ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2015

Γρυλλίσματα από κοινού; - "Ένωση 133 χωρών εναντίον της Νέας Τάξης Πραγμάτων!"

Μια τελευταία είδηση που σίγουρα έχει τη σημασία της, ακόμη και σ'επίπεδο συμβολισμού. Ας μη ξεχνάμε ότι ανάμεσα στους πρωτεργάτες της κίνησης στην οποία αναφέρεται το κείμενο βρίσκεται η -πρόσφατα σε "άβολη θέση" μετά τους πολύ σοβαρους τριγμούς του χρηματιστηρίου της Σαγκάης- Κίνα. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για το "μαζικό πέσιμο" σε ΗΠΑ και το δορυφόρο της ΕΕ και τους υπό αμερικανικό έλεγχο παγκόσμιους οικονομικούς οργανισμούς, όπως ΔΝΤ και ΠΟΕ ή ο ανυπόληπτος ΟΗΕ. 
Είδηση η οποία υπέπεσε στην αντίληψή μου λίγο πριν αποχαιρετήσω την πόλη και δραπετεύσω σε μέρη παρθένας και πρωτόγονης σχεδόν φυσικής ομορφιάς. Αρχέγονης επιρροής στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, σαν τη θέληση του ανθρώπου να σπάσει όλα τα δεσμά που τον κρατούν χειροπόδαρα δεμένο στην πιο μεγάλη, "πολιτισμική" του, φυλακή. Στην οποία θεωρώ το λιγότερο υποτιμητικό για την υπόστασή μου, αυτής του έλλογου όντος, να συνεχίσω να παραμένω "Ένοικος", τουλάχιστον με τους δικούς της όρους και κανόνες.


"Ένωση 133 χωρών εναντίον της Νέας Τάξης Πραγμάτων!"


Από το "PRESS-GR"
Σημειώνει ο Νίκος Κλειτσίκας
www.nikosklitsikas.gr/

Τα αμερικάνικα κι ευρωπαϊκά ΜΜΕ έκαναν τα πάντα ώστε να εξαφανιστεί αυτή η...
είδηση! Κι εκείνο που είναι πλέον φανερό, είναι πως στο "παιχνίδι" της απόκρυψης ειδήσεων έχουν μπει πολιτικά κόμματα και κινήματα που δήθεν εκφράζουν την ρεαλιστική "αριστερά". Αφού έχει αποκαλυφθεί ο ρόλος της "σοσιαλιστικής" διεθνούς στην υπηρεσία των τραπεζιτών, έχουν μπει μπροστά εξαγορασμένα κόμματα, δήθεν ανανεωτικής, ή ρεαλιστικής αριστεράς.

Στις 14 και 15 Ιούνη, στην Σάντα Κρούζ της Σιέρας, στη Βολιβία, συγκεντρώθηκαν 133 ηγέτες κι αντιπρόσωποι χωρών (μεταξύ αυτών η Κίνα και η Ινδία), όπου αποφάσισαν τη δημιουργία μιαςσυμμαχίας εναντίον της Νέας Τάξης πραγμάτων, των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της σκιώδους παγκόσμιας κυβέρνησης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, όπως και του ρόλου του ΟΗΕ.

Ενάντια σ' όλους αυτούς συντονίζουν τις δυνάμεις τους οι 133 χώρες, που επισήμως έχουν ονομαστεί: ‘Ομάδα των 77 και της Κίνας‘, αν και στην πραγματικότητα συμμετέχουν 113 χώρες.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικόλας Μαδούρο, του Ισημερινού Ραφαέλ Κορρέα, ο Ραούλ Κάστρο με μια χαρισματική οικονομική ανάλυση έθεσε ωμά το ζήτημα: "Είναι αναγκαίο να αναζητήσουμε μια νέα οικονομική και χρηματοδοτική πολιτική, έξω από τον έλεγχο των υπερασπιστών του νεοφιλελευθερισμού, το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, τον παγκόσμιο οργανισμό εμπορίου που προσπαθούν να μας διαιρέσουν...".

Επισημάνθηκε στη Σύνοδο των 133 χωρών, η επίθεση που δέχονται από τις ΗΠΑ και τη μυστική υπηρεσία της CIA, δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις και χώρες, όπως το πραξικόπημα στην Ουκρανία, η επίθεση στη Συρία κ.ο.κ.

Ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες, έστειλε σαφές μήνυμα (το είδαμε μόνον στους Times of India): "Αν ο Ομπάμα συνεχίσει τις επιθέσεις εναντίον του λαού της Βενεζουέλας, είμαι σίγουρος πως μπροστά σ' αυτές τις προβοκάτσιες κι επιθέσεις, η Βενεζουέλα κι η Λατινική Αμερική, θα είναι ένα δεύτερο Βιετνάμ για τις ΗΠΑ"! 

Το γενικό συμπέρασμα αυτής της Συνόδου Ανεξαρτησίας είναι η θέληση λαών και δημοκρατικών κυβερνήσεων να ενώσουν τις δυνάμεις τους απέναντι στη επικρατούσα σημερινή "παγκόσμια τάξη" και να επισημάνουν πως "η σημερινή αδικία κι εκμετάλλευση όχι μόνον δεν είναι 'νόμιμη', αλλά είναι και ανήθικη"!


Από το  press-gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου