( ΣΚΥΘΟΠΟΛΗ - ΝΑ ΠΩΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ)
Πού ήταν αλήθεια η "δικαιοσύνη" τότε πριν 4 περίπου χρόνια, όταν μια διεθνής σύμβαση μετατράπηκε με τσαρλατανίστικες διαδικασίες σε νόμο του κράτους, ώστε να υποδεχτούμε το μνημόνιο της "ανάπτυξης" και μετά ξαναβαφτίστηκε διεθνής σύμβαση; Πού είναι τώρα η "δικαιοσύνη" στην αντισυνταγματική απόφαση του ΣτΕ που παραβιάζει σχεδόν όλα τα άρθρα κατοχύρωσης ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων; Ποιο είναι το κύρος μιας "δημοκρατίας" όπου η κυβέρνηση νομοθετεί κατά το δοκούν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και μια Βουλή-διακοσμητικό στοιχείο απλώς τις επικυρώνει; Πού είναι η "δικαιοσύνη" όταν μια φατρία ΜΗ ΕΚΛΕΓΜΕΝΩΝ από τους ευρωπαϊκούς λαούς τεχνοκρατών της Κομισιόν νομοθετεί όποτε θελήσει κι επιβάλλει στα κοινοβούλια τις αποφάσεις της, χωρίς αυτά να μπορούν ουσιαστικά να φέρουν εμπόδια;
Πού ήταν γενικά ο βαρύς πέλεκυς της δικαιοσύνης στα αμέτρητα σκάνδαλα σοβαρών οικονομικών ατασθαλιών και ποικίλης φύσης σεξουαλικών παρενοχλήσεων κι ανάλογης εκμετάλλευσης (για να μη χρησιμοποιήσουμε πιο βαριούς χαρακτηρισμούς) από απλούς κληρικούς έως πρωτοκλασάτα στελέχη της "Εκκλησίας Α.Ε."; Αυτής με τις τεράστιες ακίνητες (κι όχι μόνο βέβαια) περιουσίες, συχνά από φιρμάνια πασάδων επί τουρκοκρατίας(!) και αρπαγές περιουσιών από αφελέστατους πιστούς (όπου και γι'αυτούς θα ταίριαζαν κάνα δυο βαριοί χαρακτηρισμοί, δε νομίζετε;), με αντάλλαγμα το πασαπόρτι για το αιώνιο τουριστικό θέρετρο... Αυτής με την ανύπαρκτη φορολόγηση τη στιγμή που το ποίμνιό της στενάζει και παραμιλάει από τα..."χαράτσια". Μιας τούρκικης λέξης που ξυπνάει ευχάριστες αναμνήσεις στη "θεόπνευστη εταιρεία", καθώς οι ραγιάδες χωρικοί συνήθιζαν να λένε επί τουρκοκρατίας: " δουλεύουμε για τρεις μάστιγες, τους Τούρκους, τους κοτζαμπάσηδες και τους παπάδες". Αυτό εξακολουθεί να ισχύει και στις ημέρες μας, αυτές του εγχώριου κοτζαμπασαίικου και των νεο-Φαναριωτών ραδιούργων και μπέηδων και των γενίτσαρων και ξενόφερτων πασάδων στην υπηρεσία σουλτάνων...
Κι αν ψάχνετε για ανθέλληνες, εσείς οι φλογεροί πατριώτες και συγχρόνως ορθόδοξοι χριστιανοί (δικαίωμά σας βέβαια, όπως και δικαίωμα του άλλου να απορρίπτει ως ανθυγιεινό το κάθε δόγμα-κάθε θρησκείας κι όχι μόνο και να του ασκεί κριτική έως και σάτιρα), καλύτερα να ρίξετε μια ματιά στο παρόν και παρελθόν του διαχρονικού φεουδάρχη που σας έχει καβαλήσει το σβέρκο εδώ και αιώνες. Και στους λογής "πατέρες", "παππούληδες" και "αγίους", όπως ας πούμε τον Κοσμά τον Αιτωλό που έλεγε στο αμόρφωτο ποίμνιο των ραγιάδων: "Αδελφοί μου, έμαθα πως με την χάριν του Θεού, δεν είσθε Έλληνες, δεν είσθε ασεβείς, αιρετικοί, άθεοι, αλλ'είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί"...
Όλοι αυτοί που ήξεραν πάντοτε να διαπλέκονται με την εξουσία και να νομιμοποιούν εγχώριους και εξωτερικούς δυνάστες και τυράννους (πχ τους σουλτάνους και αγάδες των Τούρκων που χρησιμοποιούσαν το συντριπτικό ποσοστό του κλήρου ως τοποτηρητές και νανουριστές των υπόδουλων) ελέω θεού και "θεϊκής τάξης"...
ανιχνευτής
Ο δρόμος είναι μακρύς, του «Γέροντα Παστίτσιου»
Διαβάστε επίσης:
Δέκα μήνες για τον Γέροντα Παστίτσιο
Σάλος για τη σύλληψη του «Γέροντα Παστίτσιου» με την κατηγορία της βλασφημίας
Φίλιππος Λοΐζος (Γέρων Παστίτσιος): Είμαστε Ανατολή ή Δύση; Να αυτοπροσδιοριστούμε
Για την καταδίκη του «Γέροντα Παστίτσιου». Της Βασιλικής Κατριβάνου
«Ιερή» πολιτική ή η πολιτική του «Ιερού»; της Ελένης Καρασαββίδου
Θα τον διαβούμε το δρόμο όπως και να ‘ναι, του Δ. Χριστόπουλου
Για πρώτη φορά στη ζωή μου βρέθηκα σε αίθουσα δικαστηρίου και είδα από κοντά πως λειτουργεί αυτός ο θεσμός που ίσως να αποτελεί το πιο νευραλγικό τομέα για την εύρυθμη λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτεύματος. Αυτόν το θεσμό είκαζα πως οι δικαστές τον χειρίζονται με λεπτότητα και υπευθυνότητα αλλά τελικά η πραγματικότητα με διέψευσε. Ομολογώ πως περίμενα ένα χαλαρό κλίμα μιας και οι κατηγορίες περί εξύβρισης θρησκεύματος που έχω χρεωθεί δε στέκουν πουθενά καθώς ουδέποτε χρησιμοποίησα υβρεολόγιο μήτε με τη θρησκεία ασχολήθηκα. Αφελώς το περίμενα.
Η στάση των δικαστών ήταν επιθετική εξαρχής και ως το τέλος της διαδικασίας με καλούσαν να εξηγήσω για ποιο λόγο ανέχτηκα αναρτήσεις των επισκεπτών (αφού στις δικές μου δε μπορούσαν να εντοπίσουν κάτι το υβριστικό) και δεν τις διέγραφα, όπως εξάλλου είχα τη δυνατότητα ως διαχειριστής της σελίδας. Οι διαδικασίες άρχισαν με την εισαγγελέα να διαβάζει μια άσχετη με την υπόθεσή μου δικογραφία που αφορούσε ένα "βλασφημο" μπλόγκερ τον οποίο όμως δε κατάφεραν να εντοπίσουν. Διαμαρτυρήθηκα αμέσως και το υλικό αυτό απεσύρθη.
Η παρεξήγηση ήταν εν μέρη δικαιολογημένη καθώς η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος όταν με είχε συλλάβει τον Σεπτέμβριο του 12 είχε σημειώσει με στυλό στο εξώφυλλο "και αυτή η σελίδα είναι δική του" χρεώνοντας μου πρόσθετες κατηγορίες με το έτσι θέλω.
Ο Δημήτρης Χριστόπουλος, ο οποίος ήταν ο βασικός μάρτυρας που κάλεσα υπέστη το μεγαλύτερο μέρος της ιεράς εξέτασης διότι ως ειδικός σε νομικά θέματα και καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, του ζητήθηκε να ορίσει πού αρχίζει και πού σταματάει η σάτιρα και αν τελικά έβρισκε τη σελίδα μου χυδαία ή σατιρική. Παρόλο που η απαντήσεις του υπήρξαν σύντομες και περιεκτικές, οι δικαστές δεν έδειξαν να κατανοούν ούτε στιγμή τα λόγια του μετατρέποντας την κουβέντα σε ένα λαβύρινθο επαναλήψεων και άτοπων ερωτήσεων. (Διαβάστε και το άρθρο στο tvxs.gr του Δ. Χριστόπουλου για την υπόθεση) Την ίδια πεισματική στάση κράτησαν και απέναντι στη μητέρα μου την οποία έφερα ως δεύτερο μάρτυρα υπεράσπισης. Την ρώτησαν πάλι αν της φάνηκε αστεία η σελίδα, αν είμαι άνεργος, αν έχω άλλα χόμπι πέρα από το facebook, πού αποσκοπεί η σάτιρα αυτή και άλλα τα οποία εκείνη τη στιγμή μου φαίνονταν στα όρια του απίθανου.
Όταν ήρθε η ώρα να απολογηθώ τους εξήγησα εν συντομία πως ο μόνος στόχος μου εξαρχής ήταν να στηλιτεύσω ένα επικίνδυνο φονταμενταλιστικό χώρο μισαλλοδοξίας και εθνικισμού ο οποίος βρήκε πρόσφορο έδαφος στη κοινωνική αστάθεια της ελληνικής κοινωνίας μετά την οικονομική κρίση. Ο χώρος αυτός βρήκε το σύμβολό του στο πρόσωπο ενός μέχρι πρότινος αδιάφορου καλόγερου που τον αγιοποίησε ο περιθωριακός ακροδεξιός τύπος.
Ως κοινωνικός ακτιβιστής -ναι οι δραστηριότητες μου δεν περιορίζονται στο fb- καταδικάζω και πολεμάω τον εθνικισμό σε όλες τις μορφές του. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως η δίωξή μου ξεκίνησε έπειτα από επερώτηση του υπαρχηγού της 'εγκληματικής οργάνωσης (κατά την ελληνική δικαιοσύνη πλέον) της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Οι ανησυχίες μου δεν είναι μεταφυσικές αλλά κοινωνικές. Πιστεύω πως ήμουν κατατοπιστικότατος. Δε μου έφεραν αντίλογο και δε μου ζήτησαν περαιτέρω εξηγήσεις. Η απολογία μου δε διήρκησε πάνω από πέντε λεπτά. Σαν η απόφαση να είχε ήδη ληφθεί.
Εν συνεχεία ήρθε η καταδίκη μου σε 10 μήνες φυλάκιση διότι σύμφωνα με τα λεγόμενα της εισαγγελέας είχα σκοπό να εξυβρίσω τη θρησκεία και ήμουν ασυνεπής στο να επιβάλω τη λογοκρισία στους επισκέπτες της σελίδας μου. Φυσικά πήγα στο εφετείο. Η δίκη μου θα γίνει του χρόνου. Είναι δυσάρεστο που δε κατάφερα να ξεφορτωθώ αυτή τη γελοία δικογραφία που έχω χρεωθεί αλλά με ευχαριστεί το γεγονός που η υπόθεσή μου έφερε πάλι στην επιφάνεια το θέμα της καταργήσεως των νόμων περί βλασφημίας. Ο δρόμος προβλέπεται μακρύς.
To διαβάσαμε στο tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου