Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗΣ:
Ένας κόσμος, μια προγραμματισμένη ζωή, μια πλανητική υπερπαραγωγή κατασκευής υπηκόων, ένα πρότυπο ά-νοου μηχανοποιημένου και μπουκωμένου από μεταλλαγμένα διατροφικά δηλητήρια και τοξικά μιμίδια ανθρώπινου όντος.
ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Αυτού που επέλεξε τη βασιλεία της μη-αισθητικής. Μια ζωή χωρίς αισθητική, μια αισθητική χωρίς αντίληψη, μια αντίληψη χωρίς αισθητική. Χωρίς ανεξαρτησία. Μια γνώση, για την ακρίβεια ένα πακέτο ασύνδετων μεταξύ τους και κατακερματισμένων "κομματιών γνώσης", χωρίς ολότητα και μια γνώση του εαυτού χωρίς αυτοεπίγνωση.
Τι διατρέχει σαν μαύρο ρεύμα ψυχο-νοητικής μορφογεννητικής υπεροντότητας που πλήττει το κοχλάζον χάος του ανθρώπινου ασυνείδητου και των υπό διαμόρφωση σχημάτων του; Και διαμορφώνει αντιλήψεις, πεποιθήσεις, τάσεις κι εκδηλωμένες συμπεριφορές.Τι χρησιμοποιεί το συναισθηματικό κόσμου ανθρώπου σαν ξενιστή κι αναπαράγεται ραγδαία σαν ιός μέσα στο ευμετάβλητο συναισθηματικό πεδίο της ανθρώπινης αγέλης, του όχλου που δρα κι αντιδράει σαν μονάδα, σαν ένα εύκολα χειραγωγήσιμο άτομο, ικανό για το καλύτερο μα και για το χειρότερο, το κτηνωδέστερο, το χυδαιότερο.
Ποιος/οι κατασκευάζουν τη ΜΗΤΡΑ (=Μάτριξ) μιας καταστροφικής "πραγματικότητας" για την ανθρώπινη αντίληψη, αξιοπρέπεια, ελευθερία, απόχτηση ατομικής ταυτότητας; Ποιος/ποιοι εξοβέλισαν με υπέρμετρο ζήλο κι άρτιο πολύπλευρο σχεδιασμό την ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ από την ανθρώπινη "κανονικότητα"; Ποιοι "ανθρωποτρόφοι" ιδιοκτήτες-προγραμματιστές του προγράμματος των humanoids, τα οποία ακόμα πιστεύουν ότι είναι άνθρωποι που ζουν φυσιολογικές ανθρώπινες ζωές;
Πώς είναι δυνατό να ανεχόμαστε ακόμα το κρώξιμο του γύπα, το ουρλιαχτό του τσακαλιού, το ρουθούνισμα του λασπολάγνου, παμφάγου -καπιταλιστικού- γουρουνιού, το σύριγμα της οχιάς.. ως τα εν-κατεστημένα και καθοδηγητικά ακούσματα του βίου μας;
Γιατί ζούμε μέσα σε αντιαισθητικές τσιμεντένιες δυστοπίες τέτοιες αντιαισθητικές παλινωδίες;Με αντιαισθητική πολιτική να μας αποπροσανατολίζει και κρατάει μακριά απ'όλα εκείνα που μας αφορούν πραγματικά.
Με αντιαισθητικές ιδεολογίες που μολύνουν την ψυχική υγεία, ισοπεδώνουν την προσωπικότητα, εξυψώνουν την προπαγανδιστική δραστηριότητα σε βάρος της δημιουργικής χαράς της ζωής, στρατικοποιούν τους εργαζόμενους και δολοφονούν το διαφορετικό, εξιδανικεύουν την αδιαλλαξία κι εχθρικότητα και θεοποιούν τα δόγματα σε ένα σύμπαν όπου τα πάντα βρίσκονται σε κίνηση, σε κοχλασμό. Ιδεολογίες που αλλάζουν σαν εσώρουχα κι αν δεν συμβεί αυτό στο τέλος φαντάζουν σαν στολές φυλακισμένων.
Με αντιαισθητική φιλοσοφία, τέχνη και τεχνο-επιστήμη.
Η πρώτη θα όφειλε να έχει ως βασικό μέλημα το να αμφισβητεί τις συλλογικά αποδεκτές παραστάσεις και να απελευθερώσει την ψυχή από κάθε "δαίμονα" και φόβο ή ό,τι άλλο τη στοιχειώνει. Αλλά και να υιοθετήσει εκείνη τη φαντασία που θα της επέτρεπε "να φανταστεί όσα υπάρχουν στον ουρανό και τη γη" (για να θυμηθούμε τη γνωστή φράση του Άμλετ προς τον Οράτιο, στο έργο του Σαίκσπηρ) και να υψώσει τον υπαρκτό κόσμο προς τα "ουράνια ύψη". Μια κι αυτός δεν είναι παρά ένα είδος αντανάκλασής τους. Η δεύτερη να μεταμορφώσει με κάλλος τα κύτταρα της ψυχής και του εγκεφάλου, ώστε να αναγνωρίζουν την απέχθεια την ασχήμια, την υπερβολή και την αμετροέπεια σε κάθε έκφανση της ζωής και να αντιδρούν ενστικτωδώς. Και η τρίτη να μη μετατρέπει τον άνθρωπο σε αναλώσιμο τεχνολογικό εξάρτημα της φοβερής τεράστιας μηχανής που μοιάζει να υπηρετεί, πιστή μέχρι "βραχυκυκλώματος", τη φοβερή απρόσωπη οντότητα του κέρδους. Αλλά -και αυτό είναι το πιο ΥΠΟΠΤΟ ΟΛΩΝ- κυρίως να λειτουργεί, με άριστο προγραμματισμό και μετρήσιμη πρόβλεψη σε κάθε τεχνο-επιστημονική λεπτομέρεια και απόρροια, κι ενάντια στην ίδια την ύπαρξη , ενάντια στη φυσική και κατά συνέπεια ψυχική υγεία των ανθρώπινων πλασμάτων, τουλάχιστον όπως τα ξέραμε ως τώρα, και σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντός τους!
Κι έτσι έχουμε κι αντιαισθητικές εξουσίες, αντιαισθητική εκπαίδευση, αντιαισθητική ροή πληροφοριών και ειδήσεων. Αντιαισθητικά προκλητική αδιαφορία για τη στοχαστική αντιμετώπιση και πρόληψη κοινωνικών αταξιών και δεινών. Αντιαισθητικές απόψεις περί σεξουαλικών σχέσεων και μεγαλώματος των παιδιών. Αντιαισθητικές θρησκείες που νομιμοποιούν την α-νοησία και την καταβαράθρωση της Λογικής -που τόση σημασία είχε για τους αρχαίους Έλληνες για τους οποίους θέλουμε να νιώθουμε τόσο περήφανοι- και τη δουλεία του ανθρώπου στους επίγειους αντιπροσώπους των "μακάριων κι άφθαρτων όντων". Κι αντιαισθητικές διασκεδάσεις που ουδεμία σχέση έχουν με την ψυχγωγία. Κι ένα αντιαισθητικό σταρ σύστεμ. Κι αντιαισθητικη προσήλωση σε γλοιωδώς ανούσιες σημασίες κι ανάγκες, όπως η νίκη της ομάδας στον τελικό κυπέλλου και η συνέχιση των καταναλωτικών συνηθειών ως είχαν, ακόμη κι αν αυτό αποδεικνύεται καταστροφικό για την κοινωνική και περιβαλλοντική συνοχή.
Και μια εξόφθαλμα αντιαισθητική ροπή στην εθελούσια δουλεία των "από κάτω", παρά τον καταιγισμό -κι αυτό βέβαια δεν αποτελεί αποκλειστικό ελληνικό φαινόμενο- των αντιαισθητικών έργων και ημερών των "από πάνω"
Αν η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ αποτελεί λέξη-κλειδί για την ποιότητα της "πραγματικότητας" καλό θα ήταν, για το σήμερα και το αύριο, να μη συναινούμε στην απεμπόλησή της. Αλλά στο "σπάσιμο αυτής της πραγματικότητας"..Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου