ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 4 Απριλίου 2021

Πείτε τα καλοί μου "αιρετικοί" συνάνθρωποι:

Όχι για να τ' ακούσουν οι ... τεχνοκράτες χαρτογιακάδες τύπου Βρυξελλών και οι "δουλευταράδες φωστήρες" (ή ..."βιορομπότς") της πολιτικής! Όχι βέβαια, αυτοί είναι μια κλειστή "συντεχνία", παρά τις φαινομενικές διαφορές (ιδεολογικής και όχι μόνο φύσης) μεταξύ των μελών της, που δεσμεύονται με όρκους αφοσίωσης απαράβατης. Αυτοί κάνουν τη δουλίτσα τους βάσει σχεδίων που δεν είναι καν σημερινά  και βάσει προσομειώσεων και είναι απόλυτα δοσμένοι σε αυτά που (έχουν εντολές να) κάνουν! Πείτε τα, μιλήστε ελεύθερα, να τα ακούσει ο ("κυρίαρχος")"λαός", ο "κόσμος", τα "πειραματόζωα"...Μήπως και λειτουργήσουν ως ηλεκτροσόκ σε βραχυκυκλωμένες συνειδήσεις, μήπως ξυνήσει από το μασκοφορεμένο λήθαργο η έννοια της ΛΟΓΙΚΗΣ, μήπως και παραμερίσουν το  παραπέτασμα της γεμάτης ψηφιακής αποχαύνωσης "Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης", μήπως αφουγκραστούν τα κελεύσματα της κοβιντοκίνητης {"να μη σπαταληθεί αυτή η ευκαιρία" όπως δήλωσε και ο ...άγιος ποντίφηκας ή πάπα(ρα)ς} παγκοσμιοποίησης. Ονειρεύονται «Παγκόσμια ηγεσία» και Great Reset: Σχέδιο για lockdown μέχρι να εμβολιαστούν όλοι.

Έχει και αυτό βάση, φοβόμαστε αλλά δεν μπορούμε άλλο να μη το σκεφτόμαστε μετά από όλα τα ανήκουστα και αδιανόητα που έχουμε ακούσει, δει και βιώσει από "αρμόδιους", "ειδικούς", "κεφαλές κοινωνιών": Διάσημος Ιταλός Ψυχίατρος:θα ρίξουν νέο επικίνδυνο ιό για ν’ ανακτήσουν τον έλεγχο της κατάστασης.Καθώς ο covid19 ως επί το πλείστον είναι θεραπεύσιμος!. Το πρόβλημα είναι εξω-ιατρικό είναι γεωπολιτικό, οικονομικό, συνδέεται με 1 σύστημα διακυβέρνησης!Οι άνθρωποι προτιμούν τα πειραματικά εμβόλια από τις θεραπείες:Οι Big Pharma οδηγούν σε ψυχιατρικό σύνδρομο”

"Αυτή είναι η πιο επικίνδυνη περίοδος στην ιστορία του ανθρώπου. Η σοβαρότητα αυτής της πλοκής δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Δεν οφείλεται σε καμία απειλή συμβατικού πολέμου ή πυρηνικής εξομάλυνσης. Βασίζεται στο γεγονός ότι πρόκειται για ψυχολογικό πόλεμο που διεξάγεται από ψυχοπαθείς εναντίον όλης της ανθρωπότητας και προωθείται από μια μικρή ομάδα τεράτων, τα οποία κι έχουν πάρει τον έλεγχο των ανθρώπινων συνειδήσεων μετά από δεκαετίες μαζικού υπνωτισμού από τα ΜΜΕ"  - ΓΚΑΡΥ ΜΠΑΡΝΕΤ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου