ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Το συμβόλαιο: μια ξαφνική συνάντηση με τον κερασφόρο "βασιλιά"!


Εμφανίστηκε από το πουθενά ξαφνικά μπροστά μου σ'εκείνο το απομονωμένο μικρό σταυροδρόμι, σ'εκείνη την απόμερη επαρχιακή τοποθεσία που είχα καταφύγει για να μην βλέπω και ακούω πια τα  θολά βλέμματα και τα ξηλωμένα λόγια των ενοίκων της πόλης.

Φορούσε υποδειγματικά ατσαλάκωτο κοστούμι, κρατούσε το δερμάτινο χαρτοφύλακα σαν υπόδειγμα γιάπη, αλλά το κατακόκκινο των ματιών του και τα πλούσια κέρατα στο κεφάλι του πρόδιδαν την ταυτότητά του.

Δεν έχασα την ψυχραιμία μου. Όταν έχεις να κάνεις με τα ανθρώπινα θεριά, τις μηχανορραφίες και τα κόλπα τους, δεν σε θορυβούν και πολύ -μόνο να σε ταράξουν ίσως λιγάκι στην αρχή- οι ξαφνικές συναντήσεις με τα μη-ανθρώπινα, κι ας πρόκειται και για τον "βασιλιά"!

-Τι έχουμε εδώ; προσποιήθηκα τον αδιάφορο. Δεν θυμάμαι να σε κάλεσα, ούτε εσένα ούτε κάποο τσιράκι σου κι ας βρίσκομαι καταμεσής σε σταυροδρόμι.

-Μάλλον φίλε μου δεν τα λες όλα. Απάντησε αυτός γελώντας και τα κατακόκκινα μάτια του άστραψαν με μια τρομαχτικά απόκοσμη λάμψη. Ξέχασες ότι μόλις πριν λίγο σισοτραγουδούσες το "Sympathy for the Devil" των καλών παλιών μου συνεργατών Rolling Stones , όπως επισημαίνουν και οι χριστιανικοί έντυποι οδηγοί για νέους που επιθυμούν να αναγνωρίζουν τα σημάδια μου παντού, ακόμη και στο χώρο τηςμουσικής και να μην λοξοδρομούν από τον ανιαρό και αμετανόητα εγωπαθή δρόμο του Θεού. Γιατί εγώ είμαι στην πραγματικότητα ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου! Και υπόδειγμα επαγγελματία, αν και τελευταία έχω κι εγώ τις επαγγελματικές μου δυσκολίες..
- Βρε τι έπαθα με το τραγούδι που ανέσυρα από το εγκεφαλικό μου τζουκ-μποξ για να με συντροφέψει σε αυτή τη βόλτα! Απ'ότι φαίνεται εσύ εκμεταλλεύτηκες την χωρίς σκοτεινό σκοπό μουσική μου επιλογή, όπως κάνουν και οι χριστιανικοί οδηγοί αποχαυνώνοντας και προσυλητίζοντας τα μυαλά των νέων και έψαχνες ευκαιρία να με προσεγγίσεις. Ίσως και να με τιμά που μπήκες σε τέτοιο κόπο για την αφεντιά μου. Αλλά τι εννοείς λέγοντας για επαγγελματικές δυσκολίες;

-Yes! έκανε εκείνος σφίγγοντας την ελεύθερη γροθιά του θριαμβευτικά. Το'ξερα ότι θα'χε ενδιαφέρον η σημερινή μου συνδιαλλαγή. Όσο για την ερώτησή σου, θα αρκεστώ να σου απαντήσω ότι δυσκολεύομαι εγώ και οι πιστοί μου δαίμονες να κλείσουμε τα συμβόλαια που είχαμε συνηθίσει να κλείνουμε, μέχρι τους τελευταίους εξωφρενικούς καιρούς σας.

Κι αυτό γιατί όλο και λιγότερους θνητούς βρίσκουμε που να διαθέτουν ψυχή και να μην αποτελούν κελύφη δίχως περιεχόμενο, κάτι σαν άδεια, άχρωμα, άοσμα και άβουλα δοχεία με τελείως μηχανικά αντανακλαστικά και αυτοματοποιημένη συμπεριφορά! Ίσως οι επίγειοι θνητοί κι αφοσιωμένοι υπηρέτες μας σε υψηλές θέσεις και αξιώματα εξουσίας και μαζικής επιρροής, οι οποίοι μου είχαν παραχωρήσει την ψυχή τους από τα εφηβικάτ τους- κάποιοι σχεδόν κι από τα παιδικά- χρόνια τους, το έχουν παρακάνει τελευταίο με το ζήλο τους να διαφθείρουν την ανθρωπότητα.

-Δηλαδή; για γίνε λίγο πιο αναλυτικός!  Η συνάντησή μας αποδεικνυόταν τρομερά ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική, καθώς ο "βασιλιάς", απ'ότι φαινόταν,  βρισκόταν σε mood ειλικρίνειας και διάθεσης για..εξομολόγηση!
-Ω! Μα είναι απλό! Πολύ πιο απλό από τις οικονομικές ασυνάρτητες αερολογίες με τις οποίες σας τρυπάνε τα έτσι και αλλιώς σε κατάσταση νάρκης από την επιτυχημένη προπαγάνδα μυαλά σας. Βλέπεις, είναι από τη μια οι προκαταλήψεις και λειψές σε ουσία αξίες των θρησκειών του θεού, όπου η "αγάπη" ευτελίζεται ως "θεϊκή αγάπη" και καταντάει μια τυφλή πίστη που δεν ευνοεί πραγματικά την προσέγγιση και αδελφοσύνη μεταξύ των ανθρώπων, αλλά αποτελεί τη δικαιολογία και το εφαλτήριο αδελφοκτόνων διωγμών και διάχυσης υπέροχου μίσους και αγνού κακού!-στο σημείο αυτό τα μάτια του έγιναν τόσο κόκκινα που για λίγο ταράχτηκα. Kαι συνέχισε:
Ευτυχώς, όλη αυτή η ιστορία δούλεψε τελικά για εμένα! κι όχι μόνο αυτό: όσο περισσότερο ενοχοποιούμουν για όλα και απαγορευόμουν, τόσο περισσότερο αυξανόταν η γοητεία και η επιρροή μου στα ανθρώπινα κοπάδια και ειδικά στους βοσκούς τους! Γατί ο εξουσιασμός, κι ας επικαλείται τους πιο ανιδιοτελείς σκοπούς, από πολύ παλιά αποτελούσε φιλόξενο έδαφος για εμένα και τους δαιμονικούς μου στρατιώτες και αξιωματικούς, καταληψίες ανθρώπινων υποστάσεων!
Από την άλλη, δεν θέλει πλέον πολύ να απωλέσουν πάρα πολλοί άνθρωποι, σαν τα τελευταία φύλλα που εγκαταλείπουν μόνιμα το μαραμένο πια Δέντρο της Ζωής, τα τελευταία ψιχία της όποιας εναπομείνουσας προβληματικής κι ετοιμοθάνατης ψυχής τους! Χάρις και στη διάχυση ατόφιας σαν χρυσό απληστίας, παράλληλα με πλούσιες δόσεις αδικαιολόγητου μα τόσο χρήσιμου φόβου, μέσω των ανθρώπων και κέντρων εξουσίας που λογοδοτούν σε μένα ή σε κάποιες άλλες ανταγωνιστικές μου σκοτεινές, όπως τις λέτε εσείς, πανάρχαιες θεότητες από Βαβυλώνα κυρίως μεριά, αλλά αυτό είναι μια μεγάλη ιστορία μέσα στην ανθρώπινη ιστορία σας και θα μας αποσπάσει από το σκοπό αυτής της συνάντησης. Όπως και να'χει είμαστε επιχειρηματίες κι έχουμε κάποιους κανόνες στον μεταξύ μας ανταγωνισμό, μιας και ο πόλεμος μεταξύ μας θα ήταν ασύμφορος! Αλλά όπως σου περιέγραψα πριν, η κατάσταση έχει μάλλον ξεφύγει από τα αρχικά μου σχέδια και ίσως πρέπει να αναπρογραμματίσω το σχεδιασμό μου και τα επίγεια project με τους εδώ συνεργάτες μου, ώστε να μην μένουν χωρίς ψυχή, ενόσω ακόμη είναι ζωντανοί, οι άνθρωποι. Γιατί όσοι παραμένουν έμψυχοι ή πιέζονται από τους άψυχους φτάνοντας σε οριακά σημεία που φλερτάρουν με την τρέλα, σαν την κυρίαρχη λογική των καιρών σας -και μου το τόνισε εμφανώς ειρωνικά!- κάτι που δεν με εξυπηρετεί γιατί οι "μπίζνες" αυτές στηρίζονται στη νηφαλιότητα και ελεύθερη επιλογή. Ακόμη και αυτοί που οδηγούνται  σε αυτοκτονία παίζουν τελικά το παιχνίδι του Θεού! Κάτι που, αντίθετα με τον παλιό καιρό που το'παιζε ακατάδεχτος με τους αυτόχειρες, πλέον εξυπηρετεί την αγωνιώδη αναζήτηση πληρότητας του βαρετού χριστιανικού παραδείσου. Γιατί αυτός ο μέγας κατεργάρης-χειρότερος ίσως κι από εμένα, που εσείς οι idiots του δίνετε πολλά ονόματα κι αυτός τα υιοθετεί όλα, έχει κατασκευάσει και έναν ισλαμικό κι έναν ιουδαϊκό παράδεισο, ώστε να ικανοποιείται όλη η πελατεία του. Μάλιστα λόγω των αδελφοκτόνων μεταξύ τους και στρατευμένων κατά της άλλης θεϊκης πελατείας, εξτρεμιστικών και οργιαστικά αυτοκτονικών τάσεων των ισλαμιστών τελευταία, ο δικός τους παράδεισος είναι διαρκώς ανανεούμενος και χτυπάει σχεδόν πάντα πληρότητα! Τι να πω; Μερικές φορές εσείς οι άνθρωποι δεν έχετε τόσο πολύ το Θεό μέσα σας, κι ας κόβεστε για το αντίθετο, που ξεπερνάτε ακόμη κι εμένα και τους πιστούς μου δαίμονες στα έργα σας! Με τρομάζουν λίγο αυτές οι εξελίξεις my friend! Ουφ!

 Ο "βασιλιάς" πήρε μια βαθιά ανάσα, αποβάλλοντας από το στόμα έναν ολόκληρο πίδακα μαύρου καπνού και αμέσως με κάρφωσε με τα κόκκινα μάτια του που σα να κιτρίνισαν λίγο, ίσως γιατί η συζήτηση θα γινόταν αυστηρά πια επαγγελματική με την ανάλογη γραφειοκρατία και άνοιξε το χαρτοφύλακά του.

- Πρέπει να παραδεχτώ πως με συνεπήραν όσα μου είπες και μου έλυσαν πολλές απορίες πάνω σε σημάδια των καιρών, αλλά υποθέτω ότι τώρα "θα μπεις στο ψητό" ή να πω καλύτερα "στο επαγγελματικό του πράγματος". Έχεις να μου προσφέρεις κάποιο συμβολαιάκι; Κι αυτό πρέπει να με τιμάει γιατί αποδεικνύει ότι..διαθέτω τελικα ψυχή;
Ο "βασιλιάς" με κοίταξε σοβαρός και απάντησε με αυστηρά επαγγελματικό ύφος, ξεδιπλώνοντας μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου έναν τεράστιο πάπυρο που η άλλη άκρη του σερνόταν κάτω στο χώμα.
-Σωστός στο δεύτερο, λάθος στο μισό του πρώτου. Δεν θα το'λεγα συμβολαιάκι αυτό! Βλέπεις, λόγω δυσκολιών στις δουλειές, έχουμε αναβαθμίσει την ποσότητα και ποιότητα των προσφορών στους υποψήφιους πελάτες. Έχουμε πακέτα εκπληκτικά και πολυτάλαντα, με απόκτηση υψηλών ικανοτήτων και ξαφνικής μα αμετακίνητης στη συνέχεια κοινωνικής ανόδου και με άφθονη πολυτελή διαβίωση σε διάφορες βαθμίδες και πόστα και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας σας, έως και ολίγων αιώνων παραμονή σε όποιον παράδεισο επιθυμεί ο πελάτης, πριν την μόνιμη κατάβαση και παραμονή του στα δικά μας "τροπικά μέρη", να το θέσω έτσι. Έχουμε κάνει ειδική συμφωνία με το Θεό, ώστε να έχει και αυτός την ικανοποίηση να βλέπει τα θέρετρά του με λίγο παραπάνω κόσμο, όχι όπως οι ελληνικοί "καλοκαιρινοί παράδεισοι" αυτό το καλοκαίρι. Λοιπόν..
-STOP! Φώναξα με ύφος που δε σήκωνε αντιρρήσεις και ο "βασιλιάς" έκανε δυο βήματα πίσω! Άσε μεγάλε, μην μπαίνεις σε κόπο. Βλέπεις κι εσύ, εγώ δεν πιστεύω ούτε σε θεούς ούτε σε διαβόλους, ούτε σε μεταθανάτιες ανταμοιβές και τιμωρίες που περνάνε μέσα κι από επίγεια ρουσφέτια! Κι ας σ'έχω τώρα μπροστά μου με σάρκα και οστά! Αρκετές ρεμούλες συμβαίνουν ήδη μεταξύ των ανθρώπων και πακτωλοί συμβολαίων επίγειων έχουν οδηγήσει την ανθρωπότητα στον πιο χυδαίο και ηλίθιο υλισμό και την καταστροφή, με ή και χωρίς τη βοήθεια σας. Κι ας μη μιλήσω και για την αποκάλυψη περί τόσο πολλών άψυχων οντοτήτων ανάμεσά μας. Χάρηκα την παρέα σου αλλά πρέπει να πηγαίνεις τώρα, γιατί είσαι σοβαρός επιχειρηματίας και ο χρόνος σου υποθέτω θα'ναι πολύτιμος.

-Αααγκρ..ΟΧΙ, ΟΧΙ! βρυγχήθηκε θορυβημένος! Έχω όλο το χρόνο του κόσμου αυτού και άλλων μαζί και έχω και ειδικές προσφορές για μη θρησκευόμενους και μάλιστα κάποια εξελιγμένα χωροχρονικά πακέτα ή προγράμματα για εκλεκτούς πελάτες με πλήρως ανεπτυγμένη ή λειψή και μαύρη ψυχή ή έστω ακόμη και υποψία αυτής. Έχουν τον ελκυστικό τίτλο "επέλεξε την παράλληλη πραγματικότητα της αρεσκείας σου με άμεση μεταφορά σε αυτήν" και πληροφοριακά να σου πω ότι οι πραγματικότητες με τη μεγαλύτερη ζήτηση είναι οι εξής:
αυτή του πολιτικού εξουσίας ανεξαρτήτου εποχής, του σύγχρονου υψηλόβαθμου στελέχους μεγάλου πολυεθνικού ή χρηματοπιστωτικού ομίλου, του ασύληπτου serial Killer από την εποχή του Jack The Ripper έως σήμερα, αν και η μεγάλη μου εμπειρία από την ανθρώπινη ιστορία σας με κάνει να δηλώσω ότι δεν διαφέρουν και πολύ μεταξύ τους αυτές οι επιλογές, η πραγματικότητα του βυθισμένου σε sex, drugs&rock'n'roll μουσικού αστέρα, αυτή του Ισπανού Ιεροεξεταστή πρηγούμενων αιώνων για υπέρμετρα ευσεβείς χριστιανούς, επίσης του πάπα και ειδικά των αποκαλούμενων από εσάς σκοτεινών αιώνων του πολιτισμού σας και όπως καταλαβαίνεις οι ιερείς όλων των μεγάλων θρησκειών αποτελούν εκλεκτή πελατεία μου, η πραγματικότητα του μεσαιωνικού βαρώνου και φεουδάρχη, του κατακτητικού Άραβα πολεμιστή των 8ου και 9ου αιώνα για υπέρμετρα ευσεβείς μουσουλμάνους, της χανούμισσας σε οθωμανικό χαρέμι για υπέρμετρα καταπιεσμένους κρυπτοομοφυλόφιλους μισογύνηδες μουσουλμάνους, του διοικητή ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης ανάμεσα σε εν ενεργεία ή απόστρατους Αμερικανούς ακόμη και Ισραηλινούς στρατιωτικούς, αλλά και υπέρμετρα εξαρτημένους από τα συνθήματά τους εθνικοσοσιαλιστές όλης της γης, ο..

-Φτάνει! Φτάνει! φώναξα σοκαρισμένος. Αμέσως όμως ξαναβρήκα την ψυχραιμία μου, γιατί η υπόθεση σήκωνε διπλωματία. Έπρεπε να βρω τρόπο, ακόμα κι αν χρειαζόταν να καλοπιάσω το "βασιλιά", ώστε να καταφέρω να τον ξεφορτωθώ.
Ξέρεις, συνέχισα με προσοχή στα λόγια μου, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι όσο διήρκησε η κουβεντούλα μας κατάλαβα ότι αν και αποκαλούμενο "πνεύμα του κακού", ωστόσο διαθέτεις και σοβαρότητα στα επιχειρήματα και τις αναλύσεις σου και χιούμορ και ειλικρίνεια ζηλευτή και σίγουρα επαγγελματικό κύρος. Άλλωστε εσύ δεν άφησες να εννοηθεί ξεκάθαρα ότι πρέπει να υπάρχει ελευθερία επιλογής στον πελάτη; Οπότε επιλέγω να μη σου πουλήσω την ψυχή μου γιατί τη χρειάζομαι για να αντιμετωπίσω την ανθρώπινη πραγματικότητα που είναι εξωφρενική, ακόμη και για εσένα. Αν ποτέ όμως αλλάξω γνώμη, αν και άθεος, σου υπόσχομαι στην προσκοπική μου ανύπαρκτη τιμή -εδώ ο "βασιλιάς" χαμογέλασε με ένα τελείως ανθρώπινο χαμόγελο, πράγμα ενθαρρυντικό!- ότι θα σε καλέσω, τώρα που σε γνώρισα κιόλας. Συμφωνείς;
-Τελοσπάντων, ας είναι! απάντησε αυτός συγκαταβατικά. Θέλω όμως μια χάρη τελευταία από εσένα.
-Ναι; Και ποια είναι αυτή;
-Να! Επειδή έχω κουραστεί να βολοδέρνω τον κόσμο σας γυρεύοντας το κλείσιμο νέων συμβολαίων, που έχουν άλλη αίγλη και αξία για εμένα και τους υποταχτικούς μου από το να περιμένουμε απλώς να καταλήξουν, απλώς λόγω ποιότητας επίγειου βίου, οι άνθρωποι μετά το θάνατό τους στα λημέρια μου. Κι ας νομίζουν αρκετοί, όσο είναι εν ζωή, ότι είναι αθάνατοι και τους παίρνει να πράττουν τα πάντα! Έχεις λοιπόν να μου συστήσεις κάποιους γνωστούς σου κι όχι απαραίτητα φίλους-μάλλον το αντίθετο πιο πολύ, που θα δέχονταν να διαπραγματευτούν μαζί μου την πώληση της ψυχής τους; Και με ανταλλάγματα, όπως κατάλαβες, πολύ πιο δελεαστικά από εκείνα που προσφέρουν στην κυβέρνησή σου οι δανειστές της χώρας σου, πράκτορες στην υπηρεσία μου αν δεν το'ξερες και αυτοί!

Δεν κρατήθηκα, ξέσπασα στα γέλια, κινδυνεύοντας ίσως να τον εκνευρίσω, μα δεν άργησα να του εξηγήσω, προκαλώντας του ένα βλέμμα εμφανούς συμπάθειας:
- Είσαι φοβερός τύπος! Θα έλεγα ότι ο τόσων αιώνων συγχρωτισμός σου με τους ανθρώπους σε έχει εξανθρωπίσει τόσο όσο δεν φαντάζεσαι κι εσύ! Μίλησες πριν σαν σύμβουλος ασφαλιστικής εταιρείας απέναντι σε υποψήφιο πελάτη που αν και τον απέρριψε, εκείνος δεν το βάζει όμως κάτω. Τελικά, ίσως και να είσαι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, σίγουρα πολύ καλύτερος από τους Ευρωπαίους "φίλους" της Ελλάδας..!

Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου