ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Παρακαλούμε τις συλλογικότητες: "Μην αναρτάτε άρθρα που αναπαράγουν μία στρατιωτικού τύπου σύγκρουση μεταξύ δύο κρατών."

 Οσο για το... αθώο αίμα των ισραηλινών κληρωτών, ας θυμηθούμε τα λόγια ενός από τους λίγους αρνητές στράτευσης στο Ισραήλ, το 2006, του 19χρονου τότε Ομρί Εβρόν, που με θάρρος δήλωνε: «Πολλοί ισραηλινοί νιώθουν ενοχή και θλίψη όταν ακούνε στις ειδήσεις ότι σκοτώθηκε ένα αγόρι από την Παλαιστίνη από πυρά πυροβολικού στη Γάζα. Ομως λίγοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι οι δολοφόνοι αυτού του αγοριού είναι 18χρονοι ισραηλινοί στρατιώτες, όπως οι γιοι τους και οι γιοι των συγγενών και των γειτόνων τους. Ο κόσμος δε σκέφτεται το γεγονός ότι "οι αγαπημένοι μας γιοι και κόρες", όπως πολλοί ισραηλινοί αποκαλούν τους στρατιώτες, είναι υπεύθυνοι για τις δολοφονίες γυναικών και παιδιών» 
 Από το άρθρο που αναρτήσαμε με τίτλο: Το οριστικό τέλος της ισραηλινής «αθωότητας»

Σύλληψη εκπαιδευμένου μαχητή αντίπαλου οργανωμένου κράτους από τον ισραηλινό στρατό, σύμφωνα με τη λογική του Indymedia



΄Ώστε "ο θάνατος απλών κληρωτών Ισραηλινών στρατιωτών" έχουν το ίδιο βάρος για σας, "βαρυπενθούντες ειρηνιστές" μου, με τις διαχρονικές εκατόμβες "απλών" και πάμφτωχων παιδικών θυμάτων όπως τα παραπάνω; Έτσι και αλλιώς "οι απλοί στρατιώτες" ΕΠΕΛΕΞΑΝ να ρισκάρουν τη ζωή τους απ'τη στιγμή που ντύθηκαν στο χακί και ξαμολύθηκαν ρίχνοντας στο ψαχνό! Τα παιδιά όμως ήταν άτυχα επειδή γεννήθηκαν από Παλαιστίνιους γονείς στη Γάζα...

 Σε ανακοίνωση της διαχειριστικής ομάδας   του Indymedia Αthens διαβάζουμε (και μένουμε για λίγο άφωνοι κι όχι από τα ορθογραφικά λάθη που βγάζουν μάτια) τα εξής : 

''Η διαχειριστική ομάδα του Athens Indymedia παρακαλεί τις συλλογικότητες που προσφέρουν στην ενημέρωση για την θηριωδία που πραγματοποιείτε αυτή την στιγμή ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό, να δημοσιοποιούν ειδήσεις, γεγονότα,  αναλύσεις και πράξεις αλληλεγγύης, που έχουν να κάνουν με την απελευθερωτική αντίσταση των Παλαιστινίων και όχι εκείνη που αναπαράγει μία στρατιωτικού τύπου σύγκρουση μεταξύ δύο κρατών.
Παρόλο που αυτό αποτελεί μία σκληρή πραγματικότητα, οι χωρίς στόχο ρουκέτες των Τζιχαντιστών που κατευθίνωνται ενάντια στον άμαχο Ισραηλινό πληθυσμό, ή ακόμα και ο θάνατος απλών κληρωτών Ισραηλινών στρατιωτών, έχουν για εμάς ανάλογο βάρος με το έγκλημα που συντελείτε από τι Ισραηλινό κράτος, εις βάρος του Παλαιστινιακού λαού.
Η υπεράσπιση του δικαιώματος στην ζωή και την ευημερία αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα όλων των ανθρώπων ανεξάρτητα με την εθνικότητα που έτυχε αυτοί να έχουν.
Έτσι λοιπόν δημοσιεύσεις που αναπαράγουν δημοσιογραφικού τύπου πολεμικές ανταποκρίσεις μεταξύ στρατών από εδώ και στο εξής θα πηγαίνουν στα κρυμμένα.
Ευχαριστούμε για την κατανόηση του προβληματισμού και της απόφασής που έχουμε λάβει, και παρακαλούμε για την καλύτερη δυνατή συνέχιση της συνεργασίας πάνω σε αυτή την βάση''

Η δική μας άποψη επί του θέματος;
"Τακτική ίσων αποστάσεων"= ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΘΗΡΙΩΔΙΑΣ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΔΥΝΑΤΟ ή ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΙΣΧΥΡΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΑΛΥΜΜΕΝΗ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-ΝΟΜΙΜΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ! Όταν σφαγιάζονται το ένα μετά το άλλο μικρά παιδιά, ξεκληρίζονται οικογένειες, διαλύονται οι στοιχειώδεις υποδομές της έτσι κι αλλιώς πολύ φτωχικής και δύσκολης επιβίωσης των κατοίκων της Γάζας και η ισραηλινή κυβέρνηση εμφανίζεται με περίσσιο θράσος απέναντι σε όλη την ξενέρωτη "διεθνή κοινότητα", αυτή την υποκριτικά φιλειρηνική και "στενοχωρημένη" για το ΔΙΑΡΚΕΣ δράμα των Παλαιστίνιων αμάχων, αυτή τη χειραγωγούμενη οντότητα από την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα και ανοχή ΗΠΑ και ΕΕ και τις καθεστωτικές πόρνες των ΜΜΕ. Τη λογική των τελευταίων υιοθετεί η διαχειριστική ομάδα του Ιndymedia Athens με "στριμωγμένες" (αυτή η εντύπωση σχηματίζεται άμεσα!) γενικολογίες μέσω της δικής του άοσμης και άχρωμης ανακοίνωσης περί " υπεράσπισης του δικαιώματος στη ζωή", που είναι και τελείως αποστασιοποιημένη και απούσα από κάθε ιστορικό πλαίσιο και τις συγκεκριμένες κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες κάθε φορά. Η ισοπεδωτική εξίσωση θύτη κι θύματος δεν εμπεριέχει ίχνος επαναστατικής σκέψης, αντίθετα σε βάζει σε σκέψεις.
Σχετικά με τον πραγματικό ρόλο των "ευαισθητοποιημένων κοινωνικών και πολιτικών επαναστατών" και επαναφέρει στο προσκήνιο εκείνη την δραματική δήλωση της διαχειριστικής ομάδας του Indymedia Θεσσαλονίκης, το 2003, αν θυμάμαι καλά. Που ως κίνηση αξιοπρέπειας και συνέπειας απέναντι στις ιδέες τους "έβαλαν λουκέτο" καταγγέλοντας τις πραγματικές αντιλήψεις, αφετηρίες και πρακτικές των ανθρώπων που συμμετέχουν στο δίκτυο των imc.
Να επισημάνουμε εμείς όσα έχουν ακουστεί (πχ και με σοβαρά στοιχεία όπως στο Indymedia Aργεντινής) για εξάρτηση από αλλότρια κέντρα εξουσίας και παρείσφρησης (και χρηματοδότησης-βλέπε τον πανταχού παρόντα Τζορτζ Σόρος) στα διάφορα Ιndymedia ανά τον κόσμο! Η πανάρχαια τακτική του "διαίρει και βασίλευε" μέσω του ελέγχου όλων των αντιμαχόμενων πλευρών και θεωριών. Διαβάστε και σχετική ανάρτηση από εμάς, όπου θελήσαμε να είμαστε σκεπτικιστές όσον αφορά όσα έχουν γραφτεί σε βάρος του κινηματικού μέσου  "Ιndymedia Athenς", από το οποίο έχουμε τόσο αντλήσει όσο στείλει κι εμείς υλικό (μαθαίνοντας, είναι αλήθεια για κάποιες αξιόλογες συλλογικότητες κι ανακαλύπτοντας ενδιαφέροντα μπλογκ που δημοσίευαν πολύ καλά κείμενά τους εκεί, ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή σκηνή κι αντιπληροφόρηση που διαχεόταν προς πολλές κατευθύνσεις λόγω της απήχησης του μέσου, αν και διακατεχόταν από τάσεις λογοκρισίας και αρκετα "μη ιδεολογικώς ορθά" κείμενα, εκτός από τις μπαρούφες, κατέληγαν στο "λάκκο της στήλης των κρυμμένων"): ΣΚΕΨΕΙΣ (και συλλογή στοιχείων και ερεθισμάτων προς επεξεργασία)ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: Σόρος και «παγκοσμιοποιητική Αριστερά»
Κλείνοντας ξεκαθαρίζουμε ότι η παραπάνω ανακοίνωση του Indymedia Athens θεωρούμε πως είναι απαράδεκτη, ανιστόρητη και επιεικώς άστοχη και αφιερώνουμε στους εμπνευστές της την παρακάτω φωτογραφία, όσοι απεχθανόμαστε τα "εξευγενισμένα" υποταγμένα μισόλογα και ευχολόγια στο δίκαιο του ισχυροτέρου μέσα σε μια κοινωνία ζούγκλα (την οποία υποτίθεται ως τώρα πως αντιστρατευόταν και κατήγγειλε το Indymedia):
(Σχόλιο δικό μας σχετικό με τα λόγια της εικόνας που βρήκαμε εδώ: ο Παπανδρέου γενικώς πολλά έλεγε μια και το'χε αυτό το ταλέντο που χαρακτηρίζει κάθε δημαγωγό που σέβεται τον εαυτό του, αλλά αυτό είναι θέμα άλλης ανάρτησης)

Με τη συνοδεία και του ακριβώς παρακάτω άρθρου που αποτελεί "δημοσιογραφικού τύπου πολεμική ανταπόκριση μεταξύ στρατών", για να θυμηθούμε και την απίστευτη ατάκα του αθηναϊκού Indymedia, που κατά τα άλλα δεν παύει να μας φέρνει ειδήσεις για πολεμικού τύπου άγριους ξυλοδαρμούς μεταξύ αντιφασιστών και φασιστών (πόσο διαφέρουν από εμπόλεμους στρατούς;) και διαδηλωτών με αστυνομικές δυνάμεις από κάθε γωνιά (έως και χωριό) της Ελλάδας και του κόσμου: Απανωτά χαστούκια στους σιωνιστές από την Παλαιστινιακή Αντίσταση 
Έτσι είναι ο πόλεμος: Δεν κάθεσαι μόνο να τις αρπάζεις στωικά και φιλειρηνικά μέχρι να τα τινάξεις, αλλά αντιστέκεσαι κι ανταποδίδεις με όποιο μέσο διαθέτεις, προστατεύοντας τη ζωή τη δική σου και της οικογένειάς σου. Εσείς, που ευαγγελίζεστε σφοδρές συγκρούσεις με ορδές μπάτσων και μεγάλες ανατροπές! Ή ξαφνικά το ξεχάσατε;

ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου