ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

"Ζητούνται επαναστάτες να στελεχώσουν τη νέα ελπιδοφόρα επανάσταση"



 "Ζητούνται επαναστάτες να στελεχώσουν τη νέα ελπιδοφόρα επανάσταση"

 του ανιχνευτή

Σε μια κοχλάζουσα πυριτιδαποθήκη, 
που αέναα και μονίμως ανυπομονεί να εκραγεί,
ξαναμοχλεύθηκε μία αναγκαιότητα χιλιοτραγουδισμένη:
"Στα όπλα όλης της γης οι καταφρονεμένοι!"

Και με κεφαλαία σε φυλλάδες-στήλες αγγελιών:
"Ζητούνται από εταιρείες κοινωνικής ανοικοδόμησης
επαναστάτες με απόψεις μίας χρήσεως
να στελεχώσουν τη νέα ελπιδοφόρα επανάσταση!
 Για τυχόν παρανοήσεις, ελλείψεις ή κενά:
Αιτίες, θεωρητικό υπόβαθρο κι επιχειρήματα
διδάσκονται από τους μέντορές μας άνεϋ χρονοτριβής.
Με άφθονες ιστορικές παραπομπές κι ερμηνείες
ιδωμένες μέσα απ'το πνεύμα των καιρών κι αγορών.
Πάσης φύσεως αναθεωρήσεις, κωλοτούμπες και λοξοδρομήσεις
περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα των διεργασιών."

Και η επανάσταση θα ξεχυθεί στους δρόμους με βουή
και τους δείκτες θα ταράξει της Wall Street.

Kαι η αλλαγή θα ζυμωθεί και θα ξεπηδήσει
από κοστουμαρισμένες γραφειοκρατικές φωλιές
από top κονσόλες ψηφιακής λοβοτομής
από συνοικιακά κουτσομπολιά και υστερίες οπαδικές
από τα γενοφάσκια τους πλασμένους δημαγωγούς
από ιστούς αράχνης και κατώγια μυστικών υπηρεσιών
από συγγράματα και διαλέξεις εξαγορασμένων διανοητών
από πληρωμένες έρευνες στημένων επιστημόνων
από πρόβες κουκλοθέατρου μαριονετίστων παραγωγών.

Με μοσχεύματα ιδεολογίας 
χτυπημένης στα σέηκερ της συγκυρίας.
Με ρητορείες σε στυλ ραπ και βαρύγδουπα καταστατικά,
με συνθήματα πότε ακανθώδη πότε μελιστάλαχτα,
με ολονύχτιας κραιπάλης και δολοπλοκίας ξερατά
που τα βλέπει η μέρα και λιγοθυμάει.
Και για λάβαρα επαναστατικά
να ντύσουνε με στόμφο τις νέες διακηρύξεις
πότε διαβήτες στοών και πυρσοί εμπρηστών
πότε παντεπόπτες οφθαλμοί και ξίφη πολεμάρχων
και πότε σβάστικες και σφυροδρέπανα
σε ποικίλες θαυμαστές περιπτύξεις.

 Αλλά σε κάποιες κιτρινισμένες σελίδες
μα άφθαρτες από του χρόνου τη σκόνη
κάτι παράξενες επικυρηγμένες αράδες
προσφέρουν δωρεάν κάτι παράξενες συμβουλές:

" Η θράκα απ'τα κάρβουνα και τη φωτιά αιώνων
δεν έπαψε να ζεματά μήτ'έφυγε από δω."
Και πιο κάτω:
"Μην τους επιτρέπεις να στοιχηματίζουν την υπόστασή σου
σε τερτίπια αναδιανομής μεριδίων
 και παιχνίδια πονταρίσματος ζωών"
Και πιο κάτω:
"Τα μορφοπλαστικά συστατικά
για κόσμους ανώτερων κραδασμών
στις αψηλάφιστες φωλιάζουν πτυχές σου"
Και λίγο πιο πέρα:
" Αν κόβεσαι τον έξω να διαλύσεις κόσμο των ειδώλων
πρώτα μέσα σου κοίτα να διαλύσεις
όλους τους μολυσματικούς αντικατοπτρισμούς τους"



Επί του θέματος, από εμάς: 

 η διαυγής ακοίμητη επανάσταση
 Με φρεγάτα την αγρύπνια μας...
 Φώναξε! ΦΩΝΑΞΕ πραγματικά!
 Μέσα στη μεγάλη νύχτα ας λάμψει το βλέμμα του πειρατή κι ας σπινθηρίσει η μαγιά του ονειροπόλου...
Δημοφιλή συνθήματα των καιρών
 Ουρλιάζοντας...κι όχι από τρέλα!
Η καταραμένη αποδοχή των "πραγμάτων"
 Πληγές του ανθρώπου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου