ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 6 Απριλίου 2013

Η ίδρυση της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ!

Η ίδρυση της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ είναι πλέον γεγονός!

Για περισσότερα μπορείτε να επισκεφθείτε το blog  http://ergatikilesxiperisteriou.blogspot.gr/ και τη σελίδα  στο facebook http://www.facebook.com/ergatikilesxiperisteriou.ergatikilesxiperisteriou?success=1

   
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ για την ίδρυση της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ.


Την Κυριακή 31 Μαρτίου 2013 πραγματοποιήθηκε στο θεατράκι της Ξύλοτεχνίας η ιδρυτική συνέλευση της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ με τη συμμετοχή δεκάδων αγωνιστών, εργαζόμενων, νέων και ανέργων. Η μαζική συμμετοχή, ο πλούσιος διάλογος και η πληθώρα ιδεών για τις μελλοντικές δράσεις της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ανέδειξαν τις μεγάλες δυνατότητες του εγχειρήματος αλλά και την πραγματική κοινωνική ανάγκη για την επιτυχία του.

Μαθητές, φοιτητές, νέοι και νέες, εργαζόμενοι και άνεργοι, όλοι εμείς που συμμετέχουμε στην ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ δηλώνουμε ότι:

Στο μέλλον που μας επιφυλάσσουν, εμείς επιλέγουμε τον δύσκολο αλλά ωραίο δρόμο του αγώνα, της συλλογικότητας. Τον δρόμο της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης. Τον δρόμο της ανιδιοτέλειας και της χειραφέτησης.
Για να συγκροτήσουμε τον κατακερματισμένο κόσμο της εργασίας σήμερα στη βάση των κοινών αναγκών και δικαιωμάτων του. Να προσπαθήσουμε να ακουστεί η φωνή όλων μας!
Παίρνουμε τον αγώνα στα χέρια μας, χωρίς αναθέσεις και εξαρτήσεις. Αγωνιζόμαστε ενάντια σε αυτούς που μας κλέβουν τη ζωή και το μέλλον μας. Για να πάρει ο κόσμος της δουλειάς πίσω τον κλεμμένο πλούτο που τόσα χρόνια παράγει. Δίνουμε έναν αγώνα που θα εμπνέει ταξική ενότητα και θα αναπτύσσει την ταξική συνείδηση στους αγωνιζόμενους, μέσα από το τρίπτυχο Ισότητα - Δημοκρατία - Συμμετοχή, ώστε να συμβάλουμε στον αγώνα όλοι, ισότιμα, χωρίς φωτισμένες ηγεσίες ή γραφειοκράτες εκπροσώπους που κατέχουν τις δικές τους «αλήθειες».

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΓΩΝΑΣ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Καλούμε τον κόσμο της γειτονιάς, τους εργαζόμενους και τους άνεργους, τους ντόπιους και τους μετανάστες να συμμετέχουν στη λειτουργία και τις δράσεις της Λέσχης:
  •  Για τη συσπείρωση όλων των εργαζομένων στις γειτονιές του Περιστερίου
  • Για την αγωνιστική δράση ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία
  • Για την ανάπτυξη της ταξικής μας αλληλεγγύης απέναντι στην υποκριτική φιλανθρωπία αυτών που ευθύνονται για τη φτώχεια μας (Δήμος, κυβέρνηση, ΜΚΟ, Εκκλησία)
  •  Για να συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός νέου πολιτισμού της χειραφέτησης
  •   Για να εμποδίσουμε την άνοδο του φασισμού στις γειτονιές μας

Η κοινωνία δεν χτίζεται σε μια παλάμη που ζητιανεύει, αλλά σ' αυτήν που σφίγγεται σε μια γροθιά!

Η επόμενη συνέλευση της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 12/04 στις 7μμ στην Ξυλοτεχνία με θέματα τις αρχές λειτουργίας και το σχεδιασμό των δράσεων μας.



Posted by
Labels:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)