ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2021

Μαζικά οικογένειες των θυμάτων του εμβολίου στη Νότια Κορέα θρηνούν τους αγαπημένους τους και ζητούν δικαίωση με σύνθημα ” αναγνωρίστε την υπαιτιότητα”!!

{ Περάστε και μια "δύσπεπτη βόλτα" από ΕΔΩ:  (Το "πάρτι" των ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ συνεχίζεται) " Χάρβαρντ: Καταγράφεται μόλις το 1% των παρενεργειών - EE: 29.934 θάνατοι μετά από εμβολιασμό κατά Covid-19"

Οικογένειες των θυμάτων του εμβολίου κατά του COVID στη Νότια Κορέα θρηνούν τους αγαπημένους τους κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης ”μνημόσυνου”.

Καθώς η Νότια Κορέα συνεχίζει το πρόγραμμα εμβολιασμού κατά του COVID-19, ο αριθμός των θανάτων από παρενέργειες του εμβολίου συνεχίζει να αυξάνεται. Οι οικογένειες των νεκρών πραγματοποίησαν τελετή στις 20 Νοεμβρίου για να ζητήσουν απαντήσεις και δικαιοσύνη από την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας. Οι τεθλιμμένοι συγγενείς ξύρισαν τα κεφάλια τους κρατώντας ψηλά τις φωτογραφίες των νεκρών αγαπημένων τους προσώπων καθώς εκλιπαρούσαν για απαντήσεις από κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Ο Joo-Hwan Noh αγκαλιάζει το πορτρέτο της κόρης του και καταπίνει δάκρυα καθώς ξυρίζει το κεφάλι του για το πένθος.

Η 20χρονη κόρη του Joo-Hwan Noh είχε παραπονεθεί στον πατέρα της τον Σεπτέμβριο ότι εμφάνισε πόνο στο στήθος μετά τη λήψη του εμβολίου Moderna. Έξι μέρες αργότερα, ο σφυγμός της έπεσε ξαφνικά και τελικά πέθανε αφού εισήχθη στο νοσοκομείο.

Μια άλλη τραγική φιγούρα στην εκδήλωση ήταν η Lee Mi-Joo, η οποία έχασε την 25χρονη κόρη της μόλις τέσσερις ημέρες μετά το δεύτερο εμβόλιο της για τον COVID-19 τον περασμένο μήνα.

«Είμαι εδώ διαδηλώνοντας σήμερα για την κόρη μου. Ελπίζω να γνωρίσω ανθρώπους εδώ με τους οποίους μπορώ να γίνω φίλη για να θρηνήσω για τα βάσανα των αγαπημένων μας προσώπων».

Μέλη της οικογένειας των θυμάτων κρατούν πινακίδες και ουρλιάζουν για δικαιοσύνη για τους νεκρούς αγαπημένους τους
Οι τεθλιμμένες οικογένειες κραύγαζαν “αναγνωρίστε την (υπ)αιτιότητα!” μια αναφορά στην έλλειψη παραδοχής από την κυβέρνηση ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτούς τους ξαφνικούς θανάτους.

Η ολονυκτία έγινε μόλις μια ημέρα αφότου μέλη της οικογένειας θυμάτων από το εμβόλιο COVID-19 αντιμετώπισαν την επικεφαλής του CDC της Νότιας Κορέας Jeong Eun-Kyeong, μπλοκάροντας το αυτοκίνητό της και απαιτώντας απαντήσεις από το CDC της Νότιας Κορέας.

thecovidworld 21/11/21


1 σχόλιο:

  1. Δεν λέγονται θύματα αυτοί που πέθαναν από το εμβόλιο, αλλά "παράπλευρες απώλειες"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή