ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2022

Φωτιά, φωτιά! Εις το όνομα της..."Λογικής", ποιος θα τη σβήσει?

 

 Χμ...: O φετινός χειμώνας στας "πολιτισμένας Ευρώπας" (και γενικότερα στη Δύση) προβλέπεται πολύ δύσκολος...

Τα βλέπετε? 

Από τη μια ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ... οι αχυράνθρωποι Ευρωπαίοι πολιτικοί, καθώς ανεβαίνουν στα ύψη τα δυσθεώρητα οι τιμές βασικών προϊόντων για την επιβίωση και οι τιμές του ρεύματος, με πρόσχημα την υποτιθέμενη "κλιματική αλλαγή" και τις κυρώσεις (στη "λογική" των οποίων συνεχίζουν να επιμένουν σαν να βρίσκονται σε διαρκή κι επικίνδυνη ψυχωτική διαταραχή) που επέβαλαν στην Ρωσία (δηλαδή στους ίδιους τους λαούς τους, τελικά.) Από τα "καλούδια" της οποίας τόσο πολύ εξαρτώνταν οι οικονομίες τους (και ειδικά της Γερμανίας) και άρα η ευημερία των πολιτών τους, τα συμφέροντα των οποίων υποτίθεται ότι υπηρετούν...Για το πρώτο σκέλος ας διαβάσουν προσεκτικά (αν και ο πλουραλισμός των απόψεων και η ανεμπόδιστη ροή της Πληροφορίας, η ελευθερία της έκφρασης, ειδικά της επιστημονικής, δεν ήταν ποτέ στις προτιμήσεις τους...) την Παγκόσμια Διακήρυξη για ό,τι ισχύει τελικά για το κλίμα, την οποία υπογράφουν κορυφαίοι επιστήμονες από όλο τον κόσμο! Ως προς τοδεύτερο σκέλος, αν ενδιαφέρονται πραγματικά για τους δικούς τους λαούς περισσότερο από τον Ζελένσκυ και το ναζιστικό καθεστώς του, ας τα βρούνε με την Ρωσία και τον ακατανόμαστο V.P.

 Κι από την άλλη, ας εκλάβουν σοβαρά υπόψη τους ότι η "πολιτισμένη" Δύση (όπως αυτοί οι αρρωστημένοι αντιλαμβάνονται την κυρίαρχη κουλτούρα) μοιάζει όλο και πιο πολύ ανυπόληπτη και...τελειωμένη στις συνειδήσεις της πλειοψηφίας του πλανήτη: HΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ: Κατέρρευσε το «αντι-ρωσικό» μέτωπο: Μόνο 55 χώρες (οι 42 φυσικά ήταν ευρωπαϊκές...) σε σύνολο 193 ψήφισαν κατά της Ρωσίας Αφρική, Ασία, Λατινική Αμερική επιλέγουν την Μόσχα και αφήνουν την Ευρώπη μόνη στους πάγους του χειμώνα... 

Και πλέον αρχίζει όλο και πιο έντονα να φαντάζει έτσι και στις μάτια των ίδιων των λαών της Δύσης!

Με αυτά κι εκείνα, το "γλέντι" μοιάζει να έχει ξεκινήσει: Σκωτσέζοι καίνε λογαριασμούς ρεύματος έξω από την έδρα της ρυθμιστικής αρχής ενέργειας της Γλασκώβης, με το σύνθημα "Δεν πληρώνουμε!"...(video στην αρχή).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου