"Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε ένα μέρος της Γης, όλα τα συναισθήματα και οι αξίες!
Η Τρέλλα συστήθηκε τρεις φορές στην Ανία και πρότεινε να παίξουνε κρυφτό!
Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε:
-Τί είναι το κρυφτό;
Ο Ενθουσιασμός άρχισε να τρέχει και να χορεύει παρέα με την Ευφορία, και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω-κάτω, για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια -την οποία δεν ενδιέφερε ποτέ τίποτα- να παίξουν και αυτοί.
Αλλά υπήρχαν και πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν:
Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει, γιατί ήξερε ότι, ούτως ή άλλως, κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν!
Η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει.
...Ένα, δύο, τρία... άρχισε να μετράει η Τρέλλα.
Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε.
Η Πίστη πέταξε ψηλά στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στη σκιά του Θριάμβου, ο οποίος με τη δύναμή του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.
Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν ένα υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της, οπότε την άφηνε ελεύθερη. Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μία ηλιαχτίδα.
Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα. Ένα καλά κρυμμένο μέρος μόνο για αυτόν.
Ο Θυμός πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού. Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.
Το Ψέμα ήξερε καλά τον τρόπο με τον οποίο θα νικήσει το παιχνίδι και παραφύλαγε μέσα σε μία σπηλιά.
Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμα κάπου να κρυφτεί. Ήτανε όλες οι κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο τριανταφυλλιάς και κρύφτηκε από πίσω.
-... 1000, μέτρησε η Τρέλλα και άρχισε να ψάχνει.
Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά, αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακρυά!
Μετά βρήκε την Πίστη, που μίλαγε στον ουρανό με το Θεό.
Ένιωσε τον ρυθμό του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε τη Ζήλια, δεν ήταν δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο!!!
Τον Θυμό τον κατάλαβε από τα κύματα στην επιφάνεια της λίμνης.
Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα, αφού δεν είχε αποφασίσει ακόμα πού να κρυφτεί!
Σιγά-σιγά τους έβρισκε όλους, εκτός από τον Έρωτα.
Η Τρέλλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δέντρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορυφή βουνού, μα τίποτα. Ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει όταν άκουσε μία φωνή να της φωνάζει:
-Έλα, είμαι πίσω από τα τριαντάφυλλα.
Ήταν όμως η φωνή του Ψέματος.
Βρήκε τον θάμνο γεμάτο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον ταρακουνάει νευρικά, ώσπου άκουσε ένα βογκητό.
Ήταν όμως ο Έρωτας που τα αγκάθια του χτύπησαν τα μάτια.
Η Τρέλλα δεν ήξερε πώς να επανορθώσει. Έκλαιγε, ζήταγε συγγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει οδηγός του Έρωτα.
Από τότε, ο Έρωτας έμεινε τυφλός και η Τρέλλα ήταν πάντα εκεί για να τον συνοδεύει...
το διαβάσαμε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου