ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2018

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΗ ΒΙΟ.ΜΕ. - "ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ! Η ΒΙΟ.ΜΕ. ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΕ ΧΕΡΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ"

Ως εισαγωγή, από εμάς, ένα κατατοπιστικό βίντεο:

BIO.ME.: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ; ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ! / VIO.ME.: WE CAN DO IT!



Είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί
Εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε
Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα
κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο.

Τάσος Λειβαδίτης


 ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ :
    • από Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης (Αθήνας) στη ΒΙΟΜΕ :
      " Την Πέμπτη 8/11 επαναλαμβάνεται ο πλειστηριασμός (με επικίνδυνα μειωμένο τίμημα) για τα οικόπεδα και τις εγκαταστάσεις σε μέρος των οποίων λειτουργεί εδώ και πέντε χρόνια η Αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟΜΕ.
      Οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟΜΕ και οι Πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης στον αγώνα τους καλούν σε μαζική κινητοποίηση στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης και στο υπουργείο Εργασίας στην Αθήνα για να αποτραπεί και αυτή τη φορά η απόπειρα καταστολής του αυτοδιαχειρζόμενου εγχειρήματος.
      Για να μείνει ανοιχτός ο δρόμος της εργασίας, χωρίς εκμετάλλευση, με ισότητα και αξιοπρέπεια, και του περάσματος της οικονομίας στα χέρια της κοινωνίας.

      https://www.facebook.com/vio.me.Athens "

      •  από ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ:
      " Η ΒΙΟ.ΜΕ. θα μείνει σε χέρια εργατικά | Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
      Νοέμβριος 7, 2018
      ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: ΠΕΜΠΤΗ 8/11, 15/11 & 13/12 στις 11:00
       Τον Αύγουστο του 2011 η Βιομηχανική Μεταλλευτική (ΒΙΟ.ΜΕ.), θυγατρική εταιρία της Philkeram Johnson, ιδιοκτησίας της
      οικογένειας Φιλίππου, χρεώνεται από τη μητρική της εταιρία με δάνειο ύψους 1,9 εκατομμυρίων ευρώ, σε μια προσπάθεια της Philkeram Johnson να παρουσιάσει πλασματικό παθητικό, ισοσκελίζοντας έτσι με αυτήν την κομπίνα τον αρνητικό ισολογισμό της εταιρίας. Οι εργαζόμενοι παρέμεναν όμως απλήρωτοι και έπειτα από 18 μήνες επίσχεσης εργασίας, το σωματείο της ΒΙΟ.ΜΕ., που λειτουργεί με διαδικασίες οριζοντιότητας, αποφάσισε, στη γενική του συνέλευση την αυτοδιαχείριση της ΒΙΟ.ΜΕ, προχωρώντας στην κατάληψη του εργοστασίου. Σήμερα η ΒΙΟ.ΜΕ. λειτουργεί με αυτοδιαχείριση της παραγωγής με εργατικό έλεγχο, χωρίς αφεντικά, με τους ίδιους τους εργάτες να συναποφασίζουν για ότι αφορά τη λειτουργία του, αμεσοδημοκρατικά.
      Στις 25/10/2018 ξεκίνησε εκ νέου στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης η διαδικασία του επιχειρούμενου πλειστηριασμού ολόκληρου του εργοστασιακού οικοπέδου και όχι μόνο του τμήματος της Philkeram Johnson όπως είχαν προτείνει οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ.. Συντονισμένα,
      υπό την ταύτιση των συμφερόντων τους, κράτος και αφεντικά επιδιώκουν να τερματίσουν το εγχείρημα της εργατικής αυτοδιαχείρισης της ΒΙΟ.ΜΕ. και να ωθήσουν τους εργάτες της στην ανέχεια και την ανεργία. Σημειωτέον, στο πλευρό της εργοδοσίας στέκονται οι εργαζόμενοι της Philkeram Johnson, οι οποίοι έχουν υιοθετήσει μια αντιδραστική στάση κανιβαλισμού μέσα στους κόλπους της εργατικής τάξης. Αλλοτριωμένοι και συναινετικοί απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία, έχουν επιλέξει να στραφούν απέναντι στους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ., ερχόμενοι σε πλήρη ρήξη με τα πραγματικά τους ταξικά τους συμφέροντα και κάθε έννοια αξιοπρέπειας, με την οικογένεια Φιλίππου τους υπόσχεται πως με το πέρας του πλειστηριασμού του συνόλου του οικοπέδου, θα τους καταβάλλει τα χρήματα που τους χρωστάει.
      Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προεκλογικά επιχείρησε να προσεγγίσει τους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ. υποσχόμενος πως μόλις γίνει κυβέρνηση θα διευθετήσει το ζήτημα. Οι κίβδηλες αυτές υποσχέσεις που είχαν σκοπό την εξαργύρωση ψήφων στις κάλπες κατέρρευσαν με τον πιο
      εξόφθαλμο τρόπο όταν τον Ιούλιο του 2016 τα ΜΑΤ επιτέθηκαν σε εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. και αλληλέγγυους πραγματοποιώντας 2 προσαγωγές αλληλέγγυων και τραυματίζοντας διαδηλωτές (τους 2 προσαχθέντες, 2 εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. και έναν αλληλέγγυο). Το κράτος έχει συνέχεια. Είτε η διαχείριση του είναι δεξιά είτε αριστερή, ο ρόλος του είναι η διαιώνιση της πολιτικής ανελευθερίας και της οικονομικής εκμετάλλευσης των από τα κάτω, με την καταστολή να αποτελεί πάγιο μέσο επιβολής του. Το κράτος διασφαλίζει την αναπαραγωγή και τη διεύρυνση των συμφερόντων των προνομιούχων εις βάρος των άκληρων στρωμάτων.
      Το κράτος και το κεφάλαιο εξοντώνουν καθημερινά την κοινωνική βάση εντείνοντας τη φτώχεια και την εκμετάλλευση μέσα από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές ταξικής αφαίμαξης που απαιτεί η αναδιάρθρωση του κεφαλαίου λόγω της καπιταλιστικής κρίσης υπερσυσσώρευσης. Για να μη μένει η τάξη μας θεατής στην εξόντωση της, είναι επιτακτική η ανάγκη να περάσουμε στην αντεπίθεση. Να οργανωθούμε σε σωματεία βάσης και να αντιπαλέψουμε την ασυδοσία των αφεντικών, είτε μεγάλων είτε μικρών, τις ξεπουλημένες γραφειοκρατικές-καθεστωτικές συνδικαλιστικές παρατάξεις και τα πατερναλιστικά συνδικάτα. Δε χρειαζόμαστε ούτε ηγεσίες, ούτε αντιπροσώπους. Γνωρίζουμε καλά οι ίδιοι τα συμφέροντά μας ως τάξη, τις ανάγκες μας και τις επιθυμίες μας. Η αυτοοργάνωση και η αυτενέργεια μέσα από οριζόντια και αντιιεραρχικά κοινωνικά και ταξικά σχήματα είναι που μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για το ριζικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, την κοινωνική επανάσταση, που θα συνεπιφέρει την ατομική και συλλογική χειραφέτηση μέσω της αναδιοργάνωσης των κοινωνικών και παραγωγικών σχέσεων, για την ελευθερία του καθενός, την ισότητα όλων και την κοινοκτημοσύνη σε μια κοινωνία γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης, οργανωμένη στις βάσεις του ελευθεριακού κομμουνισμού.
      Για μας η ΒΙΟ.ΜΕ. αποτελεί ένα ελευθεριακό παράδειγμα ταξικής αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης της παραγωγής. Ο αγώνας των εργαζομένων της είναι δίκαιος. Είναι μια προωθημένη και ριζοσπαστική απάντηση των εργατών προς τους καπιταλιστές που ζούνε από την εργασία των πρώτων, μέσω της άντλησης της υπεραξίας, στηριζόμενοι στην καταχρηστική κατοχή ατομικής ιδιοκτησίας. Ο αγώνας για αυτοδιαχείριση είναι κομμάτι του αγώνα για την κοινωνική επανάσταση και ως τέτοιο καλούμαστε να το υπερασπιστούμε. Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. αντιλαμβάνονται πως κανένας θεσμικός ή νομικός φορέας δεν μπορεί να τους εγγυηθεί την αξιοπρέπειά τους. Μόνο οι ανυποχώρητοι αγώνες τους μπορούν να δώσουν νικηφόρα έκβαση. Στεκόμαστε δίπλα τους, με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη, έχοντας πάντα το βλέμμα μας στραμμένο στο συνεχή δρόμο για την κοινωνική επανάσταση για μια αυτοδιεθυνόμενη κοινωνία. "

      Πηγή ανακοίνωσης και συνοδευτικού κειμένου

      Δεν υπάρχουν σχόλια:

      Δημοσίευση σχολίου