Μεγαλώνοντας απέκτησε δυο μόνιμα κουσούρια, όπως το' βλεπα εγώ. Την λατρεία στον Μαρξ και στον Ολυμπιακό. Βλέπετε ο μακαρίτης πια πατέρας του τον πήγαινε στο γήπεδο από τριών ετών, προδιαγεγραμμένος ο εθισμός λοιπόν. Έλεγε ότι η ομαδάρα του είχε προκύψει από τα λαϊκά σπλάχνα της φτωχολογιάς του Πειραιά όπου γεννήθηκε κι έζησε στα πρώτα παιδικά του χρόνια. Και όταν του μίλαγα για τους μπιζναδόρους προέδρους που ανέλαβαν κατά καιρούς την τύχη της ομαδάρας του και τα σκοτεινά από πίσω συμφέροντα στον λαμπερό επιφανειακά κόσμο της μπάλας, απαντούσε πάντα ότι αυτό δεν άλλαζε τις καταβολές της αγαπημένης ομάδας του στον "Περαία" του.
Η ζωή μάς χώρισε για κάμποσα χρόνια και όταν ξαναβρεθήκαμε, παρά τις διαφωνίες μας, συνεχίσαμε την παρέα σε λιγότερο τακτικούς ρυθμούς, αλλά με έντονες μερικές φορές τις "φιλικές εντάσεις" πάνω στην κουβέντα. Δεν ξέρω αν τελικά αυτό φανέρωνε ότι παραμείναμε για πάντα παιδιά.
Σήμερα το μεσημέρι βρεθήκαμε για μπύρες. Με κοίταξε εμφανώς προβληματισμένος και μου είπε με πολύ σοβαρό ύφος ότι πήρε μια επώδυνη αλλά αναγκαία γι' αυτόν απόφαση. "Ξέρεις, αποφάσισα να μην ξαναπατήσω στο γήπεδο, όσο κι αν με στενοχωρεί αυτό. Δεν γίνεται αλλιώς από τη στιγμή που η διοίκηση της ομάδας έβγαλε απόφαση πως θέση μέσα σε αυτό έχουν μόνο οι εμβολιασμένοι. Είναι θέμα αρχών πια για μένα. Κανένας δεν θα εκμεταλλευτεί την αγάπη του κόσμου, για ένα σύμβολο που ίσως τελικά δεν υφίσταται έτσι όπως το είχα πλάσει εγώ στο μυαλό μου. Δεν θα γίνω ποτέ ο τσάτσος κανενός ούτε θα δεχτώ την απαξίωση εκείνων που έχουν πάρει τις αποφάσεις τους για το πώς θέλουν να ζήσουν".
Έμεινα άφωνος για λίγο, καθώς ήξερα ότι είχε ήδη ολοκληρώσει τον εμβολιασμό του και με τη δεύτερη δόση, παρά τα όσα του είχα αναφέρει εγώ για τους κινδύνους. Πεισματάρης και ισχυρογνώμων ανέκαθεν, περισσότερο μάλλον κι από μένα. Του τόνισα ότι τον ίδιο τίποτε δεν τον εμπόδιζε να πηγαίνει, όποτε τον έπιανε στερητικό σύνδρομο, να βλέπει την ομάδα του από κοντά, οπότε μήπως βιάζεται να κάνει δηλώσεις. Με κοίταξε έντονα στα μάτια, με αυστηρό ύφος που δεν επέτρεπε καμία αμφισβήτηση στα λόγια του: "Άκου τι σου λέω. Άσχετα με την επιλογή τη δική μου στο θέμα του εμβολίου, δεν καταδέχομαι με τίποτα να νομιμοποιήσω μια τέτοια διχαστική απόφαση που θα στείλει ανθρώπους να πράξουν κάτι παρά τη θέλησή τους. Τους εκβιασμούς ποτέ δεν τους γούσταρα και προς εμένα και προς τους άλλους. Για να μη σου πω ότι μπορεί και να μην ξανασχοληθώ με την μπάλα. Τελείωσα σου λέω, τέλος γαμώ την τρέλα μου". Και κατέβασε μονορούφι την μπύρα του ενώ ένιωθα περήφανος που είναι φίλος μου..
Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου