(της "διάφανης παρέας των ΔΕΝ" )
Δεν υποτιμάμε το χώμα, θέλουμε να πατάμε γερά πάνω σε αυτό κι όχι να σερνόμαστε σαν σκουλήκια.
Οι ατέλειες και τα λάθη μας προσπαθούμε να αποτελούν ευκαιρίες διαρκούς μάθησης για εμάς. Κάτι, που για να είμαστε ειλικρινεις, δεν είναι και το πιο απλό ή εύκολο πράγμα που μπορεί ο άνθρωπος να καταφέρει.
Δεν πιστεύουμε σε ιδανικές πολιτείες και ειδικά σε αυτές που εξορίζουν τους ποιητές και όλους όσους θέλουν να έχουν το μυαλό τους στον ουρανό και όχι να κατεβάζουν τον ουρανό στο μυαλό τους και να τον μετατρέπουν σε "παγωμένη φιλοσοφία", σε δόγμα ή best seller σε βιτρίνες.
Δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι ότι έχουμε στα συρτάρια των γραφείων μας (αν και μας αρέσουν το "γράψιμο στο πόδι" με τον αυθορμητισμό που το παρασύρει και η ανατροπή των προγραμμάτων) κάποιο μεγαλοφυές σχέδιο που θα αλλάξει τον κόσμο έτσι ακριβώς όπως θέλουμε εμείς να γίνει. Αυτό θα σήμαινε ότι μας κατέχει υποβόσκοντας μεσσιανισμός, γεγονός που μας προσβάλλει και μόνο σαν ιδέα. Και σίγουρα θα σήμαινε ότι κάτι δεν πάει (καθόλου) καλά με το σχέδιο αυτό.
Αυτό που πρωτίστως θέλουμε και δεν διαπραγματευόμαστε είναι... ελεύθερος χώρος ..! Για να κινούμαστε, να εκφραζόμαστε, να ονειρευόμαστε, να πέφτουμε κάτω και να σηκωνόμαστε γελώντας, να αναθεωρούμε, να δημιουργούμε, να αλληλοβοηθιόμαστε και να συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον ακόμα κι αν διαφωνούμε...να αυτοπροσδιοριζόμαστε.
Αλλά και όποτε το νιώθουμε ως έντονη ανάγκη να...δραπετεύουμε. Αρνενίζοντας στη θάλασσα των Σαργασσών και καταδυόμενοι σε παράξενους βυθούς με το Ναυτίλο του πλοιάρχου Νέμο και να τα λέμε με τα ξωτικά στα μυστικά μέρη του Τόλκιεν και να απογειωνόμαστε σε εξερευνητικές διαστρικές αποστολές ...Και όταν επιστρέφουμε στην πραγματικότητα της καθημερινότητάς μας να την πασπαλίζουμε με λίγη από τη μαγεία που ανακαλύψαμε.
Κι αν ο κόσμος είναι τελικά ένας ενεργειακός ιστός παλλόμενος από ζωή τότε διψάμε για την ζωογόνο αυτή ενέργεια...
Δεν νομίζουμε ότι οι μονολιθικές τρισδιάστατες εξηγήσεις και οι συναινετικές βεβαιότητες μπορούν να χωρέσουν μέσα τους την "ονειροπαρμένη τρέλα" μας.
Και δεν ξεχνάμε ότι είμαστε ανθρώπινα όντα! Mε τη φωνή που μας ταιριάζει...
Αυτό κι αν είναι σύνθημα με ουσία: Είμαστε οι ΔΕΝ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ λοιπόν κι εγώ.
Δεν ως σύλληψη με όλα όλα όσα συνεπάγεται που δεν είναι καθόλου λίγα.
ΑπάντησηΔιαγραφή