ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018

Όταν σε ψηφίσουν ιδιωτικοποιείς μετά ακόμα και τις λεγόμενες "εκλογές";


O κ.Μητσοτάκης ως "frontman" της ΝΔ, έχοντας υψηλό κοινωνικό όραμα υπέρ των συμφερόντων των στυγνών εκμεταλλευτών της κοινωνίας, όπου βρεθεί, σταθεί και βολτάρει, εξαπολύει τις νεοφιλελεύθερες αντιλαϊκές απειλές-εξαγγελίες του προς όλες τις κατευθύνσεις: στους "επενδυτές" που θέλει να δελεάσει για να καρπωθούν ό,τι από τη δημόσια περιουσία δεν έχει ξεπουληθεί ακόμα και προς τα εμβρόντητα αυτιά των ψηφοφόρων που βλέπουν τον κοινωνικό λάκκο απροκάλυπτα να βαθαίνει κάτω από τα πόδια τους! Σε περίπτωση εκλογικής αυτοδυναμίας της ΝΔ, εκτός κι αν προκύψει άλλη μία συγκυβερνητική "ιδεολογική ανισορροπία" (όπως "αριστερού" ΣΥΡΙΖΑ  και "λαϊκής (ή λαϊκίστικης) δεξιάς" των ΑΝΕΛ), τύπου ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ κι από κάνα παραθυράκι εισχώρησης και του πρώην ΠΑΣΟΚ με τη νέα εύηχη ονομασία...

Ας δούμε κάποια δείγματα προεκλογικής γραφής του υιού Μητσοτάκη:

"Υπέρ της ιδιωτικοποίησης στον τομέα του νερού τάχθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ κι εκτίμησε ότι οι κρατικές επιχειρήσεις δεν έχουν κίνητρο να βελτιώνουν τις υπηρεσίες τους προς τον πολίτη ". Προφανώς το νέο σχέδιο ιδιωτικοποίησης ενός τόσο νευραλγικού τομέα δεν(;) γνωρίζει (ή προφανώς παριστάνει πως αγνοεί) τα "φωτεινά παραδείγματα" της υλοποίησης αυτού του σχεδίου σε άλλες χώρες του παγκοσμιοποιημένου πλανήτη:

" Εταιρείες διαρκώς βρίσκονται αναμεμειγμένες σε δωροδοκίες πολιτικών και χρηματοδοτήσεις πολιτικών κομμάτων. Στην προσπάθειά τους να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους προσπαθούν να αλλοιώσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες ή να μην υπόκεινται στον έλεγχο που επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον. Είναι φορείς διαφθοράς, εφόσον η δημοκρατική λειτουργία αποτελεί «εμπόδιο». Δεν είναι κάτι καινούργιο. Τέτοιο είναι το παράδειγμα των γαλλικών Suez και Vivendi που έχουν καταδικαστεί σε Λατινή Αμερική και Κεντρική Ασία. Στην περίπτωση τώρα που κυβερνήσεις θέλησαν να ακυρώσουν τα συμβόλαια με τις πολυεθνικές εταιρείες, επειδή δεν τήρησαν τους όρους των συμβολαίων, ήρθαν αντιμέτωπες με τις κυβερνήσεις των χωρών όπου έχουν την έδρα τους οι πολυεθνικές (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία μεταξύ άλλων) καθώς και τις πιέσεις από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα. Η Τανζανία, λ.χ. που θέλησε να διακόψει τη συνεργασία της με την βρετανικών συμφερόντων Biwater καθώς η εταιρεία απέτυχε παταγωδώς να βελτιώσει την κατάσταση με τη διανομή του νερού, αναγκάστηκε να πληρώσει 140.000.000 δολλάρια στην εταιρεία.
Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν πολλές σε διάφορες χώρες της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής" - Bίος και πολιτεία των πολυεθνικών εταιρειών που διαχειρίζονται το...ιδιωτικοποιημένο αγαθό του νερού!
Και εμπνέεται από τέτοιου είδους διακηρύξεις:
" Ο πρόεδρος και πρώην CEO της Nestlé, Peter Brabeck-Letmathe, δήλωσε πανηγυρικά ότι «η πρόσβαση στο νερό δεν θα πρέπει να είναι δημόσιο δικαίωμα», εξαπολύοντας ομάδες τακτικών υδρογεωλόγων στο κυνήγι της επόμενης μεγάλης, προσοδοφόρου υδάτινης πηγής. Οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις των «αγορών» σκοπεύουν να μετατρέψουν το νερό σε κάτι όπως το πετρέλαιο. Να γίνει ένα εμπόρευμα που θα συναλλάσσεται στην παγκόσμια αγορά." - Η παράνοια σε όλο της το κερδοσκοπικό μεγαλείο: "Η μάχη της Ανθρωπότητας για τον Γαλάζιο Χρυσό" απ'όπου επισημαίνεται και αυτό: «Ακόμα και η βροχή». Κινηματογραφική ταινία για τον αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού του λαού της Cochabamba. Σύμφωνα με το συμβόλαιο που είχε υπογράψει με τις πολυεθνικές, η κυβέρνηση απαγόρευσε στους κατοίκους να μαζεύουν το νερό της βροχής, επιβάλλοντας πρόστιμα και, αν δεν πλήρωνες τον λογαριασμό, η εταιρεία έκανε κατάσχεση στο σπίτι σου. Τότε, με το σύνθημα «Το νερό είναι δικό μας», ο λαός ξεσηκώθηκε και βγήκε στους δρόμους. Αυτό συνέβη από την στιγμή που η εταιρεία Bechtel ανέλαβε την διαχείριση του νερού της πόλης.
( Ήρθε η ώρα να πούμε και το νερό νεράκι; : "Πώς επηρεάζει η CETA το νερό μας; ")

Κι όταν ο μελλοντικός, σύμφωνα με τις συνήθεις "αξιόπιστες" δημοσκοπήσεις, πρωθυπουργός βρέθηκε και στην ιδιαίτερη πατρίδα του Κρήτη, δεν παρέλειψε να αφήσει την μπηχτή του και για τα ελαιοτριβεία, πηγή εσόδων αλλά και με τα ελαιόδεντρα ως πηγή διατροφικής αυτάρκειας των κατοίκων του νησιού: 
«Δεν θα είμαστε ανταγωνιστικοί στον πρωτογενή τομέα αν δεν συνεργαστούμε, δεν μεγαλώσουμε, αν δεν τονώσουμε τα συνεταιριστικά σχήματα που θα διέπονται από αυστηρά επιχειρηματικά κριτήρια. Πρέπει να τα προωθήσουμε με κάθε τρόπο. Και φορολογικάΔεν γίνεται στην Κρήτη να έχουμε τριψήφιο αριθμό ελαιοτριβείων με μικρές μονάδες που θα ψάχνουν να βρουν τον ρόλο τους.» είπε ο πρόεδρος της ΝΔ, αλλά ακόμη δεν είναι σαφές τι εννοούσε. Δεν τον ρώτησαν κιόλας οπότε πέρασε έτσι... - πηγή, οι υπογραμμίσεις από εμάς.
Νάτην πάλι η άτιμη η "δημιουργική ασάφεια"!  - Όταν λέξεις-φράσεις-συνθήματα γίνονται εργαλεία αποπροσανατολισμού, κατακερματισμού και λοβοτόμησης από τα πάνω προς τα κάτω


Φυσικά, ο frontman της δεξιάς δεν έχει παραλείψει να βάλει στο νεοφιλελεύθερο και κοινωνικά κανιβαλιστικό του στόχαστρο ό,τι απέμεινε από τις επικουρικές συντάξεις, υποσχόμενος να παραχωρήσει σε ιδιωτικές εταιρείες την επικουρική ασφάλιση, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τη βιωσιμότητα των συντάξεων αυτών στα χέρια της ιδιωτικής κερδοσκοπίας.

 Όσον αφορά το ζήτημα της Ανώτατης Παιδείας και το όραμα της δεξιάς μέσα από την οπτική του επικεφαλής της, θα αναφέρω τις περιπτώσεις δύο γνωστών μου:  το παιδί του πρώτου, διαβάζοντας σε συνδυασμό με τα φροντιστηριακά μαθήματα που καλώς ή κακώς χρυσοπλήρωσε ο πατέρας του απ'το υστέρημά του, κατάφερε να περάσει συγκεντρώνοντας 15.000 μονάδες στο ΑΕΙ που επιθυμούσε, ενώ το παιδί του δεύτερου, με 7.000 μονάδες, κατάφερε να εισέλθει σε ένα ΤΕΙ που αφήνει κι αυτό κάποιες υποσχέσεις για εργασιακή αποκατάσταση, όχι απαραίτητα στην Ελλάδα της εργασιακής εξαθλίωσης. Ο κ. Μητσοτάκης με το να μιλάει για επαναφορά του κατώτατου ορίου βαθμολογίας εισαγωγής των υποψηφίων στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, αλλά χωρίς να διευκρινίζει, όπως θα όφειλε εφόσον περηφανεύεται για το ξεκάθαρο των λόγων του, αν η βάση  εισαγωγής θα είναι το “10” ή κάποιος χαμηλότερος βαθμός, στην ουσία βγάζει άχρηστο το παιδί της δεύτερης περίπτωσης και το δικαίωμά του σε σπουδές, ενώ κανείς δεν του εγγυάται ότι ένα όριο εισαγωγής κάτω από 10.000 μονάδες στις ψυχοφθόρες κι εξοντωτικές  αυτές εξετάσεις για εφήβους και γονείς δεν συνεπάγεται και τον "αιώνιο φοιτητή" που τόσο απεχθάνεται στις δηλώσεις του. Ο  πολιτικός ντήλερ της ιδιωτικοποίησης ακόμα και των κυβικών του αέρα, αν μπορούσε, που αντιστοιχούν στον κάθε πολίτη της χώρας που "πωλείται σε τιμή ευκαιρίας". Και σήμερα, ζητώντας την αναθεώρηση και του άρθρου 16, αποδεικνύει πέρα κάθε αμφιβολίας τις επιδιώξεις του για ιδιωτικοποίηση της δημόσιας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.

Αυτά ακούει και ο κ.Τσίπρας και με δυσκολία συγκρατεί τα χαμόγελά του, γιατί γνωρίζει καλά πως αυτός είναι ο εκλεκτός των "αγορών", των εταίρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση των μη εκλεγμένων γραφειοκρατών που εξαϋλώνουν την αυτοδιάθεση των ευρωπαϊκών λαών και των κέντρων διαπλανητικής εξουσίας στις "Ηνωμένες Εταιρείες Αμερικής". Αφού το πάει το κόλπο σχετικά "με το μαλακό" κι έτσι όπως του έχουν δώσει εντολές από πάνω, διατηρώντας το λαϊκό κίνημα σε μια φάση που θυμίζει κωματώδη κατάσταση. Κι αφού ο κύριος πολιτικός του αντίπαλος λέει και κάνει ό,τι μπορεί, σε πρωτοφανή "κρίση ειλικρίνειας" και χωρίς καν να τηρεί τα απαραίτητα προσχήματα της "στάχτης στα μάτια" μέσω συνήθους κούφιας παροχολογίας, λες κι επθυμεί να τορπιλίσει το πολιτικό έδαφος κάτω από τα πόδια του....Βάσει προμελετημένου σχεδίου μέσω συγκεκριμένων εντολών;
Όπως, περίπου, έκανε και ό,τι μπορούσε για να ηττηθεί στις βουλευτικές εκλογές ο τελειωμένος πρωτίστως στα μάτια των αφεντικών πρωθυπουργός προερχόμενος από το χώρο της δεξιάς, Αντώνης Σαμαράς το Γενάρη του 2015, όπου τον διαδέχθηκε η "ελπίδα" της"αριστεράς" και του δημοψηφίσματος που από ηχηρό "ΟΧΙ" μετατράπηκε σε παταγώδες "ΝΑΙ"...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου