ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: "Γιατί επιμένουν οι Γερμανοί, για τα 14 ελληνικά αεροδρόμια"

 
με ποιον τρόπο λένε ότι απαλάσσεσαι από τα βαμπίρια;

κάποιες σκέψεις δικές μας: ο αμέσως παρακάτω σύνδεσμος μας καλύπτει σε πολλές πτυχές της παγκόσμιας οικονομικής (Η διαπλανητική ανωμαλία του παγκόσμιου οικονομικού μοντέλου!)και πολιτικής πράκρουσης, κι όχι μόνο στο θέμα που θίγει το άρθρο που ακολουθεί για τους Φρίτσηδες ιμπεριαλιστές που ποτέ δεν απαλλάχτηκαν από τη φασιστική νοοτροπία (το αντίθετο: τη συγκάλυψαν, τη μεταμφίεσαν και την προέκτειναν!) και πατάνε πάλι πόδι στην Ευρώπη. Με στόχο να ληστέψουν με εργαλείο τους το "ισχυρό ευρώ", να αποδομήσουν οικονομίες {ΒΙΝΤΕΟ (από τη γερμανική TV): "Στα Ίχνη της Τρόικας" (" Η ΕΕ και το ΔΝΤ θυσίασαν την Ελλάδα ")}, να "απαλλοτριώσουν" τη δημόσια περιουσία, τις ζωτικές υποδομές και τους φυσικούς πόρους των λαών και να υποδουλώσουν τους λαούς με οικονομικά πλέον μέσα! Ο αμέσως παρακάτω σύνδεσμος αφιερώνεται και σε όλα αυτά γενικά τα φρικιά και τα έκφυλα, μαφιόζικα, ψυχοπαθή, θρασύδειλα "υψηλά" μπάζα που σκοπεύουν να ιδιωτικοποιήσουν και να οικειοποιηθούν τα πάντα και τους πάντες-η δουλεία επιστρέφει δριμύτερη! Με τις βαμπιρο-"αγορές" τους, τους ολοκληρωτικούς τραπεζικούς και πολυεθνικούς παρασιτικούς οργανισμούς τους, τις νεοαποικιοκρατικές επελάσεις τους και τα δημόσια χρέη, αντιστοιχούμενα επί το πλείστον σε ανύπαρκτα λογιστικά χρήματα που δεν αντιστοιχούν πια σε χρυσό και ούτε είναι στο συντριπτικό τους ποσοστό ρευστοποιήσιμα! Και τα αμέσως παρακάτω λόγια δεν ανήκουν σε κανέναν τυχαίο, αλλά στο μακαρίτη νομπελίστα Πορτογάλο μεγάλο συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου (1922-2010):  Jose Saramago : "...ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε...". Και η δική μας άποψη επί τούτου...

" Γιατί επιμένουν οι Γερμανοί, για τα 14 ελληνικά αεροδρόμια"


Του Γιάννη Κοτζιάνογλου


Οι γερμανικές υπερδυνάμεις του τουρισμού, όπως είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια, μετά την κυριαρχία τους στο χώρο των τουριστικών γραφείων και οργανωτών τουριστικών πακέτων (tour operators), προχώρησαν στην καθετοποίηση όχι μόνο στη Γερμανία αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μετά τον έλεγχο και των αερομεταφορών, οι γερμανικοί κολοσσοί δεν άφησαν ανέγγιχτο και τον χώρο υποδοχής των πελατών τους σε όλα τα κράτη-προορισμούς. Με τη δημιουργία δεκάδων θυγατρικών εταιρειών αρχικά ανέλαβαν τη διαχείριση πολλών ξενοδοχείων και σε επόμενη φάση προχώρησαν σε εξαγορές ξενοδοχείων ή ξενοδοχειακών ομίλων. Με τις ίδιες μεθόδους κατάφεραν να ελέγξουν και προσοδοφόρα τοπικά τουριστικά προϊόντα (εκδρομές, κρουαζιέρες, μεταφορές), αντικαθιστώντας τοπικά τουριστικά γραφεία.

Με στόχο να πετύχουν την ολοκληρωτική καθετοποίηση, οι γερμανικοί τουριστικοί κολοσσοί (και έμμεσα το γερμανικό κράτος) θέλουν να αρπάξουν 14 ελληνικά αεροδρόμια. Με πρόφαση το Eurogroup, εκβιάζουν την Ελλάδα να τα «ιδιωτικοποιήσει». Αυτή η μαϊμού ιδιωτικοποίηση που στην ουσία πρόκειται για καραμπινάτη κρατικοποίηση, δηλαδή για υφαρπαγή τους από το γερμανικό κράτος το οποίο ελέγχει την Fraport.

Η κοινοπραξία Fraport- Slentel που πλειοδότησε με 1,4 δισ. ευρώ απειλεί και βιάζεται για την ολοκλήρωση της συμφωνίας με την (απελθούσα) ελληνική κυβέρνηση και με σαφές χρονοδιάγραμμα.
Η παρούσα κυβέρνηση δείχνει να αντιστέκεται και έχει κάθε δικαίωμα (πολλές δυνατότητες) και κάθε υποχρέωση να το κάνει. Για τον πρόσθετο λόγο πως ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Εγγλέζοι «καίγονται» να δουν τους Γερμανούς να παίρνουν τα χρυσαφικά ή πιο σωστά τα «κλειδιά» του καλύτερου μαγαζιού της Ελλάδας, του τουρισμού.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει λοιπόν πάμπολλους λόγους – ακόμη και καθαρά τεχνοκρατικούς – να «κόψει τον βήχα» των Γερμανών.

Ο τουρισμός αποτελεί τη μόνη προς το παρόν, βιώσιμη βιομηχανία της χώρας. Από αυτήν προσδοκά και σε αυτήν ελπίζει. Όμως υπάρχουν ήδη θύλακες πλήρως αφελληνισμένοι οικονομικώς. Δηλαδή δεν προσφέρουν κανένα οικονομικό αποτέλεσμα στη χώρα.
Αυτό έχει να κάνει και με την τουριστική πολιτική που ασκήθηκε από την απελθούσα κυβέρνηση που εμφανώς παρέκαμψε κοινωνικούς φορείς και εκπροσώπους της τοπικής ηγεσίας προς όφελος του πολύ μεγάλου κεφαλαίου. Δεν μπορούμε δε να ξεχάσουμε πριν από 1 περίπου χρόνο, την επίσκεψη διευθυντή του μεγαλύτερου γερμανικού τουριστικού οργανισμού που συνομιλούσε απευθείας με τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Το πολυσυζητημένο All Inclusive αποκόπτει τον τουρίστα από την ελληνική τοπική οικονομία, με αποτέλεσμα να μην μένει ούτε ευρώ στην αγορά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ο τουρίστας του είδους αυτού καταναλώνει τα εισαγόμενα τρόφιμα που θα έτρωγε και στις Βρυξέλλες π.χ. και από την Ελλάδα καταναλώνει μόνον ήλιο, δωρεάν φυσικά.
Ο «μαντρισμένος τουρισμός» (όπως θα έλεγαν και οι βοσκοί της Κρήτης) σημαίνει μηδενισμό της ελληνικής προστιθέμενης αξίας, του δικού μας τουριστικού προϊόντος.
Σε αυτό προσθέστε τις – φοροκλεπτικές – ενδο-ομιλικές συναλλαγές και την απασχόληση «μαθητευόμενων» από Ρουμανία, Πολωνία η τις Βαλτικές χώρες με ασήμαντη επίδραση στην αντιμετώπιση της ανεργίας.
Όπως είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό, η παραχώρηση των κλειδιών (αεροδρομίων) της από αέρος εισόδου, θα δημιουργήσει εντός της Ελλάδας έναν αδιατάρακτο τουριστικό δίαυλο, «μη ελληνικό», με την οικονομική έννοια:
Η εξίσωση είναι απλή: Ξένος οργανωτής + ξένη αεροπορική εταιρία + ξένο αεροδρόμιο + All Inclusive ξενοδοχεία. Μηδενικό λοιπόν οικονομικό όφελος και ενδεχομένως αρνητικό αποτέλεσμα αν θυμηθούμε και την μη απόδοση του ΦΠΑ από γερμανική εταιρεία στο «Ελ. Βενιζέλος».
Πρέπει λοιπόν, όλοι μας να αναλογιστούμε τις επιπτώσεις μιας τέτοιας κατάστασης. Φυσικά, αυτοί που πρέπει να αντιδράσουν άμεσα, πρέπει να είναι οι φορείς του τουρισμού αλλά και οι τοπικές κοινωνίες που είναι συνδεδεμένες και εξαρτημένες από την τουριστική οικονομία. Είναι καιρός να αφυπνιστούμε και να ζητήσουμε το αυτονόητο.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να αποδεχτεί τον γερμανικό εκβιασμό.

*Ομάδα Τουρισμού ΣΥΡΙΖΑ Ρεθύμνου

Ανάρτηση από: http://www.goodnet.gr

To διαβάσαμε στο blog του Βύρωνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου