ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 2 Μαΐου 2024

Σε ποιους απευθύνονται ; ; ;


 { ΘΥΜΗΣΟΥ: Η φάρσα της νέας τρομο-αφήγησης "πιάνει ταβάνι"...!!!}


Η επιτηδευμένη τρομολαγνική α-νοησία δεν γνωρίζει χρονικούς περιορισμούς και ανέκαθεν επιδίωκε με εξωφρενικό ζήλο την κατακρήμνιση της ανθρώπινης διάνοιας (εναπομείνουσας αλλά ακόμα επικίνδυνης για την Ατζέντα Ελέγχου της "Ανθρωποφάρμας") σε χάσματα και αβύσοους που ανυπομονούν να καταπιούν κάθε έννοια λογικής και ευθυκρισίας!


Στο παρακάτω video, διαπιστώνουμε ότι εδώ και τέσσερις τουλάχιστον δεκαετίες τα μέσα μαζικής εξαπάτησης αναμασούν την "καραμέλα" του "Αρμαγεδδώνα" της "κλιματικης αλλαγής" που απέχει...σταθερά 8 με 9 χρονάκια:

Και τι να πει κανείς για τις νέες "επιστημονικές μελέτες", παρά μόνο να αισθανθεί ότι πελαγοδρομεί σαν καράβι-φάντασμα καταμεσής του ωκεανού της μπουρδολογίας, δονούμενος από "κλιματικές ανατριχίλες": νέα μελέτη από το UCLA καταλήγει στο ότι τα ... ομόφυλα ζευγάρια διατρέχουν μεγαλύτερο "κίνδυνο έκθεσης στις δυσμενείς επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής" από τα ετερόφυλα ζευγάρια (??!!..."poor things !"...) - UCLA study: Gay couples at greater risk from climate change

Καλώς ή κακώς, μας έρχεται αυθόρμητα η συνειρμική σύνδεση με το περιεχόμενο αυτής της ανάρτησης:  Άκου τι σου λένε "τα φρικιά" και ... φρίκαρε! Πώς περιμένουν να τους παίρνουν κάποιοι ακόμη στα σοβαρά;

Φυσικά δεν είναι μόνο για να γελάς με τα παραπάνω αλλά και να προβληματίζεσαι έντονα...Πόσο απέχει εκείνη η (νέα μετά την 1η "Πλανδημία": HOOPS!!! "Plandemic" ???? Όχι άλλη ... συνωμοσιολογία!) αποφράδα πρωία ... της "brand new" βαρυσήμαντης παγκόσμιων προδιαγραφών ανακοίνωσης; Μέσω των "ειδικών" τους και των δικτύων "πολιτικά ορθής" ενημέρωσης ότι...νέοι αλλόκοτοι ιοί επηρεάζουν "δυσανάλογα" τις πάσης φύσεως μειονότητες και "ιδιάζουσες κοινότητες" (?)...Οπότε και θα οφείλουν, θέλοντας και μη, όλοι να κάνουν τα νέα "god blessed vaccines" και να πληρώνουν τους αναγκαίους κλιματικούς φόρους, υπακούοντας τυφλά σε κάθε νουθεσία της "συνθήκης (δικτατορικής διαχείρισης) πανδημίας" του ΠΟΫ, που αν τελικά ισχύσει θα παρακάμπτει κάθε εθνική και τοπική νομοθεσία των κρατών-μελών, ποδοπατώντας ακόμα πιο βάναυσα τα κουφάρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.......

Και για ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ: Η Κατά Φαντασίαν «Κλιματική Κρίση» Είναι Προϊόν Των Ακτιβιστών Του Κλίματος Και Των Μέσων Ενημέρωσης Που Κάνουν Click-bait -- Κλιματικά Μοντέλα, Σενάρια Καταστροφής και η Κατά Φαντασίαν Κλιματική Κρίση  ή  Climate Models, Catastrophe Scenarios and the Imaginary Climate Crisis

Posted by
Labels:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)