ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2023

" Οι ισραηλινές δυνάμεις πυροβολούσαν τους πολίτες τους, δηλώνει Ισραηλίτισσα από κιμπούτς στο ισραηλινό κρατικό ραδιόφωνο"



ΩΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΟΣΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ: Κατά τ' άλλα έχουν την...άνεση να βγαίνουν και να  δηλώνουν ότι δεν βομβάρδισαν αυτοί, απευθυνόμενοι σε κοινό με νοημοσύνη αμοιβάδας, το νοσοκομείο στη Γάζα? Με εκατοντάδες νεκρούς αμάχους που είχαν βρει καταφύγιο σε αυτό για...προστασία, θεωρώντας ότι θα σεβαστούν τον χώρο οι επαγγελματίες σφαγείς...Που δεν σεβάστηκαν ούτε το κονβόι αμάχων που εκκένωναν τη Β. Γάζα προς τον νότο σύμφωνα με τις δικές τους προειδοποιήσεις, που ούτε σχολεία δεν σεβάστηκαν και βομβάρδισαν με τραγικές συνέπειες. Αλλά αυτά γενικώς για την Δύση δεν αποτελούν ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ, μάλλον "νόμιμη αυτοάμυνα"...?

" Many Israeli civilians in Kibbutz Be'eri were killed by Israeli forces, survivor Yasmin Porat told Israeli state radio in a now censored interview. Here it is with translation." - 
https://twitter.com/intifada/status/1713785139073827067



Οι ισραηλινές δυνάμεις «αναμφίβολα» πυροβόλησαν τους πολίτες τους, δηλώνει μια επιζούντας των κιμπούτς στο ισραηλινό κρατικό ραδιόφωνο.

Μια Ισραηλινή που επέζησε από την επίθεση της Χαμάς στο Kibbutz Be’eri στις 7 Οκτωβρίου είπε στο Ισραηλινό Κρατικό Ραδιόφωνο σε μια λογοκριμένη πλέον συνέντευξη ότι Ισραηλινοί άμαχοι σκοτώθηκαν «χωρίς αμφιβολία» από τις ισραηλινές δυνάμεις που έριχναν πυρά «στους πάντες, συμπεριλαμβανομένων των ομήρων», αναφέρει η Information Liberation.

Από την Information Liberation: «Οι ισραηλινές δυνάμεις πυροβόλησαν τους πολίτες τους, λέει μια επιζών του κιμπούτς»:

Η Γιασμίν Ποράτ, επιζών της αιματοχυσίας στο Κιμπούτζ Μπεέρι, κοντά στα σύνορα της Γάζας, λέει ότι πολλοί Ισραηλινοί πολίτες έχουν σκοτωθεί από τις ισραηλινές δυνάμεις.

Μια Ισραηλινή γυναίκα που επέζησε από την επίθεση της Χαμάς σε οικισμούς κοντά στα σύνορα της Γάζας στις 7 Οκτωβρίου λέει ότι Ισραηλινοί άμαχοι σκοτώθηκαν «αναμφίβολα» από τις δικές τους δυνάμεις ασφαλείας.

Συνέβη καθώς οι ισραηλινές δυνάμεις συμμετείχαν σε σκληρές μάχες με Παλαιστίνιους μαχητές στο Kibbutz Be’eri, πυροβολώντας αδιακρίτως τόσο τους μαχητές όσο και τους Ισραηλινούς αιχμαλώτους τους.

«Εξολόθρευσαν τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων των ομήρων», είπε στο ισραηλινό ραδιόφωνο. «Ήταν πραγματικός πόλεμος με πολύ σφοδρά διασταυρούμενα πυρά» ακόμη και βομβαρδισμοί των τανκς.

Η γυναίκα, η 44χρονη μητέρα τριών παιδιών Γιασμίν Ποράτ, είπε ότι η ίδια και άλλοι πολίτες κρατούνταν στο παρελθόν από τους Παλαιστίνιους για αρκετές ώρες και τους φέρονταν «ανθρώπινα». Είχε φύγει από το κοντινό ρέιβ «Nova».

Μια ηχογράφηση της συνέντευξής της, από το ραδιοφωνικό πρόγραμμα Haboker Hazeh (“This Morning”), με παρουσιαστή τον Aryeh Golan στον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό Kan, κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

το πρωτοείδαμε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου