ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Εδώ είναι "Νταχάου"(όπου "Η εργασία απελευθερώνει") κι όχι παίξε-γέλασε:





To παρακάτω μας στάλθηκε με mail από αναγνώστη του μπλογκ αυτού. Συνδέστε το και με ετούτες τις αναρτήσεις εδώ: 6 Δεκέμβρη 2014: Μια ημέρα γεμάτη "τάξη και ασφάλεια"!
και  Πώς μετατρέπουν την Ελλάδα σε εργασιακό παράδεισο (για εργοδότες)

 

κανείς δεν μπορεί να παίζει με τη "νομιμότητα" και τους "καλικάντζαρούς της"

 

Με ΜΑΤ, χημικά και ξύλο άνοιξε ο «Ιανός» 

Την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ δέχτηκαν απεργοί-εργαζόμενοι στο χώρο του βιβλίου, που πραγματοποίησαν διαμαρτυρία εναντίον της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας έξω από το βιβλιοπωλείο «Ιανός» στην οδό Σταδίου το πρωί της Κυριακής.

Οι άνδρες των ΜΑΤ απώθησαν με τις ασπίδες τους συγκεντρωμένους κι έκαναν χρήση χημικών προκειμένου να σπάσουν τον απεργιακό αποκλεισμό του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής την ώρα που ήταν προγραμματισμένη εκδήλωση...
του ραδιοφωνικού σταθμού «105,5 στο κόκκινο».

Η αστυνομική επίθεση ήταν αρκετά βίαιη, καθώς η μία διμοιρία έσπρωχνε τους διαδηλωτές προς την άλλη. Ασκούσαν μεγάλη πίεση στο συγκεντρωμένο πλήθος και κάποιοι από τους διαδηλωτές έπεσαν κάτω. Θα μπορούσε να υπάρξουν τραυματισμοί, καθώς οι άνδρες των ΜΑΤ είχαν κολλήσει τους διαμαρτυρόμενους στη βιτρίνα του βιβλιοπωλείου, αλλά ευτυχώς αποφεύχθησαν τα χειρότερα.

Σε επτά προσαγωγές προχώρησαν οι αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Εκτός από τέσσερις διαδηλωτές, προσήχθη και ένας συνδικαλιστής, επειδή φώναζε συνθήματα με ντουντούκα.

Τουλάχιστον τρεις διμοιρίες παρέμειναν γύρω από βιβλιοπωλείο μετά τη διάλυση της διαμαρτυρίας.

Προς τιμήν τους οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν στη φιλανθρωπική εκδήλωση αποχώρησαν, όταν πληροφορήθηκαν τον απεργιακό αποκλεισμό, πριν κάνουν την εμφάνιση τους τα ΜΑΤ.

Ο ραδιοσταθμός «105,5 στο κόκκινο» μετά και από την σημερινή απαράδεκτη και βίαιη επίθεση των δυνάμεων καταστολής κατά των απεργών του Σωματείου Βιβλίου και Χάρτου ανακοίνωσε τη διακοπή εμπορικής συνεργασίας με τα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ.

Να σημειώσουμε ότι νωρίτερα ο Σύλλογος είχε επικρίνει το ραδιοφωνικό σταθμό εξαιτίας της εκδήλωση που είχε διοργανώσει για σήμερα.

Ακολουθεί η ανακοίνωση του Συλλόγου για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας:
«Στο πλαίσιο του συνολικού αγώνα μας για την προάσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας, τα τελευταία χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση το 2014 έχουμε δώσει μια σειρά από μεγάλες μάχες ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Το τι παίζεται είναι πλέον γνωστό σε όλους μας. Το τι επιδιώκεται από το κράτος και τους εργοδότες (ακόμα και οι όποιες κόντρες ανάμεσά τους), το σιγοντάρισμα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, το ποιες είναι οι επιπτώσεις στη ζωή μας, το τι οφείλουμε να κάνουμε εμείς ως εργαζόμενοι…
Τα έχουμε γράψει σε τόσες και τόσες προκηρύξεις. Και ακόμα και οι πιο «εξωπραγματικές» προβλέψεις/εκτιμήσεις μας –έτσι χαρακτηρίζονταν τα όσα ανά καιρούς γράφαμε, όπως πχ ότι στόχευαν στην ολοκληρωτική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας – βλέπουμε να είναι πλέον κομμάτι της ζοφερής εργασιακής πραγματικότητας που βιώνουμε σήμερα. Και βέβαια πολλοί από εμάς έχουν βιώσει από πρώτο χέρι τι σημαίνει το να σου επιβάλλουν να δουλεύεις Κυριακάτικα. Βέβαια, από την άλλη, πολλοί από εμάς έχουν βιώσει και το τι σημαίνει να αντιστέκεσαι απέναντι στην επιβολή αυτή, όπως άλλωστε και απέναντι σε ότι συνιστά κατρακύλα στον εργασιακό μεσαίωνα.

Και δε θα κάνουμε πίσω ούτε απέναντι στη μεθόδευση (μέσω τροπολογίας σε νόμο που ψηφίστηκε χθες) για άνοιγμα των καταστημάτων και την Κυριακή 28 Δεκέμβρη. Για μια 8η Κυριακή! Για μια τρίτη συνεχόμενη Κυριακή μετά την 14η Δεκέμβρη και την 21η Δεκέμβρη (η οποία εδώ και χρόνια πολλά αποτελεί το όριο που γίνεται -στην πράξη- «αποδεκτό» από την πλευρά μας, και πέρα από το οποίο δεν κάνουμε «ούτε βήμα πίσω»).Μια τρίτη συνεχόμενη Κυριακή μέσα στην εορταστική περίοδο που οι ρυθμοί δουλειάς είναι ούτως ή άλλως εξοντωτικοί! Σε παλιότερη ανακοίνωσή μας σημειώναμε ότι «το εν ισχύ μέτρο των 7 Κυριακών του χρόνου πέρα από το ότι από μόνο του συνιστά σημαντικό πλήγμα στα δικαιώματα και τη ζωή μας, αφήνει πάντα ανοιχτό το ¨παράθυρο¨ και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά».

Η συνέχιση και το δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, όπως άλλωστε και του αγώνα ενάντια στη συνολική επίθεση που ως εργαζόμενοι δεχόμαστε, είναι στο χέρι όλων μας, όλων των εργαζομένων στα εμπορικά καταστήματα, όλων των συναδέλφων μας, όλου του κόσμου του αγώνα.

Η απάθεια και η μοιρολατρία δυσχεραίνουν διαρκώς τη θέση μας και τους όρους της εκμετάλλευσής μας. Η οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς μας, ηαλληλεγγύη μεταξύ μας και η συλλογική αντίστασή είναι η μόνη λύση. Και είναι και μια καλή βάση και για τον αγώνα μας ακόμα και για την ολοκληρωτική κατάργηση της εκμετάλλευσή μας.

Όλα συνεχίζονται…


ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΔΕΚ. 2014 :: ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ


ΑΜΕΣΗ ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ


ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 8, ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΑΝΟΙΧΤΟ


Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ


ΚΑΤΩ Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ!»

Πηγή:  http://greki-gr.blogspot.gr/2014/12/blog-post_7277.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου