ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 3 Μαΐου 2021

Για να δούμε τι συμβαίνει με ετήσιους αριθμούς και τις κοινωνικές συνθήκες στην Ινδία, αφιερωμένο στα πλήρως απαξιωμένα πια κα εμετικώς υποκριτικά ΜΜΕ που μας τρέλαναν με "νούμερα τρόμου" και "ινδικές μεταλλάξεις"...

 

Πριν το αποκαλυπτικό άρθρο που ακολουθεί, θα θέσουμε δύο-τρεις απορίες, με τις απαντήσεις να προσφέρονται ως τροφή για σκέψη:

Α. Ισχύει καθόλου και το γεγονός ότι όσο πιο πολύ μεταλάσσεται ένας ιός για να επιβιώσει, μπορεί να γίνεται πιο μεταδοτικός αλλά και συνάμα να εξασθενεί ως προς τις επικίνδυνες συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία; Γιατί κάτι τέτοιο είχε δηλώσει για τον "αόρατο" και ο ΠΟΫ, αν θυμόμαστε καλά, στις αρχές του φθινοπώρου του '20...

Β. Γιατί όλα αυτά τα διαφωτιστικά και υπερχρήσιμα για συσχετίσεις κι εξαγωγή συμπερασμάτων στοιχεία δεν τα ανέφεραν ούτε στο ελάχιστο (όπως τόσο βολικά συνέβη κι εδώ) τα ελληνικά ΜΜΕ όταν μας βομβάρδιζαν με φέρετρα-αποτεφρώσεις-τρομολαγνεία από Ινδία; Μήπως αυτό εντάσσεται στα πλαίσια της στήριξης συγκεκριμένων αντι-δημοκρατικών και εμφανώς (για όποιον βλέπει βέβαια) μισάνθρωπων ατζέντων, που προωθούν συγκεκριμένα ολιγαρχικά κέντρα, με  επιδιωκόμενη την κοινωνικο-πολιτική ασφυξία ως παγκόσμια στόχευση κι επερχόμενη τεχνο-αποχαύνωση μίας αφήγησης που θυμίζει δυστοπικό μυθιστόρημα "αχαλίνωτης φαντασίας";

Έρχεται μήπως και η ινδοποίηση της Ελλάδας;  H οικονομική καταστροφή, τόσο άμεσα όσο και μακροπρόθεσμα, λόγω της "υγειονομικής πολιτικής" της κυβέρνησης, δεν μπορεί ακόμη να υπολογιστεί και να αναλυθεί... { Σοκ: Η Ελλάδα χρωστάει τρεισήμισι φορές τον εαυτό της! - Πάνω από 243 δισ. το χρέος των πολιτών :  "Σοκ προκαλούν τα νούμερα του χρέους εξαιτίας του πολύμηνου lockdown το οποίο έχει καταστρέψει ολοσχερώς, την ήδη πληττόμενη από τα Μνημόνια, οικονομία.
Ίλιγγο προκαλούν τα στοιχεία για το ιδιωτικό και δημόσιο χρέος που έρχεται στο προσκήνιο με αφορμή την πανδημική κρίση και αθροιστικά ξεπερνά τα 584 δισ. ευρώ κινούμενο τρεισήμισι φορές πάνω από το ελληνικό ΑΕΠ (168 δις. ευρώ)". Ούτε αυτά τα δεδομένα θα τα ακούσετε ποτέ στην ΞΕΦΤΙΛΑ TV, αντίθετα με το "θανατικό" και την "κρουσματολαγνεία"...}

Να σταλούν μάσκες κι εμβόλια στην Ινδία! «Καταιγίδα» μολύνσεων στην Ινδία, εκτός ελέγχου ο κορονοϊός!

(άρθρο της 28/4/2021)

«Εάν δεν είστε προσεκτικοί, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης
θα σας κάνουν να μισείτε τους ανθρώπους που καταπιέζονται
και... να αγαπάτε αυτούς που καταπιέζουν!»
Μάλκολμ Χ

Μέχρι σήμερα κανένας δεν ενδιαφέρθηκε, δεν ασχολήθηκε με την Ινδία. Σήμερα είναι πρώτο θέμα σε ΟΛΑ τα ΜΜΕ...

Μια τεράστια δημοσιογραφική επιτυχία των "αριστερών" και δεξιών ευρωπαϊκών ΜΜΕ! Για παράδειγμα, η "εφημερίδα των συντακτών", γράφει για την Ινδία του 1,5 δισεκατομμυρίου κατοίκων:
"«Καταιγίδα» μολύνσεων στην Ινδία, εκτός ελέγχου ο κορονοϊός - Σήμερα, για τέταρτη συνεχή ημέρα, η Ινδία κατέγραψε παγκόσμιο ρεκόρ νέων κρουσμάτων με τον αριθμό να ανέρχεται σε 349.691, ενώ έχασαν τη ζωή τους και 2.767 ασθενείς - Αυτοσχέδια κρεματόρια για τους νεκρούς του κορονοϊού στην Ινδία".
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος "επιστήμονας", με ή χωρίς ασυλία ή ακαταδίωκτο. Αναλογικά, περισσότεροι πεθαίνουν από συνάχι, πόσο μάλλον γρίπη σε μια χώρα που πεινάει κι ο κορωνοϊός είναι μια ταξική επιδημία, αλλά και κανένας δεν κάνει συγκρίσεις με την Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων και την Ινδία του 1,5 δισεκατομμυρίου...

Μήπως κάτι συμβαίνει; Μήπως κάτι δεν πάει καλά;

Πριν την "πανδημία"... κάθε χρόνο στην Ινδία με το υποτυπώδες υγειονομικό σύστημα, το ανύπαρκτο... την πείνα,. δυστυχία, εξαθλίωση, το μολυσμένο πόσιμο νερό...


Στην Ινδία πεθαίνουν κάθε χρόνο 2,3 εκατομμύρια παιδιά το χρόνο από απλές θεραπεύσιμες ασθένειες... 300.000 παιδιά απ' αυτά πεθαίνουν από διάρροια, για να καταλάβουμε το είδος των ασθενειών...
Στην Ινδία πεθαίνει ανεξακρίβωτος αριθμός παιδιών που "δουλεύουν" ως σκλαβάκια σε ορυχεία...


Στην Ινδία πεθαίνουν κάθε χρόνο 220.000 χιλιάδες άνθρωποι από φυματίωση...


Στην Ινδία πεθαίνουν κάθε χρόνο εκατομμύρια άνθρωποι και παιδιά από υποσιτισμό... έλλειψη τροφής... που ζουν -τρόπος του λέγειν ζουν- σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης...

Στην Ινδία πέθαναν, ή έμειναν ανάπηρα (σημείωση: * ) εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά από τα πειραματικά εμβόλια πολυμυελίτιδας των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών... Παιδιά που έγιναν πειραματόζωα... Κατόπιν (2019) το Ανώτατο Δικαστήριο του Δελχί αποφάσισε ότι το Τμήμα Παιδείας της πρωτεύουσας της Ινδίας έχει υποχρέωση να ενημερώνει τους γονείς των παιδιών του δημοτικού σχολείου για όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των εμβολίων... και το Δικαστήριο πρόσθεσε επίσης ότι απαιτείται ρητή συγκατάθεση των οικογενειών για τον εμβολιασμό...

Τι συμβαίνει; Τι θέλουν να μας πουν οι "ποιητές";

Όταν, αν τελειώσουν την "πανδημία" και εμβολιαστούν τα 10 εκατομμύρια πολιτών, θα μας πουν πόσοι θα πεθαίνουν στην Ελλάδα από τη φτώχεια, την πείνα, την κακή διατροφή, τη μη δυνατότητα να πάνε σε γιατρό, ή ν' αγοράσουν ασπιρίνες;

του Νίκου Κλείτσικα, δανεισμένο από ΕΔΩ

Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι όταν το 2010 ο "θέλω να γίνω chief" στο χώρο της Παγκόσμιας Υγείας (κι όχι γιατρός ή έστω φαρμακοτρίφτης, αλλά κομπιουτεράς!) Μπιλ Γκέητς δώρισε 10 δισεκατομμύρια δολάρια στον ΠΟΫ (Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας), δήλωσε πως "πρέπει να κάνουμε αυτή τη δεκαετία μια δεκαετία εμβολίων!";
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι όταν ο Γκέητς επέβαλε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά της πολιομυελίτιδας στην Ινδία, για παιδάκια κάτω των 5 ετών, κατηγορήθηκε ευθέως στη συνέχεια από γιατρούς της χώρας ότι το πρόγραμμα εμβολιασμών αυτό προκάλεσε επιδημία οξείας παράλυσης (μη οφειλόμενης σε πολιομυελίτιδα) σε 490.000 παιδιά; Και το 2017 ανακάλεσε ή όχι το ινδικό κράτος το πρόγραμμα εμβολιασμού του "big man" και των πρακτόρων του, στέλνοντάς τους εκεί από όπου ήρθαν;
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι ο σεσημασμένος σε καταστροφικά προγράμματα εμβολιασμών ΠΟΫ {Άμα έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς (κάτι ξέρουν και όλα αυτά τα θύματα που απαριθμούνται στο βίντεο, σε διάφορες ηπείρους)} αναγκάστηκε το 2017 να παραδεχτεί πως η παγκόσμια έξαρση πολιομυελίτιδας οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό σε στέλεχος του...εμβολίου (!!!) ; Μέχρι και το επόμενο έτος κοντά στο 70% των περιπτώσεων πολιομυελίτιδας παγκοσμίως σχετίζονταν με εκείνο το εμβόλιο! Toυ ΠΟΫ ή WHO με αυτή την "ποιοτική ηγεσία": " Τα εγκλήματα του Tedros Adhanom " Ποιοι σώφρονες άνθρωποι, κι όχι παραλυμένοι από το ΦΟΒΟ, μπορούν να εμπιστεύονται αυτή την τρομερή κλίκα ; - ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ: Φαρμακοβιομηχανίες, η παγκόσμια απειλή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου