ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

58 πίθηκοι..


Σχόλιο δικό μας: ένα άρθρο το οποίο συνυπογράφουμε και να προσθέσουμε επίσης κι εμείς ότι ΟΛΟ το πολιτικό τοπίο της χώρας με τους εντολοδότες, τους παρατρεχάμενούς του και τους επαγγελματίες "καταγγέλοντες", από τη μεταπολίτευση ως τώρα, εξελίχθηκε σ'ενα μιαρό βάλτο με λογής δηλητηριώδη επιπλέοντα φίδια και μισάνθρωπα στοιχειά. Που και μόνο το γεγονός ότι ζουν και βασιλεύουν και τον κόσμο κοροϊδεύουν ακόμα, θέτει σε τεράστιο κίνδυνο το παρόν και μέλλον του τόπου και μας προσβάλλει κατάφωρα όλους. Και διανοητικά και αισθητικά...

58 πίθηκοι..*


Μάθημα Πολιτικής Οικονομίας ''δι' αρχαρίους'':
Θεωρούμε (χοντρικά) ότι υπάρχουν δύο μείζονα οικονομικοπολιτικά συστήματα: ο καπιταλισμός και ο κομμουνισμός.
Ή όπως απλοϊκά λέμε, η ''δεξιά'' κι η ''αριστερά''.
Διάφορα άλλα υποσυστήματα αποτελούν αποχρώσεις, ή ερμηνείες των δύο μεγάλων.
Έτσι και το λεγόμενο ''κέντρο'' στην ντόπια πολιτική σκηνή, είναι...
σαφώς υποσύνολο της ''δεξιάς, ή μία προσπάθεια ήπιας εφαρμογής της πολιτικής της.

''Κέντρο'' και ''αριστερά'', ανήκουν σε δύο διαφορετικούς κόσμους. ''Κεντροδεξιά'', μπορεί να υπάρξει. Κεντροαριστερά, ποτέ!
Εξ ορισμού λοιπόν ο όρος ''κεντροαριστερά'' είναι μία μεγαλειώδης απάτη!

Όπως πολιτικοί απατεώνες είναι όσοι ευαγγελίζονται έναν τέτοιο πολιτικό χώρο.
Με αρχή το με δεξιές πολιτικές πρακτικές, και ψευδεπίγραφα ''σοσιαλιστικό'' ΠαΣοΚ του Μεγάλου Απατεώνα, τα αποτελέσματα του οποίου βιώνουμε..
..με ενδιάμεση στάση το εμβληματικά νεοφιλελεύθερο, ''εκσυγχρονιστικό'' ΠαΣοΚ του κιτρινιάρικου (στην ψυχή) Γκόλουμ, που υπήρξε ο στυλοβάτης της διαπλοκής και κυρίως υπεύθυνο της καταστροφής της χώρας..
..φτάνουμε σήμερα στην ''κίνηση των 58'', που φιλοδοξεί να αποτελέσει το ''αόρατο'' ΠαΣοΚ, που θα ξαναρπάξει την ''κουτάλα'', αυτή που τόσο λείπει απ' την πασοκικής προέλευσης πλειοψηφία των μελών της!


Οι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την οιονεί πτώχευση της χώρας και για τα μνημόνια, θέλουν λέει να μας σώσουν!
Οι 58 πίθηκοι!
Και τα 2 εκδοτικά συγκροτήματα με τα παρελκόμενά τους, που λυμαίνονται την χώρα πάνω από μισό αιώνα!

Αυτά που σε λίγο θα προσπαθήσουν να ''γανώσουν'' το κεφάλι μας με την προπαγάνδα τους.
Αυτά που είναι έτοιμα να βαφτίσουν ''σωτήρες'' τους προδότες, και ''άγγελους'' τους δολοφόνους!

Γιατί ΚΑΙ οι 58 ήταν, (και οι περισσότεροι εξακολουθούν να είναι), υπηρέτες, ορντινάτσες, χανουμάκια και τσογλάνια των δύο αυτών εκδοτικών συγκροτημάτων!

Αυτή είναι λοιπόν η νέα ''κίνηση των 58'' πιθήκων!
Μιά κίνηση ανακατάληψης της χώρας από τα ζόμπι του πασοκισμού και διάφορων ''αριστερών'' τυχοδιωκτών..

Ας απολαύσουμε την καινούργια παράσταση..

* Οι ''12 πίθηκοι'' ήταν εμπνευσμένη ταινία επιστημονικής φαντασίας του Τέρι Γκίλιαμ. Οι δικοί μας πίθηκοι είναι 58 και δεν έχουν καμία φαντασία!..


Από Ουδέν Σχόλιον μέσω ΓΡΕΚΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου