Ο «γαλάζιος πλανήτης» μόνο ειδυλλιακή εικόνα δεν προσφέρει από το Διάστημα. Καθώς βρίσκεται περικυκλωμένος από αιωρούμενα "διαστημικά σκουπίδια": εγκαταλελειμμένους πυραύλους και δορυφόρους ή πιο σωστά συντρίμια αυτών, που βρίσκονται σε μια απειλητική τροχιά γύρω από τη Γη. Απορρίματα που...απλώς αφέθηκαν στην τροχιακή τύχη τους. Προβληματική και απειλητική κατάσταση όμως, τόσο για δορυφόρους σε τροχιά και για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό όσο και για κάθε διαστημικό σκάφος που σκοπεύει να πραγματοποιήσει κάποια αποστολή "εκτός συνόρων".
Το κακό μάλιστα είναι ότι ο αριθμός πολλαπλασιάζεται συνεχώς και σε αυξανόμενους ρυθμούς, καθώς συγκρούονται μεταξύ τους και σπάνε σε περισσότερα κομμάτια.
Τα διαστημικά αυτά σκουπίδια εκτιμάται πως κινούνται με ταχύτητες μεγαλύτερες των 28 χιλιάδων χλμ./ώρα και ότι περίπου 20 χιλιάδες από αυτά έχουν μέγεθος άνω των δέκα εκατοστών και πως υπάρχουν περισσότερα από 370 χιλιάδες αντικείμενα μεγέθους 1-10 εκατοστών που «βολοδέρνουν» στο Διάστημα. Αυτή η ολοένα και πιο διογκούμενη "πλανητική περικύκλωση" είναι ασφαλώς
ιδιαίτερα επικίνδυνη για κάθε project εξόδου (αλλά και επάνοδου) στο "μητρικό πλανήτη".
Το κακό είναι (σύμφωνα και με τη NASA) ότι ο όγκος αυτής της διαστημικής χωματερής αυξάνεται με τέτοιους ρυθμούς ώστε όχι πολύ μελλοντικά θα είναι σχεδόν αδύνατο(;!) να πραγματοποιηθούν διαστημικές αποστολές. Διότι θα μοιάζει δύσκολο τα οποιαδήποτε σκάφη ή οι δορυφόροι που θα εκτοξεύονται να μην χτυπηθούν από κάποιο διαστημικό σκουπίδι, καθώς αφήνουν πίσω τη γήινη ατμόσφαιρα…
Σε αυτό ακριβώς το σενάριο στηρίχτηκε και η βραβευμένη αμερικανική ταινία του 2013 "Gravity". Όπου η ηρωίδα, ιατρική μηχανικός στην πρώτη της διαστημική αποστολή, βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο μαζί με το βετεράνο αστροναύτη που τη συνοδεύει, όταν ο διαστημικός τους σταθμός καταστρέφεται από τη σύγκρουση με τέτοια σκουπίδια που ταξιδεύουν γύρω από τη Γη…
Προς το παρόν ιδέες και σχεδιασμοί καταστροφής της "στρατιάς διαστημικών σκουπιδιών" μένουν στα χαρτιά και το πρόβλημα απλά παραμένει και βαραίνει σαν καρκίνωμα την όποια πραγματικά φιλόδοξη προσπάθεια απογαλακτισμού και απαγκίστρωσης από τα «γήινα δεσμά». Κάτι που ίσως αποτελεί το πιο θαυμαστό και γεμάτο συναρπαστικές υποσχέσεις πεπρωμένο της ανθρώπινης φυλής, αν επιθυμεί την εξέλιξή της και το άπλωμα των φτερών της σε ανείδωτους ως τώρα ορίζοντες.
Αρκεί, βέβαια, να μάθει πρωτίστως να σέβεται και να προστατεύει και το "σπίτι" που τη φιλοξενεί και το οποίο έχει δανειστεί από τις επόμενες γενιές κι όχι για να τους το παραδώσει "αφαιμασμένο" και σχεδόν μη αναστρέψιμα κατεστραμμένο.
Ωστόσο η εικόνα της ρύπανσης, τόσο έξω από τον πλανήτη όσο και στο έδαφος και την ατμόσφαιρά του, μάλλον αντανακλάει το πολιτισμικό επίπεδο και τα μοντέλα ζωής (άρα και νοοτροπίας) των δίποδων "καταληψιών" του;
Welcome, stranger, to the intergalactic dump!
Πρώτη δημοσίευση στο no Gravity Zone
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου