης υπερβολικών επιπέδων του κι άρα αναζήτησης και τιμωρίας όσων ευθύνονται για ληστρικές παρατυπίες και μαφιόζικες τοκογλυφικές μεθοδεύσεις..." 
> ...κατάντησαν τη χώρα χώρο (αποθήκευσης ανθρώπων και απαλλοτρίωσης-διακίνησης αγαθών και πόρων) που λυμαίνονται οι τοκογλύφοι-κερδοσκόποι, με το "colpo grosso" του υπερδανεισμού των διεφθαρμένων κυβερνήσεών της και της υιοθέτησης της υπερκατανάλωσης με τα δικά τους βαλάντια, μέσω της διαρκούς έκδοσης από το προτεκτοράτο τους υποτιθέμενων ομολόγων υψηλού ρίσκου (όχι όμως γι'αυτούς και τα άρτια σχέδιά τους) και της αγοράς τους από τους ίδιους, τα οποία στη συνέχεια μετέτρεψαν σε δάνεια ενυπόθηκα και σε συσσώρευση τεράστιων επιπέδων χρέους, αποτεφρώνοντας τον κοινωνικό ιστό. Αυτό που οι εγχώριοι αλητήριοι, που πρωταγωνιστούσαν ως κόμματα εξουσίας και διαχειριστές (για την ακρίβεια υπερκαταχραστές) του δημόσιου πλούτου και οι μεγαλοεργολάβοι και "μπίζνεσμεν" φίλοι τους, γνώριζαν με μαθηματική ακρίβεια ότι θα συμβεί. 
> ...αποδεικνύεται ότι τα περιοριστικά μέτρα που συρρικνώνουν την τοπική οικονομία και οδηγούν σε εξωπραγματική ανεργία είναι ΚΕΝΑ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΟΥΣΙΑΣ. Καθώς ΔΕΝ αποκαθιστούν τη ρευστότητα στην οικονομία και δεν επιλύουν ούτε στο ελάχιστο τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας, μια και η δημοσιονομική πολιτική προσανατολισμένη σε αυξανόμενες διαρκώς  περιοριστικές μεθοδεύσεις και η ολοένα μεγαλύτερη μείωση του κόστους εργασίας, ΔΕΝ ευνοούν με τίποτε την αποκατάσταση της ρευστότητας! Και οι επιπλέον φορολογικές αυξήσεις μειώνουν τα φορολογικά έξοδα και ΔΕΝ τα αυξάνουν! Διότι λειτουργούν επιβαρυντικά  στη ζήτηση της αγοράς και, τελικά, μειώνουν τους φόρους οι οποίοι αποδίδονται στα δημόσια ταμεία...
 Συρρικνωμένα εισοδήματα = περιορισμένη αισθητά ζήτηση = προβληματική παραγωγικότητα στον επιχειρησιακό τομέα = ΕΛΛΕΙΨΗ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ και ουσιαστική απαγόρευση της αποκατάστασής της που, σε συνδυασμό με το όλο και πιο μειωμένο κόστος εργασίας, μόνο στην  αύξηση της ανταγωνιστικότητας δεν καταλήγουμε με αυτή η "εξίσωση"... Της αύξησης της ανταγωνιστικότητας, τόσο μαζοχιστικά ευαγγελιζόμενης από τα διεθνή κι εγχώρια χρηματοοικονομικά "σαΐνια", με το παραπάνω τίμημα (κι όσο ΔΕΝ υπάρχει αποκατάσταση της οικονομικής σταθερότητας) που ακυρώνει κάθε ιδέα περί αυτής στην πράξη.


Ποιοι λοιπόν εντός και εκτός συνόρων φοβούνται έναν σοβαρό και λεπτομερή λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους; Kι όχι μια βιαστική λογιστική "ξεπέτα" για νέα ρίψη στάχτης στα μάτια του ψηφοφόρου...
Τι μπορεί να αποδειχτεί και ποιες θα είναι οι συνέπειες; Που το ωστικό τους κύμα μπορεί υπό προϋποθέσεις να πλήξει ακόμη και την ίδια την (έτσι και αλλιώς παραπαίουσα) αξιοπιστία της γερμανοκρατούμενης Ε.Ε. Αλλά και να καταδείξει τον τρισάθλιο ρόλο της Διεθνούς των τοκογλύφων και των εγχώριων υπηρετών τους.

 (και βέβαια μην ξεχνάμε τα "πρότυπα" ζωής των "μοντέρνων καιρών": Η διαπλανητική ανωμαλία του παγκόσμιου οικονομικού μοντέλου!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου