ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2021

Επίσημη πλέον παραδοχή από στέλεχος μεγάλης ευρωπαϊκής κυβέρνησης για απόκρυψη στοιχείων, σχετικά με την κατάσταση της υγείας (και για ανάλογα ανησυχητικούς αριθμούς;) των...Εμβολιασμένων!!!

Σε συνδυασμό και με αυτά τα μαντάτα: Δυσάρεστη έκπληξη από τον «ΕΟΠΥΥ» της Βρετανίας (πενταπλάσια η θνητότητα στους εμβολιασμένους από τους ανεμβολίαστους) - Αποκαλυπτικά είναι και πάλι τα συγκεντρωτικά στοιχεία από τη Μεγάλη Βρετανία, σχετικά με δύο βασικά μεγέθη, που είναι η θνητότητα και η θνησιμότητα μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων πολιτών. Τα συγκεντρωτικά στοιχεία αφορούν στο διάστημα από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Οκτωβρίου και, βεβαίως, είναι αυτά που ανακοινώνονται από τον βρετανικό «ΕΟΠΥΥ» και τους θεσμούς οι οποίοι συνεργάζονται μαζί του... (η συνέχεια στο αναλυτικότατο άρθρο του συνδέσμου, απ' όπου και η εικόνα.)

Οπότε, τιθεται αναπόφευκτα το εύλογο ερώτημα, είτε μας αρέσει είτε όχι: Πόσες επίσημες παραδοχές χρειάζονται πλέον και με τι είδους "επιστημονικά κριτήρια" συνεχίζεται αδιάλειπτα το  πρόγραμμα μαζικών εμβολιασμών με αυτά τα σκευάσματα που ακόμη υπόκεινται σε πειραματικό στάδιο; Και σε κάποιες χώρες έχουμε μάλιστα και αυστηροποίηση των "μέτρων" για καταναγκασμό σε...υποχρεωτικότητα (!). Βέβαια, κάποιοι (μαζί με συνεργάτες, παγκοσμίως) "τρίβουν τα χέρια" τους: Η Pfizer προβλέπει ετήσια έσοδα 36 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το εμβόλιο coronavirus. (France Info). O εκβιασμός συνεχίζεται η Pfizer κάνει υπερκέρδη…όλα καλά ……


ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΣΟΚ.Ο Υπ. Υγείας Ολλανδίας παραδέχθηκε ότι αποκρύπτουν τα στοιχεία για εμβολιασμένους νοσηλευόμενους για να μην μειωθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου στα εμβόλια!!!

  

Στην Ολλανδία ο Υπ. Υγείας αρνήθηκε να δώσει τους αριθμούς των μολύνσεων. Ένας βουλευτής ήθελε τους αριθμούς των μολύνσεων/κρουσμάτων αλλά το αίτημά του δεν ικανοποιήθηκε .

Ο δε Υπουργός Υγείας έφτασε στο σημείο να του απαντήσει ότι πρέπει ν' αποκρύπτουν τον αριθμό των εμβολιασμένων που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία για να μην μειωθεί η αξιοπιστία του εμβολίου (!!!) και να μην χαθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου (!!!!!) στο πρόγραμμα του εμβολιασμού. Απόκρυψη στοιχείων.. (έτσι αντιλαμβάνονται τη διαφάνεια που συνεπάγονται οι αποκαλούμενοι δημοκρατικοί θεσμοί;)

Το είδαμε ΕΔΩ

Posted by
Labels: ,

2 σχόλια:

  1. Αριστοφάνης3 Νοεμβρίου 2021 στις 6:11 μ.μ.

    Γιατί σας κάνει εντύπωση το γεγονός αυτό, όταν την ίδια στιγμή στην Ελλάδα πιάνεται στα πράσα θεσμικός παράγοντας του ιατρικού χώρου μαζί με συναδέλφους του να εκδράμει και να ταίζεται από φαρμακευτική εταιρεία και τα πεζοδρόμια είναι ακόμα στη θέση τους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανιχνευτής3 Νοεμβρίου 2021 στις 10:13 μ.μ.

      'Εχεις δίκιο! Στον "αντί-κοσμο" που βρεθήκαμε (; ή ήμασταν πάντα ριγμένοι σε αυτή την σκατότρυπα, αλλά επιλέγαμε να ξεγελάμε τον εαυτό μας;) τίποτε πια δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση...Το μαύρο, κατάμαυρο, είναι άσπρο, η ελευθερία σκλαβιά, η αμετροέπεια μαγκιά και πρότυπο προς μίμηση, ο θάνατος (σώματος και πνεύματος) είναι ζωή. Όλα κα(β)λά, όλα ανθηρά και ο "λαός" να τραβάει την ανηφόρα προς τον Γολγοθά, πεπεισμένος απ' τους "τελάληδες" πως είναι στο ίσιωμα και το βάρος στην πλάτη με το παλούκι στα οπίσθια είναι για την ευημερία του. Και γραμματείς και φαρισαίοι να συνεχίζουν τα πάρτυ και οι άρχοντες να ανεβάζουν και να κατεβάζουν "αυλικούς' και να γελάνε με την κατάντια των υπηκόων. Υπό αυτότο πρίσμα, και λίγα κάνουν!

      Διαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)