ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2021

Το ερώτημα της χρονιάς που φεύγει και οι ιθύνοντες νόες αποφεύγουν να απαντήσουν ευθέως, όπως ο διάβολος αποφεύγει το λιβάνι! (Και μία πρόταση προς τους λαμβάνοντες αποφάσεις...)


ΕΛΛΑΔΑ: "μέτρα" περιορισμού των κοινωνικών δραστηριοτήτων για ανεμβολίαστους, όπου η είσοδος σε αθλητικές εκδηλώσεις (σε ανοιχτούς και κλειστούς χώρους), μουσεία, θέατρα, γυμναστήρια, κλειστούς χώρους εστίασης και διασκέδασης και μόνο με την επίδειξη rapid test 48 ωρών (στην ουσία φαίνεται πως κι εκεί "κόβουν", καθώς είναι όπως λένε πολλοί γα 44-45 το πολύ ώρες!), όλα αυτά μοιάζουν με..."όνειρο θερινής νυχτός"! Κι όμως, τα τελευταία στοιχεία (αν και τα έχουμε ξαναπεί για την "κρουσματολογία": έχει σημασία να αποσαφηνίζεις ότι οι ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΟΙ είναι η μεγάλη πλειοψηφία και μάλιστα ΜΗ ΕΝΕΡΓΑ ΝΟΣΟΥΝΤΩΝ!), παρουσιάζονται "ισοπεδωτικά" ώστε να έλθει(;) και νέο lockdown-χαριστική βολή στο κουφάρι οικονομίας & κοινωνικού ιστού, με τον φόβο και της εξάπλωσης της  "τρομερής και φοβερής" ΟΜΙΚΡΟΝ, όπως πλέον αποδεικνύουν τα σημαντικά στοιχεία που με αλλόκοτη εμμονή ΔΕΝ αξιολογούνται, όπως σαφώς επιβάλλεται, και στην Ευρώπη....! 

Ιδού λοιπόν οι νέες ριπές προς την κλυδωνιζόμενη συλλογική ψυχοσύνθεση:
Κορωνοϊός: Στα 28.828 τα νέα κρούσματα - Οι ανεμβολίαστοι δεν πάνε πουθενά - Ποιοι μεταδίδουν;

ΒΑΛΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ, δεν μπορεί να ατρόφησε τελείως αυτή η ιδιότητα:

ΑΦΟΥ ΟΙ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΙ-"ΤΡΙΣΚΑΤΑΡΑΤΟΙ" (για ΜΜΕ και πολιτικούς & συνάμα με ζήλο προωθητές των "αμφιλεγόμενων", σύμφωνα πάντα με τις έρευνες και τα στοιχεία που παρέθεσαν top επιστήμονες παγκοσμίως,  ως προς την ασφάλεια που προσφέρουν τα σκευάσματα της Big Pharma) ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΩΝ ΕΜΠΟΔΙΩΝ, ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΙ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΙΣΩΣ ΜΕ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ ΡΥΘΜΟΥΣ;;;;;;;;

Και για να σε βοηθήσουμε, απαντήσεις έχουν ήδη δοθεί από κάποιους όχι τυχαίους, και μάλιστα κι "από μέσα", αλλά σε αυτό το "πανηγύρι του παραλογισμού και της συντριβής κάθε έννοιας που σχετίζεται με ΛΟΓΙΚΗ και τη, βγαλμένη από την εμπειρία και σοφία χιλιάδων χρόνων ανθρώπινης Ιστορίας, αντικειμενική ΗΘΙΚΗ, είναι σαν να μην ειπώθηκαν ποτέ. Δεν αφορούν, δεν αγγίζουν, δεν ταράζουν ούτε στο ελάχιστο μάλλον την...(προαποφασισμένη, να υποθέσουμε τελικά;), κωφεύουσα "διαχείριση" της "υγειονομικής κρίσης", αλλά και τους σε διαρκή θολούρα άμεσα ενδιαφερόμενους, σωστά; Να τι εννοούμε, ως ένα ελάχιστο δείγμα:

Οι επίσημες live δηλώσεις (και όχι μόνο αυτές) που αναπόφευκτα αποδομούν πλήρως το αφήγημα...

ΥΓ: Τελικά, μήπως το ιδανικό θα ήταν να υπάρξει σκληρό ολικό lockdown αποκλειστικά για ανεμβολίαστους και μόνο και ν' αφήσουν πλήρως ελεύθερους τους εμβολιασμένους στη "νέα κανονικότητα",  στη "ζωή που πήραν πίσω" (αλλιώς για ποιο "τείχος ανοσίας" επέμεναν κάποιοι μέχρι και σχεδόν πρόσφατα;;;;), για 15-30 ημέρες, ας πούμε ;; Και να δούμε μετά τι θα έγραφαν οι καταμετρητές, τι θα φανέρωναν τα δεδομένα, πέραν κάθε αμφιβολίας τεχνητής ή μη...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου