ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 1 Μαΐου 2020

Ένα πολύ δυνατό ντοκιμαντέρ: " TRACE AMOUNTS : Vaccine Documentary - A Must Watch for parents Ή να το πούμε αλλιώς εμείς :

Πώς "οι σύριγγες" πλέον υποσκάπτουν τα θεμέλια της ανθρώπινης ύπαρξης, από την πιο τρυφερή ηλικία!
(Όσο για τον Bill Gates; Μπορούμε να εμπιστευτούμε οτιδήποτε μας δωρίσει ο τρανός και σπουδαίος κύριος για να εισαχθεί στον οργανισμό μας; Από εμβόλιο, υπόθετο, χαπάκι έως καραμέλα για τον πονόλαιμο..; Του έχουμε και το δικό του link αφιερωμένο στο τέλος για να μην μείνει με το παράπονο, μαζί με το βιντεάκι του επίλογου...)

traceamounts.com/

During the past 20 years, the frequency of autism occurring in children has skyrocketed from 1 in 10,000 to 1 in 68, and the scientific community is no closer to determining a cause. Trace Amounts is the true story of Eric Gladen’s painful journey through mercury poisoning that he believes resulted from a thimerosal-loaded tetanus shot. His discoveries led him on a quest for the scientific truth about the role of mercury poisoning in the Autism epidemic.

After recovering from a sickness that would bring him to the edge of despair, Eric Gladen began researching the science behind what had made him so sick. His research led him straight into one of the biggest medical debates of all time, the question of whether or not childhood vaccines are causing Autism. He would end up quitting his career, moving into an RV, and traveling the country interviewing experts and piecing together thousands of studies and leaked documents. But Eric wasn’t focused on the vaccines themselves, he was focused on something that belongs nowhere near vaccines — mercury.

From the Mad Hatter Syndrome in the late 1800’s, to Pink Disease in the first half of the 20th to the Iraqi Grain Incident in the early 1970’s, humans have learned time and again of the debilitating neurological and physical damage that mercury can cause. Then why and how did it end up in our childhood vaccines? Trace Amounts explores the origin of the use of mercury in the vaccines and exposes the continued greed based decision to keep mercury in the vaccines through several decades. Trace Amounts is the result of nearly a decade of research and travel, in which top scientists, government officials, parents of children with Autism, and the average Joe unravel the truths, secrets, and tragedies, of the skyrocketing Autism rates.

Could a tragedy, which brought one of the greatest nations to its knees, and stole a generation of children, have been avoided? "


Συνδέστε το παραπάνω βίντεο με αυτά τα πολύ σημαντικά στοιχεία, που κλείνουν ή μάλλον ράβουν με κλωστή και βελόνα πολλά στόματα. Από αυτά που διδάσκονται πώς να μιλάνε σύμφωνα με τα δωράκια και τις οδηγίες των τεράστιων και μισάνθρωπων συμφερόντων:


"...στις ΗΠΑ «δεν μπορείς να μηνύσεις έναν κατασκευαστή για θάνατο ή τραυματισμό από εμβόλιο, καθώς η βιομηχανία απολαύει ομοσπονδιακής ασυλίας». Γιατί άραγε;
> Η νόσηση προκαλείται από τα εμβόλια, όχι από τους ιούς.
> Οι ιοί ενεργοποιούν θεραπευτικές διεργασίες στον ανθρώπινο οργανισμό.
Δεν είναι εχθροί, αλλά φίλοι μας.

> Η γρίπη των χοίρων που ξέσπασε το 2009 οφειλόταν σε γενετικά τροποποιημένο, τεχνητό ιό.
> To AIDS εισήχθη σκόπιμα στην Αφρική, με στόχο τη λεηλασία των άφθονων πλουτοπαραγωγικών πόρων της από ορισμένες δυτικές χώρες.
> Πολλά εμβόλια είναι γενετικά τροποποιημένα, και ο στόχος τους είναι η πρόκληση της νόσησης, ώστε μετέπειτα να επινοηθούν «προληπτικές μέθοδοι» για τη διάσωση του πληθυσμού από τα «θανατηφόρα νοσήματα».
> Το «επιστημονικό γεγονός» ότι τα μικρόβια προκαλούν τη νόσηση, στο οποίο βασίζεται η σύγχρονη πολιτική φροντίδας της υγείας, είναι μύθος.
> Τα εμβόλια προκαλούν σοβαρές παρενέργειες, στις οποίες συγκαταλέγονται τα αυτοάνοσα νοσήματα, το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου και ο αυτισμός.
Οι πραγματικές επιστημονικές αλήθειες δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών και των διαμορφωτών της πολιτικής, που είναι ευφυέστατα άτομα. Και αυτό δεν είναι μύθος! Μοναδικό μέλημα των φαρμακοβιομηχανιών-κολοσσών είναι η κερδοσκοπία, η οποία εξασφαλίζεται με τη διαιώνιση μύθων. Με άλλα λόγια, οι εταιρείες που κατασκευάζουν τα εμβόλια και οι κυβερνήσεις με τις οποίες συνεργάζονται, αποκομίζουν πακτωλό κερδών όταν οι πληθυσμοί νοσούν ή κυριεύονται από το φόβο της νόσησης. Κατά συνέπεια, μία από τις πολυάριθμες λανθασμένες απόψεις που έχουν εμφυσηθεί μαζικά, είναι ότι ο εμβολιασμός είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την καλή υγεία. Και εντέλει, οι φαρμακοβιομηχανίες τα κατάφεραν: η μία γενιά μετά την άλλη πιστεύει ότι τα εμβόλια σώζουν ζωές και χαρίζουν μακροζωία. "

ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΛΟΓΟ:   Κάποιες στιγμές διανοητικής διαύγειας, στον καιρό της κορωνοθολούρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου