ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Democracy is dead and buried!

"κάποιος πρέπει να αντικαταστήσει τις κυβερνήσεις και μου φαίνεται λογικό αυτές να είναι οι επιχειρήσεις"
Ντέηβιντ Ροκφέλλερ

Το παρακάτω σατυρικό βίντεο, για την αμερικανική εκλογική παρωδία, συνδέστε το και με αυτή την ανάρτηση: Αmerican Horror Story....


 " History has shown us that voting on elections accomplishes next to nothing, and that real lasting revolutionary change is won through hard work, by real people self organizing, and not by elected politicians. Yet every four years, the spectacle of the Democrats VS Republicans entices millions and makes them forget these proven facts. Trap News is our friendly (and funny, we hope) reminder of this."
from subMedia.tv on Vimeo.




Γεγονός: τελευταίες μελέτες αποδεικνύουν ότι ο πλούτος που κατέχει το 1% του πληθυσμού της παγκοσμιοποιημένης (και βαριά στρατιωτικοποιημένης)"αρένας" της εποχής μας κοντεύει να ξεπεράσει το συνολικό πλούτο του 99% του υπόλοιπου πληθυσμού!

 Ενώ με τις συμφωνίες TTP, TTIP (που με νύχια και δόντια προσπαθούν οι Ηνωμένες Εταιρείες της Αμερικής ή ΗΠΑ να περάσουν στην Ενωμένη Ευρώπη των γραφειοκρατών και των Eurogroup σε απόλυτη μυστικότητα για τους euroυπηκόους) και CETA οι πολυεθνικές εταιρείες καθίστανται υπεράνω των εκλεγμένων κυβερνήσεων. Αφού οι πρώτες θα διαμορφώνουν την πολιτική στους τομείς της παραγωγής (διαλύοντας εκ θεμελίων την εγχώρια παραγωγή αλλά και τα τελευταία ψιχία εργασιακών δικαιωμάτων), της εκπαίδευσης, της υγείας και σε όλο το φάσμα των κοινωνικών γενικά δραστηριοτήτων. Και οι κυβερνήσεις απλά θα ευθυγραμμίζονται. Και θα μπορούν να σέρνουν ολόκληρα κράτη σε υπερεθνικά δικαστήρια, μηνύοντάς τα εάν η νομοθεσία τους υπερασπίζεται τα συμφέροντα και δικαιώματα των πολιτών τους, κι οπότε πλήττει τα κέρδη των εταιρειών, και να αποσπάνε τεράστιες και δυσβάσταχτες αποζημιώσεις! Ενώ εκείνες, ακόμη κι αν λειτουργούν βλαπτικά έως καταστροφικά για το δημόσιο συμφέρον, θα παραμένουν ανέγγιχτες! Δίκαιο και λογικό στους μισάνθρωπους και σαδιστικούς καιρούς που ζούμε, σωστά;

Η δημοκρατία στην "πολιτισμένη Δύση" έχει οριστικά και αμετάκλητα πεθάνει και θαφτεί και συντόμως θα υπάρξει και...επίσημη ανακοίνωση;

Φωτογραφίες  από τη διαδήλωση 250.000 ανθρώπων στο Βερολίνο, στις 10 του Οκτώβρη, ενάντια στον εφιάλτη που λέγεται ΤΤIP! Στην Ελλάδα της "αριστεράς" γίνονται δεκτά τα πάντα για το καλό της "ανάπτυξης"!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου